Ωχ Λευτέρη! Έπεσες στην περίπτωση ακριβώς...
Πριν 4 χρόνια ασφαλισμένη στην Εθνική τράκαρα χωρίς να φταίω, ήρθε η βοήθεια που αναφέρειις, είχα μικτή και έκανα και φιλικό διακανονισμό με το άλλο αυτοκίνητο (ασφαλισμένο ΙΝG).
Πέρασα έναν ολόκληρο Γολγοθά στην Εθνική Χαλανδρίου με τον κ. Ζούβελο να επιμένει ότι επειδή επρόκειτο για ολική καταστροφή σε αυτοκίνητο κάποιας παλαιότητας έπρεπε να εισπράξω ένα πολύ μικρό ποσό σε σχέση με τη δηλωμένη στο συμβόλαιο αξία του αυτοκινήτου μου που δεν είχε και μεγάλη απόκλιση από εκείνη της αγοράς μεταχειρισμένων και μάλιστα με καθυστέρησαν μήνες μέχρι να μου πουν τα ευχάριστα νέα με τη δικαιολογία ότι η άλλη εταιρεία δεν αποδέχεται την ευθύνη για τη ζημιά και την υπαιτιότητα του πελάτη της.
Στο μεταξύ ήμουν χωρίς αυτοκίνητο και άρχισα στην απελπισία μου να απευθύνομαι στην ING απειλώντας ότι είμαι αποφασισμένη να πάω δικαστικά από την οποία με πληροφόρησαν ότι είχαν εγκρίνει όλο το ποσό που αναγραφόταν στο συμβόλαιό μου ως αξία του αυτοκινήτου μου (για επισκευή ή αποζημίωση ολικής καταστροφής) αμέσως μετά τη δήλωση του ατυχήματος ακριβώς επειδή ήταν περίπτωση από χέρι χαμένη γι αυτούς αν πήγαινε δικαστικά (παραβίαση stop) και μάλιστα το είχαν πληρώσει στην Εθνική κλείνοντας τη ζημιά.
Μετά από αυτό απευθύνθυκα σε δικηγόρο, απείλησα την Εθνική με αγωγή ζητώντας ένα σωρό λεφτά για ψυχική οδύνη, έξοδα κλπ και τελικά με φώναξε ο κ. Ζούβελος (διακανονιστής ζημιών στο Χαλάνδρι ) για να μου προσφέρει το σύνολο του ποσού διότι όπως καταλαβαίνεις αν πήγαινα δικαστικά θα έπερνα τα χρήματα αυτά με 10% τόκο (αυτό κι αν λέγεται επένδυση) και οι δικηγόροι κάνουν "κρα" να αγοράσουν κάποιες τέτοιες σίγουρες υποθέσεις δίνοντάς σου οι ίδιοι τα χρήματα και κερδίζοντας τη διαφορά από την αποζημίωση.
Θεωρώ σαφώς υπεύθυνη την Εθνική και τους υπαλλήλους της που πιθανότατα ακολουθώντας κατευθυντήριες γραμμές της εταιρείας τους παρακρατούσαν το ποσό πιθανότατα για επενδυτικούς λόγους και διαπραγματεύονταν μαζί μου για να βγάλει η εταιρεία κέρδος από το φιλικό διακανονισμό του δικού της πελάτη.
Το λάθος μου είναι ότι η ασφαλίστριά μου δεν ήταν αρκετά πελατοκεντρική επαγγλεματίας ή παρα ήταν επιτυχημένη (με βραβεία μεγάλης παραγωγής κλπ) για να ασχοληθεί με το απλό αυτοκινητάκι του πελάτη της...
Τέλος πάντων, περασμένα ξεχασμένα και πιθανότατα να αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό αλλά το ανέφερα ως περίπτωση για να καταλήξω στο συμπερασμα ότι παίζει ρόλο πάντα ο ασφαλιστής και το ενδιαφέρον του για τον πελάτη και όχι το μέγεθος της εταιρείας τελικά.