Μαρία Αρχιμανδρίτου: [Χρωματιστά γυαλίζει το εφήμερο...]
Χρωματιστά γυαλίζει το εφήμερο, χαμογελά η περίσταση, κλείνει με νόημα το μάτι και περνά η μέρα. Καμιά φορά μόνο, απ’ το καπρίτσιο μιας συγκίνησης, το μέσα εκρέει ευάλωτο, σαν φιλοδώρημα ανθρωπιάς στο γυάλινο τραπέζι. Θραύσμα διακινδύνευσης του lifestyle, που ενσωματώνεται επιδέξια στον υπολογισμό του κόστους και στη γωνία το fast food για να μειώνει δραστικά το επίδομα της μοναξιάς στη μέρα. Κοστίζει σώμα το όνειρο, γυαλίζει.
Από το ποιητικό βιβλίο Πόλεις του ανέμου (2005)