Ομοιοκαταληξία ή ελεύθερος στίχος;

[wings]

Καλή σας ξεκούραση. Άμα έχεις μεταφραστική απορία να τη βάλεις στην κατάλληλη ενότητα, μικρή. :-)

[banned]

1. Μην το μαλώνεις, καλέ, το λιονταράκι επάνω εκεί που χώθηκε στο κρεβατάκι του.
2. Mικρή μου, πώς να μεταφράσει το φτερωτό τα ... απονήρευτα αφού δεν έχει δει ποτέ του το πρωτότυπο;
3. Αν ήταν εδώ να λέμε τι δεν πιστεύουμε, δεν θα έμενε τίποτα όρθιο. Λεφάκης λοιπόν και ξερό ψωμί.
4. Ωραίο ζώδιο ο Λέων, φωτεινό. Μ' αρέσει όμως και ο σούπερ τσαγκός Κριός.
5. Το ξωτικό να δεις πώς κρύβεται πίσω απ' τη σκληράδα του. Με επαγγελματική επάρκεια.
6. Μια μικρή ενημέρωση για το ωράριο του ξωτικού. Ύπνο κατά τις 4.00 το πρωί, ξύπνημα κατά τις 12.00 το μεσημέρι. Μέσα σε εκατοντάδες συλλογές ποιημάτων και υπό τους ήχους των ρεμπέτικων. Ακολουθεί η επιλογή ποιημάτων και η δημοσίευση. Αχ, είναι από άλλο πλανήτη αυτό το ξωτικό.
7. Λιονταράκι, πώς ξεστράτισες και έμπλεξες εδώ με κακές παρέες; Φέρτε μου το δοχείο των δακρύων.

[wings]

Δεξαμενή δακρύων χρειάζεσαι τελικά. Πολύ κλαις, βρε παιδί μου. Μα πού το βάζεις τόσο κλάμα;

[lionpsyche]

Καλά σου λέει η Wings. Και δε με λένε λιονταράκι, αλλά ΛΙΟΝΤΑΡΙ! Πρόσεχε, γιατί είμαι και ο βασιλιάς της ζούγκλας. Και αν εννοείς τη wings κακή παρέα, τότε είσαι κι εσύ. Πάντως, δε νομίζω πως είστε κακή παρέα, πέρα από τα αστεία. Είστε τα καλύτερα παιδιά! Got it?

[banned]

Νόμιζα ότι ήδη θα το ξέρατε. Το κλάμα μου (και το αίμα μου) το ρίχνω στο χαρτί για να το διαβάζετε εσείς και άλλοι. Φτερωτά, λιονταράκια, ξωτικά και άλλα δαιμόνια.

Κι εσύ, μικρή, μην βιάζεσαι. Κάποτε θα γίνεις και λιοντάρι. Και τότε θα νοσταλγείς την εποχή που ήσουν λιονταράκι.

[wings]

Τα λιοντάρια είναι ανυπόμονα, όπως και όλα τα αιλουροειδή. Και είναι και βασιλιάδες και δίνουν μια εντολή κι αυτό είναι. :-)

Τα ποιήματά σου τα διαβάζουμε, ακόμη κι εδώ στο φόρουμ. Δεν είναι αρκετό αυτό; Και δεν δικαιούμαστε κι εμείς, ως παιδιά, να κάνουμε μια πλάκα; Άμα δεν κάνουμε πλάκα σ' εσένα που είσαι γνωστός μας, σε ποιον θα την κάνουμε, σε ξένους που θα μας καρπαζώσουν;

[lionpsyche]

Utopia, σε συμπάθησα το πιστεύεις; Έχεις δίκιο. Απλά κι εγώ πολλές φορές νιώθω μεγαλύτερη απ'την ηλικία μου. Ίσως φταίει και ο συναισθηματικός μου κόσμος γι'αυτό. Κάποια στιγμή ίσως σε γνωρίσω και καταλάβεις γιατί μιλώ έτσι... Ό,τι θέλεις να συζητήσουμε μου λες και σε ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ για το μεταφραστικό πρόβλημα που μου έλυσες στο άλλο topic. Είσαι καλός τελικά,ε; Ήταν για τη Σχολή μου και είχε ιδιαίτερη σημασία για μένα.

[wings]

Ναι, καλός είναι. Μην τον βλέπεις έτσι άγριο όταν μας αποπαίρνει στα περί της ποίησης. Εξάλλου, τουλάχιστον αυτός δικαιούται και να μιλάει και να μας αποπαίρνει μετά από τόσα χρόνια (μια ζωή) στη λογοτεχνία.

[lionpsyche]

Πού είσαι, utopia; Δεν πιστεύω να γράφεις ποίημα και να μη μας το πεις;

[banned]

Ρε παιδιά, δεν θα το πιστέψετε αλλά μόλις τώρα είδα τα μηνύματά σας. Δεν αποπήρα κανένα, Βικούλι μου, εγώ μέλι στάζω. Να μην πω όμως την αλήθεια για όσα ξέρω, να μην κάνω τις αναγκαίες τοποθετήσεις και διευκρινίσεις;

Το λιονταρούδι πρέπει να ανεβεί στη Θεσσαλονίκη κάποια μέρα να το γνωρίσουμε από κοντά. Να του χαρίσουμε ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα, να έχει να διαβάζει. Γιατί κι εγώ κατάλαβα ότι είναι καλό παιδί και η συμπάθεια είναι αμοιβαία.

Αυτό τον καιρό δεν έγραφα ποιήματα, τέλειωνα ένα μυθιστόρημα. Το έχω τελειώσει τώρα και μάλλον θα αφήσω για αργότερα κάποιες διορθώσεις. Σειρά λοιπόν έχει η ποίηση. Αν θέλει εκείνη βέβαια. Γιατί αν δεν θέλει, είναι ματαιοπονία.

[lionpsyche]

Τολάκο μου, να ξέρεις πως κι εγώ έχω αρχίσει εδώ και τρία περίπου χρόνια να γράφω την ιστορία μιας πραγματικότητας σε βιβλίο. Το εκτίμησαν σε κάποιες εκδόσεις και το ζήτησαν, αλλά δεν το τελείωσα ποτέ... Α, θα με μαλώσω. Όλο αποσιωπητικά είμαι!

[banned]

Μα, τι θα πει, βρε γλυκό μου, δεν το τελείωσες ποτέ; Θα σε μαλώσω εγώ τώρα. Στρώσου στη δουλειά και τελείωσέ το τώρα.
Με επιμονή και αφοσίωση θα ξεπεράσεις όλα τα εμπόδια.

[lionpsyche]

Προς το παρόν είμαι αφοσιωμένη στις σπουδές μου στη μετάφραση! Θέλω να προχωρήσω τόοοοσο πολύ!

[mavrodon]

Για να επανέλθουμε στο θέμα μας, διάβασα στη σημερινή εορταστική Καθημερινή με ένα ωραίο συλλεκτικό, επετειακό αφιέρωμα στην Ελλάδα στα Χρόνια της Επανάστασης (Επτά Ημέρες), τη στήλη του Τήλεφου (Ελένη Μπίστικα) στο Σημειωματάριο. Κάνει η κ. Μπίστικα κάποιες σκέψεις σχετικά με τον πολυχρησιμοποιημένο και παρεξηγημένο στίχο "Ελλάς το μεγαλείο σου" από ποίημα του Λορέντζου Μαβίλη. Παραθέτω το ποίημα, που χρησιμοποιεί την ομοιοκαταληξία. Νομίζω ότι δε θα ταίριαζε καθόλου ο ελεύθερος στίχος.
Στην Πατρίδα

Πατρίδα, σαν τον ήλιο σου ήλιος αλλού δε λάμπει.
Πώς εις το φως του λαχταρούν η θάλασσα κι οι κάμποι,
πώς λουλουδίζουν τα βουνά, τα δάσ', οι λαγκαδιές
στέρνοντάς του θυμίαμα μυριάδες μυρωδιές!
Αφρολογούν οι ρεματιές και λαχταρίζ' η λίμνη,
χίλιες πουλιών λαλιές ηχούν, της ομορφιάς του ύμνοι,
σ' άπειρ' αστράφτουν χρώματα παντού λογής λογής
τ' αγέρα τα πετούμενα τα σερπετά της γης.
Κι αυτός σηκώνει τ' αλαφρά της καταχνιάς μαγνάδι,
κι η κάθε στάλ' από δροσιά γυαλίζει σαν πετράδι,
κάθε αχτίδα του σκορπά με την αναλαμπή
χαρά, ζωή και δύναμη κι ελπίδα όπου κι αν μπει.

Φαντάζεις σαν τον ήλιο σου κι εσύ, καλή πατρίδα,
και μάγια σαν τα μάγια σου στον κόσμο αλλού δεν είδα.
Η γη σου είναι παράδεισος, κι αιώνια γαλανός
γύρω σου καθρεφτίζεται στο πέλαγ' ο ουρανός.
Κι οι νύχτες σου με τ' άστρα τους, με τη γαλάζια πάστρα,
με τ' αηδονολαλήματα, τρεμάμενα σαν τ' άστρα,
με το φεγγάρι που περνά, σαν τ' όνειρο ευτυχίας
στη μέση της απέραντης ουράνιας ησυχίας.
Οι νύχτες σου δροσοβολούν χιλιόπλουμα λουλούδια
και στων παιδιών σου τις καρδιές αμάραντα τραγούδια,
σταλάζουνε στα σπλάγχνα τους θεράπειο λησμονιάς,
ελευτεριάς αγάλλιαση και μίσος τυραννιάς.

Μάγεμ' ασημούφαντο, φως μαργαριταρένιο,
λιώνονται σ' ένα χάραμα ξανθό, μαλαματένιο.
Γιομάτος μόσχους και δροσιές ο Ζέφυρος τερπνά
μεσ' απ' αγάπης φαντασιές τα πλάσματα ξυπνά.
Κι ανάμεσα στα χρώματ' από χίλια ουράνια τόξα,
προβαίνει πάλ' ο ήλιος εις όλη του τη δόξα.
Και, σαν του μεγαλείου σου σύμβολο φωτεινό,
έως το χρυσό βασίλεμα λάμπει στον ουρανό.
Ελλάς, το μεγαλείο σου βασίλεμα δεν έχει,
και δίχως γνέφια τους καιρούς η δόξα σου διατρέχει.
Όσες φορές ο ήλιος σου να σε φωτίσει ερθεί,
θε να σε βρει πεντάμορφη, στεφανωμένη ορθή.

Λορέντζος Μαβίλης (1860-1912)

[lionpsyche]

Ωραίο ρυθμό η ομοιοκαταληξία,ε;