Marin Sorescu, Translation (tr. Constantin Roman) | Μαρίν Σορέσκου, Μετάφραση (μτφρ. Κώστας Κουτσουρέλης)

[spiros]

Translation Marin Sorescu English translation: Constantin Roman I was sitting an exam In a dead language And I had to transIate myself From man into ape. I played it cool, First translating a text From a forest. But the translation got harder As I drew nearer to myself. With some effort I found, however, satisfactory equivalents For nails and the hair on the feet. Around the knees I started to stammer. Towards the heart my hand began to shake And blotted the paper with light. Still, I tried to patch it up With the hair or the chest, But utterly failed At the soul.

Μετάφραση Μαρίν Σορέσκου Μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης Εξεταζόμουν σε μια γλώσσα νεκρή και μού 'βαλαν να μεταφράσω τον εαυτό μου από άνθρωπο σε πίθηκο. Ξεκίνησα εύκολα μ' ένα κείμενο για κάποιο δάσος. Αλλά η μετάφραση γινόταν όλο και πιο ζόρικη όσο πλησίαζα τον εαυτό μου. Με κάμποση προσπάθεια βρήκα πάντως καλούτσικες λύσεις για τα νύχια και για το τριχωτό των ποδιών. Εκεί κάπου στα γόνατα άρχισα να τραυλίζω. Στο ύψος της καρδιάς τρεμόπαιξε το χέρι μου και λέκιασε το χαρτί με φως. Πήγα κάπως να τα μπαλώσω με τις τρίχες του στέρνου, αλλά στο τέλος έσπασα τα μούτρα μου πάνω στην ψυχή.

[spiros]

Retroversiúne Marin Sorescu Sustineam examenul La limba moarta, Si trebuia sa ma traduc Din om in maimuta. Am luat-o de departe, Traducand mai intai un text Dintr-o padure. Retroversiunea devenea insa Tot mai dificila, Cu cat ma apropiam de mine. Cu putin efort Am gasit totusi echivalente multumitoare Pentru unghii si parul de pe picioare. Pe la genunchi Am inceput sa ma balbai. In dreptul inimii mi-a tremurat mana Si-am facut o pata de soare. Am incercat eu sa o dreg Cu parul de pe piept. Dar m-am poticnit definitiv La suflet.

Μετάφραση Μαρίν Σορέσκου Μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης Εξεταζόμουν σε μια γλώσσα νεκρή και μού 'βαλαν να μεταφράσω τον εαυτό μου από άνθρωπο σε πίθηκο. Ξεκίνησα εύκολα μ' ένα κείμενο για κάποιο δάσος. Αλλά η μετάφραση γινόταν όλο και πιο ζόρικη όσο πλησίαζα τον εαυτό μου. Με κάμποση προσπάθεια βρήκα πάντως καλούτσικες λύσεις για τα νύχια και για το τριχωτό των ποδιών. Εκεί κάπου στα γόνατα άρχισα να τραυλίζω. Στο ύψος της καρδιάς τρεμόπαιξε το χέρι μου και λέκιασε το χαρτί με φως. Πήγα κάπως να τα μπαλώσω με τις τρίχες του στέρνου, αλλά στο τέλος έσπασα τα μούτρα μου πάνω στην ψυχή.