Κατερίνα Καριζώνη, Μιράντα
[Ενότητα Από τα ποιήματα της εφηβείας]
Ξέρω ότι όλα αυτά
δεν είχαν να κάνουν τίποτα με τον Μαρξ
με την περίφημη θεωρία της Υπεραξίας
με το Κινέζικο Πείραμα.
Γενική τάση της εποχής μας είναι η επανάσταση,
μας τηλεγραφούσαν οι παλιοί μας φίλοι,
ποιος μιλούσε τώρα για τον θάνατό σου.
Όμως Μιράντα
το πρόβλημα έμεινε για μένα πρόβλημα
μια πολυτέλεια ίσως κάπως «αστική»
κάπως ξεπερασμένη
ένα βουβό σώμα
ένα νεκρό πρόσωπο κοριτσιού
εκείνα τα ξυλιασμένα χέρια σου
που μ’ αποχαιρετούσαν απ’ το λεωφορείο κάθε βράδυ
εκείνο το άρωμα της απουσίας σου
από παλιά βιβλία και ποιήματα
ύστερα το κοριτσάκι με τα σπίρτα στη στροφή
το ραντεβού μας σε μιαν ηλικία που ματαιώθηκε.
Φοβάμαι τον θάνατο
όπως φοβάμαι το σκοτάδι, μας έλεγες.
Τώρα φοβάμαι κι εγώ τα παραμύθια.
Από το ανθολόγιο Ρεσάλτο (2009)
