Μάριος Μαρίνος Χαραλάμπους, Οι ερασταί της Γεωργίου
Γνωρίζεις πόσο είναι δύσκολο
να ζεις την αγάπη σου
σε τούτους τους δρόμους
όπου βασιλεύει η ποίηση.
Τα δειλινά συνηθίζαμε
ν’ ανταμώνουμε
στον κόκκινο ορίζοντα
στο τέρμα βαθύσκιων παρόδων
που βλέπουν στη θάλασσα∙
τα βήματά μας σφυρηλάτησαν
την αγάπη μας
σ’ ένα μακρύ δρόμο
δεκαεπτά στάσεων,
έτσι που η λεωφόρος των Εξοχών
και η αγάπη μας
ήταν ταυτόσημα
στο νου μου.
Τώρα πια γυρνούν έξω από εποχές
έρημοι κήποι,
σκιές που μακραίνουν το σούρουπο
στο κάλεσμα αγαπημένου προσώπου,
που έγινε είδωλο
τον καιρό που ξήλωσαν τα τραμ.
Από τη συλλογή Οι φωνές των δρόμων (1971)