Emily Dickinson → Έμιλι Ντίκινσον, Έμιλυ Ντίκινσον

[Frederique]

Emily Elizabeth Dickinson (December 10, 1830 – May 15, 1886) was an American poet. Born in Amherst, Massachusetts, to a successful family with strong community ties, she lived a mostly introverted and reclusive life. After she studied at the Amherst Academy for seven years in her youth, she spent a short time at Mount Holyoke Female Seminary before returning to her family's house in Amherst. Thought of as an eccentric by the locals, she became known for her penchant for white clothing and her reluctance to greet guests or, later in life, even leave her room. Most of her friendships were therefore carried out by correspondence.

Although Dickinson was a prolific private poet, fewer than a dozen of her nearly eighteen hundred poems were published during her lifetime. The work that was published during her lifetime was usually altered significantly by the publishers to fit the conventional poetic rules of the time. Dickinson's poems are unique for the era in which she wrote; they contain short lines, typically lack titles, and often use slant rhyme as well as unconventional capitalization and punctuation. Many of her poems deal with themes of death and immortality, two recurring topics in letters to her friends.

Although most of her acquaintances were probably aware of Dickinson's writing, it was not until after her death in 1886—when Lavinia, Emily's younger sister, discovered her cache of poems—that the breadth of Dickinson's work became apparent. Her first collection of poetry was published in 1890 by personal acquaintances Thomas Wentworth Higginson and Mabel Loomis Todd, both of whom heavily edited the content. A complete and mostly unaltered collection of her poetry became available for the first time in 1955 when The Poems of Emily Dickinson was published by scholar Thomas H. Johnson. Despite unfavorable reviews and skepticism of her literary prowess during the late 19th and early 20th century, critics now consider Dickinson to be a major American poet.


From the daguerreotype taken at Mount Holyoke, December 1846 or early 1847.
The only authenticated portrait of Emily Dickinson later than childhood,
the original is held by the Archives and Special Collections at Amherst College

Poems published in Translatum:

• A little Madness in the Spring, Is wholesome even for the King
• After Great Pain
• Because I Could Not Stop for Death (Αφού για κείνον δεν γινόταν να σταθώ)
• Heart, We Will Forget Him (Θα τον ξεχάσουμε, καρδιά | μετάφραση: Κρυσταλλία Κατσαρού)
• I dwell in Possibility
• I’m nobody! Who are you? (Είμαι ο κανένας! Ποιος είσαι εσύ;) [μετάφραση: Σπύρος Δοίκας]
• I'm nobody! Who are you?
• Part One: Life, XI "Much madness is divinest sense"
• Tell All The Truth
• The Brain, within its Groove
• The Heart Asks Pleasure First | Parting | Compensation
• Water, is taught by thirst (Το Νερό, μαθαίνεται απ’ τη δίψα, μετάφραση Ερ. Σοφράς)
• Wild Nights! Wild Nights!
• You Left Me (Μ' άφησες, μετάφραση: Κρυσταλλία Κατσαρού).
• You left me, sweet, two legacies...

More poems by Emily Dickinson

Back to index of world poetry

[wings]

Καλημέρα, Παντελή. Σου αρέσουν όμως και τα μεγαλύτερα που λένε ακόμη περισσότερα (βλ. Καββαδίας).:-)

[Pink Panther]

Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό! Πολύ περιεκτικό ποίημα!

Και το λέω εγώ αυτό που η ποίηση είναι εδώ και εγώ κάπου αλλού. Δηλαδή ουδεμία σχέση έχω.

Από την άλλη πάλι δεν ξέρω πόσο καλό είναι για όλους εσάς που ασχολήστε με το άθλημα, το γεγονός ότι μου άρεσε!

Πάντως μου άρεσε και μάλιστα πολύ!!!

[wings]

Εμείς χαιρόμαστε καταρχήν που σου άρεσε το συγκεκριμένο ποίημα.

Στόχος αυτής της ενότητας του φόρουμ είναι πρώτ' απ' όλα να μοιραστούμε αγαπημένους μας στίχους με όλους τους φίλους μας στο φόρουμ. Παράλληλα, έχουμε βρει έναν ίσως περίεργο κι ανορθόδοξο τρόπο προαγωγής και προώθησης ιδεών και δημιουργημάτων των μεγάλων λογοτεχνών της γης. Σίγουρα όμως παραθέτουμε εδώ στίχους αλλά και πεζά (στην αδελφούλα ενότητα) που αγαπάμε και μίλησαν στην ψυχή μας.

Αν καταφέρουμε να φέρουμε κάποιους ανθρώπους πιο κοντά στους ποιητές, τι άλλο καλύτερο θα μπορούσαμε να περιμένουμε;

Χριστίνα, εκεί έξω υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος γεμάτος ποίηση που σε περιμένει υπομονετικά να τον γνωρίσεις... κάνε κι εσύ ένα βηματάκι γιατί δεν μπορούν να έρχονται πάντα οι ποιητές κοντά σου.:-)

[Pink Panther]

Γενικά πάντα κρατούσα (και ίσως το κάνω ακόμη) μια απόσταση από πράγματα και καταστάσεις που λένε άλλα και εννοούν κάτι άλλο ή λένε κάτι συγκεκριμένο που ο καθένας το αντιλαβμάνεται διαφορετικά. Αυτό το "αφηρημένο" λίγο με τρομάζει. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει μια γοητεία. Έχει και μάλιστα μεγάλη απλά λίγο με τρομάζει όλο αυτό.

Πάντως, είμαι διατεθημένη να το κάνω το βηματάκι μου, δειλά βέβαια, αλλά θα το κάνω!!!!

[wings]

Εμείς μαζί σου. Περιμένουμε, λοιπόν, εναγωνίως :-) τη μέρα που θα μας αφιερώσεις τους δικούς σου αγαπημένους στίχους, όσος καιρός κι αν χρειαστεί.

[metafrastis]

Πάντως μου άρεσε και μάλιστα πολύ!!!

Χαίρομαι που σου άρεσε Χριστίνα :)

Ένας λόγος που αγαπώ την ποίηση είναι το γεγονός πως μπορεί κανείς με αυτή να εκφράσει πάρα πολλά με ελάχιστες λέξεις.

[wings]

Άντε πάλι, Παντελή. Συνδύασες το τερπνόν μετά του ωφελίμου κι έκανες και την καλή πράξη της ημέρας. :-)

Πανέμορφο ποίημα, όντως!

[diceman]

Emily Dickinson, Wild Nights! Wild Nights!

Wild Nights! Wild Nights!
Were I with thee,
Wild Nights should be
Our luxury!

Futile the winds
To a heart in port,
Done with the compass,
Done with the chart!

Rowing in Eden!
Ah! the sea!
Might I but moor
To-night in Thee!

[spiros]

Κι αν θέλετε περισσότερη Dickinson κοιτάξτε και εδώ:
https://www.translatum.gr/poetry/dickinson.htm

[metafrastis]

Θέλουμε, θέλουμε!

[spiros]

You left me, sweet, two legacies,
A legacy of love
A Heavenly Father would content,
Had He the offer of;

You left me boundaries of pain
Capacious as the sea,
Between eternity and time,
Your consciousness and me.

[crystal]

https://www.youtube.com/watch?v=McGypjtORr4

Emily Dickinson, I dwell in Possibility

I dwell in Possibility –
A fairer House than Prose –
More numerous of Windows –
Superior – for Doors –

Of Chambers as the Cedars –
Impregnable of eye –
And for an everlasting Roof
The Gambrels of the Sky –

Of Visitors – the fairest –
For Occupation – This –
The spreading wide my narrow Hands
To gather Paradise –

[crystal]

Emily Dickinson, Tell All The Truth

Tell all the truth but tell it slant,
Success in circuit lies,
Too bright for our infirm delight
The truth's superb surprise;

As lightning to the children eased
With explanation kind,
The truth must dazzle gradually
Or every man be blind.

[crystal]

Emily Dickinson, The Brain, within its Groove

The Brain, within its Groove
Runs evenly—and true—
But let a Splinter swerve—
'Twere easier for You—

To put a Current back—
When Floods have slit the Hills—
And scooped a Turnpike for Themselves—
And trodden out the Mills—