Your Private Way Robert Graves
Whether it was your way of walking Or of laughing moved me, At sight of you a song wavered Ghostly on my lips; I could not voice it, Uncertain what the notes or key.
Be thankful I am no musician, Sweet Anonymity, to madden you With your own private walking-laughing way Imitated on a beggar’s fiddle Or blared across the square on All Fool’s Day.
| Με τον δικό σου τρόπο Ρόμπερτ Γκρέιβς (μετάφραση: Σπύρος Δόικας)
Δεν ξέρω αν αυτό που με συγκίνησε ήταν ο τρόπος που περπατούσες ή γελούσες Αλλά, μόλις σε είδα, ένα τραγούδι τρεμόπαιξε σα φάντασμα στα χείλη μου· μα να το τραγουδήσω δεν ημπόρεσα, αβέβαιος για τις νότες ή το κλειδί.
Είσαι τυχερή, Γλυκιά Ανώνυμη, που δεν είμαι μουσικός ειδάλλως θα σε τρέλαινα με το τρόπο που περπατάς και που γελάς, διασκευασμένο για ενός ζητιάνου το βιολί ή πρωταπριλιάτικα βούκινο στην πλατεία να γίνεται από της αφεντιάς μου τη βροντερή φωνή.
|