Έρχομαι από το σκότος της Δ.Ε.Η. και κάπως αργά πήρα χαμπάρι το ξεφάντωμα που γίνεται εδώ στον γυναικωνίτη.
Βαλεντίνη, μ' αυτό το ερωτικό και ποιητικό κόκκινο μπλουζάκι μας έχεις ξεμυαλίσει όλους, δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα άλλο. Ο καλός σου θα πέσει στα πόδια σου σαν συνταξιούχος του Ι.Κ.Α. στις σκάλες με ξαφνική διακοπή ρεύματος.
Όσο για το ξύλο, οι υπόλοιπες απελπιστείτε, είναι αποκλειστικότητα του ξωτικού που έχει αβρά χέρια με μακριά δαχτυλάκια. (Τι θα πει, καλέ, «κουράστηκες»; Έχεις δημιουργήσει κάποιες προσδοκίες). Μετά λοιπόν από τέτοιο ξύλο first class, τι να μου κάνουν τα μαστίγια και άλλα άψυχα αντικείμενα;