Χαχα! Εξαιρετικό το λογοπαίγνιο, και πολύ χρήσιμο επίσης, αφού δείχνει ότι, με το να αλλάξεις το ουσιαστικό, τίθεται αμέσως ζήτημα τι θα κάνεις με το ρήμα και, γενικά, με όλη τη σχετική ετυμολογική οικογένεια! Άρα, πριν εξοστρακίσει κανείς μια λέξη, θα πρέπει να αναλογιστεί ότι έτσι εξοστρακίζει και όλη την οικογένεια της λέξης, και άρα θα πρέπει να βρει αντικαταστάτη για όλα τα μέρη του λόγου που (νομίζει ότι) ξεφορτώνεται. Πράγμα που οδηγεί σε αστείες και ανοίκειες διατυπώσεις...
Άλλο ένα δημοσιογραφικό κλισεδάκι: στο κόκκινο η πολιτική αντιπαράθεση (ή οτιδήποτε άλλο, π.χ. στο κόκκινο ο υδράργυρος -προσοχή: είναι διαφορετικό από το "ο υδράργυρος χτύπησε κόκκινο" που αναφέρω παραπάνω). Άρα, αναλογικά, αφού όταν κάτι είναι στα ντουζένια του λένε ότι είναι "στο κόκκινο", θα πρέπει, όταν είναι υποτονικό, να λένε ότι είναι "στο μπλε", n'est-ce pas?