Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 25 Aug, 2007, 01:32:54

Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου
Post by: wings on 25 Aug, 2007, 01:32:54
Μαρία Αρχιμανδρίτου

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2019/03/arhimandritou-1-e1552746060210.jpg)

[Πηγή για τη φωτογραφία: Ostracon Publishing (https://www.ostraconpublishing.com/maria-arximandritoy)]

Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1959 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νομικά και είναι Διδάκτορας του ΑΠΘ. Υπηρέτησε ως Επιστήμων Επισκέπτρια στο Ινστιτούτο Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Δικαίου του Πανεπιστημίου του Saarland-Saarbruecken και διετέλεσε Τακτική Επισκέπτρια Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Loyola του Chicago (1998-2002, Spring-Summer Courses). Υπήρξε επίσης ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και στο Columbia University της Νέας Υόρκης. Είναι Καθηγήτρια στο Τμήμα Νομικής του ΑΠΘ. Στην ποίηση εμφανίστηκε το 1976, ως μαθήτρια.

Ποιητικές συλλογές:
«Λέξεις» (1976)
«Ένα γράμμα για σένα», 1979
«Χρονομηνύματα», εκδ. Αιγόκερως, 1984
«Μεταλλάξεις», εκδ. Αιγόκερως, 1986
«Της απουσίας», εκδ. Αιγόκερως, 1988
«Ήχος μόνος», εκδ. Τραμάκια, 1990
«Πορφυρό ασμάτιο», εκδ. Αιγόκερως, 1994
«Ο γλυκασμός του μήλου», 1996
«Ευεξία χρωμάτων», εκδ. Παρατηρητής, 1998
«Η κατίσχυση των ρόδων», εκδ. Γαβριηλίδης, 2002
«Πόλεις του ανέμου», εκδ. Γαβριηλίδης, 2005
«Χώρα ιχθυόεσσα», εκδ. Παρέμβαση, 2011
«Ηλίου φάος», εκδ. Ostracon Publishing p.c., 2015

Ποιήματα δημοσιευμένα στο Translatum:



[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Το μέλλον νοσταλγεί
Post by: wings on 19 Jun, 2008, 08:21:16
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Το μέλλον νοσταλγεί

[Από το Μέρος Ι]
 
Η θύμησή σου αδημονεί στο πρωινό μου όνειρο
Κι εγώ στη μέρα μπαίνω ως τα ρηχά
Μούσκεμα στο γαλάζιο γίνομαι
Αθώα.

Ποια νύχτα σε κοιμάται στο σκοτάδι της;
Ποιος ύπνος στα όνειρά σου ανθίζει;

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Τραγούδι του ύπνου
Post by: wings on 26 Jul, 2008, 19:21:01
(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2017/05/arhimandritou.jpg?w=660&h=992)

Μαρία Αρχιμανδρίτου, τραγούδι του ύπνου
 
Απόψε θα σε ταξιδέψω
σ’ όλες τις θάλασσες του κόσμου
και θα σου πω σαν παραμύθια
τα μυστικά της μέρας, φως μου

Τη νύχτα μ’ ένα χαλινάρι
σ’ ένα σου κλάμα θα την κλείσω
κι όλα τ’ αστέρια που σε θρέψαν
στο μαξιλάρι θα τα ντύσω

Απόψε θα σε μεγαλώσω
με τάσι μέλι και με γάλα
για ν’ ανταμώσεις και να νιώσεις
του κόσμου, γιε μου, τα μεγάλα

Κι αν κουραστείς κι αν σε πονέσουν
σα δέντρο πούχει ρίζα αιώνια
στη ρίζα μου θα ξαποσταίνεις
με ήλιο, γιε μου, και με χιόνια

Απόψε θα σε νανουρίσω
μ’ όλους τους ουρανούς του κόσμου
και θα σου πω σαν παραμύθια
τα μυστικά της ζήσης, φως μου.


Το ποίημα «τραγούδι του ύπνου» της Μαρίας Αρχιμανδρίτου με εξώφυλλο του Δημήτρη Ξένογλου γράφτηκε την πρωτοχρονιά του 1988 και τυπώθηκε στο τυπογραφείο του Θόδωρου Βαρθολομαίου το Νοέμβριο του 1997 σε 500 αντίτυπα.
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Μπαίνω βαθιά στον χρόνο σου...]
Post by: wings on 30 Jul, 2008, 06:52:19
Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Μπαίνω βαθιά στον χρόνο σου...]

μπαίνω βαθιά στον χρόνο σου
κι όπου πατώ δακρύζεις.

Από τη συλλογή Πορφυρό ασμάτιο (1994)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Από το ύψος του γαλάζιου ονειρεύομαι...]
Post by: wings on 30 Jul, 2008, 07:46:51
Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Από το ύψος του γαλάζιου ονειρεύομαι...]

Από το ύψος του γαλάζιου ονειρεύομαι
κι από το βάθος του ερυθρού επιθυμώ

Από τη συλλογή Ευεξία χρωμάτων (1998)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Ύψος γαλάζιου
Post by: wings on 08 Aug, 2008, 18:11:07
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Ύψος γαλάζιου

[Από το Μέρος Ι]
 
Διάκειμαι ευμενώς στα θαύματα,
όμως το ερώτημα στα χείλη βασανίζει την απόκριση
από πού μπαίνει ο ουρανός και παίρνει η προσδοκία
ύψος γαλάζιου
όλο στις μύτες που σηκώνεται η εκπλήρωση
και να δεν φτάνει το ύφασμα να ντύσει πράξη.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Περπατώ δανείζοντας στα βήματά μου...]
Post by: wings on 09 Aug, 2008, 14:30:06
Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Περπατώ δανείζοντας στα βήματά μου...]

Περπατώ δανείζοντας στα βήματά μου την ψευδαίσθηση ενός προορισμού. Προς ένα μέλλον μήλο κόκκινο στο τραπέζι μιας διαρκούς δυνατότητας. Περπατώ αφαιρώντας δραστικά τη δυνατότητα από το μέλλον, περπατώ αφαιρώντας από τη δυνατότητα το μέλλον. Πιρουέτες τού εδώ οι στιγμές, τυφλές χτυπούν πάνω στο τώρα και συνθλίβονται. Πάνω στο τέλος.

Από το ποιητικό βιβλίο Πόλεις του ανέμου (2005)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Χρωματιστά γυαλίζει το εφήμερο...]
Post by: wings on 09 Aug, 2008, 14:31:16
Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Χρωματιστά γυαλίζει το εφήμερο...]

Χρωματιστά γυαλίζει το εφήμερο, χαμογελά η περίσταση, κλείνει με νόημα το μάτι και περνά η μέρα. Καμιά φορά μόνο, απ’ το καπρίτσιο μιας συγκίνησης, το μέσα εκρέει ευάλωτο, σαν φιλοδώρημα ανθρωπιάς στο γυάλινο τραπέζι. Θραύσμα διακινδύνευσης του lifestyle, που ενσωματώνεται επιδέξια στον υπολογισμό του κόστους και στη γωνία το fast food για να μειώνει δραστικά το επίδομα της μοναξιάς στη μέρα. Κοστίζει σώμα το όνειρο, γυαλίζει.

Από το ποιητικό βιβλίο Πόλεις του ανέμου (2005)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Ένα βράδυ είδα ένα τρομακτικό όνειρο...]
Post by: wings on 09 Aug, 2008, 15:51:39
Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Ένα βράδυ είδα ένα τρομακτικό όνειρο...]

Ένα βράδυ είδα ένα τρομακτικό όνειρο: η πραγματικότητα είχε γίνει ένας απόκρημνος βράχος που πάνω του ήταν αλυσοδεμένοι οι άνθρωποι. Ένας γύπας κάθε πρωί τους έτρωγε τη μνήμη: δίχως το βάρος του χθες άρχιζαν εύκολα την κάθε μέρα και μπορούσαν στη χαρά να δίνονται. Δίχως τη γνώση του χθες κόπιαζαν κάθε φορά από την αρχή στη λύπη. Τη νύχτα όμως το φεγγάρι ξανάτρεφε τη μνήμη. Έρχονταν λέξεις εύθυμες, όπως και λέξεις του θυμού, της απορίας, της ντροπής, και γνώση της ζωής διαβάζονταν τα λάθη... ώσπου ο γύπας ελευθέρωνε απ’ τον πόνο και τιμωρούσε απ’ την αρχή με νέα λήθη. Ξύπνησα ιδρωμένη. Όλη τη μέρα έσκαβα στη μνήμη χαμένα ονόματα και απολεσμένους τόπους. Όλη τη νύχτα λύπες επούλωνα.

Από το ποιητικό βιβλίο Πόλεις του ανέμου (2005)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Υπήρχαν μέρες ολόκληρες...]
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 04:38:56
Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Υπήρχαν μέρες ολόκληρες...]

Υπήρχαν μέρες ολόκληρες που οι άνθρωποι περπατούσαν ασταμάτητα ανάμεσα στις λέξεις τους. Για να μπορούν να συλλαβίζουνε τις πράξεις.

Από το ποιητικό βιβλίο Πόλεις του ανέμου (2005)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Luna nera
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 04:54:29
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Luna nera

[Από το Μέρος ΙΙ]

Αγχόνη του νου η νύκτια σκέψη
πάνω απ’ τις ήπιες λέξεις εκκρεμεί.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Πρόζα με happy end
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 20:14:15
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Πρόζα με happy end

[Μέρος Ι]
 
Από τ’ όνομά μας κάτω
Χτίζουν φωλιές σαν χελιδόνια οι κίνδυνοι.
Λεξούλες τώρα γράφουν πιρουέτες θάρρους
στο παρελθόν πλατύσκαλο.
Και η πόρτα που ’κλεινε έξω το φθινόπωρο
τρίζει ακόμα κάτω απ’ τις σκέψεις μας.
Όμως η κάμαρη τα φύλαγε τα χρόνια μας καλά
ώσπου τον δρόμο χάσαμε ως τη μνήμη.
Από τον Μάιο κατάγομαι
κι έξω ο καιρός
διστακτικά δανείζει μέρες στον Δεκέμβρη.
Με έφηβα λάθη, πόθους απρόσεκτους
εκεί που το φιλί ισχύει ακέραιο ακουμπάς.
Άναψε λύπη ολόκληρη η πανσέληνος
από τη νύχτα αφαιρώντας
κι εγώ του ανέμου τη φορά στ’ όνειρο διορθώνω.
Λύεται πας ο της ψυχής χειμών ανάμεσά μας.
Σαν νόμο θα τηρήσω τ’ όνομά σου, λες
και ώρες φιλάργυρες στα πάθη θάλλουν.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Έμοιαζε με ταξίδι
Post by: wings on 14 Sep, 2008, 21:01:00
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Έμοιαζε με ταξίδι

[Από το Μέρος ΙΙΙ]
 
Έμοιαζε με ταξίδι και δεν ήτανε παρά μονάχα
ο φόβος που σκαρώναμε πίσω απ’ τις λέξεις *
καράβια μ’ ευλαβικά στη θάλασσα φωνήεντα
και ταπεινές στους πόθους τους βαρκούλες *
ημέρες που εκτελούσαν κάθε ήλιου την τελευταία
επιθυμία πριν τη δύση * μια παπαρούνα που
απ’ της άνθισης τη δόξα παραιτήθηκε * σώματα
υποταγμένα στ’ αξόδευτά τους πάθη * έμοιαζε
με ταξίδι και δεν ήτανε παρά μονάχα η απώλεια
που σκαρώναμε πίσω απ’ τις πράξεις * τη νύχτα
ασκώντας στις προθέσεις της * βασίλισσα
των ερπετών  της σκέψεων, βασίλισσα και των
σπουδαίων * μ’ έφηβες απορίες αναπάντητες,
με μεταμέλειες γερασμένες  *  όμως να το
ξηλώσει το αλίμονο ο καιρός μπορεί * και μεις
γι’ αυτό τον Μάιο αθετούμε *

Εναντίον του μέλλοντος κάθε βήμα τσακίζοντας,
Vinceremos.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Επιστήθιες λύπες
Post by: wings on 31 Oct, 2008, 13:38:14
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Επιστήθιες λύπες
 
Μέρες από βροχούλες, μουσκεμένες άδικα
σαν επιστήθιες λύπες του χειμώνα στάζουν
άνθρωποι που τον φόβο διασχίζουν
τρέχοντας
βραδυπορούν
στα υπόγεια του τραγουδιού
μια καταιγίδα πόθων ησυχάζει.

Με ξεγελά σα θάλασσα
η αλμύρα των καιρών
του σταφυλιού η απόκριση
στην ευτυχία γεύση.

Από τη συλλογή Ευεξία χρωμάτων (1998)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Σαν χιόνι...]
Post by: wings on 18 Dec, 2008, 21:15:18
Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Σαν χιόνι...]

[Από το Μέρος Ι]

Σαν χιόνι στον χειμώνα υπάκουο
στέκει ο καιρός στα χέρια μας
κι έξω η βροχή ξεσπάει την οργή της στον Δεκέμβρη.
Μια μεταμέλεια τα βήματα μαζεύει απ' τα σκαλιά,
τον χρόνο.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Το εύθρεπτο υλικό της απορίας
Post by: wings on 18 Jan, 2009, 22:16:52
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Το εύθρεπτο υλικό της απορίας

[Από το Μέρος Ι]
 
Ποιος άρτος επιούσιος θα θρέψει τις ελπίδες σου;
Πλάνητες λέξεις χρησμοδότησαν ταξίδι
όμως στις πόλεις τα χαμόγελα εισρέουν
από θολές πηγές του παρελθόντος λάθους
και οι χάρτες των βημάτων αλλού χαράσσουν
τώρα επαγρύπνηση.
Ποιος σπόρος επουράνιος την άρνηση θα μετατρέψει
σε καλή σοδειά και ποιος τον πυρετό θα πείσει
να μη θωπεύει την πληγή στα λόγια;
Από ποιο φως τη μέρα θα διαβάσεις για να μάθεις πως
κάθε παράδεισος κι ο ερπετός του όφις
μήλο γλυκό κρατάει την αμαρτία
εύπλαστη από πηλό σε ύψος ονείρου
που στα μάτια σου τσακίστηκε
ίσως γιατί όταν την αλήθεια αγγίζεις κάνεις πάντα αχ
που ήταν μόνο παραμύθι ο παράδεισος,
ευχή στα χείλη ενός αγγέλου ή και παράπονο,
η γη αν του μοιάζει δεν θυμάται
και συ από τότε όλο λοξά μπαίνεις στον ύπνο σου
να βγουν τα ψάρια στα ρηχά του ονείρου ελπίζοντας
δίχτυ να πιάσουν οι χαρές
και οι έγνοιες σου λιμάνι απάνεμο.
Ποιος άρτος επιούσιος τις σκέψεις σου θα θρέψει;

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Σα χορευτής που συγχωρεί...]
Post by: wings on 08 Feb, 2009, 22:46:07
Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Σα χορευτής που συγχωρεί...]

Σα χορευτής που συγχωρεί
το βήμα που τον πρόδωσε
σου γράφω.

Από τη συλλογή Ευεξία χρωμάτων (1998)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Φυσάει στο Σικάγο...]
Post by: wings on 01 Mar, 2009, 02:45:12
Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Φυσάει στο Σικάγο...]

Φυσάει στο Σικάγο και μέσα μου ο Βαρδάρης τα κύματα σηκώνει. Η λίμνη μουρμουρίζει περιπέτειες του γλυκού νερού καθώς αλήτης ο Θερμαϊκός μια βάρκα βασανίζει. Τους προσφιλείς ανέμους μου θα δείτε πως φροντίζω. Εκείνον τον τραχύ και βιαστικό στη Σαμοθράκη τον φωνάζω Β-Ουρρρ, χρόνια δεν συναντιόμαστε, μα ξέρω με θυμάται. Φυσάει στο Σικάγο και φέρνει ο αέρας gospel με μια εξαίσια φωνή. Χορεύει το μετάξι στο πουκάμισο μια γλυκιά θλίψη, ανάλαφρη σαν ξεχασμένη από μιαν άλλη άνοιξη δική μου πεταλούδα. Φυσάει και σηκώνονται ψηλά φαρδιά φουστάνια αισθήματα, ενώ της θέλησης τα πόδια στα βήματα επιμένουν. Από ένα ποίημα ξεκολλούν τα φύλλα ενός φθινόπωρου και ψάχνουν μες στις λέξεις μου το δάσος. Συχνά τα ονόματα ξεχνώ και ο Vattimo στην transparent society επιμένει. Φυσάει αέρας στο Σικάγο και πάνω απ’ τις μεταμοντέρνες βεβαιότητες το εφήμερο ανυψώνει.

Από το ποιητικό βιβλίο Πόλεις του ανέμου (2005)


... ο Βαρδάρης που τα κύματα σηκώνει στον «αλήτη» τον Θερμαϊκό...

(https://www.translatum.gr/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fassets.in.gr%2FdGenesis%2Fassets%2FContent200%2FPhoto%2F16740_b.jpg&hash=9d8ca7c14d314cf346fcb6f341346e0d59ea3809)

Φωτογραφία της Αθανασίας Κόλλια (27/02/2005)
Πηγή: http://www.in.gr/Reviews/imagegallery.asp?lngReviewID=1667&lngChapterID=3898&lngItemID=7629
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Τα χρώματα μιας ιστορίας
Post by: wings on 16 May, 2009, 22:58:02
Διονύσης Τσακνής - Φτιάξε Καρδιά μου το Δικό σου Παραμύθι - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=8L77H3EBRRs)

Διονύσης Τσακνής & Μαριανίνα Κριεζή: Φτιάξε, καρδιά μου, το δικό σου παραμύθι
(ερμηνεία: Διονύσης Τσακνής & παιδική χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου / δίσκος: Φτιάξε, καρδιά μου, το δικό σου παραμύθι (1996))


Μαρία Αρχιμανδρίτου, Τα χρώματα μιας ιστορίας

[Από το Μέρος ΙΙΙ]
 
Με υφάσματα δαμασκηνά της Προύσας χρυσοκέντητα
έγραψε μες στις λέξεις της το σώμα
σαν παραμύθι στις κινήσεις του ενέδωσε
και νίκη έδωσε στα βήματα κατακτητή.
 
*

Να μ’ αγαπάτε, είπε,
με τα λόγια που φορώ για ν’ αντέχω στο κρύο.
 
Να μ’ αγαπάτε, ίσως, γιατί με λέξεις ανυπόδητες
Θ’ ανέβω τη ζωή μου ως την κορφή.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Προσταγή αυτοκτόνος
Post by: wings on 05 Jun, 2009, 23:18:18
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Προσταγή αυτοκτόνος
[ή η βυζαντινή προέλευση της αράς «άι τσακίσου»]

[Από το Μέρος ΙΙ]

Το χρόνο σκίζαν αστραπές οργής
Άδειαζαν το σκοτάδι τους οι ώρες
Την αυτοκτόνο προσταγή ο αφέντης έστελνε:
Αγχόνη χρήσαι ή κρημνίσαι εαυτόν.
Ποιος ώμος μοίρα αντίθετη τη σήκωνε;
Και χέρι ποιο στη σκέψη
τ’ αγκάθι απ’ την πληγή το βγάζει;
Ήταν κι ο δρόμος που τα βήματα δεν άκουγε
Πιο λίγος απ’ τη ζήση σου να γεννηθείς αν τύχαινε.
Στο χρόνο λένε τσακιστήκανε πολλοί
Κι άλλων τα βήματα απ’ την κόψη του χαμού επιστρέψαν
Καιρός πολύς χειμώνιασε στη σκέψη τους
Ώσπου να μάθουν οι άνθρωποι
Πως στη ζωή τους να υπακούουν όφειλαν
και τέτοια προσταγή ν’ αδειάζουν από πράξη.
Γράψαν λοιπόν Νομομαθείς στη Βασιλεύουσα,
Ευρυμαθείς γραμματικοί φωνάξαν
Ουδείς επί τω κατακρημνισθήναι καταδικάζεσθαι.
Δεν πας εσύ να γκρεμιστείς, είπε του αφέντη του,
Που αγχόνη εγώ στη ζήση μου θα φτιάξω;

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Καθημερινό: Πλατεία Ναυαρίνου
Post by: wings on 20 Jun, 2009, 20:48:08
https://www.youtube.com/watch?v=G2ZO43p1mic

Μάνος Χατζιδάκις & Μάνος Ελευθερίου, Ο οδοιπόρος
(ερμηνεία: Βασίλης Λέκκας / έργο: Ο Μάνος Χατζιδάκις στη Ρωμαϊκή Αγορά (1986))


Μαρία Αρχιμανδρίτου, Καθημερινό: Πλατεία Ναυαρίνου
 
Κραυγές πουλιών
τα πρωινά μας όνειρα ραμφίζουν
κι απ’ το σπασμένο του ύπνου τσόφλι
προβάλλουν νεοσσοί της κάθε ημέρας έγνοιες.

Από τη συλλογή Ευεξία χρωμάτων (1998)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Με τόσον ήλιο αυτή η μέρα...]
Post by: wings on 01 Aug, 2009, 15:02:45
Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Με τόσον ήλιο αυτή η μέρα...]

Με τόσον ήλιο αυτή η μέρα!
Άρχισα ξαφνικά να φτιάχνω σύννεφα στις λέξεις
για ν’ αντέξω.

Από τη συλλογή Πορφυρό ασμάτιο (1994)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Law and order
Post by: wings on 30 Sep, 2009, 22:06:13
Nikolas Asimos Ego me tis idees mou - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=uEk9OpOYp3A)

Νικόλας Άσιμος, Εγώ με τις ιδέες μου
(τραγούδι: Σωτηρία Λεονάρδου & Νικόλας Άσιμος / δίσκος: Το φανάρι του Διογένη (1987))


Μαρία Αρχιμανδρίτου, Law and order
 
Τις νύχτες μου τα σύμφωνα ακονίζω
μην τρίξουνε στο δέσιμο
και τα φωνήεντα με λάδι αλείφω
ολόσωμα
έτσι σας φαίνονται αθόρυβες  οι λέξεις μου
την ευταξία αυτού του ποιήματος τηρώντας.

Από τη συλλογή Ευεξία χρωμάτων (1998)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Απωλείας ασμάτιον
Post by: wings on 10 Jan, 2010, 23:03:25
Λευκό πουλί -Πάνος Κατσιμίχας - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=f3Z3PQzLSFY)

Πάνος Κατσιμίχας & Χαράλαμπος Χατζηνάκης, Λευκό πουλί
(τραγούδι: Πάνος Κατσιμίχας / δίσκος: Μέχρι να πάρεις παγωτό, σε βρίσκει ο χειμώνας (2007))


Μαρία Αρχιμανδρίτου, Απωλείας ασμάτιον

Η μέρα είν’ από ξύλο, λιώνει μέσα μου ο καιρός
με τρώει η θάλασσα, που πάνω μου αλμυρίζει

κρατιέμαι απ’ τα ψηλά βουνά, ζυγώνω τα καράβια
κι από τον τρόπο πιάνομαι που στις γραφές διαβάζω

σκύβω να ξομολογηθώ στα χόρτα που κατέχω
ανθίζουν τα χαμόμηλα, ντρέπονται οι παπαρούνες

στα στήθη μου ολοφύρονται οι παναγίες του κόσμου
πικρές φωνές γλυκαίνονται όταν τις δέσει ο πόνος

τρέχω ν’ ακούσω απ' το νερό τα σχήματα του Νόμου
πως ηλιοδένομαι στο φως και φεύγω του θανάτου.

Από τη συλλογή Πορφυρό ασμάτιο (1994)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Παλιού καιρού μελίσματα (ΙΙ)
Post by: wings on 11 Mar, 2010, 19:33:40
Διονύσιος Σολωμός, Οι γυναίκες - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=KpyV21nhYaE)

Διονύσιος Σολωμός & Γιάννης Μαρκόπουλος, Οι γυναίκες
(διαβάζει η Ειρήνη Παππά / έργο: Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι (1977))


Μαρία Αρχιμανδρίτου, Παλιού καιρού μελίσματα (ΙΙ)

[Ενότητα Παλιού καιρού μελίσματα]

ΙΙ
 
Απ’ τον καιρό μιας γιαγιάς ανάμνησης
ήρθαν

Γυναίκες που ξοδεύουν στην υπομονή
τα κουρασμένα χέρια τους
πλέκουν δαντέλα στη σιωπή
τη χθεσινή τους πίκρα
με γερακίσιο μάτι σχίζουν
την κακιά στιγμή
κόβουν κάθε κλαδάκι
μαύρης σκέψης απ' τον κήπο
φυτεύουνε με σύνεση πανσέδες
στο παρτέρι της ζωής
και πνίγουν με γαριφαλόλαδο
τη λύπη που πονά στο δόντι

Γυναίκες που ανάβουν λαμπάδα την ελπίδα
στο εικόνισμα του μέλλοντος

ήρθαν.

Από τη συλλογή Ευεξία χρωμάτων (1998)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Θερινό
Post by: wings on 19 Jun, 2010, 18:51:50
https://www.youtube.com/watch?v=6i8T-YH-mDU

Μανώλης Φάμελος, Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι (δίσκος: Η ευτυχία είναι αυτό... (2000)

Μαρία Αρχιμανδρίτου, Θερινό
 
Στον ύπνο μου μυρίζει φλαμουριά
κι οι λέξεις μου
ευφρόσυνα ονειρεύονται
καταμεσής του ανέμου ανθίζω
γράφουν κι επιμένω

Στο όνομα της δαμασκηνιάς
δεν ξεκουράστηκα ποτέ
μικρή
που όλους της μέρας τους κινδύνους
τους σκαρφάλωνα
με βηματάκια ψάθινα τον Αύγουστο
περνώντας

Δεν κατοικείς στο γέλιο μου
σου γράφω
κατάκαρδα την ηλικία του καλοκαιριού
διασχίζοντας
σε ημέρες σπάταλες στο φως ξοδεύομαι

Κάποτε αφήνω ένα κισσό
ν’ αναρριχάται στον Σεπτέμβρη μου
το φονικό χεράκι σου
που αδέξια το γέλιο μου
ξερίζωσε μια μέρα
να σκεπάσει

Έχω τις λέξεις μου κλειστές
στα μακρινά χαμόγελα

Με χαμομήλια αισθήματα ανθίζω.

Από τη συλλογή Ευεξία χρωμάτων (1998)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Η τέχνη του οικολογείν ευσχημόνως
Post by: wings on 07 Oct, 2010, 14:21:32
Χρόνης Αηδονίδης - Δω στα λιανοχορταρούδια - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=IErtXQLqh5Q)

Δω στα λιανοχορταρούδια (παραδοσιακό Ανατολικής Ρωμυλίας)
(τραγούδι: Χρόνης Αηδονίδης / δίσκος: Η γη του Ορφέα (2000))


Μαρία Αρχιμανδρίτου, Η τέχνη του οικολογείν ευσχημόνως
 
Έφτασε ο καιρός
να υπερασπιστούμε υψηλόφρονες
και το δικαίωμα
κάθε πτηνού στο ίδιο του τιτίβισμα
της παπαρούνας το δικαίωμα στο κόκκινο
της θάλασσας τα legal rights στην αλμύρα της

Από τη συλλογή Ευεξία χρωμάτων (1998)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Λάθος απόγευμα σε χρώμα σκούρο
Post by: wings on 05 Mar, 2011, 17:17:32
https://www.youtube.com/watch?v=XRw4hptWe5Q

Αλκίνοος Ιωαννίδης, Απόγευμα στο δέντρο (δίσκος: Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή (2003))
[Επιμέλεια βίντεο: rainbowcreta (https://www.youtube.com/user/rainbowcreta)]


Μαρία Αρχιμανδρίτου, Λάθος απόγευμα σε χρώμα σκούρο

Ραγίζει μέσα μου το κόκκινο βαθιά
κοιμούμαι αργά
σε μια ζωή που δε μου μοιάζει
(και ξεχνώ)
 
η θύμησή σου μέσα μου απόψε χειμωνιάζει
 
Απ’ το παράθυρο όλο μπαίνει φρέσκος πόνος
πικρίζει η Άνοιξη στο στόμα μου (θολά) –
κι εσύ ζητάς να βρεις στις άκρες του χειμώνα
κομμάτια λύπες κλάματα (πολλά) –
 
Βγάζω μια λέξη απ’ το φθινόπωρο στο φως
για να μου μάθει
πως απ’ τις λέξεις μου περνά τ’ απόγευμα
κι αλλιώς διαβάζονται
 
τα λάθη.

Από τη συλλογή Πορφυρό ασμάτιο (1994)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Για να την κατακτήσεις τη χαρά...]
Post by: wings on 07 Oct, 2013, 13:06:49
Κι όμως υπάρχει χαρά - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=gEw6mXUKMqM)

Σπήλιος Μεντής, Κι όμως υπάρχει χαρά
(τραγούδι: Γιοβάννα / 3ο βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1962)


Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Για να την κατακτήσεις τη χαρά...]

Για να την κατακτήσεις τη χαρά πρέπει να την αιφνιδιάσεις. Με λόγια ξαφνικά και με καινούριες πράξεις. Να την αφήνεις να σου ονομάζει το παιχνίδι που εσύ θα παίζεις μοναχά για χάρη της. Για να καθίσει πεταλούδα αυτάρεσκη τα εξαίσια χρώματα στο βλέμμα σου να ξεκουράσει. Να ξεδιπλώσει τα φτερά της ήρεμα πάνω στην τρυφερή του χρόνου σου ταχυπαλμία. Και να πετάξει απρόσμενα αφήνοντας πίσω μια διάφανη μνήμη σκιά, που θα ’ρχεται πυγολαμπίδα ξέγνοιαστη τον καλοκαιρινό σου ύπνο να ξαφνιάσει.
(Μιλώ γι’ αυτά και ας μην ξεκούρασα τη σκέψη μου σε παραμύθια.)

Από το ποιητικό βιβλίο Πόλεις του ανέμου (2005)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Ο στρατιώτης Ματίας Ροτ
Post by: wings on 20 Dec, 2014, 16:16:50
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Ο στρατιώτης Ματίας Ροτ

[Από το Μέρος ΙΙ]

Το βράδυ πέφτει μες στις λέξεις σου πηχτό.
Άδικος μήνας ο Νοέμβρης,
και η ζωή χλωμή σαν απορία
τον πυρετό σου καίει στο μέτωπο.
Με το τρελό ποδάρι ενός λαγού
η τύχη τρέχει στα τυφλά το θάνατο,
τον ίδιο θάνατο για όλους,
με τη δικαιοσύνη της στερνής απώλειας
τυφλή στα χέρια σου να γίνεται ποιητή
Trakl Γεώργιε από το Σάλτσμπουργκ.

Ένας Θεός μες στου πολέμου την πληγή
στο αίμα οργίστηκε
που η καρυδιά γεννάει πικρά καρύδια αγέλαστα παιδιά
και τα πουλιά με φτερουγίσματα κομμένα
δεν υπόσχονται ουρανό στον Μαύρο Άγγελο.

Έγινε ευχή η ανάρρωση της μνήμης ξεχασμένη
και έρχονται ορφανά κοτσύφια ονόματα
που παρακμάζουν στα ερείπια της θλίψης
άνθρωποι ματωμένοι.
Μια παπαρούνα ξεγελάει το κόκκινο στο στίχο σου
και σ' ένα σταυροδρόμι ο χρόνος μένει πίσω.

Η γκουβερνάντα, ο πιστός υπηρέτης σου
Και ο στρατιώτης Ματίας Ροτ πίσω απ' το φέρετρο
Πηγαίνει.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)


Σημείωση ανθολόγου:

Το ποίημα αφορά τον θάνατο του σπουδαίου Αυστριακού ποιητή Γκέοργκ Τρακλ (1998-1914) (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CE%AD%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%BA_%CE%A4%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB).
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, De lege ferenda υπέρ του θέρους
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 14:39:06
Μαρία Αρχιμανδρίτου, De lege ferenda υπέρ του θέρους

[Από το Μέρος Ι]
 
Αν δικαιώθηκε το θέρος είναι γιατί ευθαρσώς ωρίμασε
Αφού στο κατακόρυφο της δόξας του διακήρυξε:
Έχω δικαίωμα ακόμα και στις ατελείς προσπάθειές μου
Σε ημιθανείς αβεβαιότητες της άνθισης
Και στα μικρά φιλοδωρήματα του θάρρους

Και contra legem μια βροχή να προκαλέσω
Το μπορώ
Εισάγοντας μια δροσερή εξαίρεση
Μια ερμηνευτική ιδιοχρωμία τάζοντας
Τέτοια που μήτε το σταφύλι μήτε το καρπούζι
Αναιρεί
Δεν προξενεί καμιά απόσχιση απ’ το σύνηθες της θάλασσας
Και είναι ασφαλέστερη για το κοινό καλό της ηλιοφάνειας οδός.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Ευανθή ψιμύθια
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 16:53:13
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Ευανθή ψιμύθια

[Από το Μέρος Ι]
 
στη Ρούλα Αλαβέρα

Ανθρώπου πράξεις που τα χέρια δεν ορίζουν, έλεγε,
Και χέρια που δεν σβήνουνε τις πράξεις.

Πότε λιαζόταν μες στις ώρες σιωπηλός
Πότε τον χρόνο άφηνε απέξω να περνάει.

Την πόρτα, όταν χτυπά κακός καιρός
Στα λόγια μην ανοίγεις
Αμύγδαλα να τα κερνάς, να κλείνουν, να σφαλίζουν


Τι θέλει ο κόσμος να τον μάθεις, μάθε μου,
Κι ο πόνος τι μας θέλει...

Θέλει το βλέμμα το βαθύ και το παλιό το βλέμμα
Το βλέμμα θέλει το γοργό και το καθάριο βλέμμα.

Από ποιο ψέμα το ψωμί και από ποιο η αλήθεια
Και από ποιο η αλήθεια στον ήλιο ψήνεται

Με ξεγελά το χρώμα κι απρόσεκτα χρονίζω
Κι απρόσεκτα χρονίζω στο παράθυρο

Που γίνεταί μου πράσινο το δέντρο κι ημερώνω
Το δέντρο κι ημερώνω στην αγάπη σου

Που θαλασσίζει η λύπη στο δάκρυ τρικυμίζω
Στο δάκρυ τρικυμίζω που δεν θα σε δω.


Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Χειμέριες έλξεις
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 17:00:17
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Χειμέριες έλξεις

[Από το Μέρος Ι]
 
Σοφός από βροχές χειμώνας που στη μνήμη ενδίδει
ποιος ύπνος στα όνειρά σου ανθίζει να ρωτώ
πιστό σκυλί μια αγωνία πίσω από τη μέρα μας γαβγίζει
στου χρόνου το χείλος εξωθώντας το λεπτό
αλλόφρων μέρα φτάνει που τη σύνεση λογχίζει
και τρέχει λάθος αίμα σαν νερό απ’ τις πράξεις το μπορώ.

Μονάχα ο λύκος νους μας στον εαυτό του αντιστέκεται,
όμως καθώς τα νύχια σήκωσα στις σκέψεις
δείχνουν πληγές τα ονόματα κι ανοίγουν στο πονώ.

Όμως εδώ με μια τελεία τη φράση θα ησυχάσω.
Θα σιωπώ.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Εύφημον ήμαρ
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 17:10:44
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Εύφημον ήμαρ

[Από το Μέρος Ι]
 
Κοίτα πώς στέκεται ήρεμο το πράσινο
Όταν πάθη κύματα σηκώνουν
Στην καρδιά της άνοιξης!
Μα αν είναι ο Απρίλης δέσμιος της άνθισης
Δηξίθυμον έρωτος άνθος
Με τα λογάκια αμάραντα μιλά
Τον κίνδυνο τεντώνοντας ώσπου να σπάσει
Με σώματα γυμνά από ονόματα
Μια αγάπη που αγαπήθηκε ολόκληρη ωριμάζει.

Μειλίχια αποσύρεται ο ήλιος απ’ τα εγκόσμια λάθη
Κι εμείς στον ώμο του καλοκαιριού
Πράξεις σκαρώνουμε από έπαλξη ελπίδας καθώς
Βουλιάζει σ’ άσπρη άμμο της κάθε σκέψης μας το πέλμα
Παράφορα να κυλιστούμε στην τρυφερότητα του Ιουνίου
Και χάδι ν’ ακουμπήσουμε στη μνήμη λογαριάζουμε.
Που πίνω σε και θάλασσα με πνίγει στ’ όνειρό μου, λες
Κι αγάπη που αγαπήθηκε ολόκληρη ονομάζεις.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Εύθραυστη μνήμη
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 17:47:04
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Εύθραυστη μνήμη

[Από το Μέρος Ι]
 
Το πόμολο σ’ αυτό το άδειο σπίτι
θυμάται όλες τις κινήσεις που το αγγίξαν
και ο διάδρομος για την κουζίνα
όλα τα βήματα που τον δικαίωσαν γεωγραφεί
την τρυφερή θλίψη της αχρησίας
απ’ τη φθορά της λήθης προφυλάσσοντας
την κούκλα της ανάμνησης που νανουρίσαμε
τα παίγνια του νου που ακόμα ευδαιμονούν.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Νόμος του σύμπαντος και νόμος της θάλασσας
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 17:58:27
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Νόμος του σύμπαντος και νόμος της θάλασσας

[Από το Μέρος IΙ]
 
Στον νόμο Lex Rhodia ο Αντωνίνος διακήρυξε:
Ego orbis terrarum Dominus sum, lex autem maris.
Οι άνθρωποι πειθήνια το τηρήσανε το dominus
Και βολευτήκαν όπως όπως κάτω από τη σκέψη του
ή και χωρίς αυτή.
Όμως η θάλασσα είχε τον δικό της νόμο
και μόνο στο γαλάζιο της υπάκουε και στο κύμα.
Ο Αντωνίνος άλλωστε καλά το γνώριζε
πως για το θέμα αυτό
ο ίδιος από τους θεούς την εύνοια ζητούσε,
σε κείνες τις αυτοκρατορικές του προσευχές
να ’ναι δικός του ευχόταν της θάλασσας ο νόμος.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Σώμα της λέξης
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 18:04:50
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Σώμα της λέξης

[Από το Μέρος ΙIΙ]
 
Φωνήεντα σφαδάζουν κάτω από τα πλήκτρα
Κατασταλάζει η λέξη στο παρόν και ιδρύεται
Απ’ την πλευρά σου κόψε με, λέει, και σώμα δώσ’ μου
ἐκ πηλοῦ γέγονας... σαν σώμα.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Άσκηση ύφους
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 18:31:04
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Άσκηση ύφους

[Από το Μέρος ΙIΙ]
 
Και τώρα λέξη άφρονα, είπε ο ρήτορας,
θα διορίσω κορωνίδα αυτού του ποιήματος
να διασχίσει όλα τα όρια της σύνεσης
το ευσύντακτο της φράσης να αθετήσει
να παρωδήσει τη χαμέρπεια των συριστικών
των ένρινων την αδρανή ευφυΐα
και στων υγρών την εύχαρη ακινησία
κάτι πιο στέρεο να προτείνει ως αντιστάθμισμα.

Ως άσκηση ύφους είναι πάντα γοητευτική
καθώς αφήνει εκτεθειμένη σε κάθε ανάγνωση
εκείνη τη μικρή υπόκλιση του τελευταίου γιώτα
μπρος στο άγνωστο
που μάταια πασχίζει μια τελεία να δαμάσει.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Ευσύνοπτες ασκήσεις αισίων νοημάτων
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 18:38:57
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Ευσύνοπτες ασκήσεις αισίων νοημάτων

[Από το Μέρος ΙIΙ]
 
1.
Είναι καιρός πια που το πεύκο
Δεν επιμένει στο ίδιο πράσινο να δικαιώνεται
Να πλέξει θέλει στις οξύνοες βελόνες του
Μια μοίρα με το πάθος του ερυθρού.

Στην τρυφερή χλωρίδα κάθε ιστορίας
Του γέλιου την ανθοφορία μελετώντας
Ευήλια αισθήματα συμπέρανε
Και σκέψεις ευανθείς.

2.
Που το τολμάς τη μνήμη να πατάς ξυπόλητα
και αισθήματα πρωτόπλαστα στον ύπνο σου χορεύεις.

3.
Οι λεμονιές στον ύπνο της ανθίζουν όμορφα λεμόνια
Που αγουροξυπνημένα
Πάνω στη μέρα γεύση στύβουν
Να ξυπνά
Μες στον αδάμαστο πληθυντικό του πάθους της
Ευώδης, όξινη, γενναία.

4.
Και ύστερα σαν θεός τον νόμο έφτιαξε
το μήλο πλάθοντας στο μέγεθος μιας αμαρτίας.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Άννα σαν φεγγαρόπετρα ή μουσική κινδύνου
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 20:16:45
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Άννα σαν φεγγαρόπετρα ή μουσική κινδύνου

[Από το Μέρος ΙIΙ]
 
Γεωγραφία ημερών πολυπληθών το καλοκαίρι σου
Δεξιοτέχνης του φωτός ο ήλιος
Και την υπομονή της πέτρας δοκιμάζει.

Έχεις της μέρας τα παράθυρα ανοιχτά καθώς
Αισθήματα δαπανηρά τα μεσημέρια σου ξοδεύουν
Πότε γέλιο σπαταλούν πότε τη λύπη.

Από δωμάτιο σε δωμάτιο η ζωή αλλάζει το φως, μου λες
Στο σπίτι κατοικούν φωνές μας ξεχασμένες κι έρχονται
Καθώς της γεύσης μου την τύχη στο σταφύλι δοκιμάζω.

Το ρούχο τούτο είκοσι χρόνια το φυλάω στις προσευχές μου
Όταν ρολόγια του βορρά μετρούσανε τις ώρες μου
Και γοτθικές βροχές σκοτείνιαζαν τα παραμύθια λόγια, το ντυνόμουν.

Η σκέψη μου άδεια από νησιά και οι Παναγιές της όλες λυπημένες
Μεροληπτεί η ανάμνηση, λιποβαρής η λύπη επιστρέφει
Μέρες ανήμπορες στα θαύματα το φως κρατούν στις ώρες.

Άνεμοι εφτά χτυπούν και θύελλα στις λέξεις μου σηκώνουν
Στον χάρτη της ψυχής μου τα σύνορα είναι συρματόδετα
Και ναρκοπέδιο η φυγή ακρωτηριασμούς γεμάτο.

Σπίθα φωτιάς στον κίνδυνο έριξα και άναψαν τα χαμόγελα
Στου χρόνου τους καθρέφτες.

Αχ μάτια μου όμορφα μου λες και πως πονά στα λόγια σου
Η αγάπη.

Όσους θανάτους έζησα κι όσους θα ζήσω ακόμα θα
Θυμάμαι.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου, Η Ρώμη στ' όνειρό σου βασιλεύει
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 20:28:53
Μαρία Αρχιμανδρίτου, Η Ρώμη στ’ όνειρό σου βασιλεύει

[Από το Μέρος ΙIΙ]
 
Ανάμεσα σε αγρύπνια και σε νύχτα αργά
τον ύπνο αυτόν καχύποπτα κοιτάζω
μια λέξη είναι η μοίρα σου, μου λέει, κι αν θέλεις να την ανατρέψεις σαν τον τρελό νερό θα αναζητάς στα λόγια μου
υπήρξαν γενναιόδωροι οι θεοί, άνθρωποι επιλήσμονες
και συ τον τρόπο ίσως αγγίξεις να γυρίσεις στην αρχή
στο μέλλον θα επιστρέψεις κι εκεί για χάρη σου θα πουν τη μαργαρίτα μαργαρίτα και θ’ ανθίσει
έτσι που δεν σπατάλησες τη θάλασσα θα ’χεις πάντα μπροστά σου το ταξίδι και γλώσσες μακρινές θα φωνάζουν Λίλιθ, Ελένη, Άννα, Μαριάμ.
Ρωμαίο θα απαντήσεις στρατηγό στον δρόμο σου,
σπαθί θα σου τον δείξει τον καιρό το αίμα
και αν Carthago delenda est σου πει, εσύ πια ξέρεις πως και η Ρώμη στ’ όνειρό σου μόνο βασιλεύει.

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)
Title: Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Ο έγχρωμος, μικρόσωμος, άστεγος...]
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 20:46:38
Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Ο έγχρωμος, μικρόσωμος, άστεγος...]

Ο έγχρωμος, μικρόσωμος, άστεγος, που πουλούσε τη Streetwise έξω από το σουπερμάρκετ, υπονόμευε δραστικά τη διάθεσή μου να απολαύσω το φαγητό στο μικρό μου στούντιο.
Στα μάτια του μια αγωνία επιβίωσης έμοιαζε κόκκινη, το βλέμμα αεικίνητο, με ετοιμοπόλεμη την προσοχή. Χαμογελούσε διακριτικά, δείχνοντας φροντισμένα τη ραγισμένη ευγένεια ενός ανθρώπου που γνωρίζει πως κάθε ώρα της ζωής του είναι ένα δώρο, που πίσω του ίσως κρύβεται ένας τρόμος, κατά τη βούληση μιας τύχης που φυλάει στα σύννεφα τις διαθέσεις της. Αυτές τις διαθέσεις που ένα σκούρο σώμα τις χορεύει στη δική του προσευχή.
Η εφημερίδα των αστέγων υπήρξε αξιοπρεπές ως πρόσχημα για μια συνενοχή: αυτού που χρειαζόταν το κουράγιο να ζητήσει έλεος και αυτών που προσποιούνταν ότι έλεος είχαν και το διέθεταν σε κέρματα. Περισσεύματα πάντως της δικής τους επάρκειας. Και από τις δύο πλευρές το χρώμα της ντροπής κατάπληκτο.
Έδινα τακτικά ένα δολάριο γελώντας τη συνείδησή μου για να μ’ αφήνει ήρεμη να τρώω. Κάποια φορά είπα να περάσω αδιαφορώντας και έφαγα τον πληθυντικό επιούσιο σαν κλέφτης που βιαζόταν να οικειοποιηθεί ό,τι δεν του ανήκε. Αυτός ο πόλεμος συναισθημάτων!
Έξω γινόταν ένας άλλος πόλεμος που δεν φαινόταν πουθενά.
Ο καιρός υπήρξε γενναιόδωρος τον Μάιο, ήταν καιρός μειλίχιος, κατάλληλος για έναν περίπατο δίπλα στη λίμνη, σκέψεις ευφρόσυνες. Έπιανα όμως συχνά την ακοή μου την αλήθεια να προδίδει και να ακούει τη λίμνη σε άλλα χείλη θάλασσα και τότε αυτόματα ταξίδια υπέθετα με ηχηρές αναχωρήσεις και ανυπόμονες επιστροφές.

Από το ποιητικό βιβλίο Πόλεις του ανέμου (2005)