Ε, δεν πάνε και τόσα χρόνια που πήγαινα σχολείο. :P Θυμάμαι επίσης ότι είχαμε μια πολύ καλή φιλόλογο την κα Κούρτζα, η οποία μας έμαθε Γραμματική! Είχε κάνει το μάθημα παιχνίδι και διαγωνισμό ταχύτητας και ακρίβειας!
Μας έλεγε π.χ. κλίνετέ μου το τάδε ρήμα, σε όλους τους χρόνους, στην τάδε έγκλιση.
Οι 10-15 πιο γρήγοροι μαθητές σηκώνονταν στην έδρα για να πάρουν βαθμό από την καθηγήτρια και υπογραφή πάνω στο τετράδιο! λολ
Συνήθως έπαιρνα 19, 20. :D Τώρα, βέβαια, τά'χω ξεχάσει λίγο για να τα γράψω έτσι κατεβατό, αλλά μάλλον θα έχουν αποτυπωθεί στο μυαλό μου για να μπορώ να τα χρησιμοποιώ όποτε χρειάζεται.