Μάρκος Μέσκος, [από τα δύο μήλα πήρα τον έναν καρπό...]
από τα δύο μήλα πήρα τον έναν καρπό
και το λουλούδι χτικιασμένο πήγαινε προς το φως
τα βήματά μας πίσω απ’ τη φωτιά
τα βήματά μας κάτω από τη στάχτη
θλιμμένοι καβαλιέροι πεζοί εραστές
του έτους τρίτη εποχή και σημαία
θα πάμε λοιπόν στο τέλος του κόσμου
(μαλλιά γυναίκας σύννεφα αναθρώσκοντα και δροσερό κλωνί, θα ξεχαστείς
πρόσκαιρος και τυφλός σαν ωραιότη, θα ξεχαστείς
άνεμος αρκουδιάρης μεταμεσονύχτια σκούζει, θα ξεχαστείς
φιλημένος-ματωμένος, θα ξεχαστείς
η λαιμητόμος πέφτει στον λαιμό, θα ξεχαστείς
μάταιο να σε φιλώ μάταιο να σε θυμάμαι
η απάντηση των ποιητών όλου του κόσμου, θα ξεχαστείς)
Από τη συλλογή Τα φαντάσματα της ελευθερίας (1979)