Προς τον σα(ρε)μάλι:
Βεβαίως παρεξέκλινες και να ζητήσεις ταπεινότατα συγγνώμη : - ) ) .
Παρερμήνευσες αυτό που έγραψα επειδή ήθελες να το παρερμηνεύσεις για να πεις πράγματα που με βρίσκουν σύμφωνο.
Να επαναλάβω το παρεξηγημένο: Και όταν μιλάμε, υπακούουμε συνεχώς και ασυναίσθητα σε χίλιους-μύριους κανόνες: μουσικούς, συντακτικούς, γραμματικούς, κοινωνικούς
Και όταν τους παραβαίνουμε, απλώς κάνουμε λάθη και γκάφες, δεν δημιουργούμε οπωσδήποτε νέα δεδομένα.
Αυτό σημαίνει ότι, όταν υπάρχει ένας καλός λόγος να παραβούμε κάποιον κανόνα, είναι πολύ πιθανό η παράβασή μας να βρει την αποδοχή των άλλων και να δημιουργήσει νέα δεδομένα.
Παραβαίνουμε κάποιον κανόνα:
(α) επειδή δεν τον γνωρίζουμε, οπότε κάνουμε λάθος ή γκάφα από άγνοια, και οι άλλοι που ξέρουν και πιστεύουν στον κανόνα είναι πιθανότερο να γελάσουν μαζί μας παρά να υιοθετήσουν την παράβασή μας, όσο κι αν είναι χαριτωμένη (με εξαίρεση, ας πούμε, το «καλυτερότερος», που έτσι κι αλλιώς πιστεύω ότι ανήκει στην περίπτωση β).
(β) επειδή έχουμε πολύ καλούς λόγους να θέλουμε να παραβούμε τον κανόνα: να προκαλέσουμε (καλυτερότερος), να επιστήσουμε την προσοχή σε νέες πραγματικότητες, να αμφισβητήσουμε την ίδια την ελλειπτικότητα του κανόνα. Αν η θέση μας είναι βάσιμη, η παράβασή μας θα εμπλουτίσει τον κανόνα ή θα τον αλλάξει. Έτσι γίνεται με όλες τις επιστήμες, τις θεωρίες και τα θεωρήματα. Οι κανόνες αλλάζουν με πειραματισμούς, αλλά δεν αλλάζουν με ανοησίες. Και συνήθως αλλάζουν απ’ αυτούς που τους γνωρίζουν, όχι απ’ αυτούς που τους αγνοούν. Αυτό δεν είναι μια ελιτίστικη θέση, είναι μια λογική θέση.
Όσο για τις αποκλίσεις των διαλέκτων, ποιος είπε ότι οι διάλεκτοι αγνοούν τους κανόνες; Μιλάς σ’ έναν Κρητικό, με μεγάλη εκτίμηση για τη διάλεκτο του τόπου του, για τη μουσική της, την ιστορία της και τη σοφία της. Απλώς οι διάλεκτοι έχουν δικούς τους κανόνες, δεν είναι αλαλούμ.
Τον κύριο Saussure, πώς τον είπες, δεν τον ξέρω για να είμαι προσκολλημένος σ’ αυτόν. Έχει γράψει τίποτε ενδιαφέρον;
Τώρα, για τα επίπεδα γλώσσας (register) και τη μουσικότητα στη γλώσσα, ας μην ανοίξουμε κουβέντα γιατί θα μας πάρει η νύχτα. Απλώς να μην παρεξηγηθώ ως προς το παρακάτω: ούτε τυπολάτρης είμαι ούτε έχω φετιχοποιήσει τους κανόνες. Το αντίθετο. Χόμπι μου είναι να προχωρώ πέρα από τους κανόνες, με όπλο τη σοφία που έφτιαξε τους κανόνες. Όταν θέλεις να χτίσεις Παρθενώνες, δεν βλάπτει να ξέρεις πώς φτιάξανε τις πυραμίδες.