Actually, κατεσκευάσθαι goes with ἠδύνατο, not with ἔχει. The phrase ὡς νῦν ἔχει ("as it now stands," "as it is now") is separate. On this meaning, cf. Liddell-Scott-Jones s.v. ἔχω:
simply, be, ἑκὰς εἶχον Od. 12.435; ἔ. κατʼ οἴκους Hdt. 6.39; περὶ πολλῶν ἔ. πρηγμάτων Id. 3.128; ἀγῶνα διὰ πάσης ἀγωνίης ἔχοντα consisting in . . , Id. 2.91; ἔ. ἐν ἀνάγκαισι E. Ba. 88 (lyr.); ὅπου συμφορᾶς ἔχεις Id. El. 238; ἐκποδὼν ἔχειν Id. IT 1226, etc.
freq. with Advbs. of manner, εὖ ἔχει Od. 24.245, etc.; καλῶς ἔχει, κακῶς ἔχει, it is, is going on well or ill, v. καλός, κακός (but fut. σχήσειν καλῶς will turn out well, D. 1.9, cf. 18.45; εὖ σχήσει S. Aj. 684); οὕτως . . σχεῖν to turn out, happen thus, Pl. Ap. 39b; οὕτως ἔχει so the case stands, Ar. Pl. 110; οὕτως ἐχόντων, Lat. cum res ita se habeant, X. An. 3.2.10; ὡς ὧδʼ ἐχόντων S. Aj. 981; οὕτω χρὴ διὰ στέρνων ἔχειν Id. Ant. 639; οὕτως ἔ. περί τινος X. Mem. 4.8.7, cf. Hdt. 6.16; πρός τι D. 9.45; τῇδʼ ἔ. S. Ph. 1336; κοσμίως ἔ. Ar. Th. 854; ἥδιον ἔ. πρός τινας D. 9.63; ὡς εἶχε just as he was, Hdt. 1.114; ὥσπερ εἶχε Th. 1.134, X. HG 4.1.30; ὡς ἔχω how I am, Ar. Lys. 610; ὥσπερ ἔχομεν Th. 3.30; τἀναντία εἶχεν D. 9.41; ἀσφαλέως, ἀναγκαίως ἔχει, = ἀσφαλές, ἀναγκαῖόν ἐστι, Hdt. 1.86,9.27; καλῶς ἔχει no, I thank you, v. καλός.