Κώστας Ριτσώνης

[wings]

Κώστας Ριτσώνης (1946-2015)



Γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ. Άρχισε να γράφει από το 1969 και ήταν αποκλειστικός συνεργάτης του περιοδικού «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου μέχρι το 1984. Από το 1987 εκδίδει το χειρόγραφο περιοδικό «Ποιήματα των φίλων» και από το 1996 επιμελείται τις ομώνυμες έντυπες εκδόσεις. Υπήρξε συνδημιουργός και υπεύθυνος ύλης του λογοτεχνικού περιοδικού «Πανδώρα» από το 1997 μέχρι το 2001 και το 2006 μαζί με τον πεζογράφο Γιάννη Μπασκόζο εξέδωσαν το περιοδικό «Οι φίλοι». Άλλες μεγάλες του αγάπες είναι η ζωγραφική, το ρεμπέτικο τραγούδι και οι μεταφράσεις κυρίως Γάλλων ποιητών. Έχει συνεργαστεί με πολλά έντυπα και διαδικτυακά περιοδικά. Ποιήματά του έχει μελοποιήσει ο Σταύρος Κουγιουμτζής, αλλά και ο ίδιος έχει εκδώσει βιβλίο με ρεμπέτικους στίχους για τα τραγούδια του παιγμένα στα μακάμ της λαϊκής μας μουσικής. Πέθανε στην Αθήνα το 2015.

Ποιητικές συλλογές:
«Αγκαλιά | Ποιήματα 1969-1971», εκδ. Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη, 1974
«Ο ανάπηρος λαχειοπώλης», εκδ. Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη, 1982
«Φωτισμένο εργοστάσιο | Ποιήματα 1981-1996», εκδ. Ποιήματα των φίλων, Αθήνα, 1996
«Πουλιά και ψίχουλα | Ποιήματα 1996-2000», εκδ. Ποιήματα των φίλων, Αθήνα, 2001
«Η βραχνή φωνή | Ποιήματα 1969-2001», εκδ. Ποιήματα των φίλων, Αθήνα, 2003
«Κώστας Ριτσώνης | 151 ποιήματα», εκδ. Ποιήματα των φίλων, Αθήνα, 2011
«Τραγούδια στα μακάμια» (181 μελοποιημένα λαϊκά στιχουργήματα), εκδ. Ποιήματα των φίλων, Αθήνα, 2013

Πεζογραφία:
«Οι τσίλιες κι άλλα μικρά πεζά», εκδ. τα τραμάκια, Θεσσαλονίκη, 1991

Μεταφράσεις:
«Κώστας Ριτσώνης | Μεταφράσεις από τα Γαλλικά», εκδ. Ποιήματα των φίλων, Αθήνα, 2013

[Πηγές: 24 γράμματα (για τη φωτογραφία), wikipedia (για το βιογραφικό) & βιβλιοnet (για την εργογραφία)]

Ανθολογημένα ποιήματα:

• Καμιά φορά όταν κοιμούνται κουρασμένα... / Αγκαλιά (1974)
• Πρόσεξε αυτόν τον τούρκικο σκοπό... / Αγκαλιά (1974)

[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» ]

[wings]

Τι σημαίνει αγάπη - Αιμιλία Κουγιουμτζή - YouTube

Κώστας Ριτσώνης & Σταύρος Κουγιουμτζής, Τι σημαίνει αγάπη
(τραγούδι: Αιμιλία Κουγιουμτζή / δίσκος: Μικραίνει ο κόσμος (1982))

Κώστας Ριτσώνης: [Πρόσεξε αυτόν τον τούρκικο σκοπό...]

Πρόσεξε αυτόν τον τούρκικο σκοπό
τον αμανέ που λέει η τραγουδίστρια
να καταλάβεις τι σημαίνει υπακοή
να καταλάβεις τι σημαίνει αγάπη

Από τη συλλογή Αγκαλιά (1974)

[Asdings]

Αγάπη = Υποταγή;!; Άλλο ένα άσμα που δοξάζει εμμέσως πλην σαφώς τον πιο σκληρό κατακτητή που πέρασε ποτέ από τον τόπο μας... Δεν είδα όμως κανέναν "προοδευτικό" να διαμαρτύρεται ποτέ γι' αυτά...

[spiros]

Ποιον κατακτητή; Το ούνα φάτσα ούνα ράτσα αν έχεις καταλάβει δεν ισχύει για τους Ιταλούς ;)

[wings]

Άλλο υπακοή κι άλλο υποταγή.

[Asdings]

@Άπαντες: "Υπακοή" σημαίνει σίγουρα "υποταγή" όταν μιλάει για γυναίκα προς άντρα σε εγγυσανατολίτικο συγκείμενο... Μην κοροϊδευόμαστε ;-) @Σπύρος: Όσο για τον κατακτητή, το "ούνα φάτσα ούνα ράτσα" κανονικά ίσχυε για τους Ιταλούς, αλλά τώρα πια... έχεις δίκο... δυστυχώς καταντήσαμε (με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις) να ισχύει για κάτι άλλους γείτονες, από την άλλη μπάντα, έτσι όπως τα καταφέραμε... Το τραγουδάκι, για παράδειγμα, τα λέει όλα, για όποιον θέλει να ακούσει κάτω από τους στίχους και κάτω από τις νότες...

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=V-yF45_UYkE

Κώστας Ριτσώνης & Σταύρος Κουγιουμτζής, Κάτι παιδιά
(τραγούδι: Αιμιλία Κουγιουμτζή / δίσκος: Μικραίνει ο κόσμος (1982))

Κώστας Ριτσώνης: [Καμιά φορά όταν κοιμούνται κουρασμένα...]

Καμιά φορά όταν κοιμούνται κουρασμένα
κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι
ζηλεύουνε τη δόξα σου και βλέπουν στ’ όνειρό τους
πως τραγουδούν στα κέντρα
και στις συναυλίες
με την δικιά σου τη φωνή

μα ξημερώνει και τελειώνουν τα τραγούδια
ήρθε η ώρα να ετοιμασθούν
και στην δουλειά τους βιαστικά να φύγουν

Από τη συλλογή Αγκαλιά (1974)

Καμιά φορά όταν κοιμούνται κουρασμένα κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι, κάτι παιδιά σαν τον Κώστα Ριτσώνη που έφυγε βιαστικά από κοντά μας αυτή τη βδομάδα, κι αφήνουν πίσω όλους εμάς τόσο φτωχότερους και λιγότερους...