Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 11 Sep, 2007, 19:17:36

Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη
Post by: wings on 11 Sep, 2007, 19:17:36
Εύα Λιάρου-Αργύρη

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2019/03/liarou-e1552749467625.jpg)

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1940. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο ΑΠΘ και δίδαξε για πολλά χρόνια στο Πειραματικό Σχολείο του ΑΠΘ. Διδάσκει δραματουργία και ιστορία της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας σε ανωτέρα δραματική σχολή της Θεσσαλονίκης και είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Ποιητικές συλλογές:
«Και με τις σκιές και με τις λάμψεις», εκδ. Φαιστός, Αθήνα, 1992
«Μεταβάσεις», εκδ. Δωδώνη, Αθήνα, 1995
«Συμπλοκή παραστάσεων», εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 1997
«Το μεταξύ των ζευγμάτων», εκδ. Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Λεβαδείας, 1999
«L’ autre voix - Η άλλη φωνή» (δίγλωσση έκδοση), εκδ. Διαβαλκανικού Κέντρου του Πολιτισμού και του Βιβλίου, Θεσσαλονίκη, 2000
«Το άρωμα της άνοιξης και του θανάτου», Ιωάννινα, 2003
«Των κρυστάλλων μνήμη», εκδ. Οδός Πανός, Αθήνα, 2009

Ποιήματα δημοσιευμένα στο Translatum:



[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Θόλος
Post by: wings on 09 Aug, 2008, 15:16:24
Εύα Λιάρου-Αργύρη, Θόλος

[Ενότητα α']
 
Στο μουσικό ημιθόλιο
Στα λάλα και στα αντίλαλα
μνημονικά αντηχεία
 
Χίλιες σε μία πάλλονται οι φωνές
του αρχαίου χορού.
 
Στο λογικό ημιθόλιο
και στις φαιές των συνειρμών
νησίδες
 
Παλεύοντας το Φως με τις Σκιές
του διαλογισμού

Από τη συλλογή Μεταβάσεις (1995)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Τα μεθυσμένα βήματα
Post by: wings on 09 Aug, 2008, 15:41:35
Εύα Λιάρου-Αργύρη, Τα μεθυσμένα βήματα
 
Θα πνίξω κι απόψε πολλούς από τους φόβους μου
μέσα στο άκρατο πιοτό
Στον πάτο της κούπας θα βλέπω τα όνειρα
Τα όσα ο ύπνος όνειρα ποτέ του δε μου φέρνει
Εσένα            Τον Έρωτα           Τα παιδιά
Τον νέο
Αυτόν που δεν είμαι πια
και που αλίμονο ποτέ μου δε θα γίνω
 
Στην κρυστάλλινη χούφτα
βλέπω να με παρατηρούν όλοι οι απόντες
 
Ζω ξεχασμένος
και ζω πεθαίνοντας
με τα ομοιώματα των ονείρων
 
Ο ισοβίτης που κάθε νύχτα
με μεθυσμένα βήματα
κλείνεται στο κελί
 
Αυτός που κάθε νύχτα
γκρέμιζε τους μεσότοιχους

Από τη συλλογή Συμπλοκή παραστάσεων (1997)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Η λύση των χορδών
Post by: wings on 12 Aug, 2008, 13:04:31
Εύα Λιάρου-Αργύρη, Η λύση των χορδών

[Ενότητα γ']
 
Αυτή η γλυκιά κιθάρα να μην ξανακουστεί
βουβή στην καμάρα της να κλειστεί
και κει ας μείνει κρεμασμένη

Γιατί η φωνή
Γιατί το χέρι
Γιατί η ψυχή και η ψυχή

Αυτός ο κίτρινος ποταμός
Είναι πνιγμός
Είναι θυμός
Και είναι το κλωθογύρισμά του

Μια δοξαριά και σπάζουν οι χορδές.

Κι αν χαλάσει λοιπόν η αρμονία
θα χαλάσει για μένα.

Από τη συλλογή Μεταβάσεις (1995)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Υακίνθια
Post by: wings on 13 Aug, 2008, 01:25:07
Εύα Λιάρου-Αργύρη, Υακίνθια

[Ενότητα γ']

Ο λόγος
που χανόμουνα μέσα στην αγκαλιά σου
και η συνήθεια
να τρέχω κοντά σου χωρίς λόγο
Στον ίδιο πάλι δρόμο
πάντα την ίδια ώρα

Να τρέχω
για να τρέχω μες σε μια νέα βλάστηση
στο πάλι λάβρο αγέρι μιας ζωτικής ψευδαίσθησης
Κει που οι αγώνες του έρωτα, ο έρωτας των λουλουδιών
κι ο έκτροπος ο δίσκος του Απόλλωνα
Σκοτώνει ο φονικός το μυροβόλο Υάκινθο

Σκοτώνει και στοιχειώνουν οι στάλες του αίματός του

στα όνειρα του Θεού

Από τη συλλογή Μεταβάσεις (1995)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Πράξη δημιουργίας
Post by: wings on 30 Aug, 2008, 21:55:58
Εύα Λιάρου-Αργύρη, Πράξη δημιουργίας
(η καρδιά και το πιάνο)

 
«αίμα γαρ ανθρώποις
περικάρδιόν εστι νόημα»
(Εμπεδοκλής)

 
Τραγούδα καρδιά μου και παίξε
τη συμφωνία της ζωής
 
Ο χρόνος σου ένα διάστημα είναι μουσικό
του τρόμου τα κενά οι παύσεις σου είναι
οι χτύποι σου είναι ο ρυθμός που αναγεννά την αρμονία
 
Πόσες και πόσες μουσικές παραλλαγές
και ίδιος πάντα ο μυστικός σκοπός
Το μαύρο με το άσπρο που υφαίνει
 
Τραγούδα καρδιά μου και χτύπα
τα αόρατα πλήκτρα
Με τη μνήμη των τόξων σου χτύπα
 
Σ’ αυτήν τη μετέωρη σκάλα
Άγνωστο ποιος και ως πότε διευθύνει

Από τη συλλογή Συμπλοκή παραστάσεων (1997)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Με τις υγρές οθόνες των κρυστάλλων
Post by: wings on 02 Dec, 2008, 16:30:08
Εύα Λιάρου-Αργύρη, Με τις υγρές οθόνες των κρυστάλλων
 
Έγινε και η άπειρος βιβλιοθήκη
Έπεσαν κάποια σύνορα

Μα όχι ακριβώς ωστόσο όχι ακριβώς
όπως το θέλαμε εσύ και εγώ

Τώρα μπορούν οι πάντες να μάθουν
τα μυστικά μας
από έναν άλλο δαίδαλο
και να χωθούν μπορούν μες στην καρδιά μας

Έγινε και αυτό

Μα όχι ακριβώς ωστόσο όχι ακριβώς
όπως το φανταστήκαμε εμείς οι δυο

Λείπει το πρόσωπο με πρόσωπο
Του αίματος λείπει η θερμή φωνή
Και το πάθος το ολοένα και φλογερότερο
μας έλειψε μας έλειψε πολύ

Ο μύθος και ο Θεός δεν στέκουν όρθιοι
Η μνήμη μας δεν μας ανήκει πια
Φίλοι παντού κι όσο ποτέ μακριά μας

Καθηλωμένοι και να διψούν
για ομορφιά και για μυστήριο

Ένα ταξίδι πραγματικό

Από τη συλλογή Συμπλοκή παραστάσεων (1997)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, 25η Δεκεμβρίου
Post by: wings on 25 Dec, 2008, 23:42:57
Εύα Λιάρου-Αργύρη, 25η Δεκεμβρίου

(Στην Πηγή του Βάλσαμου)

Των ακίνητων
Μητέρα των μεγάλων ημερών της Λαπωνίας
γιόρταζες άλλοτε τη γέννηση
του Μίσρα, του Οσίριδος, του Ηρακλή.

Μήτρα της τρικυμίας αρχέγονη
Ήταν καιρός να εξαγνίσουμε τις πόλεις μας
από το αίμα   τη βοή   και τον καπνό
όπου ελησμονήσαμε
και Άνθρωπο   και Θεό   και την Εστία

Ω! μαρτύρων   βωβές κραυγές
και αιμόφυρτα βρέφη...

Πηγή των αστεριών μιας Ιουδαίας Νύχτας
Καιρός και πάλι να γιορτάσεις μία πατρίδα
Σε μακρινά αλειτούργητα ξωκλήσια
θα μνημονεύσεις τους νεκρούς
και θα τιμάς τους έρημους αγίους.

Μητέρα και Πηγή και των μύθων Μήτρα.

Από τη συλλογή Το μεταξύ των ζευγμάτων (1999)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Αποστροφία Αφροδίτη
Post by: wings on 16 Feb, 2009, 19:24:23
Εύα Λιάρου-Αργύρη, Αποστροφία Αφροδίτη
 
Μα ποιος είναι ο δαίμονας
που δε με αφήνει να σου ανήκω;
 
Κοίτα με
φως εωθινό
 
Μίλα μου
χείλι αλάλητο
 
Φίλα με
στόμα αφίλητο
 
Δέσε τις συλλαβές των εποχών
Λύσε τη ζώνη των ωρών
 
Πολεμικό μου χέρι
 
Κρύψε με στους ανθήρες σου
 
Κρίνο της εντροπίας

Από τη συλλογή Συμπλοκή παραστάσεων (1997)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Εποχιακή απομόνωση
Post by: wings on 20 Jun, 2009, 20:50:46
https://www.youtube.com/watch?v=VLRDalADa9w

Νίκος Τάτσης & Ηλίας Κατσούλης, Δεν την αντέχεις εύκολα την άνοιξη
(ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου / δίσκος: Εμφύλιος έρωτας (1984))


Εύα Λιάρου-Αργύρη, Εποχιακή απομόνωση
 
Ερωτευόμαστε
αποκλίνοντας διαρκώς

Αλλού ξυπνάει η Άνοιξη
τα περιβόλια ανθίζουν άλλοτες

Ερωτευόμαστε
σμίγοντας
με της νύχτας τα βελούδα
σαν ώρες δειλινές
αυγερινές σαν ώρες

Δημιουργούμε τη σιωπή
Τα νέα και τα ανόμοια αλφάβητα
που μας προτείνουν
της ζωής μας μιαν άλλη εκδοχή

Αποκομμένοι όσο ποτέ
όσο ποτέ απελπισμένοι
ποτέ τόσο τόσο απωλεσμένοι

σε κύκλους άλλων κύκλων

Από τη συλλογή Συμπλοκή παραστάσεων (1997)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Ο τελευταίος ορίζοντας
Post by: wings on 06 Sep, 2009, 21:07:22
https://www.youtube.com/watch?v=2JMNWBddYos

Μανώλης Φάμελλος, Σ’ έχω τόσο ονειρευτεί (δίσκος: Μια πολιτεία στο βυθό (2003))

Εύα Λιάρου-Αργύρη, Ο τελευταίος ορίζοντας

[Ενότητα δ']

Μισώντας την και μισώντας την

έφτασε να την αγαπήσει

Μόνο την ώρα που θα τέλειωνε ο ανοιχτός
ο Πόλεμος
Πάνω στη στιγμή που θα πέθαινε

Κοιτάζοντας βαθιά μες στων ματιών της
τον απέραντο βυθό από σιμά τοπία μακρινά

Όπως ο Αχιλλέας αγάπησε την Πενθεσίλεια
την ώρα που τρυπούσε την καρδιά της
Σιδερομαχαιριά

Κρατώντας την ερωτικά πρώτη και τελευταία φορά
Την αναγνώρισε

Και βλέπει το αληθινό πρόσωπο της Αμαζόνας

Πέρα απ’ τα ματωμένα παραπετάσματα

Πιο πέρα απ’ τη σκιά των όπλων

Κλείνει τα μάτια του και βλέπει.

Από τη συλλογή Μεταβάσεις (1995)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Εξαφάνιση
Post by: wings on 09 Nov, 2009, 21:59:01
Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ - ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, Haig Yadjizian - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=su2VhnPLSlg)

Χρήστος Παπαδόπουλος & Ελένη Πανταζή, Εξαφάνιση
(τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας & Haig Yadjizian / δίσκος: Η εξαφάνιση (2008))


Εύα Λιάρου-Αργύρη, Εξαφάνιση
 
Κρατημένος
στη σκάλα του τρένου, άστρο περαστικό
σκοτείνιασες
 
μες στους καπνούς της αναχώρησης
 
Φύλλο κολλημένο στο υγρό πεζούλι
το σηκώνει ο άνεμος
της θάλασσας κατά τα μαύρα μέρη –
 
Το αποτύπωμα ακόμα να σβήσει

Από τη συλλογή Και με σκιές και με τις λάμψεις (1992)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Έρως – θάνατος
Post by: wings on 16 Feb, 2010, 19:19:14
https://www.youtube.com/watch?v=ex-3c5sErAI

Μάνος Χατζιδάκις & Νίκος Γκάτσος, Ο εφιάλτης της Περσεφόνης
(τραγούδι: Μαρία Φαραντούρη / δίσκος: Τα παράλογα (1976))


Εύα Λιάρου-Αργύρη, Έρως – θάνατος

[Ενότητα Εννεάμερον]
 
(Δήμητρα)
Της νύχτας όχι δεν ήταν
Τα μαύρα τα φτερά.
Τα δάχτυλα της μέρας ήταν και αλλάζει
ιδού σκυθρώπιασε ο κάμπος ως άστρο λυπημένο
Ναι τα φιλιά ήταν
Φιλιά εκατό του Νάρκισσου και μάτια από ώχρα,
κι απόγευση στο στόμα της πικρή η γύρις ήταν.
Άνθρωπος ή λουλούδι, φθαρτός ή μήπως άφθαρτος ο πόθος;
Τίποτε,
τίποτε δεν της έλεγε το λάλημα στ’ αυτιά
η μαύρη γλώσσα των πουλιών,
το χαμοπέταγμά τους τίποτε δεν της λέει.
Το ιερό προαίσθημα
που την καρδιά της πάταε
στο άγουρο ξύπνημά της
τίποτε δεν σημαίνει,
ξόρκι η ευχή δεν εννοεί βαθύτερα,
δεν έβλεπε μακρύτερα.

Δεν ήταν ν’ αναβάλλει,
να ζήσει δεν της έγραφαν
οι εξωτικές οι Μοίρες.

(Χορός)
Και να την που πορεύεται στα ίχνη μιας μικρής φωτιάς,
νύφη κακογραμμένη, αλλά ώριμη λεύκα,
για να δεχτεί το αστραφτερό τσεκούρι μιας βάσκανης ματιάς.

(Περσεφόνη)
Κι όμως, η αγάπη βρίσκεται παντού,
αόρατη μέσα στο σώμα, ή φυλακισμένη σε μια γυάλινη σφαίρα,
σε μάτια που ίσως ποτέ δεν θα αντικρίσουν το φως.

(Χορός)
Ποιος
σπέρνει πάνω απ’ την ευχή της μάνας Δήμητρας;
Ποια
κλαίει μες στης τύχης της την θολωτή αγκαλιά;
Και πώς
το ξύπνημά της ένα οχ
και κρύσταλλο των ομματιών της η βροχή;
Φυσάει τρελός ο βοριάς από τη Θράκη
και κλείνει τα παράθυρα για πάντα.

Από τη συλλογή Το άρωμα της άνοιξης και του θανάτου (2003)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Σημείο αναχώρησης
Post by: wings on 22 Apr, 2010, 16:15:00
https://www.youtube.com/watch?v=1BT2ydCiV0A

Γιάννης Σπανός & Αλέξης Αλεξόπουλος, Σαν με κοιτάς
(τραγούδι: Αφροδίτη Μάνου & Γιάννης Φέρτης / δίσκος: Εκείνο το καλοκαίρι (1971))


Εύα Λιάρου-Αργύρη, Σημείο αναχώρησης

[Ενότητα α']
 
Με κοιτάς και ανοίγουν οι θησαυροί των άστρων
Μου μιλάς και σωπαίνει η πικρή λαλιά της αηδόνας
Με φιλάς και οι φλέβες σταυρώνουν το αίμα μας

Τότε βγαίνω και μοιράζω την ψυχή μου στους δρόμους
Για το σήμερα και το αύριο
Για τη μέρα και τη νύχτα
Για το ψωμί και το νερό

Για όλους αυτούς που σκέπασαν
Με στάχτες τη φωτιά
Ξοδεύοντας τις τέσσερις εποχές της ζωής τους
Για να σοδιάζουνε το φως

Που αναχωρούν και επιστρέφουν

Ένας πυρίτης στην ψυχή

Για να εκραγεί μέσα μας

Από τη συλλογή L’ autre voix (Η άλλη φωνή) (2000)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Οι κύριοι συνωμότες
Post by: wings on 17 Aug, 2010, 14:55:46
https://www.youtube.com/watch?v=fROTcfLepI4

Ανδρέας Κάλβος & Μίκης Θεοδωράκης, Τα ηφαίστεια
(τραγούδι: Μαρία Φαραντούρη & Μίκης Θεοδωράκης / δίσκος: Τα τραγούδια του αγώνα (1974))


Εύα Λιάρου-Αργύρη, Οι κύριοι συνωμότες

[Ενότητα δ']

Βροχή που δεν ακούγεσαι
Ψυχή που δε σε βλέπω
Ο ήλιος που δεν έβγαινε
Ο αέρας που θυμώνει

Κι όλα ανακατεύονται
και κύκλοι του ορίζοντα
και των νησιών ηφαίστεια
κι ασύμμετρα του κόσμου

Για να μη δω τα κύματα
πως τσάκισαν τ’ αμάθητα σκαριά

και πως εκοκκινίσανε

τα σπλάχνα της θαλάσσης.

Από τη συλλογή Μεταβάσεις (1995)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Λατρευτική Τέχνη
Post by: wings on 12 Nov, 2010, 21:52:43
https://www.youtube.com/watch?v=g3DHoJTth48

Kiki Lesendric & Λίνα Νικολακοπούλου, Άγγελοι
(τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς / δίσκος: Στο δρόμο με τα χάλκινα (1996))


Εύα Λιάρου-Αργύρη, Λατρευτική Τέχνη

Αν άκουσες ποτέ
των ηδονών το πλάνο κάλεσμα.
Αν έπεσες στη μέθη και τη μέθεξη
κάποτε του Ωραίου.

Τότε θα κατανοήσεις
τις παρεκτροπές των αγγέλων.

Της θέωσης μνηστήρες
και έρμαια του ύψους
έπεσαν από ένα λάθος του καθρέφτη,
που τυχαία σκόνη τον εσκέπαζε
και μνήμες των ερώτων εξεπλήττοντο.

Δίπλα τους ήταν και δύσκολο
να τους γνωρίζουν τους κατακριτές κριτές

Όμως όπου το πέταγμα
εκεί και συντριμμένα φτερά.

Και άπτεροι οι άγγελοι
πορεύονται στα Γόμορρα.

Από τη συλλογή Το μεταξύ των ζευγμάτων (1999)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Η αρχιτεκτονική της λάσπης
Post by: wings on 06 May, 2011, 13:57:39
Εύα Λιάρου-Αργύρη, Η αρχιτεκτονική της λάσπης
 
Η λάσπη εδώ με δάκρυα
έχει γίνει
(Μπωντλαίρ)

 
Φωλιά μου κρατήσου ψηλά από το έδαφος
Θα ’ρθει χειμώνας
Θα ’ρθει πάγος
και μελανόφτερη
θα ’ρθει η νύχτα

Κρατήσου φωλιά μου από το σίγουρο κλαδί
Γιατί με άχυρα
και με χώμα
και με δάκρυα
πλάθεται τούτη η λάσπη

Ω πόσο ασταθείς είναι οι φωλιές
και πόσα τρόπαια έχει η πτώση
Σε δείπνα μυστικά να έβλεπες
πώς τ’ απολαμβάνουν τα μυρμήγκια

Κάθε μυρμήγκι ξέρει

Από τη συλλογή Συμπλοκή παραστάσεων (1997)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Το ρήμα και το πρόσωπο
Post by: wings on 20 Oct, 2013, 15:35:54
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΙΚΟΣ- ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ (ΟΛΟ ΤΟ ΕΡΓΟ) - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=W9TXtW07ZCI)

Μάνος Χατζιδάκις, Ο μεγάλος ερωτικός (όλο το έργο)
(τραγούδι: Φλέρυ Νταντωνάκη & Δημήτρης Ψαριανός (1972))


Εύα Λιάρου-Αργύρη, Το ρήμα και το πρόσωπο
 
Εσύ αγάπη
αρχίζοντας και πάλι απ’ την αρχή
μάθε μου να συλλαβίζω την πολυθρύλητη λέξη
Έρωτας (χωρίς φόβο)
Αγάπη αγάπη
και μάθε μου σωστά να προφέρω
ως το τέλος δίχως τέλος τη φλογερή λέξη
Πόθος (χωρίς ντροπή)
Τα τελετουργικά της ανανέωσης
μάθε μου με την έκσταση των ονομάτων.

Και μαζί με το ρήμα σε θέλω
θηλάζοντας το γάλα των ονείρων
ζωγράφισε με τις γωνίες των χειλιών σου
πάνω στο στήθος μου το χαμόγελο του ρόδου.

Και σε λατρεύω σαν πω λάμποντας εγώ,
γράψε μου με την παλάμη σου όλη υγρή,
γράψε μου εσύ τα ποιήματα που αναβλύζουν άγραφα
από τις πηγές όπου οι Χάριτες λούζονται.
Και κοίταξε την άβυσσο με τον ήλιο πρόσωπο.
Πρόσωπο με πρόσωπο ζήσε τη στιγμή,
μία στιγμή που τοξεύεται βίαια προς τη σκοτεινή της μοίρα.
Χωρίς φόβο χωρίς ντροπή ζήτα μου τα πάντα,
έστω για πάντα.

Από τη συλλογή Των κρυστάλλων μνήμη (2009)
Title: Εύα Λιάρου-Αργύρη, Επιθυμία και έρωτας
Post by: wings on 25 Dec, 2014, 21:12:11
Εύα Λιάρου-Αργύρη, Επιθυμία και έρωτας
 
Η δύο φορές επιθυμία
Πριν και έως να σε ιδώ
Έρωτας

Κι ο έρωτας γίνεται μανία
Κόκκινα φεγγάρια τα φιλιά

Ήσουν της απελπισίας μου η επινόηση
Πως θα ξαναγεννηθεί λέει
Αγάπη από τον έρωτα

Για να με κάνεις αυτό που ήμουν
Όταν γεννήθηκα,
Το κέντρο του κόσμου.

Και έρχομαι σε σένα
Σαν ένα όνειρο στον κήπο του χειμώνα

Για να με κάνεις αυτό που ήμουν
Πριν δω το φως της πρώτης μέρας
Νόημα της δημιουργίας
Ευωδία ενός άγνωστου άνθους.

Και μένω αυτό που ήμουν πάντα
Ποίημα που εξορίζει όλα τα ψέματα.

Από τη συλλογή Των κρυστάλλων μνήμη (2009)