Βασίλης Φαϊτάς, Φθινοπωρινό
Θα βρέχει τώρα στο Reuilly
μια παλιά τεντωμένη βροχή,
στο σταθμό τα τρένα θα σφυρίζουν
και συ που τόσο αγάπησες τους δρόμους
με τα χιμαιρικά ονόματα
θα κοιτάζεις χαμηλά, πέρ’ απ’ το τζάμι σου
τον έξω κόσμο.
Θα βρέχει τώρα
μια ζεστή φωνή θα ψαύει την καρδιά σου.
Αν φώναζες, κάποιος θα ερχόταν
απ’ το βαθύ καιρό στην πόρτα σου,
μέσ’ απ’ τις ερειπωμένες νύχτες.
Αν φώναζες, κάποιος θα ερχόταν
απ’ τους βρεγμένους δρόμους
θα τέντωνε τη ζωή του να σε βρει
κάποιος που ίσως γυρεύει κάτι
να καταποντιστεί και να πεθάνει.
Από τη συλλογή Γράμματα στον κόσμο (1980)