Νίκος Γρηγοριάδης

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Απειλή
 
Λασπωμένες ερημιές. Τα σπίτια συνωστισμένα
μες στα κουρελιασμένα αμπέχονα της συνοικίας.

Ψηλά υπνωτισμένη νύχτα, ξάστερη,
υπόκωφες βροντές, κάτι αστραπές ανεξήγητες. Σιωπή.

Στη μάντρα ο σιδεράς σφυρηλατεί το σίδερο.
Το οξυγόνο, οι διακεκομμένες κυανοπόρφυρες αιχμές.
Κουφοβράζουν τα άστρα στην ταραχή του ονείρου.
Σαν κάτι να σάλεψε. Κάτι σέρνεται στους δρόμους.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=ELbvuJQERko

Θάνος Μικρούτσικος & Άλκης Αλκαίος, Ερωτικό (με τον Μανώλη Μητσιά)

Νίκος Γρηγοριάδης, Αφίσα
 
Εγώ μπροστά στη λάμπα στο τραπέζι, μπροστά στα βιβλία.
Εγώ μπροστά στο παράθυρο, μπροστά στη νύχτα.

Κοιτώ τη λάμπα, το τραπέζι, τα βιβλία, κοιτώ τη νύχτα.
Μακρινοί προβολείς, τα φώτα της πόλεως,
ο «Ήχος και Φως» της Ακρόπολης.

Ύστερα η νύχτα, τ’ αστέρια, η σκέψη μου διαλυόμενη,
που ξαναγυρνά πάνω απ' τις πόλεις, πάνω απ’ τα δάση,
πάνω απ’ τις κούνιες των παιδιών, πάνω απ’ τα κρεβάτια
των συζύγων, πάνω απ’ τους στρατώνες και τις πυραυλικές
βάσεις – μετεωρισμός ξανά πάνω απ’ τη γη
που γυρίζει αργά, φιλάρεσκα,
λες για να την κινηματογραφήσω σ’ όλα τα πλάνα.

Μόνο που έχω εντελώς πια λησμονήσει
για ποια διαφημιστική αφίσα, για ποιον διάολο
κάθομαι και τα σκέφτομαι τώρα όλα αυτά.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Υποκρισία
 
Έξοχα υποκρινότανε ο πεθαμένος,
όλοι τον νόμιζαν νεκρό.
Πού να περάσει απ’ το μυαλό τους
πως αυτή ακριβώς τη στιγμή περίμενε
να κλέψει –καθώς κανένας πια δε φυλαγότανε–
την έστω και προσποιητή συμπάθεια
ή –κι αυτό μπορούσε να συμβεί–
τη συντριβή τους.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Συμβίωση
 
Πρώτα πήρε στους ώμους τη μητέρα του,
μα αυτή πέθανε στα μισά του δρόμου.

Σαν πήγε να την απιθώσει, είχε κιόλας
ολότελα αφομοιωθεί με το κορμί του.

Το ’βαλε στα πόδια τρομαγμένος, μα πρόλαβαν
και σκαρφάλωσαν στην πλάτη του ο παππούς,
η γιαγιά κι οι αδερφές του. Κάτω απ’ το βάρος
το βήμα ολοένα επιβραδύνονταν, ώσπου κόσμος
πολύς άρχισε να ανεβαίνει. Όσοι δε χωρούσαν
κρεμάστηκαν στα χέρια, άλλοι γαντζώθηκαν
απ’ τα μαλλιά. Όταν βογκώντας σωριάστηκε,
στήθηκαν ένας ένας κύκλο
ολόγυρά του. Η μάνα του χτυπιότανε θρηνώντας.
Οι άλλοι απομακρύνθηκαν φανερά δυσαρεστημένοι
μουρμουρίζοντας, καθώς εκείνος, μπρούμυτα,
με σταυρωμένα χέρια, ξεψυχούσε.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Οι φονιάδες
 
Θα ’λεγες αυτοί είναι οι φονιάδες∙
κρατούσαν ακόμα το ματωμένο μαχαίρι,
τα πτώματα μπροστά τους με μια πληγή
ανοιγμένη στο στήθος στο μέρος της καρδιάς.

Όμως κι αυτά κρατούσαν στα σφιγμένα
χέρια τους από ένα μαχαίρι. Εξάλλου
και οι υποτιθέμενοι φονιάδες
είχαν μια παρόμοια πληγή ακριβώς
στο ίδιο μέρος του στήθους.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Η λύση
 
Το βλέπετε τώρα και μόνοι σας,
δεν ήταν αυτό η λύση∙

κάτω από την άσφαλτο
εξακολουθούν να δουλεύουν
με περισσότερο πείσμα
οι αρουραίοι.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Παρεμβολές
 
Μέσα στο μελιχρό λυκόφωτο τα μάτια σου,
το πρόσωπό σου αχνό μες στα μαλλιά σου.

Μια σε κερδίζω, μια σε χάνω
σε μεταστάσεις μαγικές.

Ήλιοι κινούνται ανάμεσά μας, με θαμπώνουν,
ύστερα γίνονται χρυσοί φακοί στα μάτια,
να σε κοιτάζω και να μη χορταίνω.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Μες στη βροχή
 
Μες στη βροχή αχνίζεις, κορμί υδάτινο,
πολιορκία αθώρητη μουσικών πόθων.

Τα χέρια σου πιο όμορφα απ’ τον κεραυνό,
όταν το κόκκινο κρασί θολώνει τις φλέβες
κι ανάβει πυρκαγιές το σώμα σου
και ημερεύει.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Γονιμοποίηση
 
Η ευωδιά της βροχής
σμίγει με τη σάρκα και τις σκιές των ματιών σου
και το γάλα κυκλοφορεί χυμός και ανεβάζει
τριαντάφυλλα στο υγρό στόμα. Και ροές μυστικές,
πνιχτή βουή κι ερωτικές κραυγές, κίνηση σπασμού,
μουσκεμένη ποίηση.

Φουσκώνει η ζύμη στις λαγόνες σου κι η γύρη
γονιμοποιεί το ανοιχτό λουλούδι του κορμιού σου.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Χλευασμός
 
Αυτό που σάλεψε να φτερουγίσει,
αυτό που είδες να πετάει και να μέλπει
στον κόκκινο αέρα αγγίζοντας μόνο μια στιγμή
τη χλόη τ’ ουρανού,
δεν είναι τραγούδι ερωτικό,
μα το ίδιο εκείνο τρυφερό πουλί
που τώρα στέκει αντίκρυ μου και με χλευάζει.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=kkqNgJIUS1k

Κώστας Χατζής & Σώτια Τσώτου, Ο κύριος Κανείς (με τον Κώστα Χατζή)

Νίκος Γρηγοριάδης, Ο γύφτος
 
Ο γύφτος άφησε τα φυσερά του, τις τσιμπίδες του,
το βαρύ αμόνι, τη βαριά, και πηγαινοέρχεται
ανάμεσα στα πέταλα και τις αξίνες,
ενώ γύρω του, πριν γίνουν στάχτη,
οι σπίθες τινάζονται και χωνεύει η φωτιά.

Γιατί, λέει ο γύφτος, το κορίτσι του
έχει ένα βλέμμα σκοτεινό
που ανάβει στην απέναντι παράγκα.

Όλα τα έχω πια εγκαταλείψει,
τους στίχους και τα σύνεργα της τεχνικής,
και βηματίζω μες στον ίδιο χώρο
αντίκρυ στο μουντό παράθυρο
που καιρό τώρα δεν ανάβει.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Τάχα τυχαία
 
Το ξέρεις καλά,
δεν πρόκειται να σε φωνάξω∙

θα περνώ δίπλα σου
τάχα τυχαία, τάχα πως η δουλειά
μ’ έφερε στη γειτονιά σου.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=F2zTd_YwTvo

Carlos Gardel & Alfredo Le Pera, Por una cabeza (1935)
(από την ταινία του Μάρτιν Μπρεστ «Scent of a woman (Άρωμα γυναίκας)» του 1992)

Νίκος Γρηγοριάδης, Παρουσία
 
Φλόγες αθώρητες και μυστικό άρωμα,
τα μουσικά δάχτυλα στα χείλη,
απόηχοι μέσα μου, φώτα
ροή τού γαλαξία μέσα
από επουλωμένες πληγές.

Κάπου εδώ χαμογελά γυναίκα.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Ασυμφωνία
 
Δεν το αντέχω πια,
δεν άντεχα ποτέ κι ας προσποιούμουν,
να μιλάς τόσο ωραία
και να λες
αλήθειες.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Μηνύματα
 
Αυτά τα ανεπαίσθητα κύματα
που φτάνουν στο γυμνό μου στήθος
εισχωρώντας απ’ τ’ ανοιχτό πουκάμισο
δεν είναι η ανάσα των λουλουδιών
μα τα μηνύματα που μυστικά εκπέμπει
το κορμί της.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)