Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: Tess on 29 Oct, 2006, 23:41:32

Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης
Post by: Tess on 29 Oct, 2006, 23:41:32
Τάκης Βαρβιτσιώτης (1916-2011)

(https://www.translatum.gr/images/poetry/TakisVarvitsiotis.jpg)

Γεννήθηκε το 1916 στη Θεσσαλονίκη, όπου και έζησε όλα του τα χρόνια. Σπούδασε νομικά στο ΑΠΘ και το 1940 διορίστηκε δικηγόρος, αλλά παρέμεινε αφοσιωμένος αποκλειστικά στην ποίηση. Στα γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1936 στο περιοδικό «Μακεδονικές Ημέρες» και πιο δυναμικά μια δεκαετία αργότερα όταν εκδόθηκε το περιοδικό «Κοχλίας». Ήταν αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη την 1η Φεβρουαρίου του 2011.

Ποιητικές συλλογές:
«Φύλλα ύπνου», 1949
«Επιτάφιος», 1951
«Χειμερινό ηλιοστάσιο», 1955
«Το ξύλινο άλογο», 1955
«Αλφαβητάριο», 1955
«Η γέννηση των πηγών», 1959
«Το πέπλο και το χαμόγελο», 1963
«Η μεταμόρφωση», 1971
«Η φθινοπωρινή σουίτα και άλλα ποιήματα», 1975
«Ταπεινός αίνος προς την Παρθένο Μαρία», 1977
«Η Άννα της απουσίας», 1979
«Ενωμένα χέρια», 1980
«Σύνοψη Α'», εκδ. Εγνατία, Θεσσαλονίκη, 1981
«Σύνοψη Β'», εκδ. Εγνατία, Θεσσαλονίκη, 1982
«καλειδοσκόπιο», 1983
«Η Ατραπός», 1984
«Fragmenta ή Η βλάστηση των ορυκτών», 1985
«Δέκα ποιήματα της οργής και του χρέους μαζί με το Δοξαστικό της Ελευθερίας», 1986
«Ακόμα ένα καλοκαίρι», 1987
«Σύνοψη Γ'», εκδ. Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη, 1989
«Φαέθων», 1992
«Η θαυμαστή αλιεία», 1992
«Νήματα της Παρθένου» (δίγλωσση έκδοση της Παγκόσμιας Οργάνωσης των ποιητών), εκδ. Euroeditor, Λουξεμβούργο, 1995
«Νήματα της Παρθένου», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1997
«Άρωμα ενός κομήτη», 1997
«Όχι πια δάκρυα», 1998
«Τα δώρα των μάγων», 1999
«Άτριον», 2000
«Μικρά ερωτικά εγκώμια», 2002
«Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002», εκδ. Καστανιώτη, 2003
«Οι δρόμοι του ουρανού», 2006

Δοκίμια:
«Ποίηση και ποιητικά θέματα του Γ. Σαραντάρη», 1958
«Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα: ένας περιπαθής του ενστίκτου», 1964


Ανθολογημένα ποιήματα:



[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Re: Τάκης Βαρβιτσιώτης
Post by: banned on 21 Sep, 2007, 00:57:10
O καλός μου φίλος, ο ποιητής Τάκης Βαρβιτσιώτης, τώρα 91 ετών, είναι πάντοτε ένα ευγενικό, ευαίσθητο και τρυφερό, μεγάλο παιδί. Με έναν καλό λόγο για όλους και με μια παρθενική ματιά στον κόσμο. Δεν έχει σταματήσει ούτε στιγμή να γράφει ποιήματα και να εκδίδει ποιητικές συλλογές. Το 2003 κυκλοφόρησε σε ένα εξαιρετικά καλαίσθητο τόμο η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του, Ποιήματα 1941-2002.

Ο Τάκης παραχώρησε ένα διαμέρισμα στο πατρικό του σπίτι, γωνία Εγνατία και Πρασακάκη, για να δημιουργηθεί η Ποιητική Εστία, στην οποία οργανώνονται ποιητικές εκδηλώσεις την πρώτη Τρίτη κάθε μηνός. Η Ποιητική Εστία είναι θαυμάσια επιπλωμένη και διακοσμημένη με διάφορα σχέδια, πίνακες ζωγραφικής, χειρόγραφα, επιστολές, βραβεία,  μικροαντικείμενα, ένας αληθινά ποιητικός χώρος. Και με το πιάνο της βέβαια. Πολλοί από τους ποιητές της ανθολογίας έχουν ήδη παρουσιαστεί εκεί.

Στην ομιλία του στην Ακαδημία Αθηνών, ο Τάκης Βαρβιτσιώτης λέει με τρόπο εμπνευσμένο και γλαφυρό όλα όσα μπορούν να λεχθούν για την ποίηση (εκτός βέβαια από εκείνα που μόνο τα ποιήματα μπορούν να πουν). Αξίζει κάπου να δημοσιευτεί για να τη διαβάσουν όλα τα μέλη και οι επισκέπτες του Τρανσλάτουμ. Ίσως τότε τους λυθούν μερικές από τις απορίες τους.

Θέλω ακόμη να τονίσω πόσο σημαντικό είναι το ό,τι ένας άνθρωπος σαν τον Τάκη, εκεί που άλλοι σιωπούν, αισθάνθηκε την ανάγκη, είχε την αξιοπρέπεια και το σθένος, να υιψώσει τη φωνή του, με τα Δέκα ποιήματα της οργής και του χρέους μαζί με το Δοξαστικό της Ελευθερίας, υπέρ εκείνων που υπήρξαν ιδεολογικά αντίθετοι. Υπέρ του ανθρώπου χωρίς απολύτως καμία διάκριση.
Title: Re: Τάκης Βαρβιτσιώτης
Post by: wings on 21 Sep, 2007, 01:07:16
Για του λόγου το αληθές, ο Τάκης Βαρβιτσιώτης από το 1999 είναι αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της ποίησης, όπως αναφέρεται στη σελίδα: http://www.academyofathens.gr/ecportal.asp?id=198&nt=18&lang=1
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης: Δέκα ποιήματα της οργής και του χρέους, 1972-1973 (10)
Post by: wings on 23 Sep, 2007, 22:40:39
Τάκης Βαρβιτσιώτης: Δέκα ποιήματα της οργής και του χρέους, 1972-1973 (10)                                                               

Στον Γιάννη Ρίτσο

10

Μάθαμε τον έρωτα και τον θάνατο
Ταξιδεύοντας από τη μιαν όχθη στην άλλη
Πάνω στην πλώρη ενός καραβιού
Μοιράζοντας κόκκινα γαρίφαλα
Στους ναυαγισμένους
Ανακαλύπτοντας περίσσια θύματα
Που δεν χάνονται
Ακόμα κι όταν κλείσαμε τα μάτια
Μάθαμε τον έρωτα και τον θάνατο
Ακολουθώντας ένα ποτάμι όπου σμίγουν
Αίμα και φως
Παίζοντας μια σάλπιγγα
Που συναδέλφωνε όλους τους ανθρώπους
Που έκανε να σωριαστούν οι τοίχοι
Και να γίνουν κίτρινη σκόνη
Μάθαμε τον έρωτα και τον θάνατο
Ολομόναχοι σ’ ένα κελί
Κρυμμένοι άλλοτε σ’ ένα σεντούκι
Κι άλλοτε πάλι στριμωγμένοι
Σε μια λουρίδα ήλιου
Που θα μπορούσε να τη σβήσει
Ακόμα και το χέρι
Ενός αδιάφορου επισκέπτη
Μάθαμε τον έρωτα και τον θάνατο
Εκεί όπου σήμερα ηγεμονεύει η σιωπή
Τραγουδώντας εύθυμα τραγούδια
Μαζεύοντας μ’ ένα φτυάρι τα χιόνια
Μικραίνοντας με τη χαρά μας την απόσταση
Που χωρίζει τη γη από τον ουρανό

Από τη συλλογή Δέκα ποιήματα της οργής και του χρέους (1986)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ο άφραστος ύμνος [Όσο ο σφυγμός σου θα ρυθμίζει τους χτύπους της καρδιάς μου...]
Post by: wings on 16 Oct, 2007, 19:25:09
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ο άφραστος ύμνος [Όσο ο σφυγμός σου θα ρυθμίζει τους χτύπους της καρδιάς μου...]

[Ενότητα Ο άφραστος ύμνος]

Όσο ο σφυγμός σου θα ρυθμίζει τους χτύπους της καρδιάς μου
Όσο η ίριδα των ματιών σου θα πολλαπλασιάζει την παρουσία σου
Όσο θα πλέω επάνω στο μετάξι του κορμιού σου
Όσο τα χείλη σου θα θωπεύουν τον ύπνο μου
Όσο ο ουρανός θα κατεβαίνει ως τις αιχμές του στήθους σου
Όσο το σμάλτο της σελήνης θα στεφανώνει την κόμη σου
Δε θα φοβούμαι μήπως κατρακυλήσω στην άβυσσο

Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά εγκώμια (2002)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Το γαλάζιο λιβάδι
Post by: wings on 15 Nov, 2007, 17:51:51
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Το γαλάζιο λιβάδι

Θα ’μαστε μόνοι εγώ κι εσύ
Και δε θα υπάρχουν πια
Ούτε αποχωρισμοί ούτε αναχωρήσεις
Ούτε μέρα ούτε νύχτα
Και θα ’χει τόσο κάποια λάμψη απεριόριστη απλωθεί
Πάνω στα πρόσωπά μας
Που θα ελευθερωθούν τα βλέφαρα απ’ τον γύψο

Θα προχωρήσουμε μαζί στην όχθη του φωτός
Και τα δικά σου βήματα θ’ απορροφήσουν τα δικά μου
Μια σκουριασμένη αξίνα κι ένα φτυάρι θα ’ναι πάντα εκεί
Να μου θυμίζουνε το τρομερό εκείνο απόγευμα μιας Κυριακής
Θα περπατήσουμε μαζί σ’ ένα γαλάζιο λιβάδι
Κι από τους λόφους θ’ αναβλύζει
Κάποιο ανάκουστο τραγούδι
Που ποτέ δε θα τελειώσει

Από τη συλλογή Η μεταμόρφωση (1971)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Όταν χιονίσει
Post by: wings on 24 Nov, 2007, 19:44:42
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Όταν χιονίσει

Στον Τάσο Γιανναρά

Όταν χιονίσει είπε το πουλί
Κάθε φτερό μου θα υψωθεί
Ανάλαφρο στα ουράνια

Όταν χιονίσει είπε η αδελφή
Θ’ ανοίξουμε τη θύρα
Στη χλωμή εποχή

Όταν χιονίσει είπε ο άνεμος
Θα φέρω κλωνάρι άστρα
Για τη θλιμμένη μου μνηστή

Όταν χιονίσει είπε η βροχή
Κάθε μου θύμηση θα γίνει
Κι ένας καθρέφτης για την πρώτη πρώτη αυγή

Όταν χιονίσει είπε το λουλούδι
Θα κλείσουμε τα μάτια μας για ν’ ανοιχτούν
Καινούργια μάτια πιο βαθιά μέσα στη γη

Όταν χιονίσει αποκρίθηκε η σιωπή
Θα ψάλουμε στο ερημοκλήσι
Μια λειτουργία μυστική

Όταν χιονίσει αποκριθήκαν οι σταυροί
Από τα δάκρυά μας θ’ ανθίσει
Μι’ αγριοτριανταφυλλιά λευκή

Από τη συλλογή Αλφαβητάριο (1955)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ο μικρός πρίγκιπας
Post by: wings on 27 Nov, 2007, 13:24:36
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ο μικρός πρίγκιπας

Το βράδυ που σβήνουν τα χαμόγελα
Ο καπνός ξεδιπλώνει το πένθος του
Μέσα στο τζάκι
Σχηματίζοντας γκρίζα λουλούδια
Που γλιστρούν κρυφά προς τα έξω
Από την καπνοδόχο

Τότε εκείνος μεταμορφώνεται
Σ’ έναν μικρό πρίγκιπα
Και φιλά με πάθος
Τη μικρή του αγαπημένη
Που ρυθμίζει
Τον χορό των ονείρων του

Κι από το φιλί του ξεχύνεται
Ένα γαλάζιο κύμα
Κι από τις φλέβες το αίμα του
Που αρχίζει να ταξιδεύει
Πάνω στα τζάμια
Ψιθυρίζοντας
Μια πανάρχαιη μουσική

Από τη συλλογή Όχι πια δάκρυα (1998)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Εωθινή ελεγεία [Θα 'ρθουν χαρούμενα παιδιά...]
Post by: wings on 11 Dec, 2007, 13:19:29
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Εωθινή ελεγεία [Θα ’ρθουν χαρούμενα παιδιά...]

[Ενότητα Εωθινή ελεγεία (1947)]

Θα ’ρθουν χαρούμενα παιδιά
Που θα τρυγήσουν τα λιπόθυμα χρώματα,

Θα ’ρθουν κορίτσια
Που θ’ ανεμίσουνε τις σημαιούλες των αγρών,

Ορφανεμένες Κυριακές
Μ’ όλη την αίγλη μιας καμπάνας
Εωθινής.

Και δεν ξεχνώ μήτε τα δέντρα με τους καρπούς των,
Μήτε και τον ιδρώτα εκείνων που τα πότισαν
Για να ψηλώσουν.

Τα φύλλα δίνουνε τα χέρια τους,
Μοιράζονται τη φτώχεια της ζωής τους.

Μέσ’ απ’ τα στίφη των νεκρών
Πορεύεται η ελπίδα.

Ένας χείμαρρος πλημμυρίζει
Τα στεγνά καλοκαίρια.

Η αγάπη ανοίγει, καρτερεί
Το βλέφαρο του ήλιου.

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Κάποια μέρα
Post by: wings on 20 Dec, 2007, 16:10:57
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Κάποια μέρα

Κάποια μέρα
Θα βαδίσεις πάνω στα ίχνη μου
Να με συναντήσεις
Γυμνή
Όπως την πρώτη μέρα της δημιουργίας
Με το αίμα όλων των νεκρών
Και με το αίμα όλων των ζωντανών
Πάνω στα χείλη σου
Παγωμένο

Κι όταν σημάνει η ώρα
Θα είσαι όμορφη πολύ
Όμως μικρή
Τόσο μικρή
Σαν μια νιφάδα χιονιού
Ή τόσο απέραντη
Σαν τον ωκεανό
Στιλπνή
Και θα προφέρεις μόνο τ’ όνομά μου
Και θ’ απομένεις έξω από το χρόνο
Αγάπη μου παντοτινή

Από τη συλλογή Τα δώρα των μάγων (1999)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ωσαννά
Post by: wings on 23 Dec, 2007, 23:59:06
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ωσαννά

Μαύροι κύκλοι
Κόκκινοι
Πράσινοι κύκλοι
Κίτρινοι γαλάζιοι
Πάνω στο έδαφος
Κι ένα άστρο σχεδόν νεκρό
Με λίγο φως ακόμα
Που του έχει απομείνει
Τίποτ’ άλλο τίποτ’ άλλο
Όλα έχουν χαθεί

Μια κλίμακα μονάχα αιωρούμενη
Μια εξαρθρωμένη μουσική
Και κάποια ίχνη
Από φωνές επουράνιες
Ωσαννά
Εν τοις υψίστοις

Από τη συλλογή Οι δρόμοι του ουρανού (2006)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Παραμονή γιορτής
Post by: wings on 24 Dec, 2007, 21:24:33
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Παραμονή γιορτής

[Ενότητα Τα ρυάκια (1945-1947)]

Του ανέμου η τραγική φωνή
Της μοναξιάς οι μυρωδιές
Ξυπνήσανε τα φώτα

Κοίταξε ακόμα μια φορά
Τ’ αποδημητικά πουλιά
Τους μυθικούς θανάτους

Χάρισε στο περιστέρι
Την άσπρη γαρδένια των χεριών σου

Διάβασε στα σύννεφα
Τη θλίψη των ματιών σου

Και μες στα χρώματα του πυρετού
Τη λάμψη των χειλιών σου

Στα ερημικά δωμάτια
Δακρύζουν
Τα λυχνάρια

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Τραγούδι του Δεκέμβρη
Post by: wings on 25 Dec, 2007, 15:04:12
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Τραγούδι του Δεκέμβρη

Δεκέμβρης
Κι επιστρέφει ο ουρανός
Με την κορνίζα μόνο
Ενός καθρέφτη
Απογυμνωμένος

Δεκέμβρης
Κι επιστρέφει ο ουρανός
Μ’ ένα φέρετρο να επιπλέει
Στην απεραντοσύνη του
Καταρρακωμένος

Δεκέμβρης
Κι επιστρέφει ο ουρανός
Με μιαν εφτάχορδη λύρα
Και μ’ όλο το ασήμι του
Αλλαγμένος

Δεκέμβρης
Κι επιστρέφει ο ουρανός
Με μια φάτνη
Και μ’ ένα δέντρο χριστουγεννιάτικο
Στολισμένος

Από τη συλλογή Τα δώρα των μάγων (1999)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Χριστούγεννα
Post by: wings on 26 Dec, 2007, 16:44:19
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Χριστούγεννα

Χριστούγεννα άφωνα και παγωμένα

Έθαψαν το μαντίλι της μητέρας
Που σκούπιζε τα μάτια τους κάθε πρωί
Το μαντίλι το λεκιασμένο απ’ το αίμα

Το σπίτι έρημο αγρυπνεί
Τ’ αδέρφια παίζουνε κρυφτούλι

Η νύχτα φθάνει επίβουλη κρυφή

Οι ίσκιοι κατεβαίνουνε πάνω στους τοίχους
Όλο και κατεβαίνουν
Και τ’ αδέρφια τους μετρούνε
Τους μετρούν και κλαίνε

Από τη συλλογή Το ξύλινο άλογο (1955)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Χιόνι
Post by: wings on 27 Dec, 2007, 18:31:06
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Χιόνι

Εκεί ψηλά πια δεν υπάρχει κανένας

Μακριά σημαίνουν καμπάνες

Έξω η νύχτα παραμονεύει
Γεμάτη φυλλώματα
Ορθάνοιχτα μάτια
Εχθρικούς καθρέφτες

Νεκρά τα πλοία μες στην ομίχλη

Η σιωπή μια πληγή δίχως όνομα

Το δάσος βελούδινο
Μια παιδούλα κοιμάται στον ίσκιο του

Απ’ την ανάσα της
Γεννιούνται αδιάκοπα
Άστρα λευκά

Από τη συλλογή Το πέπλο και το χαμόγελο (1963)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ο χειμώνας περίλαμπρος
Post by: wings on 30 Dec, 2007, 17:24:01
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ο χειμώνας περίλαμπρος

Ο χειμώνας περίλαμπρος
Απλώνεται εδώ χάμου
Σαν ένα σώμα που ξεχειλίζει από άστρα
Σα μια λάμπα που φωτίζει
Ολοσκότεινους δρόμους όπου γυαλίζουν
Αποτυπώματα παγωμένα

Όλα κρυστάλλινα λαμποκοπούν
Όλα περίτρομα φτερουγίζουν
Κι απομένει πάνω στους ώμους μας
Ένας μανδύας από χιόνι
Κι απομένει πάνω στα χείλη μας
Μια λάμψη φιλντισένια

Από τη συλλογή Όμως το χιόνι πάντα μένει (2002)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Σε σένα αφιερώνω
Post by: wings on 31 Dec, 2007, 10:38:38
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Σε σένα αφιερώνω

Σε σένα αφιερώνω
Τα κοράλλια των ωκεανών
Τα χιόνια των βουνοκορφών
Το πρώτο ρόδο της χρονιάς
Το πρώτο άστρο της εσπέρας
Ολόκληρη την αθωότητά μου

Από τη συλλογή Η θαυμαστή αλιεία (1992)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Αυτός ο μικρός θεός που μιλά
Post by: wings on 31 Dec, 2007, 23:50:35
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Αυτός ο μικρός θεός που μιλά

Ο ποιητής
Αυτός ο αθώος
Αυτός ο μάγος
Ο θαυματοποιός
Ο μυστηριώδης δαμαστής των λέξεων
Που λατρεύει την ομορφιά
Αυτός ο μικρός θεός που μιλά
Και με το λόγο του γίνεται φως

Από τη συλλογή Όμως το χιόνι πάντα μένει (2002)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Λείψανα της Ατλαντίδας (1)
Post by: wings on 03 Mar, 2008, 03:23:31
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Λείψανα της Ατλαντίδας (1)

[Ενότητα Λείψανα της Ατλαντίδας]

1

Σώματα εσείς πολύτιμα
Μιας αμνημόνευτης αυγής
Αμετακίνητα
Ορυκτά
Του χρόνου έγκλειστοι ρυθμοί
Σ’ έναν υπόγειο λαβύρινθο
Πέτρινα πρόσωπα
Αινιγματικά
Με απειράριθμα χρώματα
Και με λυγμούς καταχωμένους
Πόσο εγώ νιώθω
Τη σπαραχτική σιωπή σας
Που έρχεται από το σκοτάδι
Το φως του ήλιου αναζητώντας
Ή την αστροφεγγιά!

Από τη συλλογή Τα δώρα των μάγων (1999)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Αξιοθαύμαστη απλότητα
Post by: wings on 13 Mar, 2008, 09:04:21
https://www.youtube.com/watch?v=iJU9In32KlI

Τάκης Βαρβιτσιώτης, Αξιοθαύμαστη απλότητα

Σταγόνα-σταγόνα
Λέξη προς λέξη
Φύλλο το φύλλο
Μπουμπουκιάζει
Η αγριοτριανταφυλλιά
Μπουμπουκιάζει
Ο χρόνος
Με τα γαλάζια του χρώματα
Τα κόκκινα
Τα χρυσαφιά

Κι η μέρα
Ένα στέμμα με πορτοκαλάνθια
Φορεί

Αξιοθαύμαστη απλότητα!
Χαρά ιερή!

Σας περιμένω
Με τα χέρια μου ανοιχτά

Από τη συλλογή Όχι πια δάκρυα (1998)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Μονάχα με την ποίηση
Post by: wings on 19 Mar, 2008, 22:21:01
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Μονάχα με την ποίηση

στον Στέλιο Αρτεμάκη

Μονάχα με την ποίηση
Δε θα χαθούν ποτέ
Τα μεγάλα ιστιοφόρα της αυγής
Ούτε τα φώτα ούτε η χαρά
Ούτε τα δέντρα ούτε η νύχτα

Μονάχα με την ποίηση
Θα ’μαστε ακόμα ικανοί
Να βλέπουμε και ν’ αγαπούμε
Να ονομάζουμε τα πράγματα
Με τις πιο καθημερινές λέξεις
Να λέμε το ψωμί ψωμί τη σκάφη σκάφη
Και μ’ ένα βλέμμα να οδηγούμαστε
Σε μιαν αλήθεια οριστική

Μονάχα με την ποίηση
Θα μεγαλώσουνε τα στάχυα
Και τα στήθη των κοριτσιών
Το ποτάμι θ’ απομείνει ποτάμι
Η θάλασσα θάλασσα
Κι ο ουρανός ουρανός

Μονάχα με την ποίηση
Θ’ ανακαλύψουμε ξανά τ' αστέρια
Μέσα στις καπνοδόχες
Κι όλη τη θλίψη που ενδημεί
Στο βάθος των ματιών
Και θα μπορέσουμε να ξαναβρούμε
Το γενέθλιο χωριό μας
Παραχωμένο μες στα χιόνια

Μονάχα με την ποίηση
Θ’ ανακαλύψουμε ξανά τον έρωτα
Και πατώντας από κλωνί σε κλωνί
Κι από ελπίδα σ’ ελπίδα
Θα εγκαθιδρύσουμε
Την αγνή βασιλεία των φτερών

Από τη συλλογή Καλειδοσκόπιο (1983)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Χριστέ μου
Post by: wings on 25 Apr, 2008, 23:59:39
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Χριστέ μου

Χριστέ μου
Βοήθησέ με να μάθω
Την ορθογραφία της λέξης «αγαπώ»
Την ορθογραφία των λέξεων
«Ταπεινοφροσύνη»
«Αθωότητα»
«Υπομονή»
Για να υπομείνω
Τα βάσανα της ζωής
Όπως υπόμεινες Εσύ
Το μαρτύριο του Σταυρού
Για να μπορώ να ψαλιδίζω
Το πλέγμα του σκότους
Την επηρμένη λάμψη των καθρεφτών
Για να μπορώ να ελπίζω
Σ’ ένα φως αναστάσιμο

Από τη συλλογή Η θαυμαστή αλιεία (1992)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ο άφραστος ύμνος [Αναδύεσαι από τη σκιά...]
Post by: wings on 29 Apr, 2008, 16:58:39
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ο άφραστος ύμνος [Αναδύεσαι από τη σκιά...]

[Ενότητα Ο άφραστος ύμνος]

Αναδύεσαι από τη σκιά
Κι έρχεσαι προς εμένα
Και δεν έχεις τίποτ’ άλλο στα χέρια σου
Παρά μονάχα την αγάπη σου
Που μοιάζει
Με μια στάλα αίμα
Πάνω στο πρόσωπό σου
Με μια στάλα αίμα
Που όμως αξίζει
Όσο κι όλο το φως

Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά εγκώμια (2002)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ο άφραστος ύμνος [Θ' ανακαλύψουμε μαζί...]
Post by: wings on 11 May, 2008, 15:52:05
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ο άφραστος ύμνος [Θ’ ανακαλύψουμε μαζί...]

[Ενότητα Ο άφραστος ύμνος]

Θ’ ανακαλύψουμε μαζί
Καινούργιους ουρανούς
Καινούργια χρώματα της χαραυγής
Μύριες θαυμάσιες εικόνες

Όμως μη βιάζεσαι
Μάθε να χρησιμοποιείς
Τη σιωπή
Να εισδύεις μέσα σου
Στο πιο βαθύ σκοτάδι
Του εαυτού σου
Όπου μονάχα ο λόγος ενδημεί
Κάτω από τ’ αστραφτερά
Φυλλώματα

Από τη συλλογή Μικρά Ερωτικά Εγκώμια (2002)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Εξόριστος
Post by: wings on 24 May, 2008, 17:41:50
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Εξόριστος

Εξόριστος μες σ’ ένα μακρινό χιονοστρόβιλο
Κρυμμένος πάντα μες στην ομίχλη
Απλώνεις το χέρι σου στα πιο ταπεινά πράγματα

Στον καπνό που στέφει το τζάκι
Στο κλειδί που σκουριάζει στην έρημη πόρτα
Στη μικρούλα φωτιά του χειμώνα

Ξυπνάς στη βροχή που κοιμάται
Μες σ’ ένα γυάλινο φέρετρο

Ξυπνάς τ’ αρώματα των κάμπων
Και ντύνεσαι τη μελωδία τ’ ουράνιου τόξου

Έτοιμος για τη συγκομιδή του κενού

Από τη συλλογή Το ξύλινο άλογο (1955)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Χειμερινό ηλιοστάσιο (Τα όνειρα κρατιούνται από μια κλωστή...)
Post by: wings on 03 Jun, 2008, 12:52:40
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Χειμερινό ηλιοστάσιο

9


Τα όνειρα κρατιούνται από μια κλωστή
Τα γυμνά τοπία από τους ατμούς των

Οι πιο ευαίσθητες γραμμές συντρίβονται

Φρουρούν τα σώματα εχθροί
Κλείνουν σταυροί τις πεδιάδες

Και μόνο συ ελπίδα
Έχεις τις πόρτες διάπλατες

Με μια ματιά σου γεννιούνται καβαλλάρηδες

Φορείς τη λάμψη μιας γιορτής

Και μες στη χλόη της φωνής σου
Κατοικούν πουλιά

Από τη συλλογή Χειμερινό ηλιοστάσιο (1955)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Η μαρτυρία του καθρέφτη
Post by: wings on 17 Jun, 2008, 20:30:49
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Η μαρτυρία του καθρέφτη

Πάνω στην όψη του αποκοιμίζει
Τη λάμψη ενός κεριού
Όμως βαθύτερα μέσα του
Ανακαλύπτει πολλά πράγματα
Που τραγουδούν

[Όπως όλα τα πράγματα τραγουδούν
Όταν κλείνουμε μέσα μας
Κάτι από την ψυχή τους]

Κι είναι τα πράγματα τούτα
Κρύσταλλα των ονείρων
Λείψανα φτερών
Και χιόνια
Πολλά χιόνια

Κι είναι τα πράγματα τούτα
Γύψινα χέρια κοριτσιών
Μια κόμη που χλωμιάζει
Πολλαπλασιασμένες ανταύγειες
Παιχνιδίσματα ματιών

Κι ακόμα βαθύτερα μέσα του
Κάποιο θανάσιμο ψύχος
Ένα παράξενο σκληρό βλέφαρο
Που όλο τεντώνεται
Για να φυλάξει το μοναδικό
Υδάτινο μάτι του που τρέμει.

Από τη συλλογή Το πέπλο και το χαμόγελο (1963)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Σιωπή της σελήνης
Post by: wings on 02 Jul, 2008, 02:39:17
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Σιωπή της σελήνης

Των βουνών αδελφή
Που η σαγήνη σου εξασθενίζει
Του ανθρώπου τη συστολή

Και τη χλωμάδα
Του αποκοιμισμένου φύλλου αφυπνίζει

Θα σε παρακαλούσα να κατέβαινες
Μες στου σπιτιού μας την αυλή
Μα η σιωπή σου με φοβίζει
Και δεν μ’ αφήνει ούτε στιγμή

Σωπαίνω λοιπόν και υπομένω
Το άπειρο φως σου περισυλλέγοντας
Από τη χειμωνιάτικη τούτη γη

Και υπομένω και πάλι σωπαίνω
Γιατί το ξέρω πως είσαι
Του αιώνιου η προσμονή

Από τη συλλογή Το πέπλο και το χαμόγελο (1963)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Όπως τα καρφιά
Post by: wings on 23 Aug, 2008, 15:24:30
https://www.youtube.com/watch?v=R2tpbEIQqhs

Μάνος Ξυδούς & Εβίτα Μπουρμά, Φθινόπωρο (δίσκος: Τ’ αστέρια θα ’ναι πάντα μακριά (2008))

Τάκης Βαρβιτσιώτης, Όπως τα καρφιά

Όπως τα καρφιά
Σκουριάζουν κάποτε και τα όνειρα
Με τον καιρό

Από τη συλλογή Άρωμα ενός κομήτη (1997)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Αυλός
Post by: wings on 24 Sep, 2008, 13:21:41
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Αυλός

[Ενότητα Τα ρυάκια (1945-1947)]

Της παγωνιάς
Λουλούδι
Μοναδικό
Πρωί-Πρωί
Θ’ ανέβει
Στον ουρανό

Να φιλήσει

Τα παιδικά σου
Μάτια

Τις κλεμμένες
Πλεξούδες

Των μαλλιών σου

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Λείψανα της Ατλαντίδας (3)
Post by: wings on 08 Oct, 2008, 12:16:27
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Λείψανα της Ατλαντίδας (3)

[Ενότητα Λείψανα της Ατλαντίδας]

3

Και τι δε θα ’δινε
Το μάτι τούτο
Το παραχωμένο
Για να μπορεί ένα βλέμμα του
Να τρεμοπαίζει
Σ’ ένα καθρέφτη
Έστω θαμπό
Και δακρυσμένο

Από τη συλλογή Τα δώρα των μάγων (1999)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Στον αιώνα μας
Post by: wings on 21 Oct, 2008, 21:56:45
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Στον αιώνα μας

Στον αιώνα μας
Ο χρόνος είναι πελιδνός
Μέσα μας κάνει περισσότερο κρύο απ’ έξω
Τα βασανιστήρια είναι του συρμού
Οι πληγές αναθάλλουν
Και τα παιδιά μας παίζουν
Γύρω από ένα κρεματόριο
Ενώ η μέρα πλησιάζει στο θλιβερό της τέλος
Μπορείς να βρίσκεσαι ταυτόχρονα
Στη γη και στην κόλαση

Από τη συλλογή Φαέθων (1992)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Λευκή αθανασία
Post by: wings on 08 Nov, 2008, 23:35:09
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Λευκή αθανασία

Οι λάμπες αποκοιμήθηκαν

Ένα παιδάκι κλεισμένο σ’ ένα κουτί
Θυμάται την τρυφερότητα
Και κλαίει

Ήρθε ο καιρός να κατοικήσουμε
Σε τάφους που έγιναν μαργαριτάρια

Ίσκιε αγνέ
Που αναπάλλεσαι
Μέσα στο χιόνι απ’ τα δάχτυλά μου
Προσφέροντας ένα στόμα χρωματισμένο
Με τη σιωπή

Πυκνή μυστική παρουσία

Δε θέλω πια
Μήτε το αίμα του καθρέφτη σου
Μήτε των γιασεμιών το αίμα

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Με τον αστερισμό του Ωρίωνα [Κάθε μου λέξη πια δεν είναι...]
Post by: wings on 05 Dec, 2008, 21:51:59
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Με τον αστερισμό του Ωρίωνα [Κάθε μου λέξη πια δεν είναι...]

[Ενότητα Με τον αστερισμό του Ωρίωνα]

Κάθε μου λέξη πια δεν είναι
Παρά μια σκιά της ομορφιάς σου
Και στη φωνή σου παραμονεύουν
Πολύ παράξενες συλλαβές
Ήχοι βιολιού που μαγνητίζουν

Κι όταν η κόμη σου μεταμορφώνεται σε μια
Νεροποντή από μαύρους κρίνους
Κι από φθόγγους ερωτικούς
Κανένα φθινόπωρο δεν αναδίνει
Τόσους ατμούς μεθυστικούς

Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά εγκώμια (2002)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Χειμώνας
Post by: wings on 24 Dec, 2008, 00:48:58
ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=1Nrx_RPSAOQ)

Χάρις Αλεξίου, Χειμώνας (δίσκος: Το παιχνίδι της αγάπης (1998))

Τάκης Βαρβιτσιώτης, Χειμώνας

[Ενότητα Οι τέσσερις εποχές (1961)]

Όλοι κοιμούνται μες στα σπίτια τους
Ίχνη από δάκρυα παντού

Πόσο φοβούνται τα παιδιά
Πώς τρέμουν οι καθρέφτες

Τ’ άστρα μαζεύονται στην οροφή
Περήφανη αποξενώνεται το εκμαγείο της η σιωπή

Μέσα στον κήπο τα κλαδιά
Μιαν άσπρη ντύνονται μελωδία

Βαθιά στο δάσος η παιδούλα αποκοιμιέται
Μ’ ένα χρώμα λυπημένης τριανταφυλλιάς

Και μόνη ακούγεται η φωνή του ξυλοκόπου
Και του ανέμου η πένθιμη βοή

Η χλόη ανακαλύπτει πως δεν έχει μνήμη
Ξυπνά η στάχτη ανάμεσα στα πεθαμένα φύλλα

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Re: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Χειμώνας
Post by: and33 on 25 Dec, 2008, 13:14:41
Πιστεύω ότι ο Τάκης Βαρβιτσιώτης είναι ο μεγαλύτερος εν ζωή Έλληνας ποιητής. Και νομίζω η Θεσ/νίκη πρέπει για μια ακόμα φορά να τιμήσει αυτόν το μεγάλο ποιητή. Και επειδή η Πολιτεία δεν έχει τέτοιες ευαισθησίες ας ξεκινήσει απο αυτό το forum μια προσπάθεια να οργανωθεί μια ακόμα εκδήλωση προς τιμή του.
Title: Re: Τάκης Βαρβιτσιώτης
Post by: wings on 25 Dec, 2008, 17:52:20
and33, καλώς ήρθες στο Translatum και χρόνια πολλά!

Για να αποφύγουμε ενδεχόμενες παρανοήσεις, θα πρέπει να διευκρινίσω και να συμπληρώσω στο σχόλιό σου ότι ο Τάκης Βαρβιτσιώτης είναι ο μεγαλύτερος (ηλικιακά και ποιοτικά) εν ζωή λυρικός ποιητής. Εγκυκλοπαιδικά αναφέρω ότι οι κύριοι εκφραστές της καθαρόαιμης λυρικής ποίησης στη Θεσσαλονίκη είναι ο Γιώργος Θέμελης, ο Γιώργος Στογιαννίδης (και οι δύο από τη γενιά τού μεσοπολέμου) και ο Τάκης Βαρβιτσιώτης (από την πρώτη μεταπολεμική γενιά).

Ο Τάκης Βαρβιτσιώτης, λοιπόν, είναι ένας εξαίρετος λυρικός ποιητής και ένας άνθρωπος αφοσιωμένος ολόψυχα στην ποίηση εδώ και περίπου 70 χρόνια, αν σκεφτούμε ότι οι πρώτες δημοσιεύσεις ποιημάτων του έγιναν το 1936 και ότι η πρώτη του συλλογή («Φύλλα ύπνου») εκδόθηκε το 1949. Ως άνθρωπο τον χαρακτηρίζουν η έμφυτη ευγένεια, υψηλό ήθος και βαθύτατη γνώση τόσο της ελληνικής όσο και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Όλες αυτές οι αρετές διέπουν και το ποιητικό του έργο, όπου ο κατά πολλούς (ειδικούς, λογοτέχνες και αναγνώστες) «παρωχημένος» λυρισμός είναι μεν διάχυτος αλλά εκφράζεται με εγκράτεια, λιτότητα και σεμνότητα, χωρίς να φτάνει ποτέ σε κάποιο «περίεργο» ή υπερβολικό κρεσέντο που θα ξάφνιαζε ή ενδεχομένως θα απωθούσε τον σύγχρονο πιο ρεαλιστή αναγνώστη.

Όσον αφορά τα χρέη τιμής της σύγχρονης Ελλάδας και της σύγχρονης Θεσσαλονίκης, οφείλω να πω ότι δεν πρέπει να αδικούμε κατάφωρα την πολιτεία και τις πολιτιστικές και μη αρχές σε καθετί. Ο Τάκης Βαρβιτσιώτης είναι ίσως ο πλέον βραβευμένος εν ζωή ποιητής από διάφορους κρατικούς και τοπικούς φορείς και το 1998 εκλέχτηκε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Εκπροσώπησε δε κατ' επανάληψη την Ελλάδα σε διεθνή συνέδρια και συμπόσια για τη λογοτεχνία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου.

Δεν ξέρω τι νόημα έχουν οι πομπώδεις εκδηλώσεις, οι παράτες και οι φανφάρες για έναν άνθρωπο με την προσφορά του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Οι εκδηλώσεις που αναφέρεις και εννοείς συνήθως μικρή απήχηση έχουν στους αναγνώστες, οι οποίοι καν δεν ενημερώνονται έγκαιρα και έγκυρα ώστε να παρευρεθούν, και συνήθως συγκεντρώνουν τους ομοτέχνους τού δημιουργού. Όμως, η τέχνη αφορά όλους μας και δεν μπορεί να μένει μονίμως περιορισμένη σε συντεχνιακές εκδηλώσεις. Οφείλει να περνά στο πλατύ κοινό που έχει πολύ περισσότερα πράγματα να μάθει και να κερδίσει με τον τρόπο αυτό.

Πάμε τώρα στο Translatum. Είμαστε ιδιώτες και όχι φορέας ή οργανισμός. Αυτό σημαίνει ότι δεν διαθέτουμε χώρο ή χώρους για να οργανώνουμε εκδηλώσεις ούτε και τη δύναμη να επηρεάσουμε όσους μπορούν και οφείλουν να τις οργανώνουν. Κι, αν θες, ούτε καν μας ενδιαφέρει να αποκτήσουμε αυτού του είδους τη δύναμη. Η ποίηση είναι υπόθεση πολύ προσωπική. Αφορά τον ποιητή και τον αναγνώστη. Για να ακριβολογούμε αφορά την ψυχή του ποιητή και την επαφή του με τις ψυχές των αναγνωστών του. Η επαφή αυτή επιτυγχάνεται με την ανάγνωση των γραπτών του λογοτέχνη την ώρα που επιλέγει ο αναγνώστης και που κρίνει ότι μπορεί να αφοσιωθεί σ' αυτά κι όχι σε μια τυχαία εκδήλωση όπου αντιμετωπίζει την παρουσία του ως «κοινωνική υποχρέωση» για το θεαθήναι, την επίφαση των πραγμάτων και την έξωθεν καλή μαρτυρία από τους υπόλοιπους παριστάμενους.

Καταλήγω: ο καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε τον Τάκη Βαρβιτσιώτη και κάθε άλλο ποιητή της πόλης μας ή της χώρας είναι εγώ ως ανθολόγος να δημοσιεύσω όσο περισσότερα ποιήματα μπορώ ή μου επιτρέπεται βάσει της νομοθεσίας και όλοι μαζί ως αναγνώστες των σχετικών σελίδων του Translatum να σκύψουμε με προσοχή και σεβασμό στο έργο των δημιουργών, να εμβαθύνουμε στα γραπτά τους και τους αφήσουμε να μιλήσουν στην ψυχή και στο μυαλό μας. Κι αφού το καταφέρουμε όλο αυτό, να μιλήσουμε για τους ανθρώπους αυτούς σε φίλους, γνωστούς και συγγενείς σε όλη την υφήλιο ώστε να μπορέσουν να τους γνωρίσουν και να τους αγαπήσουν όσο γίνεται περισσότεροι άνθρωποι. Αυτό θα είναι η μεγάλη νίκη της τέχνης, της ποίησης εν προκειμένω, και τελικά ένα μεγάλο προσωπικό μας επίτευγμα, αφού η τέχνη είναι το φως που διαλύει τα σκοτάδια του καθενός μας.
Title: Re: Τάκης Βαρβιτσιώτης
Post by: and33 on 25 Dec, 2008, 22:18:58
Χαίρομαι που το σχόλιο μου έγινε η αιτία να εκφράσετε τις απόψεις σας που είναι ξεκάθαρες και συμφωνώ μαζί σας. Θα μου επιτρέψετε κατ' αρχή να σας συγχαρώ για τη δουλειά σας στο διαδίκτυο μια και ασχολούμαι με τη ποίηση  - τα τελευταία χρόνια προμηθέυομαι συνεχώς ποιητικές συλλογές και διαβάζω καθημερινά-  θέλω όμως να πω κάτι ακόμα  για τον Τάκη Βαρβιτσιώτη . Είχα τη τύχη και τη τιμή να μιλήσω μαζί του σε μια από τις εκδηλώσεις και πραγματικά η κουβέντα μαζί του, τα λόγια του, είναι μια μαγευτική, για μένα , εμπειρία.
Γι αυτό και η πρόταση μου για εκδήλωση. Γι αυτή τη μαγεία της άμεσης επαφής.
΄Για το συμπέρασμα σας έχω να προσθέσω ότι για να γνωρίσουν τη τέχνη και εν προκειμένω τη ποίηση περισσότεροι άνθρωποι πρέπει να τους φέρουμε κοντά να ακούσουν και να γνωρίσουν την Ελληνική ποίηση. Η εμπειρία μου τα τελευταία χρόνια έδειξε ότι ποιητικές εκδηλώσεις σε συνδυασμό με κατάλληλη μουσική είχαν πολύ καλό αποτέλεσμα και έφεραν ανθρώπους στη ποίηση. Και τη χρονιά που μας έρχεται θα την επαναλάβουμε με φίλους.
Σας ευχαριστώ που με ακούσατε και σας διαβεβαιώ ότι παρακολουθώ καθημερινά τις αναρτήσεις σας.
Title: Re: Τάκης Βαρβιτσιώτης
Post by: wings on 25 Dec, 2008, 22:39:05
Ο Τάκης Βαρβιτσιώτης είναι ένας πολύ σεμνός, ευγενικός και προσιτός άνθρωπος. Και ασφαλώς κάθε επαφή μαζί του είναι σπουδαία εμπειρία. Την πρώτη Τρίτη κάθε μήνα, στο μέγαρο Βαρβιτσιώτη (Εγνατίας 108) η «Ποιητική εστία», μη κερδοσκοπικός σύλλογος που ίδρυσε ο Τάκης Βαρβιτσιώτης, έχει λογοτεχνικές εκδηλώσεις. Φέτος και του χρόνου (πρώτο εξάμηνο του 2009) οι εκδηλώσεις είναι αφιερωμένες στον ίδιο τον Τάκη Βαρβιτσιώτη και έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Όσοι θέλουν να γνωρίσουν τον ποιητή από κοντά, μπορούν να το κάνουν. Ο χώρος είναι πολύ μικρός αλλά ζεστός και φιλόξενος και πάντα «χίλιοι καλοί χωρούνε». :-)

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια και για τη διαρκή παρουσία σου στο Translatum. Χαίρομαι πολύ να βλέπω εδώ τους φίλους της ποίησης να γίνονται πιστοί «οπαδοί» της. Το αξίζει αυτό η ποίηση γενικά και η ποίηση της Θεσσαλονίκης ειδικότερα.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Γράφω σ' ένα κελί
Post by: wings on 20 Jan, 2009, 01:46:12
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Γράφω σ’ ένα κελί

Γράφω σ’ ένα κελί
Χιλιάδες λέξεις
Σαν ένας κατάδικος
Κι ύστερα βγάζω το κεφάλι μου
Έξω από τον φεγγίτη
Διψασμένος για λίγο γαλάζιο

Από τη συλλογή Φαέθων (1992)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ενωμένα χέρια (14)
Post by: wings on 10 Feb, 2009, 02:27:11
https://www.youtube.com/watch?v=KE6ViHScP9U

Μάνος Χατζιδάκις & Νίκος Γκάτσος, Έλα πάρε μου τη λύπη
(τραγούδι: Νάνα Μούσχουρη / δίσκος 45 στροφών του 1958)


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ενωμένα χέρια (14)

Με κοιτάζεις
Ένα ρουμπίνι ανάβει
Στο βυθό της θάλασσας
Ένας άλικος κύκλος
Με περισφίγγει

Μιλάς
Βουίζουν μέλισσες
Σε μια κυψέλη
Μια αιμάτινη σφραγίδα
Αποτυπώνεται στο στήθος μου

Σωπαίνεις
Γεννιούνται περιστέρια
Παγώνουν τα δάκρυα

Χαμογελάς
Λάμπουν ατέλειωτες
Δροσοσταλίδες
Ένα χέρι αόρατο μ’ οδηγεί
Στον προθάλαμο του ονείρου

Από τη συλλογή Ενωμένα χέρια (1980)
Title: Re: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ενωμένα χέρια (14)
Post by: and33 on 10 Feb, 2009, 17:53:55
Ένα ερωτικό ποίημα του Τάκη Βαρβιτσιώτη, όπως κι όλη η συλλογή «Ενωμένα χέρια», όπου ο μεγάλος αυτός ποιητής αφήνει τις λέξεις να κυλήσουν μέσα στο όνειρο της αγάπης.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Με τον αστερισμό του Ωρίωνα [Κυριακή πρωί...]
Post by: wings on 15 Mar, 2009, 01:50:59
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Με τον αστερισμό του Ωρίωνα [Κυριακή πρωί...]

[Από την ενότητα Με τον αστερισμό του Ωρίωνα]

Κυριακή πρωί
Κι ανάμεσα στα χείλη σου
Εξαφανίζεται ο χρόνος

Κυριακή πρωί
Κι ανάμεσα στα δόντια σου
Λάμπει το μήλο της ηδονής

Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά εγκώμια (2002)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Επιτάφιος [Θυμούμαι του μόχθου της σποράς την εποχή...]
Post by: wings on 14 Apr, 2009, 20:07:39
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Επιτάφιος [Θυμούμαι του μόχθου της σποράς την εποχή...]

Θυμούμαι του μόχθου της σποράς την εποχή
Σέρνει το αμαξάκι της η βροχή
Η ομίχλη ανάβει τις λάμπες
Ναυάγια πνιγμένα αστέρια
Μες στις καμπάνες θαμμένοι αποχαιρετισμοί

Μα κάπου ένας άνεμος
Αναδεύει τα φρύγανα

Εκείνοι που χλεύασαν το φως
Χάθηκαν κάτω από τη γη

Εκείνες που έκλαιγαν
Νιώθουνε μέσα τους ν’ αναρριγεί
Το βλέφαρο της χαραυγής

Κάποια ρωγμή ουρανού
Χείλη κρεμασμένα
Που ονειρεύονται ρυάκια

Ανθίζουν κιόλας οι σταυροί

Τα φωτοστέφανα έκρυψαν
Μέσα στο χιόνι τα δάκρυά τους

Και τι θα πείτε για τις λεμονιές
Και τι θα πείτε για τα πορτοκάλια
Όταν φορέσουνε τα γιορτινά τους τα Χριστούγεννα

Μάγοι κι αρνάκια
Θα ξανασμίξουν τα χνώτα τους
Για να ζεστάνουν το άστρο
Πάντα ίδιο
Και πάντα καινούργιο
Που τώρα κείτεται νεκρό

Από τη συλλογή Επιτάφιος (1951)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Λέξεις απλές
Post by: wings on 05 May, 2009, 17:27:47
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Λέξεις απλές

Λέξεις απλές όπως η φτέρη
Λέξεις εβένινες ή συντεφένιες
Λέξεις ταπεινές
Κοπέλες όμορφες
Που υφαίνουν τις αναμνήσεις μας
Λέξεις που λάμπουν
Κονιορτός από άστρα
Αλληλουχία μαγική
Λέξεις μεταμορφωμένες
Σε πανάρχαιη μουσική

Από τη συλλογή Άτριον (2000)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης: Δέκα ποιήματα της οργής και του χρέους, 1972-1973 (5)
Post by: wings on 08 May, 2009, 16:05:46
Τάκης Βαρβιτσιώτης: Δέκα ποιήματα της οργής και του χρέους, 1972-1973 (5)                                                             

Στον Γιάννη Ρίτσο

5

Ύστερα από τόσα εκατομμύρια πτώματα
Από τόσες ανοιχτές πληγές
Πριν από την έκλυση της φοβερής αστραπής
Η μαυρίλα καταπίνει τον ήλιο
Τα μάτια συστέλλονται
Μικραίνουν οι άνθρωποι
Χάνουν το πρόσωπό τους
Φορούν για παράσημα τη ντροπή
Και την καταφρόνια
Ίσως είναι κι αυτός ένας τρόπος
Να θυμηθούνε πάλι την ομορφιά
Να ξαναφτιάξουν έναν κόσμο καλύτερο
Από την αρχή

Από τη συλλογή Δέκα ποιήματα της οργής και του χρέους (1986)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης: Δέκα ποιήματα της οργής και του χρέους, 1972-1973 (6)
Post by: wings on 11 May, 2009, 20:20:42
Τάκης Βαρβιτσιώτης: Δέκα ποιήματα της οργής και του χρέους, 1972-1973 (6)                                                             

Στον Γιάννη Ρίτσο

6

Απαγόρευσαν τα παιδιά να τραγουδούν
Τους πεθαμένους να χαμογελούν
Απαγόρευσαν τα πληγωμένα άλογα
Να ερωτεύονται τη σελήνη
Τους σακάτηδες να έχουν δεκανίκια
Με τ’ αναμμένα μάτια τους
Πυρπόλησαν και το μικρότερο χορτάρι
Έφραξαν τέλος όλους τους φεγγίτες

Από τη συλλογή Δέκα ποιήματα της οργής και του χρέους (1986)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Η ηλικία του μύθου [Πίσω απ' το τζάμι βλέπω των άστρων τον ωκεανό...]
Post by: wings on 29 May, 2009, 11:36:47
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Η ηλικία του μύθου [Πίσω απ’ το τζάμι βλέπω των άστρων τον ωκεανό...]

[Ενότητα Η ηλικία του μύθου]

Πίσω απ’ το τζάμι βλέπω των άστρων τον ωκεανό
Και τα λεπτά σου δάχτυλα που εκτείνονται
Ίδιες χορδές μιας άρπας

Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά εγκώμια (2002)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Άνεμε εσύ της θάλασσας
Post by: wings on 15 Jun, 2009, 23:15:46
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Άνεμε εσύ της θάλασσας

στον Γ. Θ. Βαφόπουλο

Άνεμε εσύ της θάλασσας
Που τριγυρνάς αδιάφορος
Για τη χαρά και για τον πόνο των ανθρώπων
Που ψηλαφείς πότε χλιαρός και πότε παγωμένος
Το ηλιοκαμένο δέρμα τους
Που διαπερνάς ορμητικός
Την άβυσσο του ωκεανού
Σαν άγριο περιστέρι
Και που χαρίζεις σ’ όλους τους τυφλούς
Τα πιο ακριβά στολίδια σου
Άνεμε εσύ της θάλασσας
Που τραγουδάς την όλβια ηλικία της
Και με σταλαγματιές νερού
Ραντίζεις τ’ άστρα στα επουράνια
Μαστίγιο αστραφτερό
Που όλες τις βάρκες στη στεριά συνάζεις
Κανένας τώρα δε σε συλλογιέται
Κανένας δε ζητάει το φιλντισένιο σου άλογο
Κανένας δεν ακούει τη μουσική σου
Αλλ’ όμως άνεμε της θάλασσας εσύ
Αγαπημένε φίλε μου άκουσε
Εγώ που τόσα καλοκαίρια
Ολόρθος πάλεψα μαζί σου
Και που με νίκησες
Δεν σε ξεχνώ
Αν θες μπορείς να φύγεις για την ώρα
Και να κρυφτείς όπως σου πρέπει
Ψηλά στο πιο άθικτο γαλάζιο

Από τη συλλογή Ακόμα ένα καλοκαίρι (1987)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Μέσα από το φέγγος των λέξεων
Post by: wings on 31 Jul, 2009, 18:34:17
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Μέσα από το φέγγος των λέξεων

Μέσ’ απ’ το φέγγος των λέξεων
Ή μέσα από ένα πένθος
Που δεν έχει ουρανό
Οι ποιητές μεταναστεύουν
Σε μιαν άλλη σιωπή
Όπου στραφτοκοπούν
Χιλιάδες άσπιλες ψυχές
Χιλιάδες γαμήλια
Δαχτυλίδια

Από τη συλλογή Οι δρόμοι του ουρανού (2006)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ερείπια
Post by: wings on 25 Oct, 2009, 12:39:19
Μη μου μιλάς για τίποτα - Παύλος Σιδηρόπουλος - by Maria - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=zSpmAVBWwWY)

Ανδρέας Θωμόπουλος, Μη μου μιλάς για τίποτα
(τραγούδι: Παύλος Σιδηρόπουλος / δίσκος: Ο ασυμβίβαστος (1979))


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ερείπια

Το κλειστό βιβλίο
Το λυπημένο βιολί
Ο ραγισμένος άγγελος που αγρυπνεί

Πού είστε παιδικά μου χέρια
Με λησμονήσατε
Μα δεν μπορώ
Δεν έχω πια τα μάτια μου να κλάψω

Η βροχή αποκλείστηκε στον κήπο
Απ’ τα κλαδιά των δέντρων κρέμονται
Καρδιές
Μικρά φώτα
Ο ήχος μιας καμπάνας
Η προσευχή

Ακόμα καπνίζουν
Των ημερών τα ερείπια

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Σ' ανακαλύπτω πάλι
Post by: wings on 24 Feb, 2010, 19:13:43
https://www.youtube.com/watch?v=_vU7fw-698o

Yanni, Nostalgia

Τάκης Βαρβιτσιώτης, Σ’ ανακαλύπτω πάλι

Σ’ ανακαλύπτω πάλι
Ω επισκέπτρια νυχτερινή
Μαστιγωμένη απ’ όλους τους ανέμους
Και υψώνω ένα δέντρο
Για να στηρίξω τη λύπη μου
Και ξεδιπλώνω έναν ουρανό
Για να προετοιμάσω την πτήση μου
Ίσαμε σένα

Πόσο μακρύς ο δρόμος
Για να φτάσω την ερημιά των ματιών σου
Για ν’ ανασύρω τα μάτια σου
Μέσ’ απ’ τη στάχτη του καιρού
Να ξεχωρίσω τα λόγια σου
Που ολοένα ξεμακραίνουν
Και μόλις ακούγονται
Ίδιο ανατρίχιασμα νερού

Από τη συλλογή Η Μεταμόρφωση (1971)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Είναι η ώρα
Post by: wings on 24 May, 2010, 01:39:36
https://www.youtube.com/watch?v=2czRsvf8KL0

Αφροδίτη Μάνου, Η νύχτα (δίσκος: Σαν Αφροδίτη (1986))

Τάκης Βαρβιτσιώτης, Είναι η ώρα

Είναι η ώρα που κλείνουν τα παράθυρα
Που η μικρή κόρη της σελήνης
Περνάει ανάμεσα από το φεγγίτη
Πάνω στα νερά της μουσικής

Είναι η ώρα που ένα αόρατο σπαθί
Πλανιέται πάνω από τα χείλη μας
Και δυναμώνει η λάμψη των φιλιών
Που η μαύρη νύχτα ξεπετιέται από τ’ αρμάρια
Και βουλιάζουν οι στέγες κάτω από την πάχνη των πουλιών

Είναι η ώρα που κυλάει μέσα στις φλέβες μας
Το αίμα όλων των αγαπημένων μας νεκρών
Και που ευωδιάζουν τα λείψανα σαν άνθη πορτοκαλιάς
Που αποτυπώνεται πάνω στα τζάμια
Η κίτρινη κόμη της λησμονιάς

Από τη συλλογή Η ατραπός (1984)


Για τη συλλογή αυτή ο ποιητής Τάκης Βαρβιτσιώτης τιμήθηκε το 1984 με το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ομορφιά δίχως πρόσωπο
Post by: wings on 18 Sep, 2010, 21:38:36
https://www.youtube.com/watch?v=St_V66iZAZc

Σταμάτης Σπανουδάκης, Πρόσωπα
(τραγούδι: Ιροντίνα / δίσκος: Νύφες (2004))


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ομορφιά δίχως πρόσωπο

Σ’ εσένα που ήρθες
Απ’ έναν κόσμο που δεν γνωρίζω
(Μοναδικό άσυλο της λησμονιάς)

Που ο άνεμος σμιλεύει
Στοχαστικά την κατατομή σου

Κι ο χρόνος απομακρύνεται
Τρομαγμένος
Δίχως ν’ αγγίζει την όψη σου

Σ’ εσένα που είσαι
Ένα κομμάτι νύχτας
Μες στη μοναξιά του κόσμου
Σχεδιάζοντας μεθυσμένα αστέρια
Και πετάγματα πουλιών

Αδιαπέραστη ιδεατή
Λυπημένη
Σαν ένα σύννεφο που βουλιάζει στα έλη

Φάντασμα της ομίχλης
Που σιγοπερπατεί

Τρέχω χαρούμενος
Να σε προϋπαντήσω

Να σε ξαναγεννήσω
Κάτω απ’ τον ήλιο
Πιο αληθινή.

Από τη συλλογή Το πέπλο και το χαμόγελο (1963)
Title: Re: Τάκης Βαρβιτσιώτης
Post by: wings on 01 Feb, 2011, 18:21:32
Τάκης Βαρβιτσιώτης [Takis Varvitsiotis] (1916-2011) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=119798.0)
Title: Re: Τάκης Βαρβιτσιώτης
Post by: mavrodon on 06 Feb, 2011, 23:14:44
Πολύ καλό το αφιέρωμα στον εκλιπόντα σεμνό ποιητή της Ελένης Μπίστικα στη σημερινή Καθημερινή της Κυριακής με συνεντεύξεις πνευματικών ανθρώπων της γενέθλιας πόλης του.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_06/02/2011_431646.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Μην πεις ποτέ σου
Post by: wings on 25 May, 2013, 00:04:46
https://www.youtube.com/watch?v=iy1UWQid6JE

Nicola Piovani, La vita è bella (από την ομότιτλη ταινία του Roberto Benigni το 1997)

Τάκης Βαρβιτσιώτης, Μην πεις ποτέ σου

Μην πεις ποτέ σου δεν είν’ όμορφη η ζωή
Όταν θα δεις το φως να χαμηλώνει,
Όταν τα φύλλα τα ξερά θα πέφτουνε στα πόδια σου
Κι όλα τα σήμαντρα θα χαιρετούν τους ίσκιους
Μην πεις δεν είναι όμορφη η ζωή.

Ο λόφος θα ντυθεί με των ματιών σου την αχλύ,
Τα χέρια θ’ αγκαλιάζουνε την επιτύμβια στήλη,
Και της φωνής σου το πουλί θα μένει πάντα σταυρωμένο.
Όμως μην πεις δεν είναι όμορφη η ζωή.

Της μέρας οι ήχοι δε θα φτάνουν ως τα χείλη σου τα ωχρά,
Ούτε οι ανοίξεις πια θα τραγουδούν κάτω απ’ τα βλέφαρά σου,
Μόνο ένα σύννεφο καμιά φορά θα σε δροσίζει την αυγή
Κι ένα λουλούδι θα πενθεί μετέωρο τη σιωπή σου.

Χρόνια και χρόνια θα περάσουνε, μα εσύ να τη ζητήσεις
Το χρώμα σου να ξαναδείς μες στων αγγέλων το σκιόφως,
Μη λησμονήσεις τ’ άσπρα τριαντάφυλλα,
Μην αμελήσεις τ’ ουρανού τη γύρη,
Μην πεις δεν είναι όμορφη η ζωή.

Την ακατάλυτη μοίρα της πέτρας μη φθονήσεις,
Τ’ άσπιλα μάρμαρα, την παγωμένη στάλα,
Την άφθιτη, που κρέμεται απ’ το δέντρο του καιρού,
Ούτε ένα όνομα γυμνό και πικραμένο σαν τον ύπνο σου.

Μόνο κατέβα πιο βαθιά, πολύ βαθιά, μέσα στην κοίτη
Της γης, όπου ξαπλώνουνε τις ρίζες τους τα κυπαρίσσια,
Ώσπου η βραδιά να γείρει ατάραχη να εμπιστευθεί
Το πιο απόκρυφο άστρο της μες στην υγρή σου κρύπτη.

Κι ύστερα σχίσε της αράχνης τον πλοκό που σε τυλίγει,
Ανασηκώσου με τα οστά γεμάτα μουσική,
Κι αν είν’ ο ίσκιος σου τόσο πλατύς, τους δυο μας να σκεπάσει.
Μα πρόσεξε μη γελαστείς, μη λησμονήσεις,
Μην πεις ποτέ σου δεν είν’ όμορφη η ζωή.

Από τη συλλογή Η γέννηση των πηγών (1959)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ρεμβασμός ανάμεσα σε ερείπια
Post by: wings on 19 Oct, 2014, 23:11:54
https://www.youtube.com/watch?v=ghnECIDk_e0

Wolfgang Amadeus Mozart, Piano Concerto No. 21 in C major, K. 467 (1785) [performed by Martha Argerich]

Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ρεμβασμός ανάμεσα σε ερείπια

[Ενότητα Φθινοπωρινή σονάτα (1964-1970)]

Ω η πρώτη μας επαφή με τα πράγματα
Μέσα στου γκρίζου πρωινού τη σιωπή
Καθώς κατέβαινε ο ουρανός ανάμεσά μας
Καθώς χιόνιζε και μας απειλούσαν οι καταιγίδες
Ενώ πασχίζαμε να ξεδιαλύνουμε μέσα στο αλφάβητο των κοραλλιών
Υδρίες και τάφους θαλασσινούς
Και παλιούς καθρέφτες που επάνω στην όψη τους
Έπλεαν κάποτε μελωδικές τριήρεις

Ύφαλοι και νερό και μες στην άμμο θαμμένα
Τα λείψανα μιας σκουριασμένης άνοιξης
Ακρωτηριασμένα αγάλματα εκμαγεία του έρωτα γύψινες προσωπίδες
Θρυμματισμένοι κίονες και γκρεμισμένοι ναοί
Μια κόρη χρυσωμένη από χιλιάδες φθινόπωρα
Ένα πλήθος λαμπερά ονόματα
Και οι πρώτες μολπές των σειρήνων
Υπόγειες σκοτεινές στοές όπου σαν άλλοτε θρηνεί ο αγέρας
Το αναπαμένο μες στα ερείπια χέρι του χωρικού
Οι νεκρές αυλητρίδες που αχτινοβολούν κάτω απ’ το χώμα
Το γαμήλιο πέπλο τα κάνιστρα της πομπής
Ο περιούσιος σπόρος κάποιας ολόφωτης ζωής
Που επαναλαμβάνεται από φυτό σε φυτό
Η αναμμένη δάδα που μεταβιβάζεται από χέρι σε χέρι
Γοργόνες και Τρίτωνες και θαλάσσιοι ίπποι
Που πάντοτε σέρνουν το άρμα της Αμφιτρίτης

Αλλά και μέσα στο νεκρό τούτο βασίλειο
Σ' ανακαλύπτω πανάρχαιη κρήνη της πατρίδας μου
Όπως του ύπνου το μαργαριτάρι ανακαλύπτει στη δύση το κοχύλι του
Όπως το ρόδο την πορφυρή του λάμψη μέσα στο μνήμα της σκιάς

Δώσ’ μου τη διάφανη παρθενική λαλιά σου
Για να μπορώ πιο εύκολα να υπερασπίσω την αγάπη
Για να χαρίσω στο χιόνι της φωνής μου τη ζεστασιά
Απ’ τη μενεξεδένια σου πληγή σταλάζει ο ουρανός
Βλέπω κιόλας το αείροο φως της καταγωγής μου
Τον αναλλοίωτο πίνακα των στοιχείων
Ακούω το κάλεσμα του προαιώνιου δρυμού
Μέσα στου γκρίζου πρωινού την ανατριχιαστική σιωπή
Αισθάνομαι πως ξαναγεννιέμαι

Μακριά εκεί κάτω στον ορίζοντα
Ένας απέραντος κύκλος λευκών πουλιών εκτείνεται
Εκτείνεται ολοένα

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Χριστουγεννιάτικα τριαντάφυλλα
Post by: wings on 24 Dec, 2014, 23:31:32
(https://www.artic.edu/iiif/2/2f84eeb6-393f-4f72-0332-6615896f1634/full/843,/0/default.jpg)

Edvard Munch, The Girl by the Window (1893)
© 2014 The Munch Museum / The Munch-Ellingsen Group / Artists Rights Society
(ARS), New York
Πηγή: The Girl by the Window | The Art Institute of Chicago (http://www.artic.edu/aic/collections/artwork/154235)


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Χριστουγεννιάτικα τριαντάφυλλα

Ο τελευταίος καπνός
Στην όχθη τ’ ουρανού

Πίσω απ’ το τζάμι
Χέρια κάτασπρα
Ικετεύουν σαν πουλιά

Κι ένα λυχνάρι θρυμματίζεται
Σχηματίζοντας
Μικρές κόκκινες φλόγες

Τότε
Κάποια παιδούλα
Αρχίζει να γράφει
Το πιο ωραίο της ποίημα

Από τη συλλογή Η ατραπός (1984)


Για τη συλλογή αυτή ο ποιητής Τάκης Βαρβιτσιώτης τιμήθηκε το 1984 με το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Παρελθόν
Post by: wings on 17 Jan, 2016, 23:59:03
Efyges Nwris - Arvanitaki - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=9vVWJupH6_A)

Σταμάτης Σπανουδάκης & Αντώνης Ανδρικάκης, Έφυγες νωρίς
(τραγούδι: Ελευθερία Αρβανιτάκη / δίσκος: Κοντραμπάντο (1986))


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Παρελθόν

[Ενότητα Πρώτα ποιήματα (1941)]

Έφυγες
Και οι καθρέφτες έχουν σβήσει

Ακόμα θυμούμαι
Το χέρι σου
Που αναζητούσε τον ήλιο

Έμεινε μόνο
Ένα φθινόπωρο
Μια μακρινή ομίχλη
Το παράπονο της υδρορρόης

Κι όταν νυχτώνει
Κάποια βροχή από άστρα
Που φέγγει

Πίσω από τη μνήμη

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Αντανάκλαση
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 00:04:43
ΚΑΤΑΧΝΙΑ-ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=4vrmlTnl9AE)

Χρήστος Λεοντής & Κώστας Βίρβος, Καταχνιά
(τραγούδι: Στέλιος Καζαντζίδης & χορωδία / δίσκος: Καταχνιά (1964))


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Αντανάκλαση

[Ενότητα Πρώτα ποιήματα (1941)]

Ένα βρέφος ξανθό
Αναπνέει τα σύννεφα

Λησμονημένος ήχος
Ρυτιδώνει τη μνήμη
Τον ουρανό

Διαλύεται σε πρίσματα η οροφή

Το ερειπωμένο ρολόι
Ανάστησε τη μουσική

Ένα μπουκέτο άγγελοι
Κρυμμένο άρωμα
Στο παγωμένο δωμάτιο

Ακούονται βήματα

Οι παιδικές ημέρες επιστρέφουν
Γεμάτες χιόνια

Η συνοδεία του χρόνου
Περιφέρεται αόρατη
Μέσα στην καταχνιά

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Εσωτερικό λυκόφως
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 00:09:51
F. Chopin - Waltz in C sharp Minor Op.64 No.2 - Vladimir Horowitz - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=ACsb-VCzTbQ)

Vladimir Samoylovich Horowitz plays Frédéric François Chopin’s waltz in C-sharp minor, Op. 64, No. 2

Τάκης Βαρβιτσιώτης, Εσωτερικό λυκόφως

[Ενότητα Πρώτα ποιήματα (1941)]

Ο άνεμος
Λίγα φύλλα
Κάποια πτυχή

Μια βροχή αμνημόνευτη
Συνεχής
Τα φώτα που φεύγουν

Και το πένθιμο βαλς

Πίσω απ’ τους τρόμους
Απ’ τα παραπετάσματα
Του δειλινού
Ο καθρέφτης αναζητεί
Μια χαμένη ανταύγεια

Βλέμμα που αγκαλιάζει
Ολόκληρο το διάστημα

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Η φωτεινή σιωπή
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 00:15:03
Vivaldi Summer The Four Seasons High Quality - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=xhkoUQ7HdIQ)

Julia Fischer plays Antonio Vivaldi‘s Summer (from The four seasons)

Τάκης Βαρβιτσιώτης, Η φωτεινή σιωπή

[Ενότητα Πρώτα ποιήματα (1941)]

Η φωτεινή σιωπή
Σταλάζει
Από τα χείλη της πρωίας

Ένα γέλιο κατρακυλά
Μικρό χαλίκι

Λουλούδια
Και πάλι λουλούδια

Σε κάθε λουλούδι
Ένα βιολί

Κρατούμε στα χέρια μας
Την καρδιά των κοριτσιών

Ωραίο κουτί

Του ήλιου θύμηση
Θρεμμένη
Με των πουλιών τα κρύσταλλα

Και με το πάθος των εποχών

Ένα σπιρούνι
Στην πλαγιά του ανέμου

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Arabesques
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 00:22:00
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Arabesques

[Ενότητα Πρώτα ποιήματα (1941)]

μνήμη Claude Debussy

Claude Debussy - Arabesque No. 1 ( AldocCiccolini - piano) - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=XBYJna3PvsM)

Aldo Ciccolini plays Claude Debussy‘s Arabesque 1

Ανοιγμένοι κάλυκες
Λευκοί

Ο ύπνος των παιδιών στολίζεται
Γαλανές πεταλούδες

Μες στην τολύπη των ονείρων
Η μακρινή ανταύγεια των ουρανών

Το αίμα της καταιγίδας
Πίσω απ’ τα τζάμια

Όταν εισδύει
Το μυστικό λυκόφως

Στο ανθισμένο παράθυρο
Λικνίζεται
Το φέγγος μιας κόρης

Μελωδικό ηλιοτρόπιο

*

Debussy - Arabesque No. 2 (Ciccolini) - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=KKHeEw7whUQ)

Aldo Ciccolini plays Claude Debussy‘s Arabesque 2

Το αναβρυτήριο
Μιας γυάλινης φωνής

Τα μελαγχολικά παράθυρα

Και οι βελόνες
Της τελευταίας αναλαμπής

Οι αχτίδες γέρνουν
Μες στ’ ανθογυάλια

Ήχοι χλωμοί
Ανεπαίσθητοι
Μας αποχαιρετούν

Ένα χαμόγελο
Που κρύβεται μες σ’ ένα ρόδο

Ο ουρανός όταν κλείνει
Τα βλέφαρά του

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ηλικία
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 00:30:46
Manos Hadjidakis - Sweet Movie II - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=0O02bsYfX9U)

Μάνος Χατζιδάκις, Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
(τραγούδι: Μαρία Κράτηρα / δίσκος: Sweet movie (1974))


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ηλικία

[Ενότητα Πρώτα ποιήματα (1941)]

Ήρθε λοιπόν η στιγμή
Η επίσημη
Η μοναδική

Το άστρο που ευωδιάζει
Απ’ τους κοιτώνες των παιδιών

Άρρητη στοργή

Σε περιμένει
Έν’ άσπρο τριαντάφυλλο

Ο καημός των ματιών μου
Που ακόμα δεν άνθισαν

Περισυλλέγοντας το μυστήριο
Λικνίζοντας τη σιωπή

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Σε κάποιον άλλο ουρανό
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 00:36:12
Μάνος Χατζιδάκις "άστρο της ανατολής" - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=hQ1WkRrx9LM)

Μάνος Χατζιδάκις, Άστρο της ανατολής (δίσκος: Οδός ονείρων (1962))

Τάκης Βαρβιτσιώτης, Σε κάποιον άλλο ουρανό

[Ενότητα Πρώτα ποιήματα (1941)]

Ωραία τραγούδια
Μου έφερε
Τούτος ο μήνας
Το πρωτοβρόχι

Τι χαρά
Τι ασφοδέλια

Τι κρίνοι

Η απόστασή μου από τον ουρανό
Μικραίνει

Σβήνουν τα βήματα

Σε κάποιον άλλο ουρανό
Μια πιο γλυκιά φωνή
Ανεβαίνει

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ωραίο άστρο
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 00:49:51
Bithikotsis, Theodorakis - Me to lihno tou astrou (1977) - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=5APha1PRUQQ)

Οδυσσέας Ελύτης & Μίκης Θεοδωράκης, Με το λύχνο του άστρου
(τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης & χορωδία από συναυλία το 1977 στον Λυκαβηττό (https://thepoetsiloved.wordpress.com/2011/10/31/kostas-papadopoulos-to-axion-esti-1977-lycabettus-odysseas-elytis-mikis-theodorakis-%CE%BF%CE%B4-%CE%B5%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7/) / δίσκος: Το άξιον εστί (1964))[/url]
[/font]

Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ωραίο άστρο

Κοιμούμαστε
Με τους αγγέλους μαζί κοιμούμαστε

Ένα φτερό μας αγγίζει

Με κάτι ρόδες παλιές
Σχεδόν χαλασμένες
Ερευνούμε τα κοιμητήρια

Παίρνουμε από το χέρι τη μνήμη

Η ελπίδα λάμπει πάνω στα χόρτα

Προχωρούμε σε δάση στρωμένα
Με χείλη από γαρύφαλλα
Που τα ξεπροβοδούν γαλάζιες κορδέλες

Αόρατα λουλούδια μας ακολουθούν
Χλωμά κορίτσια
Και παιδιά πεθαμένα

Κλεισμένοι στην πτήση μας
Αναζητούμε
Ένα ωραίο άστρο
Με κάτασπρα φύλλα

Ν’ αντέχει στον άνεμο

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Εγκαρτέρηση
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 00:57:38
ΝΤΑΛΑΡΑΣ DALARAS " ΑΝ ΔΕΙΣ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΟΥ ΕΡΗΜΙΑ " 1970 - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=Ro9z4e_D2-I)

Σταύρος Κουγιουμτζής, Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά (http://littlenautilus.blogspot.gr/2010/04/blog-post_11.html)
(τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας / δίσκος: Νάτανε το '21 (1970))


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Εγκαρτέρηση

Ένα πέπλο βουτηγμένο στη δυστυχία
Δίχως ανταύγειες

Μια νύχτα πυκνή που τη ριγώνουν οι αστραπές

Το άδειο φως της λάμπας
Και οι σκιές
Που κινδυνεύουν στην άκρια κάθε φύλλου

Όταν αγγίζουμε τη γαλήνη με τις γαλάζιες πτυχές
Των ημερών τα δάκρυα
Που λάμπουν πάνω στο χώμα
Αφήνοντας τον ύπνο μας στη σκόνη του ήλιου

Όταν προσμένουμε ν’ ανοίξουν
Τα γκρίζα λουλούδια της περιπέτειας

Το πρώτο άστρο που πέφτει
Πάνω στη στέγη

Κι ένα βλέφαρο κλειστό
Διπλωμένο
Κρυμμένο βαθιά μέσα μας

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Δίχως μουσική
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 01:02:32
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Δίχως μουσική

Στα μαραμένα φύλλα
Αιωρείται η εποχή

Ο κήπος είναι γεμάτος κομμένα χέρια

Κλείστε μου την καρδιά
Κλείστε μου τα μάτια

Έχω απαυδήσει να συλλέγω θανάτους

Αλίμονο
Οι παπαρούνες μονάχα
Ξαναβρίσκουν
Το αίμα τους στη χλόη

Οι άνθρωποι πια δε γνωρίζουν τη μουσική

Τα δέντρα εξαφανίστηκαν

Έμεινε μόνο ο ουρανός

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Μεταθανάτιο
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 01:08:31
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Μεταθανάτιο

Θρυμματίστηκε ο καθρέφτης μου
Και το χαμόγελό μου

Πίσω απ’ τα σύννεφα
Μια λευκή μορφή
Με περιμένει
Μακραίνοντας του χαμογέλιου μου τα θρύμματα

Ύστερα έρχεται το σκοτάδι
Μια αιχμή λαμπερή
Ένα μεγάλο μάτι που αργοπορεί σε κάθε γραμμή
Το κρύο και η αλήθεια

Ένας καπνός που βγαίνει από το στήθος μου

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Φαντασμαγορία
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 01:14:39
ΓΙΟΒΑΝΝΑ ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΑΡΑ - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=bT6rvEWUu58)

Σπήλιος Μεντής, Κι όμως υπάρχει χαρά
(τραγούδι: Γιοβάννα / δίσκος: Γιοβάννα: τα ερωτικά του ’60 (1996))


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Φαντασμαγορία

Η απίθανη χαρά μας

Ταξιδεύοντας με διαμαντένιο αμάξι
Σε δρόμους εσπερινούς
Που γέννησε το φως

Και το βελούδο
Σιωπηλό

Μες στις βιτρίνες του ύπνου
Δείχνοντας το αίμα του

Αχτίδες ντυμένες χορεύτριες
Ήρθαν να πλύνουν το πένθος
Τους μαύρους κήπους
Όπου κοιμούνται οι πεθαμένοι

Ω τα γαλάζια δροσερά φύλλα
Που κυλούν πάνω στα μάτια μας
Τα τελευταία δάχτυλα της χαραυγής

Σκιές που στάζουν μες στην καρδιά μας

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Άρρητη γέννηση
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 01:17:47
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Άρρητη γέννηση

Σημαίες πολύχρωμες
Έσυραν τα λουλούδια
Στον ουρανό

Δε φαίνεται πια τίποτα

Μονάχα ένα δάσος
Από ελευθερωμένα ονόματα

Και ο κρίνος της προσευχής

Δάκρυα
Φύλλα που ανοίγουν
Πάνω στο τζάμι

Δροσερά ολοκαίνουργα φύλλα

Οι κοπέλες φιλιούνται με τους καθρέφτες
Γίνονται άστρα

Και πέφτουν στο νερό

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Παρουσία
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 01:22:28
Μιλτιάδης Πασχαλίδης - Παρουσία (Στη Λ.) - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=KERtxLpQgv0)

Μίλτος Πασχαλίδης, Παρουσία (στη Λ.)
(δίσκος: Ξένιος – Η Κρήτη εντός μου (2010))


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Παρουσία

Ήταν ο καιρός που ο κόσμος έμοιαζε με μια γαλάζια κάμαρα
Που τα κορίτσια εγκαταλείπονταν μέσα στους κρίνους

Προτού αρραβωνιαστείς με το χιόνι

Πριν απ’ τα δάκρυα τα λόγια και τους λυγμούς

Όταν ριγούσαν τα σώματα νικημένα απ’ το φως
Και η ψυχή μου έλιωνε σε νιφάδες

Όταν ο ήλιος έβρεχε
Φιλιά παράσημα και υακίνθους

Τότε μου φανερώθηκες
Ντυμένη τα χρώματα της καρδιάς μου

Στην αρχή φωτεινή
Με κάτασπρους φιόγκους
Από αισθήματα

Κι έπειτα κρύφτηκε τ’ ομοίωμά του
Πίσω απ’ τον άνεμο

Φωνή ανοιξιάτικη
Που γλίστρησες
Στον ουρανό

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Σπουδή
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 01:27:47
ΤΟ ΧΑΤΗΡΙ.ΔΗΜ.ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ.(Β ΦΩΝΗ,ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ).wmv - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=Hdml_Tlv4JE)

Μίκης Θεοδωράκης & Λευτέρης Παπαδόπουλος, Το χατίρι (https://thepoetsiloved.wordpress.com/2010/11/14/kostas-papadopoulos-mikis-theodorakis-to-hatiri-lefteris-papadopoulos-dimitris-mitropanos-haris-alexiou-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%AF%CF%81%CE%B9-%CE%BC%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%B8%CE%B5/)
(τραγούδι: Δημήτρης Μητροπάνος & Χάρις Αλεξίου / δίσκος: Τα πικροσάββατα (1984))


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Σπουδή

Ψυχές ζωγραφισμένες σ’ ένα χαρτόνι

Θλιβερά ναυάγια
Πιο πέρ’ απ’ τη θάλασσα

Πιο ψηλά
Οι καπνοί του χειμώνα

Πιο χαμηλά
Η ασήκωτη πλάκα

Η λάμπα και το βλέφαρο
Οι σπινθήρες του ύπνου

Ανάβει ένα ρόδο
Η άνοιξη τρέμει σα νεογέννητο

Επάνω στο νερό απλώνεται
Η νύχτα

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Θέμα για ζωγραφική
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 01:31:37
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Θέμα για ζωγραφική

Μια κάμαρα γυρτή

Χέρια γαλάζια
Των αγγέλων τα χέρια
Που κρατούν την οροφή

Το σκοτεινό παράθυρο
Το δακρυσμένο τζάμι
Ο άνεμος
Η σιωπή

Ένα μάτι ακόμα μέσα σ’ ένα κλουβί

Όνειρο απρόσιτο
Κλειδωμένο μες στο συρτάρι

Το αναμμένο κερί
Που διασχίζει τον ύπνο

Οι καθρέφτες που συλλογίζονται
Βλέφαρα πεθαμένα

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Νοσταλγία
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 01:36:20
ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ-ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ-BRUEGEL - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=IFuQhKEuqVI)

Σταμάτης Κραουνάκης & Λίνα Νικολακοπούλου, Παιδικά παιχνίδια
(τραγούδι: Γιώργος Μαρίνος / δίσκος: Στον αστερισμό της Μέδουσας (1984))


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Νοσταλγία

Παιδικές ώρες

Θάνατοι των ημερών
Ωραίοι
Σαν ώριμα μήλα

Όταν μας πρόσμεναν
Στην άκρη του έρημου δρόμου
Κάποια τεφρή χαρά
Ένα παιχνίδι χαλασμένο

Όπως προσμένουμε οι νεκροί να μας μιλήσουν
Οι νεκροί που ποτέ δε θα μιλήσουν

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Νυχτερινό
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 01:40:16
ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ - Αργό Νυχτερινό Ζεϊμπέκικο - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=mzoV186ecRI)

Μάνος Χατζιδάκις, Αργό νυχτερινό ζεϊμπέκικο
(ενορχήστρωση: Τάσος Καρακατσάνης, πιάνο: Μάνος Χατζιδάκις / έργο: 30 νυχτερινά (1983))


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Νυχτερινό

Στο δάπεδο
Ένα σβησμένο κερί

Του φεγγαριού τα μέταλλα
Πάνω στις στέγες

Νύχτα ενδόμυχη
Σαν κάμαρα κλειστή

Δυο σκονισμένα γάντια κιτρινίζουν
Πίσω απ’ τα τζάμια τ’ ουρανού

Ο θάνατος είναι καθρέφτης

Ποιος είπε πως δε μιλούν οι νεκροί

Μέσα στη σιωπή φυτρώνουν
Τα λόγια τους σαν το χορτάρι

Με κλειστές πόρτες
Με κλειστά παράθυρα

Έρχεται η βροχή

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Υστερόγραφο
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 01:44:07
ΑΜΠΑΤΖΗ ΡΙΤΑ ΓΚΑΖΕΛΙ ΝΕΒΑ ΣΑΜΠΑΧ - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=7d9dnIY37NE)

Γκαζέλι νεβά σαμπάχ (αμανές)
(βιολί: Δημήτρης Σέμσης (Σαλονικιός), κανονάκι: Λάμπρος Σαββαΐδης, τραγούδι: Ρίτα Αμπατζή / δίσκος 78 στροφών του 1934)


Τάκης Βαρβιτσιώτης, Υστερόγραφο

Όταν έρθει η ώρα της αναχώρησης
Μη λυπηθείτε φίλοι μου
Μη λυπηθείτε

Θα πνεύσει ένας άνεμος φορτωμένος
Νεκρά φύλλα
Φωνές λησμονημένες

Αθόρυβα θα περάσετε
Το παγερό παράθυρο
Που ανοίγει προς τη νύχτα
Νύχτα σκληρή
Πιο τρομερή κι απ’ όλους τους ανέμους
Πιο άδεια κι απ’ την απουσία

Θα ’ναι βαθιά η τρυφερότητά σας
Και το φιλί της αγάπης
Θα σας φωτίσει

Όταν έρθει η ώρα της αναχώρησης
Μη λυπηθείτε φίλοι μου
Μη λυπηθείτε

Ας ταξιδέψει το χαμόγελό σας
Από στόμα σε στόμα

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Αγωγή
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 01:51:51
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Αγωγή

Πόσος καιρός να ’χει τάχα περάσει
Που είμαι μονάχος κλεισμένος
Μέσα σ’ αυτό το δωμάτιο
Μακριά απ’ την άρρωστη πόλη
Που ζωγραφίζει το χιόνι

Γιατί αυτή η σιωπή που βαραίνει τα τζάμια
Και που την αναπνέω

Πάνω στο πιάνο άρχισε να βρέχει
Και δεν υπάρχει καμιά ελπίδα

(Καμιά ελπίδα πια δεν υπάρχει)

Η βροχή μεταμορφώνεται
Σ’ ένα μεγάλο λουλούδι
Σκεπασμένο από άγρυπνα μάτια
Κι από άσωτα μαργαριτάρια

Η αθωότητα φιλήθηκε με το ψέμα

Θα φέρω μια λάμπα
Δε θα μιλήσω
Βαρύς απ’ τον πόνο
Θα λησμονήσω

Μέσα στις τσέπες μου κρύβω
Κάποιες μικρές καμπάνες

Κάτι κοχύλια
Με την αφή της θάλασσας

Είμαι γυμνός σα μια πέτρα
Έν’ άστρο σε μια φωλιά
Ένα καλάμι που τραγουδά

Μπορώ να κοιτάξω
Ένα παιδί που κοιμάται χαμογελώντας

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Το σπίτι του ποιητή
Post by: wings on 18 Jan, 2016, 01:59:30
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Το σπίτι του ποιητή

στον Pierre Reverdy

Πού πρέπει να φύγουμε
Να μη μας βλέπει κανείς

Πού πηγαίνουν οι ταξιδιώτες
Από πού έρχεται η καταιγίδα

Νύχτωσε

Οι κούκλες ξυπνούν
Βγαίνουν απ’ τα κουτιά τους
Καλησπερίζουν
Τα παραθυρόφυλλα φοβήθηκαν
Οι πόρτες κρυφομιλούν

Πώς κατόρθωσα να δρασκελίσω αυτό το κατώφλι
Ποια φωνή με καλεί

Γύψινα μέτωπα
Ωραία κορίτσια
Που γίνατε συντρίμμια

Τα λυπημένα χέρια σας ναυάγησαν στον ουρανό

Του ήλιου αχτίδες
Χείλη που ανάβετε μέσα στην κάμαρα
Όπως τα σπίρτα

Ερειπωμένοι τοίχοι σημαδεμένοι με περηφάνια

Καπνοδόχες που αναθρώσκετε μουσική

Από τη συλλογή Φύλλα ύπνου (1949)


Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Τα ποιήματα που την αποτελούν γράφτηκαν κατά τη μαύρη περίοδο 1941-1944 και περιέχουν άλλοτε έμμεσες κι άλλοτε σαφείς αναφορές στον πόλεμο.
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Άκουσε τη βροχή
Post by: wings on 28 Jun, 2019, 00:58:01
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Άκουσε τη βροχή

[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]

Άκουσε τη βροχή

Τα τυλιγμένα ονόματα
Μέσα στη λησμονιά

Στα μαραμένα κρύσταλλα
Ξυπνούν χορεύτριες

Άκουσε τη βροχή

Τα παιδικά σου χρόνια
Φορτωμένα θύμηση
Λευκή και γαλάζια

Ο κρίνος της λάμπας
Το σπαθί
Και η καρδιά σου

Άκουσε τη βροχή

Μια πεταλούδα πέταξε
Απ’ το τετράδιο

Μες στο κοχύλι της
Ανάβει
Ένα φως

Η μουσική

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Το φθινόπωρο πέρασε
Post by: wings on 09 Jul, 2019, 23:20:09
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Το φθινόπωρο πέρασε

[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]

Η ψιλή βελόνα της καταχνιάς
Τρυπάει τους διαβάτες
Η λάσπη ορίζει κιόλας τον δρόμο
Δεν θα ξυπνήσουν στο φως τα μαλλιά μου

Το φθινόπωρο πέρασε
Πήγε και κρύφτηκε
Κάτω απ’ τα βλέφαρά μου
Βλέφαρα επίμονα
Μυοσωτίδες από μετάξι

Αύριο θά ’ρθει
Η σιωπή

Κάτω απ’ το χιόνι
Δε θα γνωρίσω
Το δικό της φιλί

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Απόγευμα
Post by: wings on 09 Jul, 2019, 23:24:01
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Απόγευμα

[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]

Το ενταφιασμένο άρωμα του καλοκαιριού

Η κίτρινη σελίδα του δάσους
Που πενθεί

Σ’ όλους τους τοίχους
Τα εξαντλημένα δάχτυλα

Σ’ όλες τις ταράτσες
Οι σημαίες με τις πληγές

Οι διάφανες αισθήτες
Που φλέγονται στον ουρανό

Τα κομμένα λουλούδια
Τα ποτήρια με τα φιλιά

Τα λησμονημένα βλέμματα
Τα λόγια
Ο θάνατος
Το στόμα

Κλειδωμένο μ’ ένα τριαντάφυλλο
Λευκό

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Θρύλος
Post by: wings on 09 Jul, 2019, 23:28:12
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Θρύλος

[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]

Ο ήλιος φυλάγει
Τα ερείπια της κρήνης

Οι ώρες σωριάζονται
Μες στις δεξαμενές του ύπνου

Ο λύχνος της ταπεινής δροσιάς
Στους διαδρόμους
Της ξεθωριασμένης ημέρας

Οι καπνοί των πουλιών
Στα ίχνη του τρόμου

Θά ’ρθει μια νύχτα στο προσκεφάλι σου
Ένα κομμένο γιασεμί
Από τις φλέβες ενός παιδιού
Ένα τραγούδι
Από του χρόνου τις μηλιές
Τις ανθισμένες

Πού είσαι αγαπημένη μου
Διάφανη σαν τη βροχή

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ειδύλλιο
Post by: wings on 13 Jul, 2019, 21:10:43
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ειδύλλιο

[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]

Ποιος αποκοίμισε
Το χιόνι
Κι έμεινε αγνό για πάντα
Σαν ένας τάφος

Ποιος ανασαίνει
Τα βλέφαρα των ατμών

Τ’ άσπρα γαρίφαλα
Με τ’ αθώα τους χείλη

Ο ανεμοστρόβιλος κάτω στη γη
Λικνίζει
Τους ίσκιους

Τα νυφικά φορέματα

Το πρόσωπο με τις αναλαμπές

Ένα χαμόγελο
Που έγινε χλόη

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Μνήμες
Post by: wings on 13 Jul, 2019, 21:15:30
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Μνήμες

[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]

Όταν ο άνεμος τρέχει έξω
Γεμάτος φώτα

Το αραχνιασμένο πέπλο
Του καιρού
Εξαφανίζεται κάτω απ’ τη στέγη

Η νύχτα κρύβει
Χιονισμένα πουλιά

Μάτια τυφλά
Που υπομένουν ελπίζοντας
Τη σκληρή τους μοίρα

Κασετίνες με όνειρα
Που τρομάζουν

Αναζητούμε τα χείλη μας
Ανάμεσα στους παγετώνες

Οι μνήμες έρχονται
Πλημμυρισμένες
Από ιριδισμούς αίματος

Σώματα φωτεινά
Τυλιγμένα σε γέλια

Είδωλα κοριτσιών

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Τέλος
Post by: wings on 13 Jul, 2019, 21:19:42
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Τέλος

[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]

Να οι ρυτίδες πάνω στα τζάμια
Τα σκεπασμένα παράθυρα
Μ’ ανώφελες ελπίδες
Η θύελλα
Με τις κρυστάλλινες κουρτίνες της

Να το αίμα που στάζει
Μες στα ποτήρια
Τα παιδιά λείψανα
Το χιόνι απλώνοντας το χέρι του
Να το κίτρινο στόμα
Τα σκουριασμένα λόγια
Κι η πένθιμη δουλειά με τ’ άροτρο
Στις πεδιάδες του μίσους

Τα καλύτερα μάτια
Κυλούν μες στον άνεμο

Η βροχή διαλύει
Όλα
Τα σχέδια
Όλα
Τα πρόσωπα

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Είναι πάντα
Post by: wings on 13 Jul, 2019, 21:26:41
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Είναι πάντα

[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]

Είναι πάντα

Η μικρή
Συντριμμένη καρδιά
Ξυπνώντας τις σπίθες

Δρόμοι γυμνοί
Γεμάτοι στάχτη
Ευνοϊκοί αντίπαλοι του κινδύνου

Ο άνεμος
Οι σκοτεινές ρωγμές
Πάνω στα πρόσωπα

Το πεταμένο γάντι της θλίψης

Κάποια συνάντηση στην καταιγίδα

Πληγή που λάμπει
Στο παρελθόν

Απλοϊκό λουλούδι
Που μιλεί
Στον ύπνο μας

(Δε θα μπορέσουμε ποτέ
Να σμίξουμε τη φωνή μας
Με τη δική του)

Η μακρινή πηγή
Το τραγούδι της που διπλώνεται
Στον ίσκιο

Τα τρομαγμένα απ’ το χιόνι τοπία

Όταν καλπάζουμε μαζί με τον άγγελο
Προς την ίδια ελπίδα

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Άφησε ατάραχη
Post by: wings on 13 Jul, 2019, 21:30:52
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Άφησε ατάραχη

[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]

Άφησε ατάραχη αυτό το υπνοβατικό άστρο
Να καταφύγει μες στο κρεβάτι σου

Μια μπούκλα ομίχλης
Θα σου χαρίσει τον ίλιγγο

Κάμε ν’ αναπηδήσει
Ολοστρόγγυλο μαργαριτάρι
Το μυστικό σου

Η πληγή που έχεις επάνω στα χείλη σου
Θεραπεύει τον ύπνο μου

Ως μην ξαφνιάζεσαι

Η σιωπηλή σταγόνα
Ξύπνησε
Στο μακρινό της καταφύγιο

Από τα βλέφαρά σου ξεκινούν
Τα θαυμάσια νήματα

Μια νεράιδα χαμένη
Μες στην ερμίνα της νύχτας

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Με τον κύκνο
Post by: wings on 13 Jul, 2019, 21:34:49
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Με τον κύκνο

[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]

Με τον κύκνο
Της προσδοκίας μου

Με της αναπνοής μου
Το κοράλλι
Τα όνειρά μας έχουν ματώσει

Όπως ο ύπνος
Κι όπως η θάλασσα

Ή όπως όλες
Οι σκιές
Που κατεβαίνουν

Μέσα στα μάτια σου

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Το πρόσωπό σου
Post by: wings on 13 Jul, 2019, 21:51:14
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Το πρόσωπό σου

[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]

Il y a de mots qui font vivre
Et ce sont de mots innocents
Paul Elyard


Φύλλο γυμνό
Λευκή σταγόνα
Το πρόσωπό σου

Κύλισμα ρόδας στον αγρό
Πιο διάφανο κι απ’ τη βροχή
Πιο αυθόρμητο κι απ’ το χορτάρι

Καινούριο δέντρο σύγνεφο ελαφρό
Βελούδο των ανεμόμυλων

Χρώμα παιδιάστικο χρώμα τρυφερό
Τόσο απαλό σαν ήχος
Σα βελονιά στους κάμπους

Δάκρυα χαμόγελα σ’ ένα καλάθι
Κούκλα με χέρια πορσελάνης
Καμπανούλα από κρυφό ίσκιο
Πρωινό γαρίφαλο

Υάκινθος που ονειρεύεται

Βρέφος της ανοιξιάτικης συννεφιάς
Λάμψη ευαίσθητης βροχής
Νερό ακριβό του ρυακιού φτερό
Νερό που υφαίνει λούλουδα μ’ αφρό

Χαρούμενη χιονοστιβάδα
Γαλάζιο τετράδιο του χειμώνα
Η αθωότητα τρέχει κάτω απ’ τις ακακίες
Όλες μου οι ανταύγειες ξαναγεννιούνται

Σ’ έναν καθρέφτη πιο χλωμό
Ξανακερδίζω
Το φωτεινό μου διάστημα

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Για να 'σαι πάντοτε αθώα
Post by: wings on 13 Jul, 2019, 21:56:38
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Για να ’σαι πάντοτε αθώα

[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]

Για να ’σαι πάντοτε αθώα κι αγνή

Για ν’ αρνηθείς την καταγωγή σου
Από νύχτες και δάκρυα

Για να φυλάξεις την άνοιξη
Που γιορτάζουν τα χείλη σου

Έλα να δεις τον ουρανό
Που όλο γυαλίζει τα έπιπλά του

Έλα να μάθεις
Του νερού την καλοσύνη

Το άσπιλο φως
Που θα χαρεί
Σκορπίζοντας μικρούς καθρέφτες
Μες στα μαλλιά σου

Όταν οι καπνοδόχες
Εξομολογούνται
Τα μυστικά τους

Και τα ρολόγια βάφουν
Με νοσταλγία
Τους θαλάμους

Έλα να κλέψουμε κρυφά
Των ρόδων την αναπνοή

Προτού στις κρύες αυλές
Ανάψουνε τα φαναράκια τους
Οι παιδικές φωνές

Έλα μαζί μου ν’ αγκαλιάσουμε
Τη γαλανή ορτανσία

Πίσω απ’ τις διάφανες
Κουρτίνες των φιλιών μας

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης, Έφθασε αμίλητος
Post by: wings on 13 Jul, 2019, 22:19:44
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Έφθασε αμίλητος

[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]

Έφθασε αμίλητος αγρυπνώντας
Το αληθινό χαμόγελο
Της ύπαρξής σου

Την αχτίδα του ρόδου
Που σε γυμνώνει ολόκληρη
Που σε κλειδώνει
Μέσα στον ύπνο
Μέσα στα όνειρα
Μες σε μια κάμαρα
Μυστική
Δίχως διέξοδο

Τα χρώματα έφθασα
Του κορμιού σου
Που αλλάζουν αδιάκοπα
Όπως κι εγώ

Το λίκνο της θύελλας
Που σε τυλίγει
Μ’ ένα καινούριο άρωμα
Πιο ελαφρό

Οι μίσχοι της ηλικίας μου
Ανασαίνουν
Τα γαλανά σου μάτια

Τα χέρια σου πιο ελεύθερα
Με καθρεφτίζουν

Δε θέλω πια να σε κρατώ
Δε θέλω πια να σε φιλήσω

Σ’ αναζητώ μακρύτερα απ’ τον ύπνο σου
Μακρύτερα κι απ’ τη φωνή σου

Σκάβω ρυάκια πιο πέρα απ’ τον ήλιο

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
Title: Τάκης Βαρβιτσιώτης: [Τι να 'γιναν τα πρόσωπά μας...]
Post by: wings on 07 Jan, 2020, 00:45:57
Τάκης Βαρβιτσιώτης: [Τι να ’γιναν τα πρόσωπά μας...]

[Ενότητα Στον Federico Garcia Lorca (1946)]

Τι να ’γιναν τα πρόσωπά μας;
Τι να ’γιναν τα φιλιά μας
Πού να ’ναι τάχα το χρυσάφι των ωρών
Που θα κυλήσουν οι μνήμες;
Μήπως εφύτρωσε στο κλεισμένο στόμα
Ένα κίτρινο σπαρτολούλουδο;
Ποια πένθιμα πουλιά μιας θύελλας,
Ποια τρομερά παραπετάσματα
Μας κυνηγούν ακόμα;

Στου ύπνου σου τη σημαία
Γέρνει το σήμαντρο μιας ανεμώνας
Πράσινα αστέρια πέφτουνε στη θάλασσα
Ν’ αυτοκτονήσουν.
Ο γυάλινος φόβος
Παραμονεύει μέσα στις φλέβες μας
Το αίμα σου έγινε ιώδιο
Και χρωματίζει
Το χειμερινό τζάμι της απουσίας σου.

Στην αίθουσα των πάγων
Χορεύουν οι κρίνοι.
Στους ατλαζένιους ανέμους
Είναι κρυμμένοι κατάφωτοι καβαλάρηδες,
Που μυρίζουν γιασεμί και όνειρο.

Ένα κορίτσι τρομαγμένο
Αναλύθηκε σε μουσική.
Ένα βλέφαρο ετοιμοθάνατο
Δε θα φτάσει την άνοιξή του.
Ο ουρανός κηδεύει
Τις πεθαμένες κούκλες του.

Μια θύμηση από νάρδους και τέφρα
Δένει τα χέρια της τρυφερής ζωής μας.
Γιατί σωπαίνουν τα κοχύλια;
Γιατί δεν τραγουδούνε τα παιδιά;
Τα ζώα τ’ αφανίσαμε και τα φυτά.
Οι γυναίκες μας φόρεσαν όλα τα δάκρυα
Κι όλα τα φώτα λησμονήθηκαν
Στο κοιμητήριο της πάχνης.

Φωνή δική μου,
Παντοτινή μου φίλη,
Που βγαίνεις απ’ την πέτρα
Κι έχεις επάνω σου τρία γαρούφαλα
Και τρεις λαβωματιές,
Ντυμένη με τους καπνούς της νοσταλγίας μου,
Θαμμένη μες στον άνεμο του νότου,
Ναρκωμένη ανταύγεια των αηδονιών.

Αναμμένη φλογέρα
Στα χείλη του ύπνου,
Του χιονιού,
Της νωπής αθωότητας,
Της χλόης κάτω απ’ τα καινούρια στάχυα,
Στα χείλη του καιρού
Με τα κόκκινα χρώματα.

Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)