Homero Aridjis, Voy a las barcas de la soledad (Ομέρο Αρίντχις: Πηγαίνω στις βάρκες της μοναξιάς, απόδοση: Σπύρος Δόικας)

[spiros]

Voy a las barcas de la soledad Homero Aridjis Voy a las barcas de la soledad donde el hombre se refugia de noche en ese refugio puro nada se mueve más rápido que el sueño montañas ríos y árboles sagrados protegen el camino de los hombres perdidos y un sólo aliento ritmado da calor a las sombras y entre los seres que el deseo hace venir soy libre y acaricio las tinieblas como una rama al agua.

Πηγαίνω στις βάρκες της μοναξιάς Ομέρο Αρίντχις (απόδοση: Σπύρος Δόικας) Πηγαίνω στις βάρκες της μοναξιάς εκεί που ένας άντρας μπορεί να βρει καταφύγιο τη νύχτα σε αυτό το αγνό καταφύγιο τίποτα δεν κινείται γρηγορότερα απ’ τ’ όνειρο τα βουνά, τα ποτάμια και τα δέντρα τα άγια προστατεύουν τους άντρες που χάθηκαν στην περιπλάνησή τους και ο ρυθμός μιας μοναχικής ανάσας ζεσταίνει τις σκιές και ανάμεσα στα όντα που καλεί η επιθυμία είμαι ελεύθερος και το έρεβος χαϊδεύω όπως ένα κλαδί χαϊδεύει τη θάλασσα.

Σύνδεσμοι

— Poetry in Motion
— Πέφτει η βροχή πάνω στον Ιούνιο (Cae la lluvia sobre junio...)
— Poems by Homero Aridjis

Homero Aridjis was born in Contepec, Michoacán, Mexico, on April 6, 1940, to a Greek father and Mexican mother; he was the youngest of five brothers. As a child, Aridjis would often walk up a hillside near his home to watch the migrating monarch butterflies. As he grew older logging thinned the forest. This and other events in his life caused him to co-found the Grupo de los Cien, the Group of 100, an association of one hundred artists and intellectuals that became heavily involved in trying to draw attention to and solve environmental problems in Mexico.