Τόλης Νικηφόρου

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, πράξη ζωής

αιμάτινη μια στάλα βροχής
παντοτινός ο έρωτας φτερουγίζει
στα νύχια του νεκρού
που εξακολουθούν να μεγαλώνουν
στο αγριόχορτο που αδιάφορο φυτρώνει
γύρω απ’ τους τάφους
στην έσχατη εκείνη συνουσία
του ετοιμοθάνατου ελέφαντα

ο έρωτας ραπίζει το πέτρινο πρόσωπο της ανυπαρξίας

(1980)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, αγάπη

φιλώ τα ματωμένα σου ίχνη
το δάκρυ του αγώνα σου
τολμώ να αγγίσω αγάπη
καθώς μέσα στα μάτια μου
γεννιέσαι κι αναδύεσαι
και λούζεσαι στις ίδιες τις αχτίδες σου
μύριες και μια καθώς συνθέτεις
ανίδωτες τις αποχρώσεις του φωτός
καθώς μες στης παλάμης σου
τις άγριες χαραγματιές
κυκλοφορείς και ανασαίνεις

μα πώς να καταλάβουν οι νεκροί
το χνώτο της μεγάλης παγωνιάς
το αίμα που ανάβει σαν φωτιά
τα χίλια μυστικά που δεν καταχωρούνται
στη μάταιη περιπλάνησή τους
αχ πώς να καταλάβουν οι νεκροί
τον τρόμο του θανάτου

(1980)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, ο τελευταίος καταζητούμενος αντάρτης

πρώτα με τον Απρίλη και την άνοιξη
με μεσογειακά νησιά
με μέρες στρόγγυλες σαν το παλιό ψωμί
απρόσκλητο
το συνεργείο του χρόνου
μεθοδικά ερείπωσε το πρόσωπό της
μην παραλείποντας και το ωραίο κορμί
τα άλλοτε όρθια στήθη

θροΐζοντας και τρεμοπαίζοντας
έτσι έσβησε το πρωινό χαμόγελό της

στις γκρίζες λόχμες των ματιών
η εξαίσια λάμψη εκείνη
άοπλη τώρα κρύβεται
σαν τελευταίος καταζητούμενος αντάρτης

(1997)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, κορίτσια με αστραπές και καταιγίδες

γράμματα οικεία σε γλώσσες που κανείς δεν μίλησε, ζωγραφισμένα μ’ ένα μαύρο ρούχο που γιορτάζει, με την ουρά του ανέμου στα μαλλιά τους, κάτω απ’ το δέρμα αστραπές και καταιγίδες, μάτια ιστιοφόρα που αποπλέουν για το νυχτερινό ταξίδι στο άπειρο. στις απαλές καμπύλες των χειλιών του, κρατάει ένα κορίτσι την καρδιά μου, που ονειρεύεται με δάκρυα από χώμα κι ουρανό

(1998)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, λεπτή πολύχρωμη κλωστή

από τα παιδικά σου χρόνια ξύπνησες πλάι μου και μέσα στο σκοτάδι λάμπεις, με τις οικείες κινήσεις των χεριών σου, με χώρες μακρινές να φτερουγίζουν στην ανάσα σου. ξύπνησες πλάι μου με θαύματα μικρά και μέσα στο σκοτάδι λάμπεις, λεπτή πολύχρωμη κλωστή, που με κρατάει ακέραιο πάνω απ’ την άβυσσο

(1999)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, μέσα στα χρώματα μπροστά μου η Έφη

εκεί που πήγαινα βαρύς και μόνος με τα χρόνια μου στην Εγνατία, ανάμεσα σε χωρικούς και μαγαζάτορες, βγήκε και πάλι ξαφνικά μέσα στα χρώματα μπροστά μου η Έφη κι έγειρε να σκουπίσει με τα μάτια της τη μελανιά απ’ το παλιό μου μπικ στο μέτωπο. ένα δειλό πορτοκαλί αχνοχάραζε στα χείλη της κι ένα βαθύ γαλάζιο ξέφτι τ’ ουρανού είχε σκαλώσει στα μαλλιά της. σφιχτά κρατώντας τα βιβλία στο λευκό πουκάμισο, η ίδια εκείνη Έφη απ’ τα δεκαοχτώ, το ίδιο σκονισμένο απομεσήμερο, τα ίδια εκείνα μάτια μέσα στη θλίψη που χαμογελούσαν

(2002)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, ο προορισμός του ονείρου

θα ξαναγεννηθούμε σε μιαν άλλη χώρα. θ’ ανακαλύψουμε και πάλι τις πρώτες λέξεις και θα προφέρουμε περήφανα κάθε ελάχιστο αυτονόητο, στη γνώση μάταια θ’ αναζητήσουμε τον κόσμο. θα περιπλανηθούμε στους μεγάλους δρόμους, με τις σειρήνες μέσα στην ομίχλη, και κάποτε έκθαμβοι θα συναντήσουμε την πρώτη μας αγάπη. στα μάτια μας θ’ αστράφτει η ίδια προαιώνια λάμψη. τίποτα δεν θα θυμηθούμε και τίποτε δεν θα ’χουμε ξεχάσει

(2002)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, είσαι

ένα επιφώνημα
τα μυστικά εξαίσια όργανα
που αιφνίδια θρυμματίζουν τη σιγή

μια λάμψη
που δραπετεύει από τα σύννεφα
οι ιαχές στο γήπεδο
που στιγμιαία διαρρηγνύουν
τις γκρίζες πύλες τ’ ουρανού

είσαι
βαθύ πηγάδι αφύλαχτο
σε ανθισμένη αυλή

(2010)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, δυο λέξεις έξι γράμματα

το όνειρο είναι όνειρο
αυτό είναι σ’ αγαπώ

από το άλφα ως το ωμέγα του
αυτό είναι σ’ αγαπώ

δυο λέξεις που κανείς
δεν πρόφερε ως τώρα
και μόλις ανακάλυψα εγώ

με την ομίχλη
με το άρωμα του ονείρου
όμως απτές, πραγματικές
όπως η γη
όπως η ανάσα σου

εσύ τρομάζεις κι εγώ τρέμω
μα σ’ αγαπώ
μ’ όλα τα γράμματα
μ’ όλα τα ρήματα
τα επιφωνήματα
με τη σιωπή μου
σ’ αγαπώ

(2010)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, ένα ποίημα

ένα ποίημα
από παλιό σκοτάδι
από θολό πυκνό βυθό
που αναδύθηκε στο φως

ένα ποίημα
γυμνό
εμπρηστικό
κόκκινο επιφώνημα
της φλόγας ή της αστραπής

ένα ποίημα
μυστικό
εξωτικό
κι όμως απλό
κι όμως γλυκό
κι όμως απέραντα μαγευτικό

ένα ποίημα
που δεν γνωρίζει
το άρωμα
τη μουσική
το ίδιο τ’ όνομά του

ένα ποίημα
ένα τρέμουλο στα γόνατα
ή τα χείλη
που κρύβεται και φανερώνεται
και λάμπει

εσύ

(2010)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, αισιοδοξία

μια λάμψη
στο μαύρο χώμα τ’ ουρανού

ένα λουλούδι
πάνω στον τάφο του
ή ένα χαμόγελο
σε ραγισμένο πρόσωπο

ο έρωτας
μπροστά στον θάνατο

(2010)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, το κάτι εκείνο και το τίποτα

είμαι ένα σύννεφο το δειλινό
που αναζητά το απέραντο βαθύ γαλάζιο
με κόκκινο για να συνθέσει το δικό σου χρώμα

στην έρημο είμαι κόκκος άμμου
που λαχταράει τον άνεμο
για να τρυπώσει στα μαλλιά του

είμαι ένα άγγιγμα στα δάχτυλα
ψίθυρος στην κομμένη ανάσα
χάδι απαλό στους ώμους
ένα χαμόγελο που ξάφνου αστράφτει
στα μελαγχολικά σου μάτια

στην άκρη της αβύσσου είμαι
το μυστικό αλφάβητο
το κάτι εκείνο και το τίποτα
που αναδύθηκε στο φως
για να ζητήσει τη δική σου αγάπη

(2012)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, εκστατικά

σιγή
απέραντη σιγή
σαν από θάλασσα βαθιά
πολύ βαθιά
σιγή με λάμψεις
που συνθέτουν φως
ένα άλλο φως
πιο μαγικό
εκστατικό
μια νύχτα κι έναν ουρανό
μια δίψα

σιγή
που εκπέμπει μουσικές
που πλημμυρίζει χρώματα
κι όλα είναι απλά
μεθυστικά
όλα είναι τώρα
κι ύστερα
και πριν
και πάντα

τα μάτια σου

(2012)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, πρόταση

έχω
μια αρκουδίσια αγκαλιά
τη θέλεις;

μεγάλη και ζεστή
και χωρίς ίχνος μαύρου
το μαύρο κρύβεται
πίσω απ’ το πράσινο στα μάτια μου
κι είναι μόνο για μένα
για σένα φυλάω το βαθύ γαλάζιο
και ιδίως το κόκκινο

τι λες;
θα σου χαϊδεύω τα μαλλιά
τη λακκουβίτσα στο λαιμό
την άλλη εκείνη στην παλάμη σου
θα σε χαϊδεύω με το χνώτο μου
χνώτο απαλό, μοναχικό
του δάσους
λιγάκι απελπισμένο

ααα...
κι ένα παραμύθι μαγικό
ένα παραμύθι θα σου ψιθυρίζω
και βέβαια της αγάπης
γλυκά τα δυο μας για να κοιμηθούμε
σαν τα μικρά παιδιά
για πάντα

(2012)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, όσα για λίγο τιθασεύει η προσμονή

πορτοκαλί ημίφως στο δωμάτιο
μισάνοιχτα τα χείλη
μισάνοιχτα τα γυναικεία γόνατα
όσα για λίγο
πολύ λίγο τιθασεύει η προσμονή

μάτια υγρά απάτητα
ψιθυριστή φωνή
ένα ρίγος ανεπαίσθητο
που διατρέχει την επιδερμίδα
και τη βελούδινη κομμένη ανάσα

μετέωρη η στιγμή
πάνω απ’ την άβυσσο
μετέωρη η φωτιά
στις χαραμάδες
μέχρι το πρώτο άγγιγμα
το πρώτο εκείνο αχ

(2012)
 
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)