Πολιτισμικός – πολιτιστικόςΤο επίθετο
πολιτισμικός αναφέρεται σε ό,τι έχει σχέση με την κουλτούρα, με την πνευματική καλλιέργεια γενικά. π.χ. τα πολιτισμικά γνωρίσματα ενός έθνους είναι από τα πιο σημαντικά στοιχεία της ταυτότητάς του.
Το επίθετο
πολιτιστικός αναφέρεται σε ό,τι έχει σχέση με τον πολιτισμό, ό,τι υπηρετεί και προωθεί την ανάπτυξη του πολιτισμού. π.χ. το Υπουργείο Πολιτισμού ενισχύει διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες με στόχο την προβολή της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.
Κατά το Λεξικό του Μπαμπινιώτη «το πολιτιστικός χρησιμοποιείται περισσότερο για τον πολιτισμό ως σύνολο δραστηριοτήτων, καθώς και για τη δήλωση του τεχνικού πολιτισμού, ενώ το πολιτισμικός τείνει να δηλώσει περισσότερο την αφηρημένη πλευρά του πολιτισμού, καθώς και τον πολιτισμό ως πνευματική καλλιέργεια».
Πηγή:
http://www.asprilexi.com/lexeis_sub.asp?id=26&range=1Ο πολιτιστικός αναφέρεται κυρίως σε δραστηριότητες που προωθούν τον πολιτισμό: Πολιτιστικός Σύλλογος.
Ο πολιτισμικός αναφέρεται γενικότερα στον πολιτισμό: Αλλοιώνεται ο πολιτισμικός και κοινωνικός ιστός της Θεσσαλονίκης.
Συχνά όμως οι δύο τύποι χρησιμοποιούνται εναλλακτικά: Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων.
Σωστός Λόγος | Ελληνική Γλώσσαπολιτισμικός -ή -ό [politizmikós] Ε1 : που ανήκει ή που αναφέρεται στον πολιτισμό1: Εμφάνιση νέων πολιτισμικών φαινομένων. Φτωχό / πλούσιο πολιτισμικό περιβάλλον. H πολιτισμική διάσταση των οικονομικών φαινομένων. Πολιτισμικό σοκ, η δυσκολία ή αδυναμία προσαρμογής σε νέες ή ξένες αξίες, κουλτούρες. πολιτισμικά ΕΠIΡΡ: Ένα γλωσσικό φαινόμενο είναι δυνατό να ερμηνευθεί ~.
[λόγ. πολιτισμ(ός) -ικός μτφρδ. γαλλ. culturel & αγγλ. cultural]
—
Λεξικό της κοινής νεοελληνικής του ιδρύματος Μανόλη ΤριανταφυλλίδηΣτον σύγχρονο προφορικό και κυρίως γραπτό –δοκιμιακό- λόγο καθίσταται αναγκαία η διαφοροποίηση ανάμεσα στον τεχνικό πολιτισμό και την πνευματική καλλιέργεια. Η εν λόγω αντίθεση δηλώνεται σε άλλες γλώσσες από το ζεύγος λ.χ. της γαλλικής γλώσσας civilisation και culture, και αφορά τη λεπτή διαφορά που χωρίζει τον πολιτισμό ως πνευματικό μέγεθος, ως εθνική ιδιοπροσωπία, από τον πολιτισμό ως σύνολο εκφάνσεων και δραστηριοτήτων που αποσκοπούν στο να ικανοποιήσουν πνευματικές και καλλιτεχνικές αναζητήσεις, να προσφέρουν πολιτισμό ως πράξη. Προκειμένου να επιτευχθεί η ως άνω διαφοροποίηση, πρέπει να γίνεται διακριτή χρήση των επιθέτων πολιτιστικός και πολιτισμικός.
Το επίθετο πολιτιστικός χρησιμοποιείται περισσότερο για τον πολιτισμό ως σύνολο δραστηριοτήτων, καθώς και για τη δήλωση του τεχνικού πολιτισμού (λ.χ. ο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός της αγγλικής γλώσσας / η πολιτιστική δράση, έκφραση, ανάπτυξη, κληρονομιά ενός έθνους / οι πολιτιστικές δραστηριότητες, εκδηλώσεις ενός συλλόγου / το πολιτιστικό στοιχείο, επίπεδο, δυναμικό ενός λαού), ενώ το επίθετο πολιτισμικός τείνει να δηλώσει περισσότερο την αφηρημένη πλευρά του πολιτισμού, καθώς και τον πολιτισμό ως πνευματική καλλιέργεια (λ.χ. τα πολιτισμικά γνωρίσματα ενός έθνους / η πολιτισμική αξία ορισμένων παραδόσεων / οι πολιτισμικές ιδιαιτερότητες ενός λαού / τα πολιτισμικά γνωρίσματα ενός έθνους / το πολιτισμικό σοκ). Γενικά θα μπορούσε να λεχθεί πως ο χαρακτηρισμός πολιτισμικός είναι περισσότερο στατικός, ενώ ο χαρακτηρισμός πολιτιστικός είναι περισσότερο δυναμικός.
Φοίβος Ι. Πιομπίνος piombinos.blogspot.gr
