Κάπνισμα και Ελλάδα

[wings]

Παιδιά, εμένα από παιδί (γιατί άρχισα σχετικά μεγάλη να καπνίζω) ποτέ δεν με ενόχλησαν οι καπνιστές - αν και κανένας από τους γονείς μου δεν κάπνιζε - αλλά προβλήματα μού δημιουργούσαν άλλα κι άλλα. Π.χ. ανήκω σ' αυτούς που τους επηρεάζει πολύ η ακτινοβολία των κινητών, για κάποιον λόγο που δεν γνωρίζω, αλλά όπου κάτσω να πιω καφέ πιο πολλά είναι τα κινητά στα τραπέζια παρά τα ποτήρια. Κανείς δεν μου δίνει βάση και όλοι επιμένουν να τα έχουν ανοιχτά και να τα σκαλίζουν ανοήτως δίπλα μου.

[banned]

Το «βέτο» είναι χάδι. Eγώ είμαι υπέρ των ριζικών (μεσαιωνικών) λύσεων. Μια και το κάπνισμα φταίει για όλα, να εγκλειστούν οι καπνιστές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, μακριά από τα αγνά ήθη της «λευκής ως περιστεράς» χώρας μας. Είναι πιο οικονομικά από τις φυλακές. Και να απαγχονίζονται δύο την εβδομάδα (εκτός εάν προτιμηθεί ο αποκεφαλισμός), το ένα πτώμα να αναρτάται στην Πλατεία Συντάγματος και το άλλο στην Πλατεία Αριστοτέλους. Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν των ανάγωγων και των ασυνείδητων.

Έτσι θα λυθούν όλα τα προβλήματα. Επιτέλους, θα επικρατήσουν πλήρως οι αναμάρτητοι και η κοινωνία μας θα γίνει εντελώς αγνή και άσπιλη. Θα είναι ελεύθεροι οι υπόλοιποι να παίρνουν αβλαβή ναρκωτικά, να χλαπακιάζουν και να γίνονται 100-150 ευεργετικά κιλά, να εισπνέουν ηδονικά καυσαέρια των αυτοκινήτων, να πίνουν αθώα οινοπνευματώδη ποτά και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους με τα ευγενικά ιδανικά της καταναλωτικής κοινωνίας. Και, βεβαίως, να σταυροκοπιούνται έξω από κάθε εκκλησία για να σώσουν, μετά από το σώμα τους, και την ψυχή τους.

[DiVx]

Προσωπικά, είμαι καπνιστής. Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι μια περίοδο που το είχα κόψει, με ενοχλούσε αφόρητα το τσιγάρο των άλλων.

Πιστεύω ότι παν μέτρον άριστον. Δηλ. ΟΚ οι καπνιστές σαφέστατα πρέπει να σέβονται τους άλλους, αρκεί να μην καταλήξουμε σε υστερικές και ακραίες καταστάσεις.

[mariapar]

Ο αλληλοσεβασμός είναι το κλειδί... αλληλο + σεβασμός.

Δεν καπνίζουμε ποτέ μπροστά σε παιδιά (ούτε και σε ανοιχτούς χώρους).

Αν πάμε κάπου και δεν δούμε τασάκια στο τραπέζι, δεν ζητάμε ούτε ψάχνουμε. Απλώς δεν ανάβουμε τσιγάρο. Δεν θα πάθουμε τίποτα. Ούτε ανάβουμε τσιγάρο σε σπίτι ή γραφείο μη καπνιστών, έστω κι αν μας προτρέψουν φιλικά. Είναι μέγιστη αγένεια.

Αν καθόμαστε δίπλα σε κάποιον, ακόμα και φίλο στην ταβέρνα, δεν ανάβουμε τσιγάρο αν δεν τον ρωτήσουμε, και φυσικά αποφεύγουμε να κρατάμε το τσιγάρο προς τη μεριά του.

Είμαστε ακόμα πιο προσεκτικοί το πρωί, ώρα που πολλοί άνθρωποι, ακόμα και καπνιστές οι ίδιοι, ενοχλούνται περισσότερο.

Απαγορεύεται διά ροπάλου (ει δυνατόν και διά στραγγαλισμού, το λέω παρόλο που είμαι καπνίστρια) το τσιγάρο στο ασανσέρ.

Δεν καπνίζουμε στο αυτοκίνητό μας, παρόλο που είναι δικό μας, εκτός κι αν δεν παίρνουμε συνεπιβάτες ποτέ. Η μυρωδιά μένει γιατί ιδιαίτερα το καλοκαίρι στα σταθμευμένα αυτοκίνητα (που δεν έχουν προλάβει να ξεμυρίσουν) αναπτύσσονται τεράστιες θερμοκρασίες που την κάνουν να "ποτίζει" τις ταπετσαρίες και τα πλαστικά.

Δεν μπαίνουμε πουθενά, μα πουθενά, ούτε σε τεκέ, με το τσιγάρο αναμμένο. Τσεκάρουμε πρώτα μήπως ενοχλούμε, και μετά ανάβουμε.

Από την άλλη, βρίσκω υστερικό το να απαγορεύεται το κάπνισμα στα έξω τραπεζάκια μιας καφετερίας/ταβέρνας ή σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου όπου διαμένει κάποιος μόνος του ή ένα ζευγάρι καπνιστών...

[Anastasia]

Μαρία, με πρόλαβες και με κάλυψες απόλυτα! ;-)
Κάπνιζα από τα 19 μου και το έχω κόψει εδώ και 4 μήνες. Πλέον, με ενοχλεί ακόμη και η μυρωδιά του, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα με πιάσει υστερία. Το φίλο μου, βέβαια, μετά το 2ο τσιγάρο εντός σπιτιού τον στέλνω στο μπαλκόνι γιατί απλά με πιάνει αναγούλα και έχω και το θάρρος να το κάνω. Υπάρχει σεβασμός και από τις δύο μεριές. Εννοείται, βέβαια, ότι δεν πρόκειται ποτέ να πω σε κάποιο/α καλεσμένο/η μου να μην καπνίσει. Γούστο μου να το κόψω και καπέλο του/της να το συνεχίζει.

[lionpsyche]

Σπύρο μου, φυσικά και δικαιολογείται κάποιος όταν ανάβει μηχανικά το τσιγάρο του, όπως και εσύ σίγουρα κάνεις μηχανικά κάποια πράγματα. Δεν μπορείς να μπεις στην ψυχοσύνθεση και στο μυαλό του άλλου. Δημόσιος χώρος σημαίνει ελευθερία. Σε όποιον δεν αρέσει το κάπνισμα, μπορεί να σταθεί παραδίπλα. Δε θα πάθει και τίποτα αν σηκωθεί απ'τη θέση του. Ή πολύ σωστά, όπως είπε η Βίκυ, να ζητήσει ευγενικά απ'αυτόν που καπνίζει να απομακρυνθεί λιγάκι. Αυτό έλειπε να μην είμαστε ελεύθεροι στην ίδια μας τη χώρα. Συμφωνώ και με την Αναστασία ότι πρέπει να υπάρχει σεβασμός - ειδικά όταν γνωρίζεσαι με τον άλλον - και από τις δύο πλευρές. Κι εγώ μόλις ξυπνήσω, παρόλο που καπνίζω, δεν μπορώ να το μυρίσω. Μόλις, λοιπόν, κάποιος ανάψει τσιγάρο δεν παθαίνω και τίποτα να κάνω τρία βήματα πιο πέρα! Ίσα - ίσα που κινούμαι και λιγάκι. Ας μη φτάνουμε στην υπερβολή πια!Ας υπάρχει σεβασμός και από τους μη καπνιστές. Το μόνο που ξέρουμε να σχολιάζουμε είναι οι καπνιστές. Μήπως, μερικοί είναι λίγο παλαιών αρχών; Μήπως, λέω!

[spiros]

Να σου πω την αλήθεια, σε μια χώρα όπου υπάρχει απίστευτη ασυδοσία (από δημόσιες υπηρεσίες μέχρι τράπεζες, εστιατόρια, εκπαιδευτικά ιδρύματα, ταξί και ό,τι άλλο θες) όσον αφορά την ελευθεριότητα του καπνίσματος, είναι αστείο να μιλάμε για «παλιές αρχές» και για σεβασμό από τους «μη καπνιστές» στους «καπνιστές». Αλήθεια, όταν εγώ πηγαίνω σε εστιατόριο και τρώω, πρέπει κάθε φορά να ζητάω ευγενικά από τα γύρω τραπέζια να μην καπνίζουν;

Σε οποιαδήποτε προηγμένη χώρα της Δύσης, «παλιές αρχές» θεωρούνται η ασυδοσία των καπνιστών. Αύξηση και μεγάλα ποσοστά καπνιστών υπάρχουν πλέον μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες (μη της δικής μας εξαιρουμένης) όπου επιβιώνει ακόμη η «γκλαμουριά» του καπνίσματος και το θεσμικό και πολιτισμικό πλαίσιο είναι ακόμη ανώριμο. Βέβαια, δύσκολο να το καταλάβει αυτό κανείς ο οποίος δεν έχει ζήσει ποτέ εξωτερικό και θεωρεί την καθ' υμάς ασυδοσία ως status quo και απόλυτα φυσιολογική τάξη πραγμάτων.

Ο σεβασμός πρέπει να προέρχεται από εκείνον που όχι μόνο ενοχλεί, αλλά συν τοις άλλοις βλάπτει την υγεία τού άλλου δίπλα του, όχι αντιστρόφως! Είναι σαν να λέμε είμαι ο παρανοϊκός με το κυνηγετικό, αλλά να σέβεστε την αδυναμία μου, ε άμα είστε κοντά στο ντουφέκι, θα σας πάρουν τα βόλια, τι να κάνω εγώ, δεν φταίω, εσείς που βρεθήκατε κοντά μου...

Ηθελημένα χρησιμοποίησα το σχήμα της υπερβολής, για να γίνει κατανοητό το παράλογο του πράγματος περί «σεβασμού» (!!!) των μη καπνιστών προς τους καπνιστές.

[user10]

Σε όποιον δεν αρέσει το κάπνισμα, μπορεί να σταθεί παραδίπλα. Δε θα πάθει και τίποτα αν σηκωθεί απ'τη θέση του. Ή πολύ σωστά, όπως είπε η Βίκυ, να ζητήσει ευγενικά απ'αυτόν που καπνίζει να απομακρυνθεί λιγάκι.

Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τον καπνιστή που ενοχλεί. Και όσο να το ζητήσεις ευγενικά, μπορεί ένας άνθρωπος με τρόπους όπως η Βίκυ να σηκωθεί να πάει πιο πέρα, κάτι Νεάντερταλ που κυκλοφορούν στα πέριξ όμως μπορεί και να σε βρίσουν και μη με πείτε υπερβολική.

Και ναι, το κράτος μας είναι ένα απέραντο χάος, ναι, όπως λέει και ο Τόλης υπάρχουν παντού χιλιάδες υπερβολές και καταχρήσεις, αλλά ρε παιδιά, μιλάμε για στοιχειώδη ευγένεια! Αν δηλαδή σε κάποιον τη βαρέσει να πέρδεται ασυστόλως δεξιά και αριστερά γιατί ελεύθερη χώρα είμαστε θα πρέπει εγώ να τον σεβαστώ; Ας αποφύγει εκείνος τους δημόσιους χώρους!

[spiros]

Καιρός για ένα αστείο διάλειμμα τώρα που λες για φασολάδα:

Είμαι Επόπτης Δημόσιας Υγείας στο Επαρχείο Νάξου. Εγώ 2 μήνες πριν παρουσιαστώ επίσημα, πήγα στο γραφείο και η πρώτη φράση μετά την καλημέρα ήταν επακριβώς η εξής: «Ο ένας από τους δύο λόγους που θα δεχτώ τον διορισμό μου στο Δημόσιο είναι ο καθαρός αέρας του νησιού και ο άλλος ο καθαρός αέρας του γραφείου. Όπερ σημαίνει ότι εάν με ενοχλήσετε με τους καπνούς των τσιγάρων σας θα πάρω το ελαφρύτερο εκ των γραφείων και θα εγκατασταθώ στο πεζοδρόμιο». «Μα αυτό δεν γίνεται» μου απάντησε η προϊσταμένη. -«Μόλις το δεις ότι το έκανα θα πειστείς αμέσως ότι γίνεται» της απάντησα. Τρεις συνεχόμενες μέρες είχαμε την ίδια συζήτηση. Τους είπα ότι αν μου βρωμίζουν τον αέρα θα τους τον βρωμίζω κι εγώ τρώγοντας 2 κατσαρόλες φασολάδα. Είχα φέρει και λιβάνι με καρβουνάκια για να τους γεμίζω κι εγώ καπνό. Μου είπαν να συμβιβαστώ με τα μισά τσιγάρα. Τους απάντησα ότι κι εγώ θα κάνω μόνο τα μισά κακά μου στις γωνίες του γραφείου τους και όχι όλα. Επίσης καθόμουν ενίοτε και έξω στο πεζοδρόμιο αν χρειαζόταν. Τελικά τους έκανα δώρο 3 καρέκλες και ένα τραπεζάκι και το έβαλα στην κουζίνα που την έκαναν καπνιστήριο. Επιπροσθέτως τους απεκάλεσα ζωντόβολα μειωμένης νοημοσύνης και απαίτησα να με απολύσουν αν δεν τους άρεσα με το δικαιολογητικό ότι γαυγίζω που καπνίζουν (ας τόλμαγαν). Τελικά συνετίστηκαν και μου πλήρωσαν και ο καθένας το μερίδιό του για τις καρέκλες και το τραπεζάκι. Τώρα τα πάμε όλοι μια χαρά.
http://www.nonsmokersclub.com/forum/index.php/topic,16.msg19#msg19

[user10]

LOL LOL LOL

[lionpsyche]

Με το τραπεζάκι και τις καρέκλες έδειξες σεβασμό απέναντί τους κι εκείνοι στο ανταπέδωσαν. Ίσως δεν έγινα κατανοητή. Δε λέω να σεβόμαστε και εκείνους που δε μας σέβονται αλλά ας προσπαθήσουμε λιγάκι να καταλάβουμε τους άλλους. Και δε σημαίνει πως επειδή πήγα σε μια χώρα και μου άρεσε, θα προσπαθήσω να αλλάξω και τη δική μου! Όπως εγώ, σαν καπνίστρια, προσπαθώ να καταλάβω και να σεβαστώ τους άλλους, νιώθω την ανάγκη για μια αμοιβαία κατανόηση. Χρειάζονται και από τις δύο πλευρές κατανόηση. Και, αλίμονο, αν το τσιγάρο είναι αυτό που βλάπτει στις μέρες μας την υγεία μας. Ξέρω ανθρώπους που έχουν πεθάνει από καρκίνο του πνεύμονα και δεν είχαν καπνίσει ποτέ τους! Το άγχος, η αλλαγή του κλίματος, η μόλυνση του περιβάλλοντος και πολλοί ψυχολογικοί παράγοντες είναι αυτοί που μας αρρωσταίνουν πραγματικά και μας προκαλούν προβλήματα υγείας. Γι'αυτό, κατανοείστε και λίγο τους άλλους (τουλάχιστον αυτούς που σας νιώθουν και σας σέβονται)!

[user10]

Μα εγώ κατανοώ αυτόν που καπνίζει. Ούτε θέλω να τον αναγκάσω να το κόψει. Και στο σπίτι μου αν έρθει θα τον αφήσω να καπνίσει. Αλλά δε μ' αρέσει να καπνίζει στη στάση του τραμ. Να πάει απέναντι. Και αν το χάσει, σκασίλα μου μεγάλη. Γιατί να πάω εγώ δηλαδή;

Και για τη μόλυνση του περιβάλλοντος κάνω ό,τι μπορώ εγώ. Κατά τα άλλα, δεν μπορώ να την αποφύγω. Ούτε το ατύχημα του Τσέρνομπιλ που προκαλεί καρκίνους μπορώ να διορθώσω. Να μην καπνίζουν οι άλλοι μες στα μούτρα μου χωρίς να με ρωτήσουν θέλω. Πολλά ζητάω;

[lionpsyche]

Ναι, γιατί κι εκείνοι με τη σειρά τους ζητούν να μην ενοχλείσαι από τον καπνό τους...

[spiros]

Δεν υπάρχει λόγος να υπεκφεύγουμε. Άλλο η μόλυνση του περιβάλλοντος, άλλο η έλλειψη ύδατος και άλλο τα παιδάκια που πεινάνε στην Αφρική.

Κάποιες δικαιολογίες αυτού του είδους θυμίζουν τον κλέφτη που δικαιολογείται στο δικαστήριο λέγοντας ότι υπάρχουν ένα σωρό άλλοι που έχουν κλέψει περισσότερα και «γιατί ζητάτε το λόγο από εμένα κύριε Πρόεδρέ μου;»

[user10]

Ναι, γιατί κι εκείνοι με τη σειρά τους ζητούν να μην ενοχλείσαι από τον καπνό τους...

Που επιβαρύνει τη χρόνια αλλεργία μου;