Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 23 Mar, 2017, 14:07:31

Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 14:07:31
Θεοφάνης Χ. Ζβες

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2019/03/zves-e1552746226368.jpg)

[Πηγή για τη φωτογραφία: η σελίδα του ποιητή στο Facebook (https://www.facebook.com/faniszve)]

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1951. Σπούδασε νομικά στο ΑΠΘ και μέχρι σήμερα ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου στη γενέτειρά του. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη φιλοσοφία και το φιλοσοφικό δοκίμιο, αλλά και με την υποκριτική συμμετέχοντας μέχρι σήμερα σε πολλές θεατρικές παραστάσεις ερασιτεχνικών σχημάτων. Διαχρονικά είναι μέλος της Πολιτιστικής Επιτροπής του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.

Ποιητικές συλλογές:
«Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα 1989-1993», εκδ. Εκδοτική Ομάδα
«Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα», εκδ. Ζήτρος, Θεσσαλονίκη, 2011

Φιλοσοφία, ψυχολογία & ποίηση:
«Σκέψεις μικρές», εκδ. Εκδοτική Ομάδα
«Αισθαντικοί αφορισμοί και αξιώματα», εκδ. Ρώμη, Θεσσαλονίκη, 2015

Ανθολογημένα ποιήματα:



[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Σε ανασαίνω
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 14:20:40
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Σε ανασαίνω

Σε ανασαίνω σαν τροπική χώρα,
σαν φοινικόδεντρο.
Στον κορμό σου,
κάτω από το θαλερό πράσινο των φύλλων σου
θα χαράξω βαθιά τα αρχικά μου,
το πέλμα μου θα αφήσω την ερημική σου ακτή.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Άνεμος
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 14:32:58
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Άνεμος

Τα παραθυρόφυλλα της μυστικής ψυχής μου
ανοιγοκλείνουν με βρόντο
στον άνεμο της αγάπης σου.
Τα χείλη μας αγγίζονται να πουν την αλήθεια.
Τα σώματά μας προσεύχονται ενωμένα.
Νιώθουμε τα πράγματα
μέχρι εκεί που η ψυχή τους εξαντλείται.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Πάθος
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 14:42:23
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Πάθος

Το πάθος είναι κάτι κόκκινο
που περιστρέφεται αφήνοντας στίγματα παντού.
Το πάθος αφήνει σημάδια
σαν μικρά εγκαύματα πάνω στο σώμα.
Το πάθος είναι ένα σκοτεινό δωμάτιο με ένα πιάνο
και σένα να χορεύεις μαζί μου.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Έρωτας
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 14:45:21
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Έρωτας

Ο έρωτας ξεπροβάλλει πίσω από πράσινα φύλλα.
Αν κάτι ρίξεις κάτω,
θα σκύψει να το πάρει και θα σου το δώσει.
Οι καρδιές ροδίζουν στην αγάπη.
Σου στέλνω απ’ την παλάμη μου ένα φιλί
και κοκκινίζουν τα χείλη σου.
Ένα στάχυ χρυσίζει στο φως του ήλιου.
Τα άνθη είναι μάτια που κοιτάζουν μέσα μας.
Η θάλασσα πάντα μεγάλη και γαλάζια,
σπαρμένη κύματα

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Σε πολιορκώ
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 14:55:21
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Σε πολιορκώ

Σε πολιορκώ με γαμψά νύχια και κόκκινα χείλη.
Κυκλώνω τη μέση σου και σε περιστρέφω.
Ζητώ τα χείλη μου να ξεδιψάσουν στον πυρετό σου.
Κρούω πύρινες χορδές με τα άκαυτα δάχτυλά μου.
Θέλω να σου κλέψω τα όνειρα
και να τα επιστρέψω ενήλικα
κρατώντας για μένα την παιδικότητα.
Θέλω να μάθω το αλφάβητο της σιωπής σου,
να γνωρίσω τον πυθμένα
των έρημων γαλάζιων λιμνών σου.
Ο έρωτας είναι απώλεια μνήμης.
Ζητώ αυτό που θα με πείσει πως υπάρχω.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Εικόνα 1
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 16:11:47
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Εικόνα 1

Υγρά καλντερίμια, φεγγαρόφωτο, σιωπή.
Στο πρόσωπο της μάνας η χλωμάδα του φόβου,
Στου πατέρα η ταπεινότης του συμβιβασμού.
Μόνο μια τρελή κληματσίδα
χτυπάει αδιάκοπα από τον αέρα το τζάμι.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Μάνα
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 16:17:31
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Μάνα

Τώρα με γυμνά πατήματα
και ένα στεφάνι από φως γαλήνης στα λευκά σου μαλλιά
διαβαίνεις καταμεσής στην αιωνιότητα.
Αγγίζεις με το όριο της αφής σου
το κέντρο της αρμονίας.
Μου έμαθες ελεύθερα να ρωτώ,
ν’ αγαπώ ανυπεράσπιστα,
ν’ ανιχνεύω την αιωνιότητα
πέρα απ’ τις μικρές φθαρτές ύλες,
να μην λησμονώ πως στο απροσέγγιστο
οδεύουν οι ελεύθεροι δρόμοι.
Θυμάσαι τότε που μετρούσα στις παλάμες μου
τα άσπρα βότσαλα;
Τα πρωινά του χαμόγελου,
τις νύχτες των μακρινών ονείρων,
τότε που ήσουν ακόμη στον κόσμο μου;
Τι λέω, τότε που ήσουν ο κόσμος μου όλος.
Τώρα σταυροπόδι στο αλώνι τ’ ουρανού,
με τα παιδιά των αστεριών γύρω σου,
θα πλέκεις τα κρυστάλλινα παραμύθια,
τα όνειρα από φως,
τις μακρόσυρτες ιστορίες στο απέραντο
που τόσες φορές μου ψιθύρισες.
Μητέρα, να ’μενε λίγος χρόνος να σου πω
με ένα μικρό μου χάδι πόσο σ’ αγάπησα!
Μ’ ένα μικρό τρυφερό χάδι
που θ’ άνοιγε με μιας
όλες τις πύλες του ουρανού.

Μητέρα, κάνει κρύο απόψε, ξέχασες το σάλι σου!

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Εικόνα 2
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 16:19:15
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Εικόνα 2

Ένα κόκκινο λουλούδι,
σ’ ένα πράσινο κλαδί,
που αγγίζει έναν φθαρμένο βυζαντινό στίχο.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Έλλειψη
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 16:22:47
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Έλλειψη

Η ραγισμένη ζωή μου με κοιτάζει κατάματα.
Στις ραφές του ρούχου μου η φθορά.
Προχωρώ κρατώντας στα χέρια μου
μια αβάσταχτη απουσία.
Μέτρο της έλλειψής σου ο πόνος.
Τα άδεια πέλαγα έχουν καταπιεί τα καράβια τους
και παγώνουν στην ερημιά.
Ζωγραφίζω δύο κόκκινα χείλη
που σε περιμένουν να έρθεις.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Άνω Πόλη
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 16:25:27
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Άνω Πόλη

Αφιερωμένο με ιδιαίτερη αγάπη
στο φίλο μου Στέλιο Δημόπουλο


Το παντοπωλείο μου σε καλντερίμι.
Μια βρύση και δίπλα ο πλάτανος.
Η καρέκλα μου έξω από την πόρτα.
Κανείς δεν περνάει από τον δρόμο.
Φυσάει ένα απαλό αεράκι.
Κάτι βαθιά μέσα μου τρέμει.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Θηλυκότητα
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 16:27:30
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Θηλυκότητα

Η θηλυκότητα έχει καμπύλες και νωχέλεια.
Τα λόγια της είναι αργά για να μπορούν με σιγουριά
να καρφώνουν την βιαστική ψυχή μας.
Η θηλυκότητα είναι ένα πορφυρό βελούδο
αφρόντιστα ριγμένο στο πάτωμα.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Αυτό που φλέγεται μέσα μας
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 16:30:15
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Αυτό που φλέγεται μέσα μας

Ο αρυτίδωτος ήχος ενός πνευστού
μέσα σ' έναν κόσμο γεμάτο ρωγμές,
μία βλάστηση από πορφυρά πέταλα χειλιών
κι εγώ η προσευχή ενός γαλάζιου ουρανού
που γονάτισε μέσα σου.
Ομορφιά είναι αυτό που φλέγεται μέσα μας
και μας εξαντλεί.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Απαλά
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 16:47:56
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Απαλά

Απαλά όπως ένα φύλλο αγγίζει τη χλόη.
Απαλά όπως αποσιωπάς το «σ’ αγαπώ»
και μου πιάνεις το χέρι.
Απαλά όπως το απογευματινό αεράκι
φυσάει το μοναχικό αγόρι στην ακρογιαλιά
ή όπως αναδεύει ένα κλαδί
που έχει το φεγγάρι πίσω του.
Φυσάει ένα απαλό αεράκι
στο βαθύ πράσινο των φύλλων.
Θυμάμαι της έφτιαχνα τα μαλλιά
σχεδόν με κοριτσίστικα δάχτυλα.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Οι άνεμοι των πόθων
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 17:00:34
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Οι άνεμοι των πόθων

Η κωδωνοκρουσία των αισθήσεων
μας καλεί στον όρθρο του έρωτα.
Γόνιμη γη των πιο λυγερών μίσχων
την μαύρη τουλίπα σου θα στοιχειώσω με φως.
Σκοτεινό χάσμα χωρίς φθόγγους
σε χωρίζω σε γράμματα για να μπορώ να σε συλλαβίσω.
Οι άνεμοι των πόθων μου βοούν
μέχρι να πάρουν το δικό σου πρόσωπο.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Συντροφιά
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 17:02:53
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Συντροφιά

Όπως μιλάς σε διψάω
και όπως σωπαίνεις πνίγομαι.
Έσπερνα πάνω σου την μοναξιά μου
και φύτρωνε συντροφιά.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Μια γεύση από αυταπάρνηση
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 17:06:08
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Μια γεύση από αυταπάρνηση

Με διασταλμένες κόρες το πιο αληθινό σου πρόσωπο
με κοιτάζει εκστατικό.
Σκοτεινό βάθος
με έναν κύκλο φεγγαρόφωτο στα χείλη
αποστηθίζω μέσα σου τις άναρθρες κραυγές του έρωτα.
Εδώ υπάρχει μία κατανόηση δίχως λέξεις.
Μια γεύση από αυταπάρνηση.
Ψελλίζω το όνομά σου έχοντας χάσει τα μάτια μου.
Εδώ που δεν μας έχουν κάνει ακόμα κομμάτια οι λέξεις,
που δεν έχει ακρωτηριαστεί το δάχτυλο της ηδονής,
δεν ξέρω αν είμαι το χέρι
ή η αίσθηση της αφής σου.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Η πιο γυμνή ψυχή μας
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 17:10:30
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Η πιο γυμνή ψυχή μας

Η πιο γυμνή ψυχή μας
κατοικεί σ' ένα μικρό πουλί,
στο πέταλο που τρέμει ενός λουλουδιού,
σ’ ό,τι αποσιωπήθηκε από αγάπη ή κατανόηση,
στην κορυφή μιας μουσικής μέσα στην νύχτα,
στο ραγισμένο δάκρυ μιας επιστροφής,
στην θερμότητα μιας μεταμέλειας,
στο χαμηλό ύψος μιας ταπεινής πράξης.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ένα ψέμα
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 17:13:13
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ένα ψέμα

Ίχνη από τα χείλη σου στην ενδοτική ψυχή μου.
Τα άνθη της ευδαιμονίας μου
βλασταίνουν πάνω σου.
Ακροβατώ στην κορυφή της ηδονής.
Στην ξέφρενη επιθυμία μου να ανταλλάξουμε πρόσωπα,
η νύχτα μου κατάπιε τα πρωινά σου
και έγινε δειλινό.
Σε γνωρίζω σημαίνει σε κατέχω.
Είμαι ένα ψέμα για ό,τι δεν έζησα.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Μια νύχτα
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 19:23:35
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Μια νύχτα

Τα φώτα της πόλης ακίνητα
επιμένουν να με κρατούν ξάγρυπνο.
Μια μικρή πνοή ανέμου με κάνει να αισθάνομαι μέχρι βαθιά.
Όλα είναι τόσο αληθινά,
που μπορείς σχεδόν ολόκληρα να τ’ αγγίξεις.
Εδώ που οι λέξεις σωπαίνουν,
ό,τι αγγίζω το αγγίζω με οικειότητα,
του είχα χαριστεί πριν να γίνω δικός μου.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Η αγάπη γονατιστή
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 19:26:38
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Η αγάπη γονατιστή

Ένα φύλλο ξεψυχάει στην ανάσα του μικρού αγεριού.
Κοιτώ τα χρώματα της διάθλασης
μέσα σε μια σταγόνα δροσιάς.
Σταλαγματιές από την άκρη της στέγης
κάνουν κύκλους σε μια μικρή λίμνη βροχής.
Η αγάπη γονατιστή προσεύχεται σ’ ένα αστέρι.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Θεσσαλονίκη
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 19:29:46
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Θεσσαλονίκη

Αυτής της πόλης που τώρα ησυχάζει
κουβάλησε το φορτίο,
που δεν ήταν παρά το βάρος της δικής μου ψυχής.
Πόλη με τις ήσυχες στέγες
των βυζαντινών σου εκκλησιών.
Πόλη που σου ’δωσαν το πρόσωπο
αυτοί που αγάπησα,
που πήρες το δικό μου για να σε αναγνωρίζω.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Το χρώμα του πάθους
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 19:32:46
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Το χρώμα του πάθους

Το χρώμα του πάθους δεν είναι κόκκινο,
αλλά μαύρο,
μια βίαιη κηλίδα μελάνης
πάνω σε λευκό φύλλο χαρτί.
Ένα φλογισμένο φιλί δεν θερμαίνει, αλλά καίει.
Η καρδιά στην αγάπη γίνεται κομμάτια.
Ο έρωτας όταν σε κοιτάει κατάματα,
σηκώνει άγρια κύματα
σε μια βραχώδη ακτή μέσα σου.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Αγαπώ σημαίνει...
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 19:35:43
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Αγαπώ σημαίνει...

Αγαπώ σημαίνει δεν οχυρώνομαι,
δεν αμύνομαι,
δεν είμαι κάτι απέναντι στον κόσμο,
αλλά κάτι μέσα στον κόσμο.
Αγαπώ σημαίνει αποδέχομαι.
Στην αγάπη αθροίζεις το μήκος σου
στο μήκος του άλλου.
Με την αγάπη πλαταίνεις
για να χωράτε μέσα σου δύο.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Χαραμάδα
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 19:38:18
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Χαραμάδα

Μακριές σάλπιγγες σε νυχτερινά πρόσωπα.
Αγγελικά βρέφη υψώνουν σατανικά χέρια
και απειλούν.
Μας εξαπατούν οι βάρκες που λικνίζονται νωχελικά
πάνω στις ανταύγειες της νυχτερινής θάλασσας.
Δεν είναι ορίζοντας αυτό που βλέπω,
είναι το φως κάτω από την χαραμάδα
μιας σκοτεινής πόρτας.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ίσως υπήρξα πραγματικά
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 19:43:42
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ίσως υπήρξα πραγματικά

Πίσω από κλειστές πόρτες
φαντάσματα μας καταδυναστεύουν.
Ψιθυρίζω τη συλλαβή μιας ολόκληρης λέξης
που μου διαφεύγει.
Με αναίσθητα δάχτυλα
αναζητώ το περίγραμμα του προσώπου μου.
Ψάχνω στην καταχνιά μέσα μου
μια ακέραια παρουσία.
Πράξεις μας που υπαγόρευσε ο φόβος
γίνονται από συνήθεια πράξεις μιας φοβισμένης ζωής.
Και ο φόβος για τον θάνατο
δεν είναι παρά έλλειψη θάρρους για τη ζωή,
όπως και η εχθρότητα για τον άλλο
δεν είναι παρά έλλειψη αγάπης για τον ίδιο μας τον εαυτό.
Όταν χαμογελάς μέχρι μέσα, ανήκεις στον κόσμο
αφήνεις τον κόσμο να περάσει μέσα σου.
Αποστρέφω το πρόσωπό μου από τον κόσμο
θα πει αποστρέφω το πρόσωπο από εμένα,
όπως και αγγίζω την ψυχή του κόσμου
θα πει αγγίζω την δική μου ψυχή.
Φέραμε την ζωή μας στα μέτρα της στέρησης.
Ίσως υπήρξα πραγματικά
όταν δεν έπρεπε τίποτα από μένα να φυλάξω.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Αντίθετα πρόσωπα
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 19:48:07
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Αντίθετα πρόσωπα

Απελπισμένες κραυγές
από τους πνιγμούς της κάθε μέρας.
Στιλέτα που αστόχησαν καρφωμένα στον τοίχο.
Πρόσωπα παραμορφωμένα
από το νυστέρι της αδεξιότητας.
Πράξεις σπαρμένες στο μέλλον μας
από άγνωστα χέρια.
Ο δισταγμός μπροστά στον αγκαθωτό φράχτη
της ξένης ματιάς
και το αντικαθρέφτισμα σε κάτοπτρα
που μας εξωραΐζουν.
Τα κομμάτια του κόσμου
δεν μπορούμε να συναρμολογήσουμε
γιατί είμαστε κατακερματισμένοι.
Είμαι όλα αυτά που θέλω να αποφύγω
και όλα όσα αποδέχομαι.
Ελευθερία υπάρχει
εκεί που τα αντίθετα πρόσωπά μας ομονοούν.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Γυμνή αλήθεια...
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 19:59:48
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Γυμνή αλήθεια...

Ψυχορραγεί το φως του κεριού
στον απέναντι τοίχο.
Από το βάθος μίας υπόγειας στοάς
με κοιτάζει το ασαφές σκοτεινό μου πρόσωπο.
Μία ακτίνα φωτός εξαντλείται στο βάθος.
Το πιο δικό μας γίνεται εν αγνοία μας.
Ο πιο αληθινός εαυτός μας είναι αθέατος.
Το πιο αληθινό μας πρόσωπο δεν έχει νόημα.
Δεν υπάρχει λέξη για την πιο γυμνή μας αλήθεια.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Κάτι βαθιά μέσα μας
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 20:02:25
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Κάτι βαθιά μέσα μας

Στο ημίφως των περασμένων κοιτώ ιδανικά σχήματα.
Στο βάθος το αντιφέγγισμα ενός λησμονημένου έρωτα.
Μισά πρόσωπα αγαπημένα σαν σπασμένα αγάλματα.
Πολύτιμα χέρια που αδιαφόρησα να σφίξω.
Στο βάθος της κάθε πίκρας υπάρχει μία απώλεια
και αν ο έρωτας είναι αγάπη για τη ζωή
κάτι βαθιά μας έχει πληγώσει.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Σιωπή
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 20:08:46
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Σιωπή

Ανάλαφρα βήματα χωρίς το βάρος της κάθε μέρας.
Μέσα στο ήπιο φως της κατανόησης
προχωρώ αγγίζοντας με αβρότητα τη στιγμή.
Στιγμή ξέχειλη από το νόημά της δίχως λέξεις.
Στη σιωπή κυριολεκτείς γιατί είσαι ολόκληρος,
δεν σε τεμαχίζουν οι λέξεις.
Οι λέξεις αναπληρώνουν τις πράξεις.
Λησμονήσαμε τη γλώσσα της σιωπής.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Το μέτρο
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 20:11:32
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Το μέτρο

Ό,τι μας αγγίζει βαθιά
έχει την αλήθεια της δικής μας ψυχής.
Σ’ ό,τι μας ανήκει
έχουμε χαρίσει το δικό μας πρόσωπο.
Στο γαλάζιο η ψυχή μας δίνει ουρανό.
Είμαστε η σημαία αυτού που συμβαίνει,
όλα έχουν το μέτρο της δικής μας ψυχής.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ανταλλάσσουμε πρόσωπα
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 20:14:50
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ανταλλάσσουμε πρόσωπα

Ο αυγουστιάτικος ήλιος στην πυρακτωμένη του ερημιά,
στη φλογερή του επάρκεια.
Στον πυθμένα ακύμαντης θάλασσας
ανταύγειες από φως.
Μια έκρηξη από λευκά φτερουγίσματα
στο γαλάζιο.
Πίσω από τον φράχτη των ρόδινων στεναγμών μας
οι τριγμοί του πόθου.
Συλλαβίζω το όνομά μου με το δικό σου αλφάβητο.
Στο άκρο άωτο της αγάπης
ανταλλάσσουμε πρόσωπα.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ο έρωτας είναι...
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 20:17:54
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ο έρωτας είναι...

Ο έρωτας είναι μια δίψα μέσα στον κορεσμό,
η έλλειψη που την φλογίζει μια παρουσία,
ένα κόκκινο τριαντάφυλλο σε μαύρο χώμα,
ίσως ο κίνδυνος που την ζωή μας εξαντλεί
για να μη φοβόμαστε τον θάνατο.
Και στο τέλος δεν ξέρεις αν σοφία είναι
το καταλάγιασμα της φωτιάς
ή εκεί που αυτή πιο ψηλά φτάνει.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Αυγουστιάτικη νύχτα
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 20:21:17
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Αυγουστιάτικη νύχτα

Αυγουστιάτικη νύχτα.
Στο βάθος ενός σκοτεινού παράθυρου
λάμπουν τα πλήκτρα μιας μουσικής.
Ευλύγιστα δάχτυλα στη μουσική επιφάνεια
ενός πιάνου.
Τα αργυρά νομίσματα των ήχων
περιστρέφονται μέσα στο φως.
Ομόκεντροι κύκλοι από την πτώση ενός βότσαλου
σε ακύμαντη λίμνη.
Με σκαλωμένη στα χείλη μου την ανάσα σου
μοιραζόμαστε την στιγμή.
Τα εκστατικά μάτια των αστεριών
μας κοιτάζουν βαθιά.
Κάτι θέλω να πω αλλά δεν ξέρω τα λόγια.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Οι λέξεις
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 20:24:18
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Οι λέξεις

Πάνω στις γραμμές μιας λευκής σελίδας
δοκιμάζω με λέξεις την ελευθερία μου.
Οι λέξεις είναι ακρωτηριασμένες αλήθειες
και η λογική δεν είναι παρά η σήμανση ενός δρόμου
που ο ίδιος απουσιάζει.
Αν το απόλυτα γυμνό δεν έχει λέξεις
τότε οι σκέψεις είναι φόβος.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Κάτι ψεύτικο
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 20:32:37
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Κάτι ψεύτικο

Έκπληκτες προσδοκίες ανάμεσα σε πένθιμες μέρες.
Ελπίδες θανάσιμα πιασμένες στον ιστό της διάψευσης.
Αγκυλωμένος στο μαύρο συρματόπλεγμα της δυσπιστίας,
ξεγλιστρώ ανάμεσα από πυκνά βλέμματα.
Μια ξεφτισμένη αλήθεια.
Κάτι ψεύτικο καρφωμένο πάνω σε κάτι αληθινό.
Τα πικρά δάκρυα της λύπης αναλώνουν χαρά.
Εισπνέοντας σκοτάδι εκπνέεις το φως.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Σίλβια Πλαθ
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 21:01:38
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Σίλβια Πλαθ

Ο φανοστάτης του δρόμου
στην εκκωφαντική μοναξιά του.
Ο ανεμοδείχτης ακίνητος στη φορά της λύπης.
Παίζω κουτσό μ’ ένα σπασμένο κεραμίδι.
Το παρόν αθροίζει πάνω μου τις νεκρές του στιγμές.
Υπάρχει ένας κίνδυνος μέσα μου που με εξαντλεί.
Εισπνέω την παρουσία του θανάτου,
σαν την παρουσία ενός εαυτού που αρνήθηκα.
Θάνατος είναι το κενό της απουσίας μου
εκεί που με ένα άλλο πρόσωπο είμαι παρούσα.
Λέξεις με γεύση κιμωλίας,
σκέψεις αποκομμένες από τον παράδεισο της αποδοχής.
Ο θάνατος με εξαντλεί, χλευάζει τις μέρες μου.
Και τα μάτια των νεκρών γεμάτα απορία,
γεμάτα λέξεις που δεν ειπώθηκαν.
Έμεινα ξάγρυπνη πάνω στο νεκρό μου μέλλον.
Έξω ο κόσμος άδειος.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Υπόγειο
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 21:06:23
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Υπόγειο

Σκοτεινά φαράγγια μορφάζουν,
πυκνά δάση σείονται απειλητικά.
Βυθίζομαι στον πυθμένα μιας σιωπής.
Αναζητώ σε μια απροσδιόριστη γεωγραφία βυθού μέσα μου
το πρόσωπο που θα με αναγνωρίσει.
Εδώ σκοτεινές ρωγμές φόβου
απομυζούν το φως της κάθε μου μέρας.
Μια ισχνή παρουσία
εξαντλείται σε μονολόγους που δεν κατανοώ.
Ένας λιπόσαρκος μοναχός
επαναλαμβάνει φθαρμένες ικεσίες.
Με διεσταλμένες κόρες τραυλίζω σκοτάδι.
Καταποντίζομαι στο κενό ενός εαυτού που αρνήθηκα.
Το τίποτα δεν είναι παρά μια ύπαρξη
που κατάπιε τον εαυτό της.
Και η μοναξιά έχει το σχήμα του θανάτου.
Μιας απουσίας.
Μιας παρουσίας που αρνείται τον εαυτό της.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Κάτι λυγίζει μέσα μου
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 21:09:01
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Κάτι λυγίζει μέσα μου

Προχωρώ σ’ ένα δάσος από παρθένα λευκά σχήματα.
Στο βάθος του μελιού σου βλέμματος ανταύγειες από φως.
Κάτι λυγίζει μέσα μου και με κάνει βαθιά να σε νιώθω.
Η ζωή σαν κάτι νέο και ανέγγιχτο
παίρνει την υπόσταση της πρώτης στιγμής.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Τέχνη
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 21:22:16
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Τέχνη

Η τέχνη δίνει μορφή στο πιο βαθύ,
στο πιο ασαφές μας πρόσωπο.
Και ίσως η ομορφιά δεν είναι
παρά η ανάμνηση της αλήθειας
από έναν άλλο κόσμο που έχουμε λησμονήσει.
Ένα φωτεινό σινιάλο χειρονομεί και πνίγεται.
Η αιώρα του χρόνου
σε μεγάλες αργές κινήσεις αιωνιότητας.
Όλα είναι ολόκληρα
εκεί που η ψυχή μας είναι ακέραιη.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Αγάπη
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 21:24:36
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Αγάπη

Σιωπηλός και μονότονος ο χρόνος
επαναλαμβάνει τις μέρες μου.
Επικοινωνώ θα πει πολλαπλασιάζομαι.
Επικοινωνώ θα πει αποκτώ διάρκεια.
Αγάπη είναι η ικανότητα ν’ ανήκεις στον κόσμο.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Μέσα στη μοναξιά
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 21:27:26
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Μέσα στη μοναξιά

Μαύρα στίγματα πουλιών στο γαλάζιο.
Ψηλαφώ τις μέρες μου μέσα στη μοναξιά.
Το κορμί μου γεμάτο κατήφεια
φέρνει το βάρος μιας θλίψης.
Στον έρωτα ό,τι αγαπάς δεν στέργει να υποταχτεί.
Και η μοναξιά είναι απουσία,
μια προσδοκία που διαψεύστηκε.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Η δική σου ματιά
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 21:30:48
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Η δική σου ματιά

Στο βάθος όλων βρίσκεις την δική σου ψυχή.
Δεν μπορείς να ξεφύγεις από την φυλακή της δικής σου ματιάς.
Και ίσως κατανοώ δεν σημαίνει
παρά αναγνωρίζω στον άλλον το δικό μου πρόσωπο.
Ακούω τι λέει το κάθε τι γύρω μου
θα πει ακούω την δική μου ψυχή που του χαρίζεται.
Και αυτό που ανακαλύπτω στο βάθος των πραγμάτων
δεν είναι παρά το βάθος της δικής μου ψυχής.
Κατανοώ αυτό που του δίνω τα μάτια μου και τη μιλιά μου.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Η σκιά
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 21:35:29
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Η σκιά

Στον κενό τοίχο της κάθε μέρας
η σκιά μου με απειλεί.
Ταυτίζομαι μ’ εμένα, δεν έχω σκιά.
Χωρίς μνήμη είμαι ακέραιος,
γιατί υπάρχω ολόκληρος στη στιγμή.
Ταυτισμένος με τον εαυτό μου
δεν έχω παρελθόν ή μέλλον.
Ταυτισμένος με τον εαυτό μου δεν αναζητώ.
Στην ελευθερία είσαι ίσος με το ανάστημά σου.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)
Title: Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ίσως...
Post by: wings on 23 Mar, 2017, 21:38:18
Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ίσως...

Διάτρητο το σώμα της κάθε μέρας
από πράξεις κενές.
Αληθινό είναι αυτό που σ’ αγγίζει βαθιά
ή είσαι αληθινός όταν αγγίζεις βαθιά.
Με την ποίηση νικούσα τις αντιθέσεις,
έριχνα γέφυρες σε απροσπέλαστα φαράγγια.
Και ίσως η τέχνη δεν είναι παρά
η ανάγκη να απαλλαγούμε
από το πιο ασαφές μας πρόσωπο.

Από τη συλλογή Θεοφάνης Χ. Ζβες: Ποιήματα (2011)