Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 17 Mar, 2007, 19:34:51

Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου
Post by: wings on 17 Mar, 2007, 19:34:51
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου

(https://imagizer.imageshack.us/v2/320x240q90/907/nFHe3w.jpg)

[Πηγή για τη φωτογραφία: lifo.gr (http://www.lifo.gr/team/fyllosies/31724)]

Γεννήθηκε το 1930 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Στην ίδια πόλη έκανε τις εγκύκλιες σπουδές της. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1961 με την ποιητική συλλογή «Ψυχή και τέχνη». Έχει συνεργαστεί με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και έχει κάνει ομιλίες για πρόσωπα και πράγματα της ποίησης.

Ποιητικές συλλογές:
«Ψυχή και τέχνη», Θεσσαλονίκη, 1961
«Διασταυρώσεις», Θεσσαλονίκη, 1965
«Περίπτωση σιωπής», Θεσσαλονίκη, 1968
«Μεγεθύνσεις», εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 1971
«Αρμιλλάρια», εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 1973
«Τα τοπία που είδα», εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 1975
«Τα επακόλουθα», εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 1978
«Θαλασσινό ημερολόγιο», εκδ. Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη, 1981
«Μετανάστες του εσωτερικού νερού», εκδ. Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη, 1985
«Η σκοτεινή διάρκεια των ημερών», εκδ. Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη, 1993
«Το οκτασέλιδο του Μπιλιέτου», τεύχος 3, Παιανία, Απρίλιος-Ιούνιος 1997
«Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Επιλογές και σύνολα. Ποιήματα 1965-1995» (συγκεντρωτική έκδοση), εκδ. Νησίδες, Σκόπελος, 2001
«Σαλκίμ», εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 2001
«Σεντόνια της αγρύπνιας», εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα, 2006

Πεζογραφία:
«Συνοικισμός Σιδηροδρομικών» (αφήγημα), εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1998
«Στο δωμάτιο» (διηγήματα), εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 1999
«Η παραίτηση» (διηγήματα), εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 2002
«Οι μικρές χαρές» (διηγήματα), εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα, 2005

Δοκίμια:
«Δοκίμια και δοκιμασίες», εκδ. Νησίδες, Σκόπελος, 1999

Ανθολογημένα ποιήματα:


Δοκίμια της Μαρίας Κέντρου-Αγαθοπούλου:

Έγραψαν για τη Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου:

Συνεντεύξεις της Μαρίας Κέντρου-Αγαθοπούλου:

[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Αυτόπτης μάρτυρας
Post by: wings on 30 Sep, 2007, 17:17:35
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Αυτόπτης μάρτυρας

Μπροστά στη θάλασσα να διαβάζεις
Αλέξη Τραϊανό
Κι αυτός στο καφενείο της παραλίας
Να παίζει κομπολόι το αμετάκλητο
Να ρουφάει αρειμάνια το τρομερό
Μ’ ένα σχισμένο άλλοθι στην τσέπη του
Κι αργά το βράδυ να βουτάει
Σ’ ένα απύθμενο νερό
Με σιδερένια πέδιλα
Ποιήματα εκδικητικά
Κάνει κομμάτια το κεφάλι
του Ελπήνορα
Ύστερα αναδύεται ματωμένος
Κατακόκκινο φεγγάρι
Κι απάνω σ’ ένα κάτασπρο καράβι
Φεύγει μ’ όλη τη θάλασσα
Για τα ξένα

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Αυτόπτης μάρτυρας
Post by: banned on 30 Sep, 2007, 19:06:50
H αυτοκτονία του Αλέξη Τραϊανού μας είχε όλους συγκλονίσει τότε. Δεν είναι παράξενο που αυτό το λιτό και δυνατό ποίημα της Μαρίας γεννήθηκε σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα. Ποτέ δεν είναι αργά για να θρηνήσεις κάποιον που χάθηκε τόσο τραγικά και τόσο νέος και, εξ άλλου, κανείς δεν γνωρίζει τους μυστικούς δρόμους της ποίησης και πότε ένα ποίημα θα επιλέξει να γεννηθεί.

Νομίζω ότι και ο τίτλος του είναι εύστοχος. Δεν ξέρω αν υπάρχει ποιητής που να μην βρέθηκε σε αδιέξοδο, που να μην σκέφτηκε ποτέ την αυτοκτονία. Την ίδια περιπέτεια της ψυχής ζούμε όλοι μας και ο καθένας αναζητά το δικό του φως και τη δική του ελπίδα. Αυτόπτες μάρτυρες λοιπόν είμαστε όλοι της ζωής και του τέλους του Αλέξη και συνεπιβάτες σ' ένα κάτασπρο καράβι που φεύγει μ' όλη τη θάλασσα για τα ξένα.
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Αυτόπτης μάρτυρας
Post by: wings on 30 Sep, 2007, 22:54:05
Μα, τελικά αυτόπτες μάρτυρες είμαστε σε όλα, Τόλη μου, στα σταθμισμένα και στ' απρόοπτα, στις χαρές και στα δεινά. Απλώς, είναι θέμα προσωπικής επιλογής να κλείνεις ερμητικά τ' αφτιά και τα μάτια σε ό,τι συμβαίνει γύρω σου ή και σ' εσένα τον ίδιο ή να τα αφήνεις ορθάνοιχτα για να ζεις τη ζωή ως το μεδούλι. Κοντολογίς, ο καθένας μας αποφασίζει αν τελικά θέλει να 'ναι πρωταγωνιστής ή κομπάρσος στη δικιά του ζωή.
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Άχρηστη επαφή
Post by: wings on 03 Oct, 2007, 01:10:52
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Άχρηστη επαφή

Αν είναι να σε βλέπω
Ανάμεσα σ’ ένα φλιτζάνι καφέ
Και σε πολλές κουβέντες
Χωρίς σημασία
Κάτσε εκεί που κάθεσαι
Από μακριά σ’ αισθάνομαι καλύτερα
Πιο πολύ σε καταλαβαίνω

Από τη συλλογή Θαλασσινό ημερολόγιο (1981)
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Άχρηστη επαφή
Post by: Anastasia on 05 Oct, 2007, 09:36:51
Το ποίημα Άχρηστη επαφή είναι πολύ μικρό, αλλά το βάθος των λέξεων του είναι απύθμενο. Πραγματικά, όταν η καθημερινή επαφή είναι ανούσια και ξεπουλιέται σε επιφανειακές κουβέντες δίχως νόημα, καλύτερα να αισθάνεται κανείς «τον άνθρωπό του» από μακριά. Πολλές φορές η απόσταση είναι προστάτης των συναισθημάτων και τα φυλάει από τη φθορά.

Να δεις, Βίκυ, που θα πάρω κι εγώ το μέρος των γυναικών! ;-)))
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Άχρηστη επαφή
Post by: mavrodon on 05 Oct, 2007, 09:54:12
Ίσως γι' αυτό άνθησαν τα ιστολόγια. Μακριά και ν' αγαπιόμαστε.
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Άχρηστη επαφή
Post by: Anastasia on 05 Oct, 2007, 10:12:15
Τείνω να συμφωνήσω μαζί σας, αλλά η προσφυγή στα ιστολόγια είναι δίκοπο μαχαίρι δεδομένου ότι προσπαθώντας να αποφύγουμε τις «άχρηστες επαφές», χάνουμε την ευκαιρία να βρούμε την ουσιαστική επαφή ή τη «χρήσιμη επαφή». Πιστεύω πως σε τούτη τη ζωή πρέπει να τα ζούμε όλα... δίχως το «άχρηστο» δεν εκτιμά κανείς το «χρήσιμο»... επομένως, το «άχρηστο» καθόλου άχρηστο δεν είναι...

Σας μπέρδεψα;;;; ;-)))
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Άχρηστη επαφή
Post by: mavrodon on 05 Oct, 2007, 10:35:32
Καθόλου δε μας μπέρδεψες. Η έννοια του άχρηστου σε αντιπαραβολή με το χρήσιμο είναι σχετική. Μην ξεχνάμε το one man's poison is another man' s medicine.
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Παραίνεση
Post by: wings on 10 Nov, 2007, 14:11:14
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Παραίνεση

[Ενότητα Στο παράθυρο]

Στη Μαρία                               

Μη μιλάς για τα παλιά
Μη παλιώνεις τα λόγια
Κράτησέ τα θα μας χρειαστούν
Όταν δε θα ’χουμε τίποτα πια
Να βλέπουμε απ’ το παράθυρο

Από τη συγκεντρωτική έκδοση Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Επιλογές και σύνολα. Ποιήματα (1965-1995) (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Σαλκίμ
Post by: wings on 19 Dec, 2007, 20:07:58
https://www.youtube.com/watch?v=2nz7tAbJfYY

Κώστας Γιαννίδης & Δημήτρης Ευαγγελίδης, Έτσι είν’ η ζωή
(τραγούδι: Κάκια Μένδρη / πρώτη εκτέλεση: Ρένα Βλαχοπούλου στη θεατρική παράσταση «Έτσι είν’ η ζωή» το 1943)


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Σαλκίμ

Δεν πήγε να δει όταν χτίζονταν το σπίτι
Ήταν μια πεθαμένη –που θα κατοικούσε–
Έπρεπε να το είχε επισκεφθεί προτού
Ο εργολάβος σαθρά θεμέλια να ’χει στεριώσει

Τι πόρτες τι παράθυρα τι φεγγίτες
Φυσούσαν το χώμα απ’ τα μαλλιά της
Σαν Ευμενίδες που για χάρη της τραγουδούσαν
«Έτσι είν’ η ζωή μικρό μου πάντα έτσι είν’ η ζωή»

Από την οροφή χρόνια έπεφτε πολύ τσιμέντο
Την έχτιζε βαθιά στου υμέναιου τον τάφο
Ενώ εκείνο το σαλκίμι σικλαμέν
Για κείνη χύνονταν απάνω στη βεράντα
Το άρωμά του ως το κρεβάτι της εισχωρούσε
Σε πλήρη οργασμό – θανάσιμο

Από τη συλλογή Σαλκίμ (2001)


«Σαλκίμι (http://mithymnaios.blogspot.com/2007/07/sos.html) ή σαλκίμ» είναι η μικρασιατική ονομασία του φυτού «γλυσίνα», δηλαδή (σύμφωνα με το Λεξικό της κοινής νεοελληνικής (http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/index.html)) ενός είδους ακακίας με ευωδιαστά λουλούδια.
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Η απάνω πόλη
Post by: wings on 23 Dec, 2007, 01:41:23
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Η απάνω πόλη

[Ενότητα Δεύτερος τίτλος (1978)]

Έπαψα πια να συχνάζω
Στην κάτω πόλη
Με τις πολλές αναθυμιάσεις
Τις καφενόβιες συζητήσεις
Μάταιες συναθροίσεις
Τώρα επισκέπτομαι τακτικά
Πύργους και κάστρα
Και σπίτια μυθικά
Εκεί ένας αιωνόβιος φρουρός
Πάντα μου χαμογελά
Όταν περνώ τη μεγάλη πύλη
Κάποτε στέκομαι
Και του διαβάζω ποιήματα
Μου φαίνεται λυπημένος
Γιατί βλέπω να βγαίνουν
Απ’ τα μαλλιά του άσπρα πουλιά
Σαν στρατιώτες κουρασμένοι
Που πάνε ήσυχα να κοιμηθούν
Να ονειρευτούν το δικό τους σπίτι

Από τη συγκεντρωτική έκδοση Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Επιλογές και σύνολα. Ποιήματα (1965-1995) (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Όρια
Post by: wings on 09 Jan, 2008, 23:40:55
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Όρια

Μάθε μου να υποφέρω ένα χειμώνα σκληρό

Ο εχθρός μου ένα μωρό με μαύρο κλάμα
Συμβαίνουν τρελά πράγματα μες στο κεφάλι μου
Ρίξε μου νερό στο πρόσωπο ρίξε μου αγιασμό

Χωρίς εσένα η αγάπη
Ένα ψωμί που σαπίζει η καρδιά του
Τρώω πίνω και δεν ευφραίνομαι
Έχει η μέρα τα σκοτάδια της καρφώσει
Στα βάθη των καιρών και των θαυμάτων

Μάθε μου να υποφέρω ένα χειμώνα σκληρό

Κάθε πάθος γερνάει χωρίς τα δώρα της ανταπόδοσης
Κάθε πόθος πέφτει μες στον δικό του θάνατο
Κι εσύ δεν μου δίνεις παρά τη λάμψη που μέσα της
Μεγαλουργεί το σκοτεινό σου βλέμμα και τη σβήνει

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το ποτήρι
Post by: wings on 15 Jan, 2008, 22:52:29
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το ποτήρι

[Ενότητα Στο παράθυρο]

Ένα ποτήρι δεν είναι απλώς ένα ποτήρι

Καθώς την ασπιρίνη πίνεις
Το κρασί ή το φάρμακο
Τα χείλη σου ακουμπούν στην άκρη
Μιας μικρής αβύσσου

Στον πυθμένα της σαπίζει η σιωπή

Γύρνα το ποτήρι ανάποδα ή σπάσ’ το
Έτσι κι αλλιώς γυαλιά καρφιά μαζεύεις
Αισθήματα κι αγάπες του γλυκού νερού
Και στον αιώνα τον άπαντα διψάς

Από τη συγκεντρωτική έκδοση Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Επιλογές και σύνολα. Ποιήματα (1965-1995) (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κυριακή
Post by: wings on 10 Feb, 2008, 19:20:29
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κυριακή

[Ενότητα Στο παράθυρο]

Δεν θέλω να τη δω στα μάτια αυτή την ξιπασμένη μέρα
Απ’ το παράθυρο κόλπα πολλά και σχέδια μου κάνει
Μου ρίχνει βλέμματα αινιγματικά
Δεν τα καταλαβαίνω εγώ αυτά τα σκοτεινά
Και πέφτω απ’ την αρχή να κοιμηθώ
Άξαφνα με τραβάει από τα πόδια η τρελή
Βάζει αναμμένα κάρβουνα στις χούφτες μου
Μου φέρνει έναν καθρέφτη μαγικό
Κι ένα βιολί κάτω απ’ τη γλώσσα μου να παίξει
Με ποιο δικαίωμα;
Αν είχα γω ένα κάρβουνο αναμμένο
Έναν καθρέφτη μαγικό
Ένα βιολί κάτω απ’ τη γλώσσα μου να παίζει
Θα πήγαινα χαρά Θεού να κοιμηθώ;

Από τη συγκεντρωτική έκδοση Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Επιλογές και σύνολα. Ποιήματα (1965-1995) (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Όνειρο επιούσιο
Post by: wings on 29 Feb, 2008, 18:48:18
Μαρία Κέντρου - Αγαθοπούλου, Όνειρο επιούσιο

Τα παιδιά μου αλητεύουν στις γειτονιές
Χαμίνια σε μπαξέδες και δρολάπια
Πότε με τις πέτρες πότε με τα νερά
Ορμούν στα πεπρωμένα σας και τα τσακίζουν

Τα καλοκαίρια βουτάνε στα βαθιά
Βρίσκουν ένα μονόφθαλμο κουρσάρο
Κι όλοι μαζί κοιμούνται
Στο πιο επικίνδυνο θαλάμι

Όλο με γέλια με φωνές και τρέλες
Με τρεχάλες αίματα και ιδρώτα
Στα σκοτεινά σοκάκια στις αλάνες
Κερδίζουν το όνειρό τους το επιούσιο

Τα παιδιά μου έχουνε χάρτες και πυξίδες
Για τους αετούς που καντηλιάζουν στα υψώματα
Λάσκα την καλούμπα λάσκα η καρδιά τους
Και να ένας πήδος ως τον ουρανό

Με πατίνια και ποδήλατα όλο ίλιγγο και λάμψη
Κατηφορίζουν απ' τις τούμπες τ' απογεύματα
Μες στα λιβάδια τελετουργούνε το κορμί τους
Με ξανθά κορίτσια οπτασίες θεσπέσιες

Αυτά δεν έχουνε Θεό η φαντασία τα φυλάει
Όλο κλέβουν τις σφραγίδες και τα κλειδιά σας
Τις νύχτες ξεκλειδώνουν τις παμπ του παραδείσου
Ακούνε τους αγγέλους να παίζουν τζαζ και κλαίνε

Από τη συλλογή Σαλκίμ (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Έκλειψη ηλίου
Post by: wings on 07 Mar, 2008, 18:04:05
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Έκλειψη ηλίου

Μετά την έκλειψη ηλίου
Τι περιμένουμε μόνοι
Μέσα στο λιγοστό φως
Σκοτεινιασμένο το μέτωπό σου
Το χέρι μου
Το χείλι σου τρεμάμενο
Το φιλί μου
Τι περιμένουμε λοιπόν
Απ’ το κερί που ανάψαμε
Εδώ να φέξει
Απ’ τις πυγολαμπίδες που μαζέψαμε
Τη νύχτα
Μέσα στον ύπνο σου
Στο λιγοστό όνειρό μου

Από τη συλλογή Τα επακόλουθα (1978)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το ποίημα (από τη συλλογή «Τα επακόλουθα»)
Post by: wings on 19 Mar, 2008, 20:53:29
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το ποίημα

Όταν γεννιέται το ποίημα
Να φοβάσαι ποιητή
Να ντύνεσαι γερή πανοπλία
Τις λέξεις να υποψιάζεσαι πάντα
Μη σε χτυπήσουν
Γιατί έτσι παράφορος που γίνεσαι
Την ώρα που το ποίημα πλησιάζει
Μπορεί να μην αντιληφθείς
Πως ένας κίνδυνος σε απειλεί
Ανεμίζοντας σπαθί αστραφτερό
Στον αέρα

Από τη συλλογή Τα επακόλουθα (1978)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Διάρκεια
Post by: wings on 01 Apr, 2008, 00:11:36
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Διάρκεια

Κάθε άνθρωπος πρέπει να ’χει ένα πάθος κρυφό
Ένα νερό στο πλάι του δροσιά μες στη φωτιά του
Γάργαρο φως που πάει στο χώμα αστράφτοντας
Γυμνός να πλένεται στο μύρο στο αγίασμα
Γυμνός τυφλός να λέει την προσευχή του στ’ άγρια δάση

Κάθε άνθρωπος πρέπει να ’χει ένα πάθος κρυφό
Ένδοξα να τον σβήνει ανυπόκριτα
Ένδοξα να κοιτάει το βλέμμα του
Στη σιωπηλή χαράδρα του θανάτου

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το ξαφνικό
Post by: wings on 15 Apr, 2008, 16:27:55
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το ξαφνικό

Ό,τι φοβόμουν ήρθε πάλι μ’ ανοιγμένο στόμα
Και δεν είχα δώρα ακριβά να το ευμενίσω
Ούτε ξόρκια το έπιαναν

Αστείο θα ήταν να τολμούσα
Να του γυρίσω με περιφρόνηση την πλάτη
Γελώντας γοερά να το ξεγελάσω

Εύστροφα λοιπόν και εν ριπή οφθαλμού
Έλυσε την τρωτή ζώνη μου
Επιτήδεια μ’ έριξε πάνω στην άμμο
Κυλιστήκαμε στην πιο δίκαιη
Στην πιο θανατερή αναμέτρηση

Κανείς δεν μας είδε δεν μας άκουσε
Λίγο πιο κει τραγουδούσαν και χόρευαν
Με γλυκές φυσαρμόνικες
Οι αναίμακτοι

Από τη συλλογή Μετανάστες του εσωτερικού νερού (1985)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Φιλία
Post by: wings on 23 Apr, 2008, 22:22:21
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Φιλία

[Ενότητα Δεύτερος τίτλος (1978)]

Λέω εδώ να μείνω που ανοίγονται
Δρόμοι καλοί της τρυφερής συνομιλίας
Εξαίσια συμπεριφορά του δέντρου
Ανυψωμένο πάντα και πράο
Με τις πολλές φωνές του καλλιεργημένες
Να εγκατασταθώ εδώ
Ανάμεσα σ’ αυτά τα κλαδιά
Σ’ αυτά τα φύλλα
Που όλες τις ανοιξιάτικες βροχές
Διψούνε

Από τη συγκεντρωτική έκδοση Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Επιλογές και σύνολα. Ποιήματα (1965-1995) (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις (IV)
Post by: wings on 24 Jun, 2008, 01:51:58
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις

IV


Τις νύχτες πονούμε ανείπωτα
Πεθαίνουν οι αγαπημένοι μας
Γκρεμίζουν τα σπίτια μας
Χάνουμε τους δρόμους
Εχθροί μας κυνηγούν

Δεν μπορούμε να τρέξουμε
Να σωθούμε

Στον ύπνο μας βασανιζόμαστε
Από άγνωστες αιτίες
Προδοσίες αιμομιξίες
Συνειδήσεις μας τρομοκρατούν

Στον ύπνο μας δε γράφουμε ποιήματα

Από τη συλλογή Μεγεθύνσεις (1971)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Αναμονή
Post by: wings on 15 Jul, 2008, 20:30:33
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Αναμονή

Ήταν αλλιώτικες οι μέρες
Που «περιμέναμε» τον πατέρα
Κίτρινα τ’ απογεύματα
Στο μεγάλο δωμάτιο
Με τις πολλές συναντήσεις
Τις χαμηλόφωνες συζητήσεις
Και εκείνα τα μυστικά κοιτάγματα
Που ρωτούσαν
Σαν να περίμεναν τις απαντήσεις
Που ποτέ δεν έρχονταν

Εκείνα τα κίτρινα απογεύματα
Το κοριτσάκι του επάνω πατώματος
Εξασκούνταν επίμονα στο πιάνο

Από τη συλλογή Αρμιλλάρια (1973)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ηλικία
Post by: wings on 08 Aug, 2008, 19:19:53
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ηλικία

Όταν κλείνει ο κύκλος των φιλιών
Τα χείλη έχουνε κάτι από χώμα
Όσο και ν’ αντιστέκεται το σώμα
Το στόμα δεν του τάζει άλλη ηδονή

Σπασμωδικά χτυπάει ο χρόνος τα φτερά του
Δεν είναι αμάραντα

Τι κι αν έρχεται άξαφνα μια ζέστη
Ευθύς αλλάζει δρόμο σ' αφήνει
Σ’ ένα τουρτούρισμα-ρίγος θανάτου
Σαν να μη θέλγεται πια η αμαρτία
Απ’ τη γλυκιά ματαιότητα

Ένα κλάμα αιωρείται – δεν πέφτει
Σκληραίνουν οι κόρες μες στο θολό υγρό
Από άδειες εικόνες
Γεμάτες φιλιά
Εντούτοις

Από τη συλλογή Σαλκίμ (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κόπλαμ
Post by: wings on 09 Aug, 2008, 16:07:57
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κόπλαμ

Πώς μ’ αρέσει
Ήσυχα να διαβάζω την εφημερίδα μου
Ήσυχα ν’ ακούω ραδιόφωνο
Χωρίς θορύβους του δρόμου
Θορύβους που σκοτώνουν
Ν’ ακούω Τσιτσάνη
Νίνου
Εσκενάζυ
Μπέλλου
Και να βουλιάζω πιο βαθιά
Στο χώμα που τους σκέπει

Από τη συλλογή Σαλκίμ (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Θα πεθάνουμε μ' ένα τρόπο αντιαισθητικό
Post by: wings on 09 Aug, 2008, 17:00:29
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Θα πεθάνουμε μ’ ένα τρόπο αντιαισθητικό

Πού συχνάζετε αλήθεια πού ξενυχτάτε
Πού ευλογείτε τα σκυλιά που σας γλείφουν

Κι εσείς λοιπόν έχετε οράματα;
Πέφτετε πρηνηδόν – μπρούμυτα που λένε
Μπουσουλώντας ανεβαίνετε στη θείτσα χάρη;

Μια φορά το χρόνο ανάβετε ένα φτηνό κερί
Στο όνομα του μίσους και της απέχθειας
Αγιάζετε πάνω στα αιχμηρά χαλίκια
Στην ξαπλωτούρα του αλατιού που τρώει νερά γαλάζια

Αγιάζετε όσες ψυχές ρακένδυτες πετσί και κόκαλο

Το γκρεμισμένο σας κορμί η σάρκα που εφαγώθη
Κακήν κακώς Αγιάζετε μέσα στο φόβο

Σατέν η γλώσσα τρίζει σκίζεται τσιριχτά
Κι ένα κομμάτι μουλωχτό ανάβει λίγο χώμα
Στης γιαγιακούλας μου το μνήμα

Από μνήμης άρξασθαι φίλοι μου από μνήμης
Εδώ ο καιρός φιλί δεν έχει

Από τη συλλογή Σαλκίμ (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μετανάστες του εσωτερικού νερού
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 00:24:04
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μετανάστες του εσωτερικού νερού

Τρως και πίνεις μπροστά στη θάλασσα
Καταβροχθίζεις περισπασμούς κατά κόρον
Με ακατάπαυστη πείνα και δίψα
Τρως και πίνεις χωρίς πλησμονή

Αμφίβιο ζώο μπαινοβγαίνεις τάχα αδιάφορα
Για να ξεχνάς το μεγάλο ψάρι
Το γαλάζιο θάνατο με την αστραφτερή ουρά

Πέρα «η μικρή Ελένη κάθεται και κλαίει»
Ώρες ατέλειωτες κλαίει στην άμμο κρυφά
Και συ δε μπορείς να την παρηγορήσεις:
Ελένη «σήκω πάνω και δες τον ήλιο»
Γιατί καμιά αλλαγή δε συντελείται εδώ
Παρα-θερίζεις ακόμα μια άγνωστη λύπη
Μια υγρή ως το κόκαλο απόγνωση

Από τη συλλογή Μετανάστες του εσωτερικού νερού (1985)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Διασταυρώσεις
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 06:17:35
Brief Encounter (final scene) - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=hubyFqSUaGA)

David Lean, Brief encounter (1946) [the ending]

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Διασταυρώσεις

Κάποτε θα είμαστε σαν δυο τρένα
Σε μια διασταύρωση
Που μόλις προφταίνεις να φωνάξεις
Καληνύχτα
Να δεις το πρόσωπο του άλλου
Πίσω απ’ το αχνισμένο τζάμι

Καμιά χειραψία

Σε κανένα ποτήρι δε θα εφαρμόζουν
Τα καπνισμένα δάχτυλά μας
Θα μαυρίζουμε από άλλο κάρβουνο

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Γραπτή δήλωση σ' ένα διαρρήκτη
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 16:27:35
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Γραπτή δήλωση σ’ ένα διαρρήκτη

Δεν έχω κινητό
Δεν έχω εξοχικό
Δεν έχω γιωταχί
Δεν έχω διαδίκτυο

Έχω έναν ήχο εκκωφαντικό
Μες στο συρτάρι της υπομονής μου
Μια μελαγχολία αναρριχώμενη
Ως τον έβδομο όροφο χωρίς ουρανό
Έχω έναν μαύρο ίλιγγο
Πορφυρό πυρετό μέσα στο στόμα μου
Μια ουράνια κραυγή πάνω στα χείλη
Ένα βλέμμα από θάνατο καθημερινό

Τι θα βρεις λοιπόν να κλέψεις;

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το ποίημα (από τη συλλογή «Αρμιλλάρια»)
Post by: wings on 15 Aug, 2008, 17:33:19
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το ποίημα

Εδώ μακρυά που μας κρατά
Και μας ριζώνει
Σε τούτη την πέτρινη εξορία
Ακόμα γράφουμε ποιήματα ωραία
Ίσως θα ’πρεπε να μιλούμε
Τη γλώσσα των πρωτοπλάστων
Όμως εμείς ξεπερνούμε τον νόμο
Της βαρύτητάς μας
Εν γνώσει
Με πλήρωση
Και τιμωρία
Όταν έρχεται άξαφνα το ποίημα
Από τις όχθες της πρώτης θάλασσας
Με τη δική του νίκη μας διαπερνά
Απάνω μας πετά το μεγάλο κύμα
Έρχεται να στεφανώσει
Τούτη την πέτρινη εξορία
Που εδώ μακριά μάς κρατά
Και μας ριζώνει

Από τη συλλογή Αρμιλλάρια (1973)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ελεγεία
Post by: wings on 09 Sep, 2008, 10:54:27
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ελεγεία

Πού σ’ έχω δει πού σ’ έχω αγγίξει ομορφιά
Και μου έκοψες το χέρι από τη ρίζα

Διάφανη πέρασες υγρή ζεστή και σάρκινη
Πρόλαβα και σ’ απόλαυσα στη πιο πικρή στιγμή μου

Για μένα ολοκληρώθηκες

Με άνθη η ποίηση μου δεν σε στεφάνωσε
Τα λόγια δεν σου δόθηκαν ακέρια
Μα εγώ από σένα έζησα κι έπαιξα τη ζωή μου
Στον κίνδυνο της ηδονής στο έλεος της οδύνης

Ποια ευλογία ακόμα θα ’ναι για μένα τρομερή
Και ποια προκρούστεια τακτική την πόρτα μου θα σπάσει
Για να με βρεις στην ερημιά και να με αναγνωρίσεις

Από τη συλλογή Σαλκίμ (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Επέκταση
Post by: wings on 28 Sep, 2008, 00:33:49
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Επέκταση

Όσο περνά η ώρα όσο βραδιάζει
Χάνω τη θάλασσα απ’ τα μάτια μου
Μου την παίρνει η ανθρώπινη επινόηση
Όσο πυκνώνει η νύχτα
Κι από τη θέση του φωτός
Προς τη θάλασσα κοιτάζω
Των περιπατητών τα σώματα σκοτεινιάζουν
Μαυρίζουν τα πρόσωπα
Χάνονται τα ονόματα
Και με τη θάλασσα
Στο ίδιο κοιμητήρι
Και γω μια νύχτα
Εκεί θα περπατήσω
Με το μαύρο μου σώμα
Το σκοτεινό μου πρόσωπο
Δεν θα μ’ αναγνωρίσεις
Θα περάσω σαν επέκταση της παραλίας
Που την περπατάς δίχως να θυμάσαι
Πώς κάτω απ’ τους τσιμεντόλιθους
Υπάρχει μια άλλη θάλασσα
Που ο γερανός τα υγρά της άνοιξε
Σπλάχνα
Και των ψαριών διασάλευσε
Τις φρένες.

Από τη συλλογή Αρμιλλάρια (1973)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το παράθυρο
Post by: wings on 12 Oct, 2008, 18:33:17
https://www.youtube.com/watch?v=7f4v0Ag8BZY

Μάνος Λοΐζος & Λευτέρης Παπαδόπουλος, Τζαμάικα
(τραγούδι: Γιάννης Καλατζής / δίσκος: Θαλασσογραφίες (1970))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το παράθυρο

Πήγαινε στο παράθυρο
Πάλι ξημέρωσε
Τι θαύμα
Θα πιούμε τον πρωινό καφέ
Έπειτα θα δουλέψουμε
Θα ζήσουμε μια μέρα ακόμα
Πήγαινε στο παράθυρο
Κοίτα ο γείτονας ποτίζει τις γλάστρες
Στο μπαλκόνι
Άνοιξε το παράθυρο χαιρέτα τον
Πες του θερμά μια καλημέρα
Κλείσε το παράθυρο
Βλέπω κάποιον να μας κοιτάζει απ’ το δρόμο
Φοράει τη φορεσιά του την αλεξίσφαιρη
Και με πυρηνικές χειρονομίες μας απειλεί.

Από τη συλλογή Τα επακόλουθα (1978)
Title: Μαρία Κέντρου - Αγαθοπούλου, Να έρχεσαι με χάδια
Post by: wings on 29 Oct, 2008, 17:15:57
Μαρία Κέντρου - Αγαθοπούλου, Να έρχεσαι με χάδια

Όσο με τον καιρό κυλάει ο ποταμός
Τα δάκρυα οι σταγόνες της βροχής
Νερά είναι πιες και νίψου τον πόθο
Της υπομονής

Η ομορφιά αργεί

Ανοίγω την κρήνη μου έλα κρυφά
Αρώματα χώματα μες στο δωμάτιο
Δεν κοιμάμαι
Σκαλίζω με φωτιά την τέφρα

Το σκυλί μου υπακούει στη σιωπή
Η εγκαρτέρηση δείχνει τα δόντια της
Στο βάθος αποσύρεται της αστραπής το δέρμα

Το νερό πλένει το φως στα παράθυρα

Ό,τι και να γίνει εσύ να έρχεσαι με χάδια
Αλλιώς σηκώνουν δυο μαζί την πέτρα

Από τη συλλογή Σαλκίμ (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μ' ένα ρυθμό μελαγχολίας
Post by: wings on 23 Nov, 2008, 16:37:26
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μ’ ένα ρυθμό μελαγχολίας

Δεν λιμνάζουν:
Τα όνειρα
Το πάθος
Και ο πόθος

Ο μόχθος για την αθανασία
Ανεβαίνει ως τα ουράνια μάτια
Του σκύλου

Τι πας τι φεύγεις
Εγώ βλέπω όλο να έρχεσαι
Και να μου δείχνεις φωτογραφίες
Εκεί όπου μελαγχολείς
Κι αλλού όπου υποφέρεις

Όσο και να πηγαίνεις εδώ κι εκεί
Δεν φτάνεις παρά μόνο ως την καρδιά μου

Από τη συλλογή Σαλκίμ (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Η πόλη πάντα
Post by: wings on 15 Dec, 2008, 16:36:05
https://www.youtube.com/watch?v=4U6nU0FgWiQ

Δημήτρης Λάγιος & Φώντας Λάδης, Τούτη η πόλη
(ερμηνεία: Αντώνης Καλογιάννης / δίσκος: Εδώ που γεννηθήκαμε (1983))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Η πόλη πάντα

Κάθε τόπος έχει μια ομορφιά
Που από τον εαυτό της ωριμάζει
Τόσο πολύ που δεν αντέχει στην κρυφή πράξη
Της αιωνιότητας
Συνθλίβεται από τα ίδια της τα χέρια
Σε μια εποχή που ’χει ένα όραμα γλαυκό
Κι όταν κατά το βράδυ οι εραστές
Μπαίνουν σ’ ένα λουτρό από ζεστά δάκρυα
Έχουν κιόλας προδώσει και σπίτι και πατρίδα

Από τη μία εγκατάλειψη στην άλλη

Πετιούνται τα άνθη του έρωτα σαπίζουν
Η πόλη μέσα σε μια δυσοσμία υπομένει το θάνατό της
Που από τη θάλασσα ορμάει
Νερά δέντρα άνεμος βαρδάρης κλαδιά φύλλα
Θεία περίθαλψη λιγοστή μπροστά στο ακάθεκτο
Τυφλός χρησμός χτυπάει αμείλικτα την ομορφιά
Οι εραστές νίπτουν τας χείρας και πηγαίνουν
Στις δικές τους πράξεις να επιδοθούν
Μα η πόλη πάντα τους ακολουθεί και τους σπαράζει

Από τη συλλογή Σαλκίμ (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Όλες οι παραμονές Χριστουγέννων ένα αμύγδαλο πικρό
Post by: wings on 24 Dec, 2008, 18:20:17
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Όλες οι παραμονές Χριστουγέννων ένα αμύγδαλο πικρό

Ευτυχώς σκοτεινιάζει κι απόψε
Το μωσαϊκό της κουζίνας μου
Δείχνει κιόλας μεσάνυχτα
Μ’ εκείνο το ένδοξο άσπρο-μαύρο

Μου πέφτει ένα αμύγδαλο
Το ψάχνω πάνω στο άσπρο-μαύρο
(Πάντα προς το μαύρο κλείνει η αφή των πραγμάτων)

Τα πόδια μου στο δόκανο

Να σε δω να υποφέρεις αληθινά
Ακόμα έχεις απάνω σου ένα κλάμα ψυχρό
Ένα χαμόγελο ψεύτικο
Κάθισε κοντά μου και πες μου τι βλέπεις
Μες στον παλιό καθρέφτη

Όλες οι καμπάνες σημαίνουν Χριστούγεννα
Κι εγώ δεν έχω τίποτε άλλο να ζήσω
Πάρεξ τη γεύση ενός αίματος που αρνούμαι να πιω
Αν μη τι άλλο εγώ πέταξα το σώμα μου
Μες στην αγάπη όπου σαπίζει τώρα
Με λογική και σύνεση με θεία παραδοχή

Την τρέλα τη μαθαίνει κανείς μέσα σε μια στιγμή

Από τη συλλογή Σαλκίμ (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Maisonettes
Post by: wings on 18 Jan, 2009, 03:37:15
Τι μας μέλει (Σταύρος Ξαρχάκος & Ζάχος Χατζηφωτίου) - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=_xCi24rI_go)

Σταύρος Ξαρχάκος & Ζάχος Χατζηφωτίου, Τι μας μέλει
(τραγούδι: Σταμάτης Κόκοτας / δίσκος: Ξαρχάκος + Κόκοτας (1970)


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Maisonettes

Τουλάχιστον εδώ αισθανόμαστε ασφαλείς
Κι ο σκύλος μας πρόθυμος παίρνει το μπάνιο του
Το μεσημέρι τρώμε καλά αναπαυόμαστε εν ειρήνη
Είμαστε εύχαρεις εδώ ευγενικοί με τους γείτονες
Λαλίστατοι αλληλέγγυοι πρωτότυποι προπάντων
«Η θάλασσα είναι λάδι σήμερα δε βρίσκετε;»
Κι όταν μες στα βαθιά μεσάνυχτα ακούγονται
Κάτι παράξενες φωνές και λόγια ανερμήνευτα
Κάτι διαρκείς πνιχτοί λυγμοί
Μου λέει δεν είναι τίποτα
Όνειρο θα βλέπει και παραμιλάει
Κοιμήσου
Φαίνεται ήπιε κι έφαγε πολύ βαρυστομάχιασε
Κοιμήσου

Από τη συλλογή Μετανάστες του εσωτερικού νερού (1985)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Παντομίμα
Post by: wings on 08 Feb, 2009, 22:32:55
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Παντομίμα

Μίλα σιγά να μην ακούγεσαι
Εδώ ακριβώς πάνω στα χείλη
Σημαδεύουν την κάθε λέξη μας

Μίλα σιγά
Αν μπορείς με νοήματα μόνο

Από τη συλλογή Τα επακόλουθα (1978)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: wings on 02 Mar, 2009, 18:34:31
(https://www.translatum.gr/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fimg138.imageshack.us%2Fimg138%2F1493%2Fstavroukyriakatikosperi.jpg&hash=7898b1977cd04bb154edccc11be6fcf65399a9a3)

Γιάννης Σταύρου, Κυριακάτικος περίπατος (στη Θεσσαλονίκη)
Πηγή: το ιστολόγιο του ζωγράφου (http://yannisstavrou.blogspot.com/p/blog-page_08.html)


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία

Αυτή η πόλη μου αρέσει πολύ
Με τη διάφανη ομίχλη στα μαλλιά σου
Τη γυαλιστερή υγρασία στα μάτια σου

Απλώνω τα χέρια δε σκοντάφτω
Σα να φοβάμαι σα να διασκεδάζω

Πού είσαι πού κρύβεσαι;

Εγώ δε γνώρισα σ’ άλλες πολιτείες το θαύμα
Εδώ μέσα είναι το δικό μου φως
Μου ταιριάζει σαν ένα δικό μου πορτρέτο

Δε μας χρειάζονται πολλά παράθυρα
Από ένα άνοιγμα κοιταζόμαστε
Βυθίζουμε τα χείλη στην πιο βαθιά αναμέτρηση

Κοιμήσου με το χέρι μου στο χέρι σου
Είμαι εγώ

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Re: Μαρία Κέντρου - Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: wings on 02 Mar, 2009, 18:35:13
Και η φωτογραφία που κατ’ εξοχήν ταιριάζει στο προηγούμενο ποίημα της Μαρίας Αγαθοπούλου:

(https://www.translatum.gr/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fimg825.imageshack.us%2Fimg825%2F1227%2F381968.jpg&hash=7a8fe1fe2cefeb6fb3dc9f86fff5cc1d1c05eeee)

Πηγή: εφημερίδα Το Βήμα (http://www.tovima.gr/society/article/?aid=381968)
Title: Re: Μαρία Κέντρου - Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: efiefoula on 02 Mar, 2009, 19:16:53
Είναι πολύ ωραία τα ποιήματα. Είμαι και εγώ από Θεσσαλονίκη και χαίρομαι που βλέπω ότι υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν πολύ αυτή την πόλη!

Η συλλογή μεταξοτυπιών είναι και αυτή πολύ όμορφη.
Title: Re: Μαρία Κέντρου - Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: wings on 02 Mar, 2009, 19:20:44
Να 'μαστε καλά, Έφη μου, όλοι μας: οι ποιητές μας που πρώτοι και καλύτεροι δείχνουν πόσο αγαπούν την πόλη μας και γράφουν γι' αυτήν, αλλά κι εμείς για να διαβάζουμε τα γραπτά τους και να χαιρόμαστε την ομορφιά τους. :-)
Title: Re: Μαρία Κέντρου - Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: efiefoula on 02 Mar, 2009, 19:28:56
Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω την εντύπωση ότι οι εκδηλώσεις αγάπης από τους κάτοικους της Αθήνας για την Αθήνα, είναι πιο συχνές από ότι είναι των Θεσσαλονικέων για την πόλη τους. Ίσως οι Θεσσαλονικείς είναι κρυφά ερωτευμένοι.

Έχω μια πολύ ωραία συλλογή φωτογραφιών για τη Θεσσαλονίκη από διάφορους φωτογράφους που πιστεύω θα σου αρέσουν πολύ.
Title: Re: Μαρία Κέντρου - Αγαθοπούλου
Post by: spiros on 02 Mar, 2009, 19:31:45
Εγώ δεν είμαι από τη Θεσσαλονίκη αλλά μου αρέσει πολύ σαν πόλη και μου αρέσει και ο κόσμος της – σε γενικές γραμμές πολύ πιο ντόμπρος από τον κόσμο της Αθήνας.
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: wings on 02 Mar, 2009, 19:50:13
Έφη και Σπύρο, φταίνε οι κακές συνήθειες του νεοέλληνα. Μία απ' αυτές είναι να μη στηρίζει τον τόπο του ή, ακόμα χειρότερα, να δυναμιτίζει κάθε αξιόλογη προσπάθεια προβολής του. Η Ελλάδα, άλλωστε, είναι γνωστή ως η χώρα που «τρώει» τα παιδιά της.

Αν τώρα πιάσουμε τους γνήσιους Θεσσαλονικείς και Αθηναίους (όσους υπάρχουν και αν υπάρχουν πλέον), θυμάμαι από μικρό παιδί πως όχι μόνο δεν είχαν ποτέ τίποτα να μοιράσουν, αλλά και αγαπούσαν οι μεν την πόλη των δε και το έδειχναν με ενθουσιασμό ανά πάσα στιγμή. Οι δύο πόλεις δεν άλλαξαν τόσο έκτοτε, αλλά ο ρυθμός ζωής και οι επιδιώξεις των κατοίκων τους διαφέρουν πλέον αισθητά.

Όσον αφορά την ντομπροσύνη, θαρρώ πως αυτή δεν εξαρτάται από τον τόπο καταγωγής ή κατοικίας, αλλά από το χαρακτήρα κάθε μεμονωμένου ατόμου. Σπύρο, never trust appearances. :-)

Σας παρακαλώ όλους να βάζετε στον τίτλο κάθε μηνύματός σας και τον τίτλο του ποιήματος από το οποίο ξεκινά η συζήτηση (όπως κάνω εγώ). Βοηθά πολύ τους υπόλοιπους αναγνώστες και επισκέπτες της ανθολογίας.
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: efiefoula on 02 Mar, 2009, 20:04:32
wings συμφωνώ με όλα όσα είπες. Προσωπικά όμως, έχω διαπιστώσει μια διαφορά όσον αφορά το θέμα ντομπροσύνης. Μια κάποια «στενότητα» μπέσας. Δεν θέλω να θίξω πραγματικά κανέναν και φυσικά δεν είναι όλοι το ίδιο. Kαι σίγουρα, δεν πιστεύω ότι αυτό οφείλεται στον χαρακτήρα. Ίσως οι συνθήκες ζωής.
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: wings on 02 Mar, 2009, 20:11:59
Οι συνθήκες και ο ρυθμός ζωής συνεχίζουν να επιτρέπουν στη Θεσσαλονίκη να παραμένει ανθρώπινη πολιτεία, όπως τη χαρακτήρισε η Μαρία το 1965.

Ως πότε, όμως; Η πόλη δείχνει μερικές φορές ν' αντέχει, αλλά οι αντιστάσεις των κατοίκων διαρκώς εξασθενούν. Δεν είμαι πολύ αισιόδοξη για το εγγύς μέλλον.
Title: Re: Μαρία Κέντρου - Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: efiefoula on 02 Mar, 2009, 20:16:36
Ούτε και εγώ wings. Μπορεί άραγε να αντιστραφεί αυτή η πορεία;
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: wings on 02 Mar, 2009, 20:26:06
Έφη, ζεις εδώ, στη Θεσσαλονίκη; Αν ναι, ξέρεις ότι όχι, δεν είναι εύκολες οι ανατροπές στην πόλη μας.

Δείχνει μποέμικη και ανοιχτόκαρδη, αλλά είναι τραγικά εσωστρεφής και μίζερη και κάθε μέρα γίνεται χειρότερη.

Σε λίγες μέρες που θα περάσουμε στους Καταλόγους 8 του Δημήτρη Δημητριάδη (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=17777.0), θα δούμε ότι μας προτρέπει να κάψουμε την πόλη για να ξαναγεννηθεί καλύτερη χωρίς τα «δεινά» που την ταλανίζουν (σε εισαγωγικά γιατί ούτε καν μπορείτε να φανταστείτε όσα θεωρεί δεινά ο συγγραφέας). Και φυσικά, εννοεί, την πόλη τής Θεσσαλονίκης. Βλέπεις, αυτός έζησε και σε άλλες πόλεις και ξέρει. Και, όπως μας είπε σχετικά πρόσφατα στα λογοτεχνικά πρωινά του ΚΘΒΕ σε ανάλογη ερώτηση που του έκανα, φοράει πάντα πάνω στο πετσί του την πόλη μας, αλλά δεν ξέρει αν αυτό ήταν τελικά ευλογία ή κατάρα.
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: efiefoula on 02 Mar, 2009, 20:36:36
Αχ, wings θίγεις θέματα που θέλουν πολύ μεγάλη συζήτηση…
Δεν την αφήνουν να αναρρώσει, δεν την αφήνουν να κλείσει τις πληγές της. Είναι σαν έναν άρρωστο παρατημένο σε ράντζο νοσοκομείου που οποίος περνάει του δίνει και μια. Να πέσει πιο χαμηλά.

Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: wings on 02 Mar, 2009, 20:39:14
Μόλις έκανες την καλύτερη δυνατή περιγραφή. Δες κι ένα δείγμα αυτού που λες εδώ (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=8472.0) και θα καταλάβεις τι εννοούμε όταν μιλάμε εγώ για μιζέρια κι εσύ για κρυψίνοια των Θεσσαλονικιών.

Ευχαρίστως να κάνουμε την κουβέντα από κοντά όποια στιγμή θες. :-)
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: efiefoula on 02 Mar, 2009, 21:00:10
Θα ήθελα πραγματικά πολύ να γίνει αυτή η κουβέντα: ) Ξέρεις wings πιστεύω ότι κανένας άνθρωπος δεν θέλει να είναι εσωστρεφής. Δεν είναι ευχάριστο να ζεις στην αγωνία για μια καλύτερη κρυψώνα. Το κακό με αυτούς τους ανθρώπους είναι ότι παρόλο που προσπαθούν για το αντίθετο, η εσωστρέφεια τους speaks volumes.

Quote
Μόλις έκανες την καλύτερη δυνατή περιγραφή

Σε ευχαριστώ, wings. Το χειρότερο είναι ότι μερικοί κοιτούν πίσω, για να σιγουρέψουν ότι ήταν δυνατή η σπρωξιά τους.
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανθρώπινη πολιτεία
Post by: wings on 02 Mar, 2009, 21:07:24
Ναι, και παίρνουν φόρα απ' τον Όλυμπο για να σιγουρευτούν ότι δεν θα ξεθυμάνει η μανία τους. :-)

Ωστόσο, η Μαρία δεν μιλά για δαύτους, αλλά για άλλους που πραγματικά νιώθουν και αφήνονται να τους λούσει η διάφανη ομίχλη κι η γυαλιστερή υγρασία των ματιών τού συντρόφου τους. Παρόλο που το ποίημά «μας» είναι ήδη 44 χρονών, οι άνθρωποι αυτοί πάντα θα υπάρχουν, έστω κι αν λιγοστεύουν καθημερινά. Ψάξε να τους βρεις. Συνήθως στέκονται παράμερα, κάτω απ' τα θαμπά φανάρια τής παλιάς παραλίας, μέσα στα στενοσόκακα της πάνω πόλης, μακριά από τους προβολείς και τον κουρνιαχτό τού όχλου, κι αγωνιούν για το μέλλον αυτής της πολιτείας όσο κι εμείς.

Για την κουβέντα, δεν έχεις παρά να μου στείλεις μήνυμα.
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δεν τσακίζω κόκαλα εγώ
Post by: wings on 26 Mar, 2009, 02:32:23
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δεν τσακίζω κόκαλα εγώ

Με τις λέξεις μου αγκαλιά
Περπατώ στα τυφλά λιβάδια
Κερνώ χαμόγελα στα ζώα μου
Που βόσκουν στα δροσερά χορτάρια
Ανίδεα τι σφαγές τα περιμένουν
Και τι εκδικήσεις ετοιμάζουν οι άγγελοι
Που βολτάρουν με διπλά πιστόλια
Κρυμμένα κάτω απ’ τα μαύρα φτερά τους

Εγώ μονάχα τις δικές μου λέξεις διεκδικώ
Όσες μου ανήκουν κι όσες με καταδέχτηκαν
Μια μέρα εκεί που θρηνούσα για το χαμό μου
Επειδή δεν είχα το θάρρος να φωνάξω:
Κόκαλα έχω αλλά δεν τσακίζω κόκαλα εγώ
Παρά με τη γλώσσα μου γλείφω τη σκόνη
Από τις λέξεις
Για να λάμπουν
Στην αιώνια νύχτα των ματιών σας

Από τη συλλογή Σαλκίμ (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Τα τοπία που είδα (IX)
Post by: wings on 25 Apr, 2009, 17:26:38
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Τα τοπία που είδα

IX


Αν και έχω δει άσπρα λουλούδια
Σε θαλασσινές πέτρες
Λουλούδια φυτρωμένα
Σε πέτρινα σπίτια
Που δεν κατοικούνται
Αν και έχω δει
Εξαίσιες μεταμορφώσεις
Της πέτρας που κυλάει το νερό
Όλες τις ώρες της ημέρας
Και της νύχτας
Μονάχη είναι η πέτρα
Μονάχο το λουλούδι
Το νερό άδειο
Η νύχτα μαύρη

Από τη συλλογή Τα τοπία που είδα (1975)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Νυχτερινές ιστορίες
Post by: wings on 18 May, 2009, 02:52:50
https://www.youtube.com/watch?v=NIdDRZjRlAA

Γιάννης Σπανός & Λίνα Νικολακοπούλου, Αν ήξερες τις νύχτες μου
(ερμηνεία: Άλκηστη Πρωτοψάλτη / δίσκος: Έξοδος κινδύνου (1984))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Νυχτερινές ιστορίες

Το ίδιο όνειρο δεν είδαμε ποτέ
Κι ας νυχτώνει το ίδιο για τους δυο μας
Τρυφερά κοιμάσαι κείτομαι στο βόρειο πλευρό
Όπου το κρύο με θανατώνει
Πέφτεις με το σώμα προς τον έρωτα στραμμένο
Υποφέρεις που βλέπω τον καιρό νεκρό
Ενώ και στον δικό σου ύπνο ανάβει ένα σκοτάδι
Το αισθάνομαι Μου κρατάς το χέρι
Πηγαίνουμε στον εφιάλτη με αναμμένο φως
Το πρωί κρύβεις μέσα στα χέρια σου το αίμα
Μιας νύχτας φονικής
Κάτω απ’ τα μάτια σου –την ώρα του καφέ–
Κάτι σαν μαύρο κατακάθι μας καταποντίζει
Σε όνειρο ίδιο και διαφορετικό

Από τη συλλογή Η σκοτεινή διάρκεια των ημερών (1993)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανεξίτηλο σκοτάδι
Post by: wings on 07 Jun, 2009, 19:14:14
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανεξίτηλο σκοτάδι

Τι ήταν τελικά ο παππούς μου
Ένας αυθεντικός καρβουνιάρης
Να κυνηγάει τον πελάτη με το τουφέκι
«Κάρβουνο πιο μαύρο κι απ’ τη νύχτα – έλα»
Κι αυτές με τα τσεμπέρια και τις ποδιές
Οι όμορφες γειτόνισσες οι στρίγκλες – πόσο και πόσο
Κι αν έβαζε καμιά φορά το χέρι του
Κάτω απ’ τα φουστάνια τους ήταν σοφός
Κι ας έβρισκαν στο σπίτι μαύρα τα μπούτια τους
Ήταν σοφός αυτός Μες τη μαυρίλα του
Ήξερε τι κάνει και πού το πάει
Έλεγε: το κάρβουνα θέλει κόλπα θέλει γαλιφιές
Να το πασάρεις στον άλλο
Πρέπει να το πουλήσεις όσο όσο
Ή να το μοιραστείς πάση θυσία
Να φύγει από πάνω σου αυτή η μαυρίλα

Αυτό το ανεξίτηλο σκοτάδι

Από τη συλλογή Η σκοτεινή διάρκεια των ημερών (1993)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Αποστήθιση
Post by: wings on 20 Jun, 2009, 20:51:55
https://www.youtube.com/watch?v=XSt5x5v-yyk

Μίκης Θεοδωράκης & Μάνος Ελευθερίου, Όσους δεν πήρε η μοναξιά
(ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης / δίσκος: Οκτώβρης ’78 (1978))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Αποστήθιση

Κάθε νύχτα
Αποστηθίζω
Τα δύσκολα γράμματα
Της μοναξιάς
Ώσπου σιγά-σιγά
Με παίρνει ο ύπνος

Από τη συλλογή Θαλασσινό ημερολόγιο (1981)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Άμυνα
Post by: wings on 22 Jul, 2009, 23:40:39
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Άμυνα

Πρέπει να μάθω να πελεκώ
Αυτή την πέτρα
Να ζωγραφίζω πάνω στην πέτρα
Να την κοιμίζω σαν μωρό
Στον κόρφο μου να τη ζεσταίνω
Με κάθε είδους συμπεριφορά
Με χίλιους τρόπους
Να μην ξυπνήσει η πέτρα μου
Κάποιο πρωί
Και με χτυπήσει

Από τη συλλογή Τα επακόλουθα (1978)
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ο μοτοσικλετιστής
Post by: wings on 19 Oct, 2009, 19:31:09
https://www.youtube.com/watch?v=DEVx2-SASMQ                   

Γιώργος Μελέκης & Άρης Πάνου, Καμικάζι
(τραγούδι: Ηλέκτρα & Γιώργος Μελέκης / δίσκος: Κέρκυρα ’81, Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού | Τα 30 τραγούδια)


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ο μοτοσικλετιστής

Τι ν’ απόγινε άραγε
Εκείνος ο θορυβοποιός
Της νύχτας
Καβάλα στο μηχανικό του ζώο
Να κραδαίνει την άσφαλτο
Χωρίς φρένο
Να παίζει ώρα ύπνου
Με τις φρένες μας
Εδώ μέσα
Στο σακατεμένο κρανίο

Προχτές το μεσονύχτι
Που κοίταζα απ’ το παράθυρό μου
Το νέο φεγγάρι
Άκουσα θόρυβο παράξενο
Να ’ρχεται από ψηλά
Και μου φάνηκε πως τον είδα
Ένας άγγελος πάνω σε μοτοσυκλέτα
Να διασχίζει τους δρόμους τ’ ουρανού
Κι απ’ το σπασμένο καθρεφτάκι του
Να με κοιτάζει περίλυπος

Βγάλε μου σε παρακαλώ
Μια ωραία φωτογραφία
Να τη στείλω στο κορίτσι μου
Έτσι απάνω στη μοτοσικλέτα μου
Με το ένα χέρι στο χειρόφρενο
Το άλλο να σιάζει τα σγουρά μαλλιά μου
Θέλω να φαίνεται καλά
Το καινούργιο μου πέτσινο
Το σιδερένιο μου κράνος
Να διακρίνεται προπάντων
Ο ίλιγγος στο πρόσωπό μου
Και κείνο του θανάτου
Το αναπόφευκτο

Από τη συλλογή Θαλασσινό ημερολόγιο (1981)


https://www.youtube.com/watch?v=_aaizRyvud4

Το ποίημα αυτό διδάσκεται εδώ και 3 χρόνια στους μαθητές τής Γ' Λυκείου.
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Περίπτωση σιωπής
Post by: wings on 08 Feb, 2010, 18:06:56
https://www.youtube.com/watch?v=JCUTSZXuPtY

Σωκράτης Μάλαμας & Άλκης Αλκαίος, Της σιωπής
(τραγούδι: Σωκράτης Μάλαμας / δίσκος: Ένα (2002))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Περίπτωση σιωπής

Πόσο τα σπίτια ομορφαίνουν
Από πολλή μουσική
Το δικό μου σπίτι
Είναι μια βαθιά εικόνα
Φωτισμένη και βαθύσκιωτη

Αν με βγάλεις απ’ αυτή τη σιωπή μου
Θα ’μαι ένα ψάρι πεθαμένο
Έξω από τη θάλασσα πεταμένο
Και άταφο

Μέσα μου είμαι μια αλλιώτικη νύχτα
Το δέντρο το εκστατικό το δεόμενο

Πλουτίζω φτωχαίνοντας
Από λόγο και φωνή

Από τη συλλογή Περίπτωση σιωπής (1968)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Σεντόνια της αγρύπνιας
Post by: wings on 22 Apr, 2010, 16:23:18
Βαμμένα κόκκινα μαλλιά - Γιώργος Νταλάρας - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=wNSnCvs0mFo)

Βασίλης Δημητρίου, Βαμμένα κόκκινα μαλλιά (με τον Γιώργο Νταλάρα)
(Δίσκος: Βαμμένα κόκκινα μαλλιά (1993) από τη μουσική επένδυση της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς του Κώστα Κουτσομύτη που βασίστηκε στο βιβλίο Βαμμένα κόκκινα μαλλιά (Κέδρος, 1991) του Κώστα Μουρσελά)


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Σεντόνια της αγρύπνιας

Μ’ αρέσει ν’ απλώνω τα ρούχα στο σκοινί
Εδώ τα μικρά εκεί τα μεγάλα σώματα
Ασήκωτα ανομήματα ζωής χαρισάμενης
Λευκά συντρίμμια στη στρόφιγγα στο ατσάλι
Στο γίγνεσθαι του αίματος σαν ψέμα πορφυρό
Εσώρουχα μεταξωτά σεντόνια της αγρύπνιας
Νερά φανταστικής βροχής τόξα ουράνιας μνήμης

Ας έρθει ένας ήλιος να τα λάμψει μυστικά
Ας έρθει ένα φεγγάρι να τα φέξει ολόγυμνα
Γένοιτο το θέλημα του καιρού κι ας χειμωνιάζει
Κι ένα αεράκι καλός οιωνός να στεγνώσει
Τα δάκρυα της νύχτας τ’ αλμυρά φιλιά

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)


Αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα της Μαρίας Αγαθοπούλου και είμαι πολύ τυχερή γιατί την άκουσα να το διαβάζει η ίδια 2-3 φορές τα τελευταία χρόνια με ξεχωριστό πάθος. Μάλλον είναι κι από δικά της αγαπημένα. :-)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κλοπή
Post by: wings on 30 Aug, 2010, 16:18:58
https://www.youtube.com/watch?v=X5pzeNCesBk

Μίκης Θεοδωράκης & Τάσος Λειβαδίτης, Δραπετσώνα (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=22064.0)
(μπουζούκι: Μανώλης Χιώτης, τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης / δίσκος: Πολιτεία (1961))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κλοπή

Σ’ εκείνο το μικρό σπιτάκι
Χίλιοι καλοί χωρούσαν πάντα
Δεν μιλώ για τους άλλους
Που μας πήραν τη βούκα απ’ το στόμα
Εκείνοι πεινούν ακόμα
Δε χορταίνει κανείς με τα κλεμμένα

Από τη συλλογή Τα επακόλουθα (1978)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Εικόνα του '41
Post by: wings on 29 Jan, 2011, 18:18:54
https://www.youtube.com/watch?v=UrWuoyFRq74

Μάνος Λοΐζος & Τάσος Λειβαδίτης, Γυρνάς και σκοτεινιάζει
(τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου / δίσκος: Για μια μέρα ζωής (1980))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Εικόνα του ’41

Το πιστόλι θαμμένο
Στη ρίζα της κληματαριάς
Το ράδιο κρυμμένο
Στο πατάρι του σπιτιού
Κι ο πατέρας καθισμένος
Στο μιντέρι της κάμαρας
Να στρίβει τσιγάρο
Με καπνό της Ξάνθης

Από τη συλλογή Θαλασσινό ημερολόγιο (1981)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Άνοιξη
Post by: wings on 02 May, 2013, 21:08:30
https://www.youtube.com/watch?v=GOBoRbbTXLc

Ω γλυκύ μου έαρ
(ενορχήστρωση: Βαγγέλης Παπαθανασίου, ερμηνεία: Ειρήνη Παπά / δίσκος: Ραψωδίες (1986))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Άνοιξη

Γιατί και γω να μη μπορώ να γράψω
Ένα ποίημα τρυφερό
Σήμερα που είναι τόσο ευήλιος ο καιρός

Προσπαθώ

Ακουμπώ στο ηλιόλουστο κάγκελο
Και ρεμβάζω

«Ω γλυκύ μου έαρ»
Κι αρχίζει να βρέχει πολύ

(Μητέρα δεν έρχεσαι στο σπίτι;)

Τραβώ τις κουρτίνες ως το λαιμό
Κι όλο: ενθάδε κείται
Ενθάδε κείται η Άνοιξη
«Γλυκύτατό μου τέκνο»
Νεκρό

Από τη συλλογή Μετανάστες του εσωτερικού νερού (1985)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: «Η εποχή μας πάσχει από έναν ακατάσχετο βερμπαλισμό» (lifo.gr)
Post by: wings on 11 Dec, 2013, 14:42:17
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: «Η εποχή μας πάσχει από έναν ακατάσχετο βερμπαλισμό»

Πλουτίζουμε μέσα στη σιωπή. Αναπτυσσόμαστε τρώγοντας τις σάρκες μας. Ακούμε τις κραυγές που βγάζουν τ’ αγάλματα όταν πέφτουν. Δε νοσταλγούμε. Πεθαίνουμε περιμένοντας να ζήσουμε. Αρχίζουμε να παίζουμε (σ)το μεγάλο παιχνίδι της συνείδησης. Το καλοκαίρι... «Το καλοκαίρι φεύγει από πάνω μας/ Όπως φεύγει το αίμα απ’ τον σκοτωμένο». Να υπάρξουμε... Ναι, να υπάρξουμε. Αλλά πώς;

Η ποιήτρια και πεζογράφος Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου στο lifo.gr.

(https://www.translatum.gr/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.lifo.gr%2Fuploads%2Fimage%2F396855%2FKentrou%2520Agathopoulou.jpg&hash=2e0ad1609794a4548aef3e3339e5d3d918a08744)

[Φωτ.: Στέφανος Παπαδόπουλος]

Ανάμεσα στις ερωτήσεις παρατίθενται αποσπάσματα από ποιήματά της από την συγκεντρωτική συλλογή «Επιλογές και σύνολα, Ποιήματα 1965-1995» (Νησίδες).   

______________________________
«Είδα ένα άγαλμα να πέφτει
Μέσα στο λάκκο που έσκαψαν
Τα ίδια του τα πόδια βαθμηδόν
Απ’ την πολλή ακινησία
Είπαν μερικοί
Ή το σαθρό του βάθρο
Από καθίζηση είπαν άλλοι
(Οι πιο ειδικοί)
Όμως εγώ κρατούσα το μυστικό
Εκείνης της εξήγησης
Και της αιτίας το βάρος κουβαλούσα
Μες του κρανίου μου την κρύπτη
Εκεί».

(«Πτώση», Αρμιλλάρια, 1973, Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη)
______________________________

Είναι η εποχή της μεγάλης πτώσης;
Ναι. Τα πιο ουσιώδη της ζωής έχουν εκπέσει. Μερικές φορές αναγκάζομαι να κάνω συγκρίσεις με το παρελθόν, αν και δεν είμαι νοσταλγός του παρελθόντος. Τότε βλέπω πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα, πόσο πτωτικά κινούνται όλα. Αν δεν έχεις προσωπικές αντιστάσεις, αν δεν πιστεύεις σε έναν δικό σου θεό, δε μπορεί παρά να αλλοτριωθείς και να πέσεις στη λούμπα. Όσο για το άγαλμα που αναφέρω στο ποίημα, όταν το έγραφα σκεφτόμουν ότι συχνά θεοποιούμε πρόσωπα και καταστάσεις. Αργότερα, βλέπουμε ότι επρόκειτο τελικά για κάτι ψεύτικο. Πρέπει να περιμένει κανείς το μέλλον για να διαπιστώσει αν άξιζε να πιστεύει σε κάτι.

Σήμερα τι έχουμε θεοποιήσει; Το χρήμα;
Όλα τα υλικά αγαθά. Αυτή η θεοποίηση του χρήματος είναι που φέρνει μαζί της όλη αυτήν την πτώση. Αυτή η λατρεία στα υλικά πράγματα. Αυτήν την εποχή οι ψεύτικες λατρείες αποκαλύπτονται. Μακάρι ο άνθρωπος να κάνει μια αυτοκριτική για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του.

______________________________
«... Μέσα μου είμαι μια αλλιώτικη νύχτα
Το δέντρο το εκστατικό το δεόμενο
Πλουτίζω φτωχαίνοντας
Από λόγο και φωνή».

(«Περίπτωση σιωπής», Περίπτωση σιωπής, 1968, Θεσσαλονίκη)
______________________________

Πλουτίζει κανείς μέσα από την σιωπή;
Πάντα πίστευα στην σιωπή. Η σιωπή συχνά εγκυμονεί το λόγο. Μετά από μια σιωπή μπορεί κανείς να εκφράσει καλύτερα αυτό που αισθάνεται. Δυστυχώς, η εποχή μας πάσχει από έναν ακατάσχετο βερμπαλισμό. Όλοι θέλουν να μιλούν αλλά κανείς δεν ακούει. Οι άνθρωποι θέλουν απλώς να βγάλουν από μέσα τους αυτό που αισθάνονται. Να πουν πράγματα που πολλές φορές δεν είναι καν άξια λόγου. Η σιωπή είναι αυτονόητη μέσα στο σώμα του ποιητή.
______________________________
«... Καθαρίζοντας τη ζωή μου
Πέθανα τρεις φορές».

(«ΧΙ», «Τα τοπία που είδα», 1975, Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη)
______________________________

Πόσες φορές πρέπει να πεθάνεις ώσπου ν’ αρχίσεις επιτέλους να ζεις;
Πολλές. Τρεις φορές είναι λίγες. Ο άνθρωπος πάντα νομίζει ότι ζει. Ακόμη κι όταν αρχίζει να ζει, δεν έχει συνείδηση αυτού που συμβαίνει.
______________________________
«Φώναξα τον πατέρα
Και την μητέρα μου
Που άξαφνα είχανε γίνει
Τα παιδιά μου
Ο πατέρας μου και γιος μου
Έφευγε με το φαγωμένο του σώμα
Που το είδα ολόγυμνο και λυπημένο
Κι εγώ που ήμουν όλα τα γένη
Ενός φυτού
Έσκυψα και προσκύνησα τη ρίζα μου
Που με μιας έλαμψε άσπρο νερό
Και μου δρόσισε τα μάτια».

(«ΙΙ», «Τα τοπία που είδα», 1975, Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη)
______________________________

Είναι βαρίδι η οικογένεια, κυρία Αγαθοπούλου;
Όταν ο πατέρας μου αρρώστησε βαριά, έγινα η μητέρα του κι αυτός ήταν το παιδί μου που περίμενε την φροντίδα και την περιποίηση. Έτσι συμβαίνει όταν ο γονιός γεράσει. Οι όροι αντιστρέφονται. Σ’ αυτό το σημείο είναι που παίζεται το μεγάλο παιχνίδι της συνείδησης. Η μητέρα μου ζούσε στον τρίτο όροφο της οικοδομής που ζω ακόμη και σήμερα. Κάποια στιγμή -όταν χρειάστηκε να τη φροντίσω- έπαθα μεγάλη ζημιά με την συνείδησή μου. Η σχέση μου μαζί της ήταν μια πορεία αυτογνωσίας. Από τη μια, επιθυμούσα να την περιποιηθώ και από την άλλη, αρνιόμουν να το κάνω. Ήταν τρομερό. Ήταν σα να της έλεγα: Γιατί αντέστρεψες τους ρόλους; Εσύ μας έδινες μέχρι τώρα, γιατί να σου δώσουμε εμείς τώρα; Η οικογένεια είναι ένα μεγάλο βαρίδι, ένα μεγάλο ηθικό πρόβλημα. Ένα ζήτημα αντοχής και συνεννόησης. Ο γάμος είναι μια μεγάλη δοκιμασία. Όμως, πρέπει να δοκιμαστεί κανείς. Πάντα λέω ότι ο άνθρωπος πρέπει να παντρεύεται και να κάνει παιδί, διότι μόνο τότε γίνεται κοινωνικό το πρόσωπο. Χωρίς παιδί, πρόκειται απλά για μια σχέση, για ένα ζευγάρι κι όχι για οικογένεια. Το θέμα της συμβίωσης είναι τρομερό δύσκολο. Ωστόσο, δεν πρέπει να το αποφεύγει κανείς.
______________________________
«Δε μιλώ για τους άλλους
Που μας πήραν τη βούκα απ΄το στόμα
Εκείνοι πεινούν ακόμα
Δε χορταίνει κανείς με τα κλεμμένα».

(«Κλοπή», Τα επακόλουθα, 1978, Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη)
______________________________

Δεν τελειώνει ποτέ αυτή η βουλιμία;
Ποτέ. Είναι ανακυκλούμενη και συνεχίζει.
______________________________
«Ψάχνω τη δική μου σημαία
Αυτά τα ξέθωρα κουρέλια
Κάτω απ’ τον ήλιο
Έγιναν βρόμικοι επίδεσμοι...».

(«Την ώρα που μαυρίζουν τα όνειρα», Τα επακόλουθα, 1978, Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη)
______________________________

Πιστεύετε στις εθνικές ταυτότητες;
Πιστεύω σε πράγματα πιο ουσιαστικά. Δεν θεωρώ την εθνική ταυτότητα τόσο σημαντική για έναν άνθρωπο. Η αστυνομική μου ταυτότητα γράφει ότι είμαι Ελληνίδα. Από κει και πέρα, θεωρώ ότι άλλα πράγματα είναι ουσιώδη για την ταυτότητα.

Είναι κάτι παγιωμένο η ταυτότητα;
Είναι μεγάλο ζήτημα η προσωπική, η εσωτερική ταυτότητα. Από τη μια, υπάρχουν προβλήματα και από την άλλη, υπάρχουν προβληματισμοί. Τα προβλήματα λύνονται, οι προβληματισμοί δυστυχώς όχι. Το υπαρξιακό είναι ένα ζήτημα για το οποίο δύσκολα μπορούμε να μιλήσουμε. Είναι ο προβληματισμός που δε θα λυθεί ποτέ. Να υπάρξεις. Ναι, να υπάρξεις... Αλλά πώς; Με ποιον τρόπο;

Η γραφή πάντως είναι μια προσπάθεια να υπάρξεις...
Ακριβώς. Μια προσπάθεια. Τίποτε περισσότερο. Είναι μια αδιάκοπη διαδικασία.
______________________________
«Έχω κάτι παράθυρα
Μέσα στα σπλάχνα μου
Κάτι μικρούς φεγγίτες
Τρύπες μυστικές
Κάθε πρωί
Σφυρίζω τη μουσική μου
Ακούω όλους τους καθημερινούς
Συναγερμούς
Πίνω του σώματός μου
Το νερό
Έτσι δεν κινδυνεύω
Από αφυδάτωση
Τρώω τις ίδιες μου τις σάρκες
Και αναπτύσσομαι κανονικά».

(«Έχω κάτι παράθυρα», Τα επακόλουθα, 1978, Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη)
______________________________

Είναι η γραφή ένας προσωπικός κανιβαλισμός;
Την ώρα που γράφει κανείς είναι σε μια κατάσταση περίεργη. Εκτός εαυτού. Σα να γράφει κάποιος άλλος. Όταν το ποίημα τελειώσει, τότε συνειδητοποιεί αυτό που συνέβη. Τότε παρατηρεί όσα ήθελε κι όσα δεν ήθελε να πει. Πολλές φορές γράφουμε άλλα από αυτά που θέλουμε. Ο λόγος μας πάει αλλού. Το ποίημα μας πάει αλλού.
______________________________
«...Μια σκόνη καφέ σκούρα
Κάθεται πάνω στα ποιήματά μου
Και γω αισθάνομαι να παλιώνω
Ανεπανόρθωτα».

(«Σαν παλιά λατέρνα», Θαλασσινό Ημερολόγιο, 1981, Διαγώνιος, Θεσσαλονίκη)
______________________________

Φοβάστε ποτέ ότι αυτό που γράφτηκε σήμερα, αύριο θα ’ναι παρωχημένο και μπανάλ;
Δεν έχω αναρωτηθεί πάνω σ’ αυτό το ζήτημα. Για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δε μ’ ενδιέφερε το μετά. Ξέρετε πώς γεννήθηκε αυτό το ποίημα; Μια μέρα καθόμουν στο μπαλκόνι και έβλεπα τον απέναντι να ανεβάζει την τέντα. Έτσι όπως γύριζε η «μανιβέλα», μου ήρθε στο μυαλό η λατέρνα.

Η γραφή τι σχέση έχει με την φθορά και το χρόνο;
Πάντα πίστευα -ειδικά τώρα που είμαι 82 χρονών- ότι αυτός που γράφει, πρέπει να ξέρει πότε θα σταματήσει. Αυτό το έχω συνειδητοποιήσει εδώ και πολύ καιρό, γι’ αυτό και αποφάσισα να μην εκδώσω άλλο βιβλίο. Νομίζω ότι είπα πάρα πολλά. Θέλω να είμαι ειλικρινής και να μην κάνω πονηριές. Αυτό το αποφάσισα διότι διαπίστωσα πως όλα αυτά που κρατάω στο συρτάρι μου είναι κατώτερα απ’ όσα έχω γράψει. Λέω λοιπόν στον εαυτό μου: Δε θα αμαυρώσεις τα προηγούμενα βιβλία σου που έτυχαν μιας καλής υποδοχής. Εδώ τελειώνεις.

Θα σταματήσετε να γράφετε ή απλώς να εκδίδετε;
Όπως καταλαβαίνω, δεν έρχεται πια κοντά μου η γραφή. Σα να μου λέει: Τελείωσες, κυρία μου, πάρ’ το απόφαση. Δεν είναι καθόλου οδυνηρό αυτό. Ίσως σου ακουστεί εγωιστικό αλλά νιώθω πλήρης. Αν συνεχίσω να γράφω θα επαναλάβω απλώς τον εαυτό μου. Έχω στο μυαλό μου ορισμένους εξαιρετικούς ποιητές, οι οποίοι συνέχισαν να γράφουν σε μεγάλη ηλικία και τελικά, εξέπεσαν. Αυτό ήταν πολύ οδυνηρό για μένα. Εκείνοι μπορεί να μην το ήξεραν αλλά εμείς που τους διαβάζαμε, το ξέραμε.
______________________________
«... Μ’ έσυραν ως αυτό το καλοκαίρι
Με πέταξαν στην άμμο σαν μαλάκιο
Με ξέρανε ο ήλιος τους για τα καλά
Τώρα τα δροσερά μου έργα Ναυάγια γοερά μιας λεπτομέρειας
Που πάντα θα διαφεύγει των κυμάτων».

(«Θαλασσινό άλλοθι», Μετανάστες του εσωτερικού νερού, 1985, Διαγώνιος, Θεσσαλονίκη)
______________________________

(Τουλάχιστον) Μια χαμένη γενιά λένε πως γέννησε η κοινωνικοπολιτική και οικονομική κρίση...
Έχω συναντήσει στη ζωή μου πολύ ενδιαφέροντες νέους που μου έχουν κάνει εντύπωση. Που αισθάνονται τα πράγματα... Πώς να το πω; Σε βάθος. Μ’ έχουν εκπλήξει. Ελπίζω πολύ στους νέους. Πιστεύω πως αυτή η γενιά θα μεγαλουργήσει, αν προσπαθήσει να μη χαθεί.

Όλο σας το ποιητικό έργο είναι ποτισμένο με θαλασσινό νερό, με καλοκαίρι...
Αυτό μου το έλεγε η Ζωή Καρέλλη. Ήμασταν πολύ φίλες. Όπως είμαστε τώρα με τη Δημουλά.

Η σχέση σας με τη Δημουλά πώς είναι;
Είμαστε φίλες πάρα πολλά χρόνια. Το ’81 της έστειλα το «Θαλασσινό Ημερολόγιο». Λίγο αργότερα μου έστειλε τη συλλογή «Το τελευταίο σώμα μου». Τότε αρχίσαμε να αλληλογραφούμε. Ακόμη κι όταν ήταν στο Λονδίνο -όταν ο Άθως Δημουλάς ήταν άρρωστος- μου έγραφε γράμματα. Πρόσεξε. Όχι γράμματα απελπισίας. Η Δημουλά είναι πολύ γενναία. Μοιάζουμε σε πάρα πολλά. Στην πιο πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε είπε σε ένα σημείο ότι είναι «λαϊκούρα». Κι εγώ «λαϊκούρα» είμαι. Η Δημουλά είναι η κορυφαία μας ποιήτρια. Λίγοι το παραδέχονται αυτό. Μα γιατί δεν το παραδέχονται; Η Δημουλά είναι το Νόμπελ που δεν πήρε. Ακόμη.

Και το καλοκαίρι; Δε μου είπατε για το καλοκαίρι...
Η θάλασσα είναι ένα βίωμα. Κάθε καλοκαίρι πηγαίναμε στην Χαλκιδική κι εκεί έγραφα πολύ. Η θάλασσα με επηρέαζε κυρίως αρνητικά. Γι’ αυτό, τα ποιήματα μου για τη θάλασσα είναι, όσο περίεργο κι αν ακουστεί, αντι-θαλασσινά. Έτσι πρέπει να αντιμετωπίσει ο αναγνώστης. Ως αντι-θαλασσινά.
______________________________
«Το καλοκαίρι φεύγει από πάνω μας
Όπως φεύγει το αίμα απ’ τον σκοτωμένο»

(Προμετωπίδα στο Θαλασσινό Ημερολόγιο, 1981, Διαγώνιος, Θεσσαλονίκη)
______________________________

Το καλοκαίρι κουβαλάει κάτι πένθιμο, δε νομίζετε;
Το καλοκαίρι είναι μια ψευδαίσθηση. Πολλοί ζούνε με ψευδαισθήσεις. Εγώ έζησα μέσα στον ρεαλισμό.

Και πώς γράφατε ποιήματα; Δεν είναι αντιφατικό;
Είναι ο άλλος κόσμος μέσα μας που εκφράζεται. Ξέρεις, εγώ ήθελα να γίνω ρεμπέτισσα. Τραγουδούσα ρεμπέτικα. Όταν ήμουν μικρή, πήγαινα έξω από τις ταβέρνες και κοίταζα από το τζάμι τους ρεμπέτες που τραγουδούσαν. Στη γειτονιά μου οι άνθρωποι έπαιρναν ένα μπουκάλι ούζο από το μπακάλη και μαζεύονταν και τραγουδούσαν στο μισοσκόταδο. Έβγαινα κι εγώ στο παράθυρο και τους άκουγα. Το πρώτο τραγούδι που άκουσα ήταν ένα του Παπαϊωάννου. Μια φορά εγελάστηκα κι ύστερα δε γελιέμαι... (τραγουδάει)

Πηγή: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: «Η εποχή μας πάσχει από έναν ακατάσχετο βερμπαλισμό» | ΦΥΛΛΩΣΙΕΣ | ΓΡΑΜΜΑΤΑ | Blogs | LiFO (http://www.lifo.gr/team/fyllosies/31724) (14//07/2012)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Της αγάπης
Post by: wings on 15 Mar, 2014, 01:58:58
https://www.youtube.com/watch?v=Pv9UnQwv5Qs

Χρήστος Γκάρτζος & Σώτια Τσώτου, Μόνο η αγάπη μένει
(τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας / δίσκος: Οι Μάηδες οι ήλιοι μου (1978))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Της αγάπης

Είναι οι στιγμές τα χρόνια τα ανελέητα
Είναι οι συνομιλίες που ποτέ δεν ησυχάζουν
Είμαστε εμείς που δεν ακουγόμαστε
Κάποιος άνεμος στροβιλίζει τη φωνή μας
Κάποιο χιόνι λιώνει το τραγούδι μας

Να υπάρχουμε
Πίνοντας μια χούφτα νερό
Να στεκόμαστε όρθιοι κάθε πρωί
Μπροστά στην πόρτα τού σπιτιού μας
Να φωνάζουμε στ’ αντικρινά παράθυρα:
Καλή σας μέρα
Έχουμε μια φέτα ψωμί
Να την μοιραστούμε μαζί σας
Καλή σας ώρα
Μας φτάνει ν’ αγαπηθούμε

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου
Post by: yiannispodinaras on 17 Mar, 2014, 22:33:11
Βίκυ μου, θυμάσαι πόσο μου αρέσει η ποίηση της υπέροχης Μαρίας. Γνήσια φωνή ανθρώπινη με κάθε σκέψη και εικόνα να αντικατοπτρίζουν με ενάργεια την πορεία του απλού ανθρώπου που με τόση αξιοπρέπεια αντιμετωπίζει τη ζωή σ' όλες της τις εκφάνσεις.
Title: Re: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου
Post by: wings on 18 Mar, 2014, 00:12:24
Έτσι ακριβώς είναι η ποίηση της Μαρίας, Γιάννη μου, στην οποία αποτυπώνεται πλήρως η προσωπικότητά της και η στάση ζωής που επέλεξε. Νιώθω πολύ περήφανη που είναι συντοπίτισσά μου και πολύ τυχερή που την ανθολογώ.
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Θαλασσινή πρόφαση
Post by: wings on 11 Feb, 2015, 13:51:48
Manos Hadjidakis "thalassa platia" Maria Dimitriadi - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=2iokppAGK0Q)

Μάνος Χατζιδάκις & Γιώργος Ρούσσος, Θάλασσα πλατιά
(πιάνο: Στέφανος Κορκολής, κιθάρα: Στέλλα Κυπραίου, τραγούδι: Μαρία Δημητριάδη)


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Θαλασσινή πρόφαση

Θάλασσα του φθινοπώρου
Με το νερένιο κρύσταλλο
Στα μάτια σου ο μυστικός καθρέφτης
Των καραβιών των ψαριών
Και του θανάτου
Στα μάτια σου
Ένας ανέφικτος έρωτας

Δυσθεώρητο βάθος
Κρύβεις ιερά μυστικά
Εκεί στο αμετακίνητο δάσος
Της αβύσσου
Τα σταυρωμένα χέρια σκεπάζεις
Με λυπημένα τραγούδια

Στις όχθες σου χρυσόψαρα
Φύκια και θαλασσινά νούφαρα
Στις όχθες σου άμμος αστέρια
Και πυκνή σιωπή

Από τη συλλογή Περίπτωση σιωπής (1968)

Πηγή: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Επιλογές και σύνολα [Ποιήματα (1965-1995)] (2001)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανεπάρκεια
Post by: wings on 25 Dec, 2015, 19:00:16
Το τραγούδι της νύχτας - Φλέρυ Νταντωνάκη - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=WWDwzXCNzEI)

Τερμίτες & Μιχάλης Μαρματάκης, Το τραγούδι της νύχτας
(τραγούδι: Φλέρυ Νταντωνάκη / δίσκος: Τσιμεντένια τραίνα (1986))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ανεπάρκεια

Κάθε ώρα κοιτάζω το πρόσωπό μου
Στον ειδωλολάτρη καθρέφτη μου
Τα υπάρχοντά μου συνάζω
Ωσάν φιλάργυρος
Τα ωραία εγκλήματά μου τακτοποιώ

Είμαι το χέρι των στερημένων
Ασθενική μήτρα
Περίπτωση πρόωρης πτώσεως

Κυνηγώ μια ηλιαχτίδα
Να αξιωθώ τα υπολείμματά της

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Πορεία
Post by: wings on 25 Dec, 2015, 19:07:30
Alkistis Protopsalti Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ - ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=8BoYOaSV6Zc)

Σταμάτης Κραουνάκης & Λίνα Νικολακοπούλου, Η σωτηρία της ψυχής
(τραγούδι: Άλκηστη Πρωτοψάλτη / δίσκος: Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ (1985))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Πορεία

Άφηνα πίσω μου τη θάλασσα
Τη γαλάζια βροχή
Κρατώντας ανάμεσα στα χείλη
Δυο νοτισμένα ρόδα
Ακάλυπτη πορευόμουν
Τόσο νερό…
Τόση λάσπη…
Κουβαλούσα απάνω μου
Το μερίδιό μου
Τα ρούχα μου έσταζαν
Δίψα και χόρταση
Τα μαλλιά μου έλαμπαν
Έναν δικό μου ήλιο
Τα χέρια μου
Κρατούσαν το βάρος
Μιας ευφορίας

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κρίνος και θύελλα
Post by: wings on 25 Dec, 2015, 19:13:58
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κρίνος και θύελλα

Μέσα μου κατοικεί μια θύελλα
Κι ένας κρίνος ανθίζει

Ακινητούν τα χέρια

Κανένας δε θα λυπηθεί
Όπως κανένας δε λυπάται το ρόδο
Που χτυπιέται απ’ το αδυσώπητο χαλάζι

Η θάλασσα όταν ενδοστρέφεται τι βλέπει;
Καραβιών συντρίμμια κρανία
Κοντά στα πολύχρωμα όστρακα
Κοντά στα κοράλλια
στα μαργαριτάρια

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Γιατί ζήσαμε
Post by: wings on 25 Dec, 2015, 19:17:03
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Γιατί ζήσαμε

Χτες είχαμε πεθάνει
Μ’ έναν θάνατο βαρύ
Πιο θάνατο από θάνατο
Είχαμε μια ρόδινη πληγή
Πάνω στα σταυρωμένα χέρια
Για να σκεπάζουμε την άλλη πληγή
Την αθάνατη πληγή

Ήταν ένας ωραίος θάνατος
Γι’ αυτό ζήσαμε

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Υπαρξιακό
Post by: wings on 25 Dec, 2015, 19:20:04
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Υπαρξιακό

Απορώντας υπάρχω

Ποιος με βεβαιώνει
Ότι αυτό το σώμα είναι το σώμα μου
Αυτή η φωνή είναι η δική μου φωνή

Κάπου χρωστάμε τη ζωή μας

Θα ’ρθει κάποτε ένα πρόσωπο
Και δεν θα ’χει πρόσωπο
Όνομα δεν θα ’χει
Λόγια δεν θα λέει
Θα ’χει ένα τρομαχτικό χέρι
Θα ζητήσει θα πάρει

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Σπίτια
Post by: wings on 25 Dec, 2015, 19:26:24
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Σπίτια

Πόσο παράξενα είναι τα σπίτια
Με τα διάπλατα μελαγχολικά μάτια
Αταξίδευτα καράβια φαγωμένα απ’ την αρμύρα
Τα βουητά των θαλασσινών δρόμων
Παιδικές φιγούρες στα καταστρώματα
(Στα φινιστρίνια τα χελιδονόψαρα)
Γυναίκες γελαστές κουρασμένες στην κουζίνα
Γέροι με τα λιπόσαρκα μπράτσα στην κουπαστή
Σπίτια καράβια με τις χρωματιστές σημαίες
Κάτω απ’ τις πέτρες κάτω απ’ το χώμα
Η φουρτουνιασμένη θάλασσα ησυχάζει

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το ποίημα (από τη συλλογή «Τα επακόλουθα»)
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 00:23:18
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το ποίημα

Όταν γεννιέται το ποίημα
Να φοβάσαι ποιητή
Να ντύνεσαι γερή πανοπλία
Τις λέξεις να υποψιάζεσαι πάντα
Μη σε χτυπήσουν
Γιατί έτσι παράφορος που γίνεσαι
Την ώρα που το ποίημα πλησιάζει
Μπορεί να μην αντιληφθείς
Πως ένας κίνδυνος σε απειλεί
Ανεμίζοντας σπαθί αστραφτερό
Στον αέρα

Από τη συλλογή Τα επακόλουθα (1978)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Στην προκυμαία
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 00:30:58
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Στην προκυμαία

Στην προκυμαία το βράδυ να στέκεσαι
Να κουβεντιάζεις μ’ ένα θαλασσινό όνειρο
Όταν αδειάζουν τα καφενεία κι οι δρόμοι
Όταν αδειάζουν τα καράβια και τα χέρια
Στην προκυμαία το βράδυ να στέκεσαι
Με το φώσφορο των ψαριών στα μάτια σου

Κανείς δεν υπάρχει να σε δει
Στην άκρη τής γέφυρας

Από τη συλλογή Περίπτωση σιωπής (1968)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δεσμός
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 00:35:44
YouTube (http://www.youtube.com/watch?v=9piRiiZ0C4Q)

Η Μαρία Κάλλας σε μια άρια από την όπερα Σαμψών και Δαλιδά του Καμίγ Σεν-Σανς: Mon coeur s'ouvre a ta voix

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δεσμός

Σ’ ανταμώνω φωνή που υπάρχεις
Πάνω απ' τη σιωπή τη μεγάλη

Ανθείς σε ξαφνικά καλοκαίρια

Σ’ ανταμώνω φωνή που ευωδιάζεις

Ανάμεσά μας κοιμάται ένας άγγελος
Με πρόσωπο ανθρωπινά ωραίο

Δεν είμαστ’ εμείς απ’ αυτή τη γη
Απ’ αυτή τη λύπη

Από τη συλλογή Περίπτωση σιωπής (1968)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Οργή
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 00:47:49
(https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e1/John_Martin_-_Sodom_and_Gomorrah.jpg/1280px-John_Martin_-_Sodom_and_Gomorrah.jpg)

John Martin, The Destruction of Sodom and Gomorrah (1852)
Πηγή: wikipedia (https://en.wikipedia.org/wiki/John_Martin_%28painter%29)


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Οργή

Κόσμε κυρίαρχε
Των λουλουδιών
Των σκουληκιών
Και των αγγέλων
Πίσω απ’ τ’ ανοιχτό σου μάτι
Βαθαίνει όλο βαθαίνει
Το μέγα σπήλαιο
Των τρομερών πραγμάτων

Από τη συλλογή Περίπτωση σιωπής (1968)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Προφητικό
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 00:52:26
https://www.youtube.com/watch?v=vmHu_iPlRCY

Kiki Lesendric & Λίνα Νικολακοπούλου, Άγγελοι (με τον Μανώλη Μητσιά)

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Προφητικό

Κάποτε θα βρεθούμε
Στον ίδιον άξονα της ψυχής μας
Με τα πρόσωπα στραμμένα
Κατά την ανατολή του κόσμου
Όπου οι χαμένοι άγγελοι
Ασπάζονται ο ένας τον άλλο
Ανιστορώντας την περιπέτεια
Της σιωπής τους

Εκεί θ’ αγκαλιαστούμε
Ανείπωτα ωραία
Τα σώματά μας θα ’ναι απτά
Τέλεια ύλη
Άσπρα τα χέρια μας
Τα ίχνη μας άσπρα

Ασπαίροντας θα φύγει η μαύρη νύχτα

Από τη συλλογή Περίπτωση σιωπής (1968)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις (I)
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 17:04:51
Ω ΧΑΜΗΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΩΣ - ΠΟΠΗ ΑΣΤΕΡΙΑΔΗ - YouTube (http://www.youtube.com/watch?v=-MXqGmHXouE)

Μαρία Πολυδούρη & Γιάννης Σπανός: Ω, χαμηλώστε αυτό το φως! (με την Πόπη Αστεριάδη)

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις

I


Το ποίημα γεννιέται τη νύχτα
Είναι το φως που βγαίνει απ’ το σκοτάδι
Το φως το ιλαρό
Που στα κλεισμένα βλέφαρα των κοιμωμένων
Λάμπει
Στα όνειρά τους μέσα παίζει
Με τον καθρέφτη του

Το ποίημα που γεννιέται τη νύχτα
Τα σπλάχνα μου σπαθίζει
Και με πονά

Από τη συλλογή Μεγεθύνσεις (1971)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις (VIII)
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 17:08:45
Blues on the road - Χρήστος Θηβαίος - YouTube (http://www.youtube.com/watch?v=Dqa3jEWrK2s)

Θάνος Μικρούτσικος & Άλκης Αλκαίος, Blues on the road (με τον Χρήστο Θηβαίο)

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις

VIII


Αν δεν σου πω
Σκύψε κοίταξέ με
Σ’ αυτά τα νερά
Που κυλούν μέσ’ απ’ τα σπίτια
Μέσα από ναούς
Και στις στοές της αγοράς
Στις σήραγγες των τρένων
Και στο ποτήρι που πίνεις
Αν δε σε πω αδελφό μου
Αν δε σε φωνάξω
Ποιος άγγελος και ποιο πουλί
Θα καθίσει στο κατώφλι
Ποιος θ’ ανοίξει το πρωινό παράθυρο

Από τη συλλογή Μεγεθύνσεις (1971)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις (IX)
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 17:12:59
https://www.youtube.com/watch?v=8XXXtFxtXRc

Νίκος Παπακώστας & Γιώργος Ηρακλέους, Μυστικός εσπερινός
(τραγούδι: Μαρία Σουλτάτου / δίσκος: Μυστικός εσπερινός (2007))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις

IX


Όταν το χάραμα ανοίγεις το παράθυρο
Στην περιδιάβαση είμαι και σε κοιτάζω
Η θάλασσα φεύγει
Ήχους παράξενους γεμίζουν οι δρόμοι
Πράγματα αινιγματικά

Την ώρα του εσπερινού
Στο καφενείο της παραλίας
Ανταλλάσσουμε το ποίημα
Το αίμα

Από τη συλλογή Μεγεθύνσεις (1971)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις (XI)
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 17:16:52
https://www.youtube.com/watch?v=TE15Bxmy0KU

Γιάννης Παπαϊωάννου, Βγήκε ο χάρος να ψαρέψει (τραγουδά ο συνθέτης)

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις

XI


Όταν ακούς τρομαχτικό ήχο βημάτων
Μες στη βαθιά νύχτα
Τρέξε μακριά όσο μπορείς
Κρύψου εξαφανίσου
Γιατί θα ’ρθει ο περιπατητής εκείνος
Με τ’ ακριβά του ρούχα ξεσκισμένα
Τα χέρια θα κοιμίζει στη νεκρή αγκαλιά του
Τ’ ακριβά παιχνίδια τ’ απανθρακωμένα
Και μ’ ένα κάρβουνο
Στην πόρτα σου θα γράψει τ’ όνομά του

Από τη συλλογή Μεγεθύνσεις (1971)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις (XIII)
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 17:19:42
https://www.youtube.com/watch?v=dqM0gaG_vCg

Σταμάτης Κραουνάκης και Λίνα Νικολακοπούλου, Το τραγούδι του Νείλου (με τον Γιώργο Μαρίνο)

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις

XIII


Κάθε μέρα νυχτώνει σ’ αυτή την πόλη
Κι εγώ ψάχνω να βρω τα σπίτια
Με τις γκρεμισμένες πόρτες
Με τα σβησμένα νούμερα
Στους τοίχους
Από πίστη βαθιά σε όσα έζησα
Και σε όσα δεν είπα
Από πίστη βαθιά
Σε όσα είδαν τα μάτια μου

Από τη συλλογή Μεγεθύνσεις (1971)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Πόσο μπορείς
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 17:53:07
https://www.youtube.com/watch?v=Fodnj8KmDUw

Σωκράτης Μάλαμας, Θίασος

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Πόσο μπορείς

Πόσο μπορείς να σταθείς
Στο δροσερό περβάζι
Κοιτάζοντας προς το δρόμο
Που σαλεύουν τα πλήθη
Θίασοι υπαίθριοι
Με λογής τυμπανοκρουσίες
Πόσο μπορείς να κοιτάζεις
Αυτό το θέαμα
Δίχως να έρθει μια κοφτερή έγνοια
Ή μια μάταιη μεταμέλεια
Εκείνη προπάντων
Θα σε τραβήξει μέσα
Θα σε καλέσει να παίξεις
Τον δικό σου ρόλο
Δίχως χειροκροτήματα

Από τη συλλογή Αρμιλλάρια (1973)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ταξίδια
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 19:07:02
https://www.youtube.com/watch?v=K61TRiXLgD4

Σταμάτης Κραουνάκης & Λίνα Νικολακοπούλου, Παιδικά παιχνίδια (με τον Γιώργο Μαρίνο)

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ταξίδια

Φανταστείτε τα σπίτια να ταξιδεύουν
Έστω μέσα στους δρόμους της πόλης
Έστω κατά τις όχθες των νερών
Αν όχι πάνω στις σιδηρογραμμές
Ή στη θάλασσα μέσα
Αν όχι πάνω στα σύννεφα

Φανταστείτε τα σπίτια
Φωτισμένα τρεχαντήρια
Τρένα που σφυρίζουν στην ομίχλη
Μάτια σκοτεινά στα φιλιστρίνια
Στην κουπαστή χελιδονόψαρα
Και κάρβουνο πολύ κάρβουνο
Στα πρόσωπα των ταξιδεμένων

Από τη συλλογή Αρμιλλάρια (1973)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Τα πράγματα
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 19:10:41
https://www.youtube.com/watch?v=S-AN4ZRdPB8

Νίκος Αντύπας & Λίνα Νικολακοπούλου, Τα Καρέλια (με τη Χαρούλα Αλεξίου)

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Τα πράγματα

Τα πράγματα που μέλλονται να ’ρθουν
Τα πράγματα της ζωής μας
Δώρα της θλίψης μας είναι

Άλαλα τα σώματα των ευσεβών

Προχωρούν μυστικά προς εμάς
Τα φωτεινά τα σκοτεινά μηνύματα
Έρχονται την καθορισμένη εποχή
Τότε πηγαίνουμε να τα συναντήσουμε
Σιωπηλοί προχωρούμε
Μπαίνουμε μέσα να πάρουμε
Τα πράγματα της ζωής μας

Από τη συλλογή Αρμιλλάρια (1973)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Τα τοπία που είδα (III)
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 19:16:50
https://www.youtube.com/watch?v=KES-Mj32VaQ

Διονύσης Σαββόπουλος, Μυστικό τοπίο (δίσκος: Τραπεζάκια έξω (1983))

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Τα τοπία που είδα

III


Μα θα περάσουν αιώνες
Ώσπου να διηγηθώ την ιστορία μου
Πίσω στο άλλο ημισφαίριο
Θ’ ακούγονται στα χαλίκια του δρόμου
Στα χόρτα του δρόμου
Στη στάχτη του δρόμου
Τα διαφορετικά βήματά μας

Από τη συλλογή Τα τοπία που είδα (1975)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Τα τοπία που είδα (VIII)
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 19:21:58
https://www.youtube.com/watch?v=MvJYcus2aZ4

Θάνος Μικρούτσικος & Οδυσσέας Ιωάννου, Σκληρό γαλάζιο (με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου)

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Τα τοπία που είδα

VIII


Έξω από το σπίτι
Άρχιζε πάντα η θάλασσα
Έξω από το σπίτι
Των κυμάτων ο τρόμος

Από τη συλλογή Τα τοπία που είδα (1975)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Τα τοπία που είδα (XIII)
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 19:31:38
https://www.youtube.com/watch?v=9L4Tg2a5Q7k

Μάνος Χατζιδάκις & Νίκος Γκάτσος, Ο κυρ-Αντώνης (με τη Μελίνα Μερκούρη και τον Μάνο Χατζιδάκι)

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Τα τοπία που είδα

XIII


Κι αν είμαι ένας όμηρος ξεχασμένος
Σε μακροχρόνιες προθεσμίες
Κι αν είμαι ένα φόρεμα καθημερινό
Μέσα στον δρόμο πάνω στο κρεβάτι
Κι αν είμαι ένα όνομα πραγματικό
Μια έγχρωμη φωτογραφία
Τίποτα δεν αλλάζει
Δεν γίνομαι αλλιώτικος πεθαμένος

Από τη συλλογή Τα τοπία που είδα (1975)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κάθε θάνατος
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 19:48:45
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κάθε θάνατος

Κάθε θάνατος πιο κοντά μας φέρνει
Από συνείδηση βαθιά πως λιγοστεύουμε
Πως ένας ένας χάνει τη θέση του εγκαταλείπεται
Απ’ τη ζωή των άλλων απ’ το σπίτι του
Απ’ το δικό του κάθισμα στάση του επισκέπτη
Λέμε εδώ καθόταν κάποτε ο πατέρας ο φίλος
Εκεί ο ποιητής κάτω απ’ το φως μας μιλούσε

Κάθε θάνατος πιο κοντά μάς φέρνει
Τις νύχτες δε θέλω να σ’ αφήσω δε μ’ αφήνεις
Όσο κι αν σκοτεινιάζει έξω όσο κι αν βρέχει
Όσο κι αν ανταμώνουμε μέσα στον ύπνο

Από τη συλλογή Τα επακόλουθα (1978)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Απ' την αρχή
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 19:52:04
https://www.youtube.com/watch?v=NoojcR3oWIk

Γιώργος Χατζηνάσιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Άγγιγμα ψυχής (με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη)

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Απ’ την αρχή

Δε μιλώ για να μιλήσω
Να πω τη λέξη που δρόμο δεν έχει κανένα
Όπως τα παγωμένα βουνά
Που δεν κατέβηκαν ποτέ
Σε ζεστό περβόλι
Να σπάσουν τη σιωπή τους
Βγάζοντας αίμα από την πέτρα τους

Δε μιλώ για να μιλήσω
Μιλώ για να μ’ ακούσεις

Από τη συλλογή Τα επακόλουθα (1978)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Αγρύπνια
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 19:56:17
https://www.youtube.com/watch?v=1Uz8g2AVRYg

Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Αγρύπνια (δίσκος: Αγρύπνια (2002))

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Αγρύπνια

Τι άλλο να επιθυμήσω από ένα ουράνιο κομπρεσέρ
Ν’ ανοίξει τρύπα αβυθομέτρητη
Στον πετρωμένο κήπο μου
Ρίζα κρυμμένη χρόνια βυθισμένη
Νεύρα υπόγεια σκοτεινά
Τέρατα φίδια φαρμακερά
Κοιμούνται σαν αθώα περιστέρια

Είδα στον ύπνο μου πώς τρελαίνονται εκεί τα σκουλήκια
Πώς ξενυχτούν αγγέλοι με βραχνιασμένα ωσαννά
Πώς σέρνονται πηχτά νερά
Προς τα άνθη της δυσοσμίας που τα γέννησε

Τι να επιθυμήσω άλλο από μια πηγή μυροβλήτισσα
Όπου τα μάτια μου να πλένω το πρωί
Κάθε φορά που σηκώνομαι απ’ το θάνατο
Και δεν ξέρω πόσο ψωμί πόσο νερό μου ανήκει
Πόση φωνή μου απόμεινε για το αινεσάτω τον Κύριο

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Φαρμάκι
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 20:02:50
https://www.youtube.com/watch?v=3dorLA5DQjk

Άκης Πάνου, Φαρμάκι
(τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς / δίσκος: Παρών (1977))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Φαρμάκι

Τι με συνδέει μ’ αυτό το πλήθος το παράλογο
Που δεν απομακρύνεται απ’ τη μικρή ζωή μου
Ή μήπως εγώ εγκατέλειψα τους γείτονές μου
Μήπως εγώ τους πρόδωσα με δύναμη ανεξήγητη
Πότε έκλεισα τα παράθυρα πότε τράβηξα τις κουρτίνες
Ή μήπως εκείνοι «μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω»
Μ’ ένα γελοίο πρόσχημα ότι πολύ τους παίδεψα
Ότι πολύ τούς κοίταξα κρυφά πίσ’ απ' το τζάμι
Καθώς οι γλάστρες τους ανθίζαν στις βεράντες
Καθώς ανέμιζαν στον ήλιο τα σεντόνια τους
Από έναν ύπνο που δεν ήτανε δικός μου
Από ένα θάνατο αγνώριστο σ’ εμένα — ξένο

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κλειστή αλληγορία
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 20:07:43
https://www.youtube.com/watch?v=YsTztqtZAJA

Σταμάτης Κραουνάκης & Μάνος Τσιλιμίδης, Καινούριο πράγμα
(τραγούδι: Βίκη Μοσχολιού / δίσκος: Καινούριο πράγμα (1992))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κλειστή αλληγορία

Το καινούριο είναι πάντα καινούριο
Έστω μια λάμψη στα στιλβωμένα παπούτσια σου
Έστω μια νέα βροχή μια λάσπη έστω

Κάθε που βγαίνει ο ήλιος το πρωί
Κι εσύ τινάζεις τη σκόνη από τον ύπνο σου
Τον εφιάλτη το πλάνο όνειρο τη νυχτικιά σου
Γέρνει απ’ το μπαλκόνι σου μια νέα σημαία
Κόκκινο άρωμα γαλάζιο πράσινο φτερό
Τι ξεσκονίζεις κάθε μέρα τη φωτογραφία σου
Πάρε έναν άλλο δρόμο ένα νέο καημό
Ακούμπησε το χέρι στου ναού σου τη μετόπη
Στην πρωινή προσευχή των κοριτσιών που κλαίνε
Είναι ένας όχλος που βοά σαν άγριο κύμα
Κι είναι μια νέα πάντα επαγρύπνηση
Ένα καινούργιο φως να σε προσέχει
Την ώρα που αναπαύεσαι στο χάος

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δώρα
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 20:10:57
https://www.youtube.com/watch?v=OZitj-iNcDQ

Levy Schaar & Χρήστος Θηβαίος, Το δώρο
(τραγούδι: Χρήστος Θηβαίος / δίσκος: Μόνο νερό στη ρίζα (2003))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δώρα

Κάθε επισκέπτης κρατάει ένα δώρο χρυσό
Για το ναό ή το σπίτι που γιορτάζει
Το μικρό παιδί τον κοιτάζει στα χέρια
Κι ευθύς το σκάζει από την πίσω πόρτα
Στις πεδιάδες και τους αγρούς βρίσκει τα θαύματα
Μ’ ένα ψωραλέο άλογο καλπάζει πάνω στα πράσινα κύματα
Η χαρά μια κόκκινη καραμέλα στο στόμα
Βουνά και λίμνες ένας πήδος όλο κι όλο
Το σόι του Θεού άγριο ζώο στα φαράγγια
Ας μοιράζονται τις ευχές οι άγγελοι στα κοιμητήρια

Όταν με το κατάσαρκο πάθος σου
Κοιτάζεις το μικρό παιδί να έρχεται με δώρα χρυσά
Απ’ τους αγρούς τις πεδιάδες τα φαράγγια
Η καρδιά σου μέσα στο γάλα τρυφερά αγιάζει

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Οφθαλμο-λόγος
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 20:16:12
https://www.youtube.com/watch?v=P-kJvaYxkCo

Γιώργος Ρωμανός & Περικλής Θαλασσινός, Βασίλεψε το βλέμμα της
(τραγούδι: Γιώργος Ρωμανός, διεύθυνση ορχήστρας & παραγωγής: Μάνος Χατζιδάκις / δίσκος: Μπαλάντες (1965))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Οφθαλμο-λόγος

Ώρα πολλή κοίταζε επίμονα έψαχνε
Με το φακό του ερευνούσε το σκοτάδι μου
Να βρει μέσα στα μάτια μου την κρύπτη
Υπό την σκέπην του χιτώνα μου ασφαλής

Μια λάμψη με πονούσε μαύρη
Καθώς ατένιζα κατάματα τη θλίψη

Δεν έβρισκε τίποτε αυτός
Μόνο τον οφθαλμό είχε σπουδάσει
Κι όχι το βλέμμα όταν σκάβει δρόμους
Ανάμεσα στο ψέμα και στα θαύματα

Δεν έβλεπε τίποτε αυτός
Ενώ μπροστά στα μάτια μου
Είχε συντελεστεί η συμφορά
Από κείνη τη ματιά που με κάρφωσε
Με πύρινα σπαθιά

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Οδοντο-λογικά (3. Οδόντα αντί οδόντος)
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 20:20:46
https://www.youtube.com/watch?v=nO4DPePXOt8

Διονύσης Σαββόπουλος, Ζεϊμπέκικο
(τραγούδι: Σωτηρία Μπέλλου & Διονύσης Σαββόπουλος / δίσκος: Βρόμικο ψωμί (1972))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Οδοντο-λογικά

3

Οδόντα αντί οδόντος


Εμπρός για μια γενναία μέρα εσύ
Εμπρός έστω με μισή καρδιά εσύ
Απάνω του ένα βήμα ως το κύμα
Απάνω του ουτιδανέ κολυμβητή
Σημάδεψέ το το τανκ με τη σημαία
Το τραγί με τα φώτα που κοπρίζει την άσφαλτο
Οδόντα αντί οδόντος μάγκα μου
Οφθαλμόν αντί οφθαλμού μάτια μου
Κατά πώς έλεγε ο παππούς μου ο ρεμπέτης
Κατά πώς έπραττε η κωλοπετσωμένη γιαγιά μου

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Λαμπερή ασάφεια
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 20:25:18
https://www.youtube.com/watch?v=_GeAhrft8wI

Ναπολέων Λαπαθιώτης & Νίκος Ξυδάκης, Ερωτικό
(τραγούδι: Ελευθερία Αρβανιτάκη / δίσκος: Κοντά στη δόξα μια στιγμή (1987))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Λαμπερή ασάφεια

Ποιος πιστεύει σ’ ένα φιλί που ακόμα ευωδιάζει

Ω ένα φιλί δεν είναι παρά ένα υγρό μυστικό
Μουσική σκοτεινή όταν ακούγεται το βράδυ
Πηγαίνει και χάνεται μες στον αχό
Μιας λαμπερής ασάφειας και μένει εκεί
Λυπημένη και μόνη

Ποιος παρακαλεί ποιος κλαίει κρυφά
Για το χαμένο νόμισμα — νεκρό
Κλειδί για να κλειδώσεις την πληγή
Δεν έχεις και τραλαλά πηγαίνεις
Στα ρηχά νερά με τις ελαφρές πέτρες
Τις άδειες μποτίλιες τα οξειδωμένα σύρματα
Σκουπίδια ερτζιανά με σαπίζουν ως το στόμα
Τα κύματά σου λάμνουν οκνά
Πάνω απ' τη φωτεινή μου άβυσσο

Από ώρα σε ώρα κι από φιλί σε φιλί
Δεν ξέρεις τι φίδια θα φυτρώσουν στην αυλή σου

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δεν τρώμε πια μαζί
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 20:30:18
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δεν τρώμε πια μαζί

Λιγωμένο απόβραδο της Σαλονίκης
Τι πήγες κι έκατσες στου πατέρα μου το μνήμα
Ακόμα φέγγεις λιγνό φεγγάρι
Και σε κοιτάζει ο γέρος μου εκστατικός
Απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο του καφενείου
Μπουκάρουν γλάροι σχολιαρόπουλα τρελά
Πίνουνε τον καφέ του ρουφ ρουφ
Γελάει κάτω απ’ τα μουστάκια που δεν έχει
Ένα κονιάκ είναι ό,τι πρέπει για να λάμψει η νύχτα
Γκλουκ γκλουκ κι έχει δρόμο ως το σπίτι
Ας μεθύσει πολύ ας τρικλίσει
Ας πέσει κάτω σκοτωμένος
Δικό του το μονοπάτι όπου υπνοβατεί
Δικός του ο θάνατος που ξοπίσω του τρέχει
Ζιγκ ζαγκ με τα ματογυάλια στη μύτη
Μια ζάλη είναι η μέρα μια γυναίκα ερωτιάρα
Η νύχτα μια μελαγχολία μαυριδερή

Και τις δύο τις απαύτωσε με την ψυχή του

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Παιχνίδια 1
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 20:34:59
https://www.youtube.com/watch?v=dHO5qHT86pY

Θάνος Μικρούτσικος & Λίνα Νικολακοπούλου, Θάλασσα
(τραγούδι: Μίλβα / δίσκος: Volpe d’ amore (1994))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Παιχνίδια 1

Γυμνά παιδιά τρέχουν προς τη θάλασσα
Βουτάν με το κεφάλι σαν άστρα στο νερό
Αστράφτει το βρεγμένο κορμί παίζει
Με τα μικρά ψάρια όλο χρυσάφι στα πλευρά
Τσιμπολογάει τη σάρκα τ’ ανοιχτό στόμα της σαρδέλας
Κωλοτούμπες ο ξιφίας με τις τσίμπλες στα βλέφαρα

Βρέχει κι ο ένας καβάλα στον ώμο του άλλου
Κατακόρυφα πιάνουν τη βροχή μες στα χέρια
Σφυρίζουν και βγαίνει απ’ τα σπλάχνα τους ζεστή ανάσα
Ώσπου γκρεμίζεται η κλίμακα με ηχηρό παφλασμό
Στο βαθύ γαλάζιο που τους καίει τα χείλη

Αύριο απ’ την αρχή — η θάλασσα δεν χάνεται
Θα χορτάσει το κορμί την κούραση που του ανήκει

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Στο λιβάδι
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 20:38:42
https://www.youtube.com/watch?v=gSCWAOhE6rM

Federico Garcia Lorca & Χρήστος Λεοντής, Νανούρισμα (https://thepoetsiloved.wordpress.com/2010/06/13/kostas-papadopoulos-federico-garcia-lorca-christos-leontis-nanourisma-%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1-federico-garcia-lorca-%CF%87%CF%81%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82/)
(απόδοση στα Ελληνικά: Λευτέρης Παπαδόπουλος, τραγούδι: Τάνια Τσανακλίδου / δίσκος: αχ… έρωτα (1974))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Στο λιβάδι

Ευτύχησα να δω έστω κρυφά
Από μια τρύπα σκοτεινή
Το σπίτι που όλο γέλια
Πήγε εκδρομή σ’ εκείνο το λιβάδι

Θαρρώ ήταν χειμώνας κι ίσως γι’ αυτό
Έλαμπε γυμνό μες στην εικόνα του

Πουλιά και σαύρες τρέχανε
Στην κεραμοσκεπή σαν σε κυνηγητό
Και μια δεκαοχτούρα πίσσα μαύρη
Περιπαίζοντας το γελαδάρη έλεγε
Δέκα-οχτώ δέκα-οχτώ χρονώ
Σ’ αγάπησα τρελά

Απ’ τα μαλλιά πιανότανε τα ζούδια
Αστεία κορμιά με χάχανα σα να ’ταν
Βασιλιάδες με κεραίες στ’ αυτιά
Κι αχ τι γελοία τραγούδια τι ψέματα
Φωνάζανε στην μπόχα του μεσημεριού
Που των αλόγων νέμονταν τη χαίτη και την ουρά
Αλογόμυγες και τσιμπούρια μέχρι αίματος

Και το σπίτι της εκδρομής
Έζησε για πάντα κάτω στο λιβάδι
Μέχρι τους τάφους βαθιά κι ακόμα
Η δεκαοχτούρα περιπαίζει το γελαδάρη
Δέκα-οχτώ δέκα-οχτώ χρονώ σ’ αγάπησα τρελά

Από τη συλλογή Σεντόνια της αγρύπνιας (2006)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις (XVI)
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 21:34:25
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις

XVI


Μαζεύω θρύψαλα ειρήνης
Της δύσκολης ημέρας

Τώρα μπορώ να έρθω στο σπίτι
Να κλείσω αθόρυβα την πόρτα
Ήσυχα να βγάλω τα σκονισμένα
Υποδήματά μου
Τα μοναχικά ενδύματα
Αρωματισμένα
Απ’ την οσμή του σώματος

Ό,τι μας σκεπάζει

Μας φανερώνει

Το χτύπημα
Το κρυφό σημάδι

Ουλές του έρωτα

Τα μάτια και τα χείλη
Δεν έχουν κρύπτη
Και προστασία

Από τη συλλογή Μεγεθύνσεις (1971)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις (V)
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 21:38:49
https://www.youtube.com/watch?v=BokGp6Xnq5A

Γιώργος Κατσαρός & Γιάννης Πάριος, Και μου μιλάς για μοναξιά
(ερμηνεία: Μαρινέλλα / δίσκος: Σ’ αγαπώ (1979))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μεγεθύνσεις

V


Όταν ανοίξεις το κλειστό
Περίβλημά μου
Μέσα είναι ένα φως
Που δεν αντέχεις

Μη μου κλείνεις την απογύμνωσή μου

Εγώ που ανάβω τους λύχνους
Της μοναξιάς σου

Τη νύχτα δεν υπάρχει άλλο παιχνίδι
Παίζουμε τη δική μας πράξη
Μπρος σε καθρέφτη
Μεγεθυντικό

Από τη συλλογή Μεγεθύνσεις (1971)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Έλευση
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 21:43:34
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Έλευση

Είχανε κάτι το συγκεκριμένο
Να περιμένουν οι ψυχές
Που συνωθούνταν στο παράθυρο

Ξάφνου μέσα απ’ τη βαριά βροχή
Φανερώθηκε το αδιάβροχο σώμα
Γαληνεμένο
(Έτσι τουλάχιστον έδειχνε ο φανερωμένος)

Κι όπως η μια φωνή σκέπαζε την άλλη
Αλαλάζοντας:
Ιδού ο ερχόμενος εν τω μέσω της βροχής
Ήλιος μεσονυχτίου και σκήνωμα φωτός
Έσχισε την κορνίζα του παραθύρου
Κι ωσάν πέτρες και σίδερα
Που με πάταγο γκρεμίζονται κάτω
Έτσι έπεσαν οι νεκρές μάσκες του φόβου
Στα τεντωμένα ενδύματα του Ωραίου
Που την άβυσσο σκέπαζε με το πράο χέρι

Από τη συλλογή Περίπτωση σιωπής (1968)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Στον ναό
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 21:49:01
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Στον ναό

Τι ξέρεις εσύ από το φως
Που ανεβαίνει στα χέρια σου
Τι ξέρεις απ’ τις φωτιές των κεριών
Που κατεβαίνουν λυπημένες
Μέσα σε φλυαρίες όχλου
Ή σε άγιες αγωνίες
Τι ξέρεις εσύ
Από θυσίες αιμάτινες βλεμμάτων

Από τη συλλογή Περίπτωση σιωπής (1968)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μετάβαση
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 21:54:06
https://www.youtube.com/watch?v=1TYR8Fmpz5o

Η ώρα του θανάτου (αδέσποτο;)
(βιολί: Δημήτρης Σέμσης (Σαλονικιός), τραγούδι: Ρίτα Αμπατζή (1934))


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μετάβαση

Μέρα και νύχτα
Έστρωνε ξέστρωνε το κρεβάτι
Όμως ο άρρωστος άνθρωπος
Δεν ερχόταν να πλαγιάσει
Όρθιος μπροστά στο παράθυρο
Παρατηρούσε ακίνητος
Βιώματα περιστεριών
Και προθεσμίες θανάτων

Από τη συλλογή Περίπτωση σιωπής (1968)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Θρήνος
Post by: wings on 14 Jan, 2017, 21:58:58
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Θρήνος

Τι κρίμα αυτός ο θάνατος
Τι πανάρχαιος
Ο αδελφός μου κείται εδώ
Και περιμένει άταφος
Καθισμένος σε μια καρέκλα καφενείου
Ανάμεσα σε καπνούς
Και χτύπους από τραπουλόχαρτα

Από τη συλλογή Περίπτωση σιωπής (1968)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Γυμνάσματα
Post by: wings on 28 Jun, 2019, 22:33:17
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Γυμνάσματα

Γυμνάσου, γυμνάσου ψυχή
Είναι το χώμα ζεστό ακόμα
Σαν την παλάμη του δημιουργού
Είναι το πνεύμα σου η κατοικία των θεών
Πηλός και Λόγος
Γυμνάσου ψυχή
Πάνω στην επιφάνεια τ’ ουρανού
Στέκουν τα μάτια σου
Στην ανταύγεια των άστρων
Γυμνάσου
Και πλάσε με τη σμίλη σου
Τα επιθυμητά οράματα της ερήμου
Ωσάν την ωραιότητα του κρίνου.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Άρνηση
Post by: wings on 28 Jun, 2019, 22:36:58
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Άρνηση

Χαμήλωνε, χαμήλωνε φως
Απάλυνε το δέος μου
Κάλυψε την ωραιότητά σου
Ν’ αντέξω στην έκστασή μου
Να επιζήσω στην πληρότητά μου
Το πρόσωπό μου στο πρόσωπό σου
Δεν αντέχει
Συντρίβεται η αντοχή της καρδιάς μου
Καθώς ένα κύμα της θάλασσας
Πάνω στον αιώνιο βράχο
Της φήμης σου την αλήθεια διάψευσε
Να θεραπεύσω την όρασή μου
Και ύστερα να επανέλθω γυμνή
Και στερημένη να επανέλθω
Στην αρχική μου σύλληψη.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μην ελεήσεις
Post by: wings on 28 Jun, 2019, 22:41:06
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μην ελεήσεις

Θεέ μου
Αν απόψε μαντέψεις
Τη σιωπηλή προσευχή μας
Τη μυστική ικεσία των χεριών μας
Ως τ’ άπειρα ύψη
Μη μας ελεήσεις
Στείλε μας κι άλλο κεραυνό με τα σύννεφα
Στείλε μας την καλή βροχή με τα πουλιά σου
Ν’ ανθίσει στα μάτια μας
Η στερνή αντοχή μας
Ν’ αντέξει στα σπλάχνα μας
Η λύπη των αδελφών μας
Όπως αντέχει ο ταπεινός
Στη στέρησή του
Σαν έρωτας
Σαν κρίνος
Στην ωραία ματαιότητα
Του κάτω κόσμου.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κάποτε
Post by: wings on 28 Jun, 2019, 22:45:55
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Κάποτε

Κάποτε θα μιλήσουν
Τα σιωπηλά κύματα του γιαλού
Ανιστορώντας την πολύκαιρη μοναξιά τους
Καθώς η θλίψη του χειμώνα τα αιχμαλωτίζει
Κάποτε θα ζητιανέψουν
Την ελευθερία των γλάρων.

Κάποτε οι παπαρούνες του αγρού
Θ’ αδελφωθούνε με του θερμοκήπιου τα ρόδα
Όπως αδελφώνονται οι εχθροί
Σε ώρα κινδύνου
Να επιζήσουν με το ίδιο όνομα
Χέρι με χέρι
Καρδιά με καρδιά.

Κάποτε θ’ αγαπήσεις τη μοναξιά σου
Μετέωρα καλέσματα
Μέσα σε τέσσερις τοίχους
Αμετακίνητα μάτια
Χέρια σεπτής σιωπής.
Κάποτε θ’ αγαπήσεις τη μοναξιά σου.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Χωρίς όαση
Post by: wings on 28 Jun, 2019, 23:50:24
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Χωρίς όαση

Πίσω απ’ αυτό το φράγμα
Κλείστηκαν τα ωραία βλέφαρα
Των ορατών πραγμάτων
Θα μείνουμε μόνοι
Λησμονηθείτε εικόνες
Αντέχουμε στην έρημο
Και χωρίς νερό
Και χωρίς όαση.

Πίσω μας γκρίζος κονιορτός
Συγχέει πρόσωπα κι ονόματα
Εξαφανίζονται σιγά σιγά
Τα αναπόσπαστα λίγο πριν
Ομοιώματα των άλλων
Σε ποια ευλογημένη χώρα
Θα κατοικήσουμε
Τώρα που τα μάτια μας
Ξαναγεννήθηκαν;

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ταξίδι
Post by: wings on 28 Jun, 2019, 23:55:59
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Ταξίδι

Ζεσταθήκαμε πολύ
Σε τούτη την άμμο
Αποκάρωσε το σώμα μας
Η επανάπαυση
Του αθέλητου επιθυμητού
Ώρα να πορευτούμε
Τινάζοντας από πάνω μας
Τους προσκολλημένους κόκκους
Ώρα ν’ αποχαιρετήσουμε τα ωραία κοχύλια
Πέρα από την έκσταση των ματιών μας.

Ένα καράβι σφυρίζει επίσημα
Μας καλεί για την άλλη πατρίδα
Που ακόμα δεν μάθαμε
Να την αποκαλούμε.

Πώς να περάσουμε
Την απεραντοσύνη της άμμου
Χωρίς ν’ αφήσουμε τα πύρινα ίχνη
Των βημάτων μας
Χωρίς ανάπαυλα
Χωρίς αναπολήσεις;

Ποιος ξέρει...
Ίσως κάποτε να ξεδιψάσουν οι γλάροι
Την αλμυρή τους γεύση
Βυθίζοντας το ράμφος τους
Στα επαναληπτικά ίχνη
Άλλων πελμάτων
Χτίζοντας τις φωλιές τους
Πάνω στα δικά μας
Περάσματα.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Πρώτη κατάφαση
Post by: wings on 28 Jun, 2019, 23:59:01
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Πρώτη κατάφαση

Χέρι που μιλάς, σχεδιάζεις, νεύεις
Ελευθερώνεσαι από το χάος
Την ασύλληπτη περιπέτεια.
Θάνατος ήταν η καρτερία
Τα μόριά σου δημιουργείς τώρα
Το αίμα σου παρασκευάζεις
Ξεκινάς τη ροή σου.

Θα κυλήσουν τα μάτια σου
Ωσάν βαρύτιμα πετράδια
Θα ιριδιστούν μέσα στη ρέμβη του δειλινού.
Ποιο τελικό χρώμα θα επιζήσει πάνωθέ του;
Ποιος κύκλος θα σφραγίσει
Την πρώτη κατάφαση;

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Να σώσουμε τη φυγή μας
Post by: wings on 29 Jul, 2019, 19:11:52
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Να σώσουμε τη φυγή μας

Τ’ άστρα είναι γιομάτα
Αμφιβολία και τρόμο
Απ’ τον δικό μας τρόμο.

Δεν ακούς πώς συνυπάρχουν
Με τους κεραυνούς;

Βροχή, βροχή
Τι μας διώκεις;

Λάσπη πολλή λάσπη
Αιχμαλωτίζει τα πόδια μας
Τα βυθίζει.

Να ελευθερώσουμε τα πόδια μας
Αφήνοντας τα υποδήματά μας
Καρφωμένα.
Να σώσουμε τη φυγή μας.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Πορτρέτο (Σε μια μορφή)
Post by: wings on 29 Jul, 2019, 19:17:18
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου: Πορτρέτο (Σε μια μορφή)

Χαίρε μοναχική, απλαισίωτη γυναίκα
Καθώς ατενίζω της εικόνας σου το βάθος
Σε πλησιάζω, σ’ αγγίζω
Με χέρια προσφιλή.
Να ’ρχεται ξανά και ξανά
Το φως στα μαλλιά σου
Του αβυθομέτρητου κόσμου την ομορφιά
Φεγγοβολώντας
την πυκνή και μελένια ζωή
Κρίνα κι αγκάθια στ’ ωραίο μέτωπό σου
Ω ψυχή τρομερή και γενναία
Ψυχή καρτερίας και δόξας εσύ
Του ανέγγιχτου κακού μαρτυρία

Φανερώσου

Φόρεσε τα λευκά άμφια των αγγέλων
Και τραγούδα
Ώρα αιθρία
Ν’ αντηχήσει η φωνή σου πέρ’ ως πέρα
Προφητεία
Ω χαίρε γυναίκα
Άνθρωπος εν όψει
Εν ανθρώποις παρουσία

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Απορώντας
Post by: wings on 29 Jul, 2019, 19:20:53
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Απορώντας

Τραγουδώ
Για να γνωρίσω τη φωνή της φωνής μου
Της ψυχής την επίκληση
Ονομάζω το σώμα μου
Πώς;
Με ποιο όνομα
Βαπτίζω το πρόσφορο;
Απορώντας υπάρχω.
Φθαρτές ονομασίες ονομάτων
Αβάπτιστες σημασίες
Φέρτε μου την κολυμβήθρα του Σιλωάμ
Να δω με τα πιο βαθιά μάτια
Το μέγα θαύμα της ζωής.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Του έρωτα
Post by: wings on 29 Jul, 2019, 19:24:08
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Του έρωτα

Έρωτα να σε κλείσω
Σαν ένα ρόδο της νύχτας
Κρυμμένο στου ύπνου το βύθος
Ανάμεσα σε δροσοσταλίδες
Κι αγκάθια υπέροχα
Να μη βλέπεις στα χέρια μου
Την κόκκινη του αίματος λάμψη
Το πράσινο βελούδινο φέγγος να κοιτάς
Την ώρα της αφαίρεσής μου
Ω ρόδο, έρωτα της επιμονής μου
Παράδωσε την ανένδοτη μορφή σου
Σε θεία σμίξη.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μυστική απουσία
Post by: wings on 29 Jul, 2019, 19:27:14
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μυστική απουσία

Εγώ δεν γεννήθηκα ακόμα
Κι ας λέω
Πως έζησα την τόση ζωή
Ακέρια.
Περιφέρομαι
Πίσω από πράσινα πλέγματα.
Η μόνη προέκτασή μου
Αλυσίδα από παράξενα έμβρυα.

Ο κόσμος με βλέπει
Μ’ ονομάζει
Αγγίζει τα ρούχα μου
Λέει ακόμα πως ακούει τη φωνή μου.
Δεν γνωρίζει
Τη μυστική μου απουσία.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Εκ του μηδενός
Post by: wings on 29 Jul, 2019, 19:34:28
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Εκ του μηδενός

Εκ του μηδενός υπάρχουμε
Χτίσαμε τα σπίτια μας
Κόντρα στου άνεμου το φονικό τόξο
Κουβαλώντας τις πέτρες μία μία
Μερμηγκιών χειμερινή προετοιμασία
Εκ του μηδενός.
Ακούστε επισκέπτες
Πριν μπείτε σε τούτα τα σπίτια
Κάνετε τον σταυρό σας
Περιβληθείτε το σχήμα της σιωπής
Και εισέλθετε.
Εμείς θα σας μεταλάβουμε
Απ’ τον δικό μας οίνο κι αντίδωρο.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το δέντρο
Post by: wings on 29 Jul, 2019, 19:40:07
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Το δέντρο

Δέντρο
Για να ριζώσεις κάπου
Να καρπίσεις
Να κοπείς
Να γίνεις σκάλα και γιοφύρι
Να γίνεις κάρβουνο και στάχτη
Αυτός ο μέγας προορισμός σου.
Μιλώ σ’ ένα δέντρο
Κι είμαι εγώ πάνω στη ρίζα
Πάνω στη σκάλα, στο γιοφύρι
Εγώ με τον καρπό στα δόντια
Με τη σκαπάνη στο χέρι
Με το πριόνι
Εγώ με το κάρβουνο και τη στάχτη

Δέντρο, μιλώ προς δέντρο
Και ακούγομαι
Σαν να ’γινα μεμιάς αντίλαλος.

Όποιος ήχος πάρει τη φωνή μου
Όποιος καρπός πάρει
Τη δική μου γεύση
Θα πεθάνει εδώ
Κι αλλού θ’ αναστηθεί.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Πουλιά
Post by: wings on 29 Jul, 2019, 19:43:28
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Πουλιά

Πριν γίνουμε άνθρωποι
Ήμασταν πουλιά.
Δεν μας χωρούσε ο άνεμος
Δεν μας έφτανε ο ουρανός
Πήραμε τη σάρκα
Πήραμε την ψυχή
Κι αυτοεξοριστήκαμε.

Ω να είχαμε τώρα το τραγούδι μας
Να είχαμε τα φτερά μας
Να σταθούμε αντίκρυ στο ουράνιο τόξο
Να πούμε:
Πάρε μας, ανέβασέ μας
τώρα που μάθαμε την ομιλία των κεραυνών
Τώρα που γίναμε αδέλφια με τη θάλασσα
Με τη στέρηση
Με τον θάνατο.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Λωτοί
Post by: wings on 29 Jul, 2019, 19:53:43
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Λωτοί

Τάχα πώς να ’ναι ο άνθρωπος χωρίς μνήμη
Σαν ένα αδειανό μουσικό όργανο
Σαν άναρθρη κραυγή μέσα στο δάσος
Κι εσύ ψυχή της πιο βαθιάς αγάπης
Την κάθε νύχτα αυτοκτονείς.

Έπειτα έρχεται η μέρα
Με καμπάνες και γελωτοποιούς
Με αυλοκόλακες κι αγιογραφίες
Στα χρωματιστά της παράθυρα.

Τότε θυμάσαι

Τινάζεις απ’ τα μάτια σου τον αρρωστημένο ύπνο
Ξεκλειδώνεις την αραχνιασμένη πόρτα
Και φωνάζεις μ’ όση φωνή σού απόμεινε:
Αδέλφια μου, ελάτε να δείξουμε στον άνθρωπο
Το δικό του σπίτι
Στο πουλί το δικό του δέντρο.

Χάνουν το σπίτι τους οι άνθρωποι
Ξαπλώνουν κάτω από μαύρα δέντρα
Με τη μαύρη νύχτα
Με τα φαντάσματα.

Α, πώς είναι τα μάτια τους
Από ώρα σε ώρα τρελαίνονται
Από νύχτα σε νύχτα ταριχεύουν τη μνήμη
Σαν να ’γιναν μεμιάς
Βαλσαμωμένα ξωτικά του δάσους.
Έτσι να σηκωθούν τώρα να περπατήσουν
Θα παραφρονήσουν τα όνειρα των παιδιών
Πολύχρωμες φτερούγες κι ανοιγμένα ράμφη
Θα τρέξουν στις θάλασσες
Να σωθούν απ’ τον ανήκουστο φόβο
Να σκοτωθούν ομαδικά
Στην κάθε κίνηση των καραβιών.

Ω Κίρκη της ψυχής μας που μας μεταμορφώνεις
Παραμορφώνεις τη μνήμη του αθώου λωτού.
Ένας τραγικός Πολύφημος κράζει εδώ μέσα:
«Πες μου ποιο είναι τ’ όνομά σου;»
Θαλασσινοί φράχτες μάς κλείνουν τον δρόμο
Στεριά δεν έχει να σταθούμε
Φωτιές, αγκάθια και γυμνά κορμιά.
Εδώ λοιπόν θα γίνουμε σάρκινες μνήμες
Σάρκινοι κίονες και τείχη
Με τις πολύχρωμες σημαίες των ματιών μας.

Ας έρθουν να μας σκεπάσουν
Οι θάλασσες, τα φύκια
Ο κόσμος του βυθού να μας καταποντίσει

Τίποτε, τίποτε δεν χάνεται

Κάποτε θα μας ανακαλύψουν
Οι επερχόμενοι
Σε καιρούς αιματηρής ανασκαφής.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)
Title: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Είναι κάποια λόγια
Post by: wings on 06 Jan, 2020, 23:40:59
Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Είναι κάποια λόγια

Είναι κάποια λόγια
Ψιθυρισμοί εξαίσιοι
Θροΐσματα μουσικής
Όταν ξάφνου φωνάζουν τ’ όνομά σου
Σαν μέσα σε πυκνό δάσος
Σε ανακαλύπτουν
Σε σηκώνουν από την κρύπτη σου
Δίχως να σε μαρτυρούν
Σε μεταφέρουν
Στην αντίπερα σιωπή
Στην άλλη όχθη

Εκεί ησυχάζεις κάπως
Λες πως έχεις σωθεί

Προσωρινά ίσως

Από τη συλλογή Περίπτωση σιωπής (1968)