Θεοδώρα Ντάκου

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Χάνοντας

Η νύχτα αδειάζει την καρδιά μου
όλα τα μπερδεμένα απορρίμματα της μνήμης

σε άδεια, φωτισμένα διαλείμματα
μακραίνουμε στο χάος
χάνοντας ακόμα και τον φόβο.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Και κάθε μέρα

και κάθε μέρα, εξουθενώνει μια παρηγοριά
και κάθε νύχτα, επιδεινώνει μια λαχτάρα.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Με τυράννησες πολύ

Με τυράννησες πολύ, κάτω από έναν ήλιο χωρίς έλεος
με απορρόφησες, χωρίς μέτρο και δισταγμούς.

Αφέθηκα με την ηδονή του σκουληκιού στη λάσπη
κι ο φόβος πιο βαθιά με ξεγυμνώνει...

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Έτσι κι αλλιώς

Καλά, λοιπόν, φεύγω αθόρυβα
τώρα που ξέρω πόσο θα ’θελες
να μείνω διακριτικά.

Έτσι κι αλλιώς, δεν επιζώ.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Απρόσωπα

Άμα ξαναδιαβάζω γράμματά σου
πού και πού, ανακλαδίζεται
μια τρυφερότητα, σα μουσική

απρόσωπα, όλο και πιο σπανίως.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Αμέριμνα

Βρέχοντας, πιο μακρύς ο δρόμος,
τα επικίνδυνα φώτα μου
γεμίζουν ήλιους.

Στη νύχτα εσύ
μου ’γνεφες αμέριμνα.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Οι μέρες με ρημάξαν

Επίκληση λιωμένη μες στο σάλιο μου
μες στη φωνή μου καρφωμένο δηλητήριο
οι νύχτες ξαγρυπνούνε την απόγνωση
πολύ γλυκά. Οι μέρες με ρημάξαν.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Χωρίς ελπίδα

Χωρίς ελπίδα επιστροφής
ή γράμματα απ’ την πατρίδα,
ήρθε ο καιρός για μια καινούρια μουσική
στη σκοτεινιά μιας χώρας
που προσμένει ματωμένους μετανάστες
ν’ ασβεστώσουν την ομίχλη της
με περισσεύματα ζωής

το κύτταρο της μνήμης διπλωμένο
σαν πιστοποιητικό μιας εποχής
στο πορτοφόλι.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Ξαναγεννιέται

Αγαπημένοι μου,
χαρτογραφήσανε το DNA.
Μας ξέρουν πια καλά
μας καταγράφουν,
μας κατευθύνουν ίσως.

Αλλά σε κάποιες σκοτεινές
γωνιές του χάρτη, ξαναγεννιέται
τ’ αντάρτικο του έρωτα.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Μάταιο

Είναι μάταιο ν’ αναζητάς στα μάτια μου
δάκρυα εκστατικής απελπισίας
επιθυμίες και τεχνάσματα ή την ελπίδα
που κάπως θα γινόταν να βρεθούμε.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Αποχαιρετώ

Το χνώτο μου στη γούβα
μιας μασχάλης,
την τρυφερότητα του χαδιού,
τον ίσκιο του χαμόγελου,
αποχαιρετώ.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Την απουσία ξυπνώντας

Την απουσία ξυπνώντας
διαπερνούν οι προβολείς στα μάτια σου

ταξίδι στο κενό η μνήμη.
Στον τάφο μου επιστρέφω ξεματωμένος
γεμάτος επικίνδυνα όνειρα.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Απουσία

Ο χώρος
που άφησε το σώμα σου
καθώς μετατοπίστηκε στο μέλλον
διαγράφεται βασανιστικά στο τοπίο.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Από παντού

Από παντού παγιδευμένος είσαι
αναζητώντας την ελευθερία
επέλεξες τον πανικό.

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)

[wings]

Θεοδώρα Ντάκου, Αυτό το καλοκαίρι

τα χέρια σου
ξεχασμένα στην άμμο
η θάλασσα στα μαλλιά σου
κι αυτά τα μάτια
να κοιτάνε
πέρα από μένα

ανυπόφορο αυτό το καλοκαίρι...

Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004)