Παραθέτω αυτούσια επιστολή αναγνώστη μεταφραστή στη χθεσινή Καθημερινή, με την ευκαιρία και του άρθρου του κ. Μπαμπινιώτη στο Βήμα:
H Γραμματική
Κύριε διευθυντά
Τα άρθρα της αιτιατικής πτώσης «τη» ή «στη» (θηλυκό) και «το» ή «στο» (αρσενικό) πιστεύω ότι πρέπει πάντα να συνοδεύονται από το «ν». Δηλαδή: «τον γιατρό» και όχι «το γιατρό». Η γραφή «το γιατρό» δίνει μια εντύπωση ουδετέρου γένους (αξέχαστα τα λογοπαίγνια της Μαλβίνας...). Στην εκφορά βέβαια δεν υπάρχει καμία απολύτως ανάγκη να προφέρουμε σώνει και καλά το «ν», άρα εκφέρουμε (το γιατρό) καθώς η γλώσσα μας, στον προφορικό λόγο, το «νγ» το «αποφεύγει». Αλλο παράδειγμα: γράφουμε μεν «την γυναίκα» αλλά προφέρουμε (τη γυναίκα).
Είναι δε περιττό, πιστεύω, να πω ότι... εκτρώματα όπως: ...τη Τρίπολη, τη κατάσταση, τη Κρήτη, τη πρώτη, τη Πέμπτη... (ευτυχώς που δεν λένε και... τη Αθήνα!) πρέπει να καταδικάζονται αυθωρεί και παραχρήμα.
Και να γιατί γράφονται αυτά τα εκτρώματα: η ισχύουσα Γραμματική ορίζει, και φωνητικά σωστά καταρχήν, ότι το «ν» συνοδεύει τα άρθρα «τον» και «την» μόνο αν η λέξη που ακολουθεί αρχίζει από «κ», «π» και «τ», καθώς και από φωνήεν. Κάποιος όμως που δεν έχει «εμπεδώσει» αυτόν τον κανόνα δεν ξέρει πότε πρέπει να βάλει «ν» στον γραπτό λόγο και πότε όχι και έτσι προκύπτουν τα προαναφερθέντα εκτρώματα, στις περιπτώσεις βέβαια των παραπάνω συμφώνων κ, π και τ. Γι’ αυτό, το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να επέλθει αλλαγή στην Γραμματική δηλαδή: πάντα «ν» στα «τον», «στον», «την» και «στην» ανεξαρτήτως του ποιο είναι το πρώτο γράμμα της λέξης που ακολουθεί.
Θεοφιλος Βαμβακος - Μηχανικός ΕΜΠ, Μεταφραστής / Χαλάνδρι