Γκιογκιό είναι καλύτερο από το γιογιό που είναι το γνωστό παιχνίδι με το κορδόνι. Το γκιογκιό το λέμε και παπίτσα. Στα αρχαία πρόκειται για τη σκώραμι (εκ του σκως).
...Kατά τα άλλα, η λέξη σκουριά (σκωρία στην αρχική μορφή της) σχετίζεται άμεσα, παράγεται μάλλον από το ουδέτερο ουσιαστικό της αρχαίας σκωρ (με περισπωμένη, αν θυμάμαι καλά), που κλείνεται κατά το ύδωρ (δηλαδή, το σκωρ, του σκατός, τω σκατί κτλ.). Μ' αυτή τη λέξη εννοείται επομένως το περίττωμα του σιδήρου, του χαλκού και άλλων μη ευγενών και πολυτίμων μετάλλων. Συγγενική και η λέξη σκωραμίς (η), που ισοδυναμεί με το κοινώς λεγόμενο καθίκι, σήμερα. Ωστόσο, υπάρχει και το ουροδοχείο: ουράνη (η), στην αρχαία, προφανέστατα από το ρ. ουρώ. Η λέξη ουράνη απαντά πρώτη φορά, νομίζω, στον σοβαρότατο πάντα Αισχύλο, και δη στο σατυρικό του δράμα Οστολόγοι (= οι παράσιτοι που μάζευαν τα κόκαλα, όσα πετούσαν κάτω από τα τραπέζια τους οι πλούσιοι των αρχαίων καιρών). Στο δράμα αυτό παρουσιαζόταν ένας τοιούτος να λέει, «τούτος εκεί μου πέταξε στην κεφαλή αντί μύρου την κάκοσμον ουράνη, και δεν απέτυχε, μα βρήκε στόχο, αφού ναυάγησε στην κορυφή μου, οστρακωθείσα», δηλαδή γινάμενη κομματάκια, όστρακα κατά τους αρχαιολόγους.Αυτά, και να με συγχωρείτε κιόλας.Θανάσης Γεωργιάδης, .λεξιθηρικά, Μακεδονία της Κυριακής (16/04/2006)
Αργότερα το άκουσα και "γιογιό" και μου είχε φανεί σαν να είχαν προσπαθήσει να ωραιοποιήσουν τη λέξη.