Σπύρο, παρ' όλο που συμφωνώ γενικώς με την προφορά των λέξεων που δίνει το ΛΚΝ, σχετικά με την προφορά της λέξης Παμμακάριστος έχω να παρατηρήσω τα εξής:
Σε κάμποσα σύνθετα, τα δύο μ -μμ- που προέρχονται από την αφομοίωση του τελικού ν του πρώτου συνθετικού με το αρχικό μ του δεύτερου συνθετικού, π.χ. στις λέξεις: Παμμακάριστος (< παν + μακαρίζω), παμμέγιστος (< παν + μέγιστος), παμμακεδονικός (παν + μακεδονικός), εμμένω (< εν + μένω), εμμονή (< εμμένω), έμμεσος (< εν + μέσος) κ.ά. δεν προφέρονται σαν ένα κοινό μ, αλλά προφέρονται και τα δύο μ (ως ένα παρατεταμμένο μ), δηλαδή [pammakáristos, pamméγistos, pammakeδonikós, emméno, emmoní, émmesos ...]