Θηβάιoς (= Θηβαῖος) → of Thebes, Theban
L.S.J.:
Adj. Θηβαιεύς, έως, Ion. έος, ὁ, epith. of Zeus, Theban, Hdt. 1.182, etc.: Θηβαῖος, α, ον, Theban, Od. 10.492, etc.;
Θηβαΐας (metri gr.) Sophocles, Antigone 1135 (lyr.): Θηβαϊκός, ή, όν, Hdt. 2.4, etc.
https://lsj.gr/wiki/%CE%98%E1%BF%86%CE%B2%CE%B1%CE%B9σὲ δ᾽ ὑπὲρ διλόφου πέτρας στέροψ ὄπωπε
λιγνύς, ἔνθα Κωρύκιαι
στείχουσι Νύμφαι Βακχίδες
Κασταλίας τε νᾶμα.
καί σε Νυσαίων ὀρέων
κισσήρεις ὄχθαι χλωρά τ᾽ ἀκτὰ πολυστάφυλος πέμπει,
ἀβρότων ἑπετᾶν εὐαζόντων
Θηβαΐας
ἐπισκοποῦντ᾽ ἀγυιάς· (acc. pl., with -αῖ- lengthened to -αΐ- for the sake of meter: "watching over Theban streets")
http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/library/browse.html?text_id=154&page=33