Ντέμης Κωνσταντινίδης

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ιντερλούδιο

Τον είδα και τον φίλο που ξεμάκρυνε
Κι αλλιώτικος μου φάνηκε από πρώτα
Πολλές σκοτούρες τώρα τον βασάνιζαν
Κι άλλη εντελώς ακολουθούσε ρότα.

Με είδα κι εμένα και απόρησα
Γιατί ίσως έτσι με έβλεπε κι εκείνος
Πώς όλους η ζωή μάς άλλαξε
Και πολεμάμε μόνοι με το κτήνος.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πρόσχωση

Η θάλασσα θα ξαναπάρει ό,τι της ανήκει
Ό,τι ήτανε δικό της από πάντα
Και στη στεριά θα μείνει μόνο η ψευδαίσθηση
Πως τα μυρμήγκια της θα αφήσουν πίσω τους
Φωλιές ακλόνητες στο πέρασμα του χρόνου.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)

[spiros]

όλα θα χαθούν αναπόφευκτα.
Γι’ αυτό φάτε ανθρώπους όσο ακόμα σας παίρνει.

Λέει κανείς ότι έχει αρρωστήσει από τους ανθρώπους μόνο όταν δεν μπορεί πια να τους χωνέψει κι όμως έχει ακόμα το στομάχι του γεμάτο απ' αυτούς. Η μισανθρωπία προέρχεται από μια πολύ άπληστη αγάπη για τους ανθρώπους και «ανθρωποφαγία»· μα ποιος σε πρόσταξε πρίγκιπα Άμλετ μου να ρουφάς τους ανθρώπους σαν στρείδια;
— Νίτσε, Η Χαρούμενη Επιστήμη, μετάφραση Ζήσης Σαρίκας

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Επί ματαίω

Πόσο μεγάλη διαφορά να κάνει;
Μία ακόμη έντονη λέξη
Πλάγια, έστω υπογραμμισμένη
Να ξεχωρίζει το σημαίνον
Και να ’χει κάτι αφηρημένον
Όχι απόλυτα, αλλά περίπου
Κάτι απ’ την αμφισημία ενός στίχου
Προτού σκορπίσει στο μελάνι
Να αφήσει στίγμα, να βρει λιμάνι
Αλλά, και πάλι, μία λέξη
Πόσο μεγάλη διαφορά να κάνει;

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ακροτελεύτιο

Για ποιον γράφω;
Χρεοκοπημένα φαντάσματα
Ξεπεσμένων αστών
Οι σκέψεις μου...
Άτακτες, επαναστατημένες
Έπαψαν να συγκατατίθενται
Και μου την έχουν φυλαγμένη
Να ακυρώσουν
Την έκπτωτη φαιά ουσία
Να ξεμπερδεύουν
Να τελειώσουν.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εκτός σχεδίου

Τα όνειρά μας, χτισμένα αυθαίρετα
Με λάσπη και μυστρί τη νύχτα
Πάνω σ’ ερείπια άγνωστα, αλλ’ επίγεια
Υπό το φως εξαντλημένων προβολέων
Κακοφτιαγμένα, πρόχειρα, ημιτελή
Μπορεί και ξέφραγα
Ωστόσο, έστω κι έτσι, καταφύγια.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σπηλιά

Γιορτινές ημέρες
Μουσκεμένη πόλη
Κάτω από τη μούχλα
Χειμερία νάρκη
Μόνο που ο χειμώνας
Έρχεται πια αργά
Κι ώσπου να ξυπνήσουμε
Κοιμόμαστε πάλι.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αφθονία

Σκοτωμένη ώρα
Παιδικών ονείρων
Ξύλα και σφεντόνες
Σπουργιτιών και σκύλων.

Ανοιγμένα δώρα
Με χρυσές κορδέλες
Μοιάζουνε κοπέλες
– Άραχνοι χειμώνες.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αθέατοι πόλοι

Χτύπος/Ρύπος
Όλοι/Πόλη
Κάποιος/Σάπιος
Εμείς/Κανείς

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Νέα πατρίδα

Μπερδεύεται ο χωροχρόνος
Μαγκώνει το παρόν στο μέλλον
Μέσα από τρύπες ταξιδεύει
Ενός χλωμού, πεσμένου μήλου
Και επιστρέφει
Πάλι για να εκτοξευθεί
Σαν μία λάμψη φευγαλέα
Από την άκρη των ματιών
Ενός προγόνου.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Απολογισμός

Σημασία δεν έχει πως θα πεθάνεις
Σημασία έχει το πώς έζησες
Αν έζησες...
Αν δημιούργησες...
Κι αν όλη η ζωή σου
Δεν ήταν ένα διαρκές κυνήγι
Του ανεκπλήρωτου
Με κάποιες –λίγες– παύσεις αυταπάτης.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αναγόμωσις

Ω δυσθεώρητοί μου βλάκες!
Οι περιοχές σας μαρκαρισμένες με περιττώματα
Ζώνες αυξάνουσας επιρροής
Λίμνες υπόγειας υπομονής
Εγωπαθείς και αμετανόητοι
Μάθατε τις κοινωνικές συμβάσεις της υποκρισίας
Και τις τηρείτε –όλες– κατά γράμμα!

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Υποσημείωση

Κουρνιάζεις μες στη στάχτη
Ενός απέραντου πεδίου δοκιμών.
Υπόλειμμα υπάρξεως
Ακτίνα σκέψης
Που μεταφέρεται στο σύμπαν
Προς ένα υπέρτερο σενάριο επανάληψης
Απαλλαγμένο απ’ τις δεξαμενές της μνήμης
Σε τετραδιάστατες συντεταγμένες αορίστου
(Μια δοκιμή ακόμη στα όρια του σφάλματος).

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ιδιορρυθμός

Ένα πρωί ξυπνάς
Και δεν υπάρχουν εξισώσεις
Απλά γερνάς
Και δεν φοβάσαι τις εξώσεις
Και να σε διώξουν
Θα σε λυτρώσουν
Γιατί δε θα ’χουν ταξιδέψει
Εκεί που τόλμησες να πας
Και ας έχουν –στο φινάλε– επιπλεύσει.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)

[wings]

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σύνθημα

Θεέ μου, φύλαγε αυτό το μικρό παιδάκι
Με το μουτζουρωμένο μούτρο
Στην κερκίδα.
Θεέ μου, φύλαγε αυτό το μικρό πιτσιρικάκι
Με την ανήλια μοίρα
Στην πατρίδα.
Και μην το έχεις απόπαιδο
Γιατί είναι μαστορόπαιδο
Κι απ’ τα δικά του χέρια θα χτιστεί
Το μέλλον.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)