Νίκος Μυλόπουλος, Η σταύρωση
Πολύχρωμα τ’ αυγά,
Οι φωνές και οι πασχαλίτσες.
Σκοτεινή η ψυχή,
Η νυχτιά, οι Ιούδες.
Ξαναφορώ σκεφτικός
Την τριμμένη καρφίτσα της μοναξιάς.
Χωρίς να το θέλει μ’ αγκυλώνει
Θάνατοι τρυπάνε τη σκέψη μου.
Ούτε και φέτος μονολογώ
Ούτε δυο ούτε ένας ληστής
Θα αγγίξουν δειλά το κορμί μου.
Οι καμπάνες χτυπάν δυνατά
Μες στα αίματα
Η Ανάσταση φτάνει.
Από τη συλλογή Παράκτιος πια ο έρωτας (2002)