Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Συνειρμικά
Σκαμπανεβάζει και πέρα δώθε μας λικνίζει
το μεγάλο αμάξι σου, που το οδηγείς στην κατηφόρα
με τις λακκούβες και τη φθαρμένη άσφαλτο.
Απόψε για να γίνει κάτι, και για να με προσέξεις,
πρέπει να σε ικετέψω και να προσπέσω,
να σου εξομολογηθώ την καύλα μου.
Μόνο που εγώ είμαι καλομαθημένη, είμαι συνηθισμένη
να με ικετεύουν οι άλλοι, και το ενδεχόμενο
ότι ίσως με απορρίψεις με τρομάζει.
Οι λακκούβες, έτσι όπως πηγαίνει το αυτοκίνητο,
δημιουργούν σκαμπανεβάσματα και κραδασμούς,
συνειρμικά με παραπέμπουν στα λικνίσματα
που διακαώς γυρεύω από την αγκαλιά σου.
Από τη συλλογή Πεδίο πόθου (2005)