Translation - Μετάφραση
Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 16 Aug, 2007, 19:19:45
-
Τάσος Κουράκης (1948-2021)
(https://www.translatum.gr/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fecoleft.gr%2Fwp-content%2Fuploads%2F2014%2F08%2Fena-vima-prin-apo-ton-aforismo-o-tasos-kourakis-1-315x236.jpg&hash=3b9507bbb37fded29219b526f753d649e9511ca5)
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1948. Είναι πτυχιούχος και διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ. Σήμερα είναι αναπληρωτής Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ στο εργαστήριο Γενετικής. Έχει την ειδικότητα του παιδιάτρου και ασχολείται εδώ και 30 χρόνια αποκλειστικά με τη διδασκαλία και την έρευνα. Τον Σεπτέμβριο του 2007 εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής στην Α' περιφέρεια Θεσσαλονίκης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πέθανε στις 10 Οκτωβρίου του 2021 στη Θεσσαλονίκη.
Ο ιστότοπος του ποιητή στη διεύθυνση: Ποίηση | Τάσος Κουράκης (http://www.kourakis.gr/poihsh)
Ποιητικές συλλογές:
«Ιχνηλατώντας το παρόν», εκδ. Παρατηρητής, 1995
«Η λίμνη Βικτορία», εκδ. Παρατηρητής, 1998
«Λέξεις λάμνουν αεί θάλλουν», εκδ. Ίνδικτος, 2002
«Ιερωτικόν», εκδ. Ιανός, 2009
«Το έαρ αναβάλλεται μέχρι νεοτέρας» (δίγλωσση έκδοση, Γαλλικά & Ελληνικά, εκδ. L’ Harmattan, 2015
«Επί σωμάτων λέξεων», εκδ. Ιανός, 2016
«Τάσος Κουράκης: Ποιήματα 1995-2020» (συγκεντρωτική έκδοση), εκδ. Ιανός, 2021
Δοκίμια:
«Τα παρεκκλίνοντα», εκδ. Παρατηρητής, 2002
Ανθολογημένα ποιήματα:
- Η αιώνια μορφή / Ιχνηλατώντας το παρόν (1995) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg102358#msg102358)
- Η σύντηξη / Ιχνηλατώντας το παρόν (1995) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg164117#msg164117)
- Ιχνηλατήσεις (IV) / Ιχνηλατώντας το παρόν (1995) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg139219#msg139219)
- Ιχνηλατήσεις (V) / Ιχνηλατώντας το παρόν (1995) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg144227#msg144227)
- Ο σηματοδότης / Ιχνηλατώντας το παρόν (1995) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg151911#msg151911)
- Περαστικά / Ιχνηλατώντας το παρόν (1995) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg103136#msg103136)
- Το χρώμα της εμπιστοσύνης / Ιχνηλατώντας το παρόν (1995) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg98061#msg98061)
- Ψυχική διαταραχή (II) / Ιχνηλατώντας το παρόν (1995) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg155583#msg155583)
- That’s life / Ιχνηλατώντας το παρόν (1995) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg140886#msg140886)
- Η λίμνη Βικτορία / Η λίμνη Βικτορία (1998) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg149278#msg149278)
- Η μεταμόρφωση / Η λίμνη Βικτορία (1998) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg142318#msg142318)
- Η τσάκιση / Η λίμνη Βικτορία (1998) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg307671#msg307671)
- Η υπέροχη ατέλεια / Η λίμνη Βικτορία (1998) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg159840#msg159840)
- Η καθυστέρηση / Λέξεις λάμνουν αεί θάλλουν (2002) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg167138#msg167138)
- Η μετακόμιση / Λέξεις λάμνουν αεί θάλλουν (2002) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg231711#msg231711)
- Το κλειδί / Λέξεις λάμνουν αεί θάλλουν (2002) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg217211#msg217211)
- Το σαλονάκι / Λέξεις λάμνουν αεί θάλλουν (2002) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg140414#msg140414)
- Η αξία από τις νταλίκες... / Ιερωτικόν (2009) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg613912#msg613912)
- Και τι θα πει δελτίο καιρού... / Ιερωτικόν (2009) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg636323#msg636323)
- Κι ύστερα από ολονύκτιο οργασμό... / Ιερωτικόν (2009) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg381277#msg381277)
- Οι λέξεις γίνονται εικόνες... / Ιερωτικόν (2009) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg378600#msg378600)
- Οι λέξεις τους καταφύγιο... / Ιερωτικόν (2009) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg256108#msg256108)
- Πείτε μας πώς γράφει ένας ποιητής; / Ιερωτικόν (2009) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg379389#msg379389)
- Το μέγεθος του βιώματός τους δεν... / Ιερωτικόν (2009) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11881.msg557996#msg557996)
[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
-
Με τον Τάσο Κουράκη συνεργαστήκαμε σε δεκάδες λογοτεχνικές εκδηλώσεις στη Δημοτική Κίνηση που εκείνος ίδρυσε. Ποτέ δεν έκανε έστω και απλή μνεία της ποιητικής του ιδιότητας. Παρήγορη σεμνότητα στην εποχή μας.
-
Κι εμείς, Τόλη μου, εδώ στο Translatum, δεν θα κάνουμε ποτέ έστω και απλή μνεία όλων των άλλων γνωστότερων ιδιοτήτων του. Εξ ου και ανέφερα στο αρχικό μου μήνυμα ποια είναι η διεύθυνση του ιστοτόπου του ποιητή Τάσου Κουράκη. Fair enough, ναι;
-
Τάσος Κουράκης, Το χρώμα της εμπιστοσύνης
[Ενότητα Μετεμψύχωση]
Πάντοτε μου έφερναν αλλεργία
τα αισθήματα κατοχής
των συζύγων,
του ζηλιάρη εραστή,
των γονιών στα παιδιά τους...
Όταν όμως απώλεσα το χρώμα της
εμπιστοσύνης
απ’ το χαμόγελό σου,
Τότε κατάλαβα ότι κι εγώ είμαι
σαν όλους τους άλλους.
Από τη συλλογή Ιχνηλατώντας το παρόν (1995)
-
Η ειρωνεία της ζωής είναι ότι ο Κουράκης είναι περισσότερο γνωστός ως δημοτικός σύμβουλος και ως βουλευτής πλέον παρά για την ποιητική του δράση, αλλά αυτή η τελευταία είναι που τον καταξιώνει στα δικά μου μάτια περισσότερο, ειδικά με ποιήματα σαν το προηγούμενο...
Κορυφαία επιλογή, wings (για να μην παραπονιούνται οι αμύητοι)...
-
Και στα δικά μου μάτια τον καταξιώνει περισσότερο η ποιητική του δραστηριότητα, Αλέξανδρε, και χαίρομαι που συμφωνούμε για μια ακόμη φορά σ' αυτά τα θέματα.
Ωστόσο, δεν μ' ενοχλεί καθόλου το γεγονός ότι έχουμε πλέον και έναν «δικό μας» ποιητή στο κοινοβούλιο.
[Προς τους αμύητους: με το «δικό μας» εννοώ «της ανθολογίας μας» κι όχι «τον δικό μας άνθρωπο για ρουσφέτια»...]
-
Εύχομαι η ιδιότητα-φύση του ποιητή να μην αποδειχτεί ασυμβίβαστη με αυτή του πολιτικού...
-
Από το στόμα μου το πήρες, Αλέξανδρε. Ίσως είναι ευκαιρία να δούμε επιτέλους μια φορά έναν πολιτικό να εμπνέεται από την ποιητική του φύση και ιδιότητα.
-
Μια και θέσατε το θέμα, θα πρέπει να τονίσω ότι ο Τάσος Κουράκης, μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο, επέδειξε μια αξιοθαύμαστη συνέπεια στις αξίες του και τις πολιτικές του θέσεις. Μαζί με τη γυναίκα του και τους τρεις γιους του, ήταν στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών αγώνων για το περιβάλλον, για την οικολογία, για τους μετανάστες και τους καταπιεσμένους και για κάθε άλλη διεκδίκηση των συνειδητοποιημένων πολιτών. Με προσωπικό κόστος και χωρίς καμία ιδιοτέλεια. Η Δημοτική Κίνηση, ένας πολιτικός φορέας, ήταν ταυτόχρονα ένας χώρος τέχνης και πολιτισμού, με δεκάδες λογοτεχνικές και άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, μοναδικός μέσα στην αφασία των άλλων κομμάτων. Αυτή δεν είναι καταξίωση;
Κάτι ανάλογο πιστεύω ότι θα πράξει και ως βουλευτής τώρα.
-
Ασφαλώς όσα αναφέρεις, Τόλη, είναι καταξίωση. Ωστόσο, θα προτιμούσα να μείνουμε στην ιδιότητα του ποιητή. Αν ο Τάσος Κουράκης αποδώσει τα μέγιστα και ως εκπρόσωπος της πόλης μας στη βουλή, θα έχουμε έναν ακόμα λόγο να είμαστε περήφανοι για κείνον. Αρκεί να μη σταματήσει να γράφει ποίηση στο εγγύς μέλλον. :-)
-
Έχει ενδιαφέρον να αναφέρω ότι, τις δεκαετίες του '70 και του '80, όταν εσείς ήσασταν παιδιά, Βίκυ, κι εμείς οι «στρατευμένοι» ποιητές της εποχής, με παρουσία στα φεστιβάλ νεολαίας της αριστεράς και σε κάθε λογοτεχνική εκδήλωση, πράξη, συνέπεια και καταξίωση θεωρούνταν οι πολιτικοί αγώνες. Χρειάστηκε να περάσουν χρόνια για να γίνει αποδεκτό ότι και η ποίηση είναι μια πράξη, μια πράξη πιστεύω εγώ κατ' εξοχήν ανατρεπτική. Καθώς, μέσα στον βόρβορο της συναλλαγής και της ατιμίας, προτείνει μια διαφορετική ματιά στον κόσμο και τιμά τις αναλλοίωτες αξίες της ζωής, πέρα από οποιαδήποτε σκοπιμότητα.
Χαίρομαι, λοιπόν, που αυτό έχει τώρα γίνει συνείδηση σε εσάς και σε μερικούς ακόμη από τους νεότερους. Χαίρομαι που προτάσσετε την αγνότητα, την έμπνευση και το σκίρτημα της καρδιάς, ενώ τριγύρω ακούγονται εκκωφαντικά τα μεγάφωνα της διεφθαρμένης καταναλωτικής κοινωνίας.
-
Χαίρομαι, λοιπόν, που αυτό έχει τώρα γίνει συνείδηση σε εσάς και σε μερικούς ακόμη από τους νεότερους. Χαίρομαι που προτάσσετε την αγνότητα, την έμπνευση και το σκίρτημα της καρδιάς, ενώ τριγύρω ακούγονται εκκωφαντικά τα μεγάφωνα της διεφθαρμένης καταναλωτικής κοινωνίας.
Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι αυτή είναι η δική μας «στράτευση»; Θέλουμε λιγότερα έως καθόλου μεγάλα λόγια και περισσότερη ψυχή από τους γύρω μας. Αυτό μεθερμηνεύεται σε ουσία και πράξεις και ξεκάθαρη στάση ζωής από όσους κατέχουν θέσεις εξουσίας. Κοινώς, έχουμε μηδενική ανοχή (κατά την ανά τακτά διαστήματα επαναλαμβανόμενη ρήση του πρωθυπουργού μας) στον φανφαρονισμό και στις φωνασκίες.
Αν, λοιπόν, ο Τάσος Κουράκης τα διατηρήσει όλα τούτα στο ελληνικό κοινοβούλιο και παραμείνει ποιητής, θα είμαστε μαζί του ολόψυχα. Διαφορετικά, δεν θα φταίμε εμείς για τα σκαμπανεβάσματα της καταξίωσής του στα δικά μας μάτια.
-
Αυτή είναι και η δική μου στάση.
-
(https://www.translatum.gr/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fimg689.imageshack.us%2Fimg689%2F9273%2Frotonda.jpg&hash=e877c55b19a864c518e114d1d5e569c8e5c12aad)
Ροτόντα, άποψη από ανατολικά.
© 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων
Πηγή: odysseus.culture.gr (http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=1812)
Τάσος Κουράκης, Η αιώνια μορφή
[Ενότητα Ποιητικά]
Δεν είναι τα βήματα του Γαλέριου
που στην Καμάρα γίνεται γιορτή
Οι καμπύλες της Ροτόντας και τα στενά
της Άνω Πόλης μού δίδαξαν γεωμετρία στο κορμί σου
Κι όταν τα καραβάνια κάπνιζαν έξω απ’ τις πύλες
της Σαλονίκης
εσύ έτρεχες με τα μαλλιά λυτά μες στους λειμώνες...
Αιώνες τώρα
ο Βαρδάρης
σμιλεύει
τη σκιά σου
Διώξτε Οβριές γριές καταραμένες τη βασκανία
λάδι και νερό στα ροζιασμένα χέρια της πόλης
σς... σς... διαβαίνει η αιώνια μορφή.
Από τη συλλογή Ιχνηλατώντας το παρόν (1995)
-
Θα ήθελα να δηλώσω ότι η ποιητική πλευρά του Τάσου Κουράκη θα έπρεπε να είναι πιο προβεβλημένη.
Λοιπόν ο συνδυασμός του ποιήματος με τις φωτογραφίες είναι ιδανικός. Εύγε, Βίκυ.
-
Nα προβληθεί, να προβληθεί. Αυτό κάνει και η Βίκυ. Πλην όμως ο σεμνός πολιτικός είναι ακόμη σεμνότερος ως ποιητής. Και την προβολή του εδώ μόλις εσχάτως την πληροφορήθηκε.
-
Περαστικά
[Ενότητα Ιχνηλατήσεις]
Το εντύπωμα –απ’ το συναχάκι σου μωρό μου–
του Βαρδάρη
του έρωτα
του μανιασμένου βοριά
στη γέφυρα της
Αγια-Τριάδας.
Όχι «περαστικά» στην κόκκινη μυτίτσα σου
για να θυμάμαι...
Από τη συλλογή Ιχνηλατώντας το παρόν (1995)
-
Τάσος Κουράκης: Ιχνηλατήσεις (IV)
[Ενότητα Ιχνηλατήσεις]
IV
Κορίτσι που αναριγάς
στης νύχτα το υγρό
της θάλασσας
ή μήπως στων ερώτων
την ελπίδα;
Άνοιξε το στήθος σου
ένα άστρο φωλιάζει στο χέρι σου
δεκάδες φλόγες στην καρδιά σου
Νυχτολαμπίδες
του άγνωστου σπιθιρίζουν
μέσα σου
(όταν το γύρω σου φλέγεται)
σκορπώντας χιλιάδες ερωτικές σπίθες
μετατοπίζοντας στον ουρανό
τα κρινάκια
τα κορμιά
και τη θάλασσα.
Υ.Γ. Γραμμένο με φύκι
Από τη συλλογή Ιχνηλατώντας το παρόν (1995)
-
https://www.youtube.com/watch?v=I0AoLUnX-nQ
Κώστας Χατζής & Σώτια Τσώτου, Μου είπες «Σ’ αγαπώ»
(ερμηνεία: Ελπίδα & Κώστας Χατζής / δίσκος: Ελπίδα – Δάκης στου Κώστα Χατζή (1977))
Τάσος Κουράκης, Το σαλονάκι
[Ενότητα ΙΙ. Οι κληρονόμοι]
Έντυσες το σαλονάκι της
ζωής σου
σε ακριβή δερμάτινη επένδυση
ματαιότητας
σε χρώμα ακηλίδωτο πλην
μονόχρωμο να κρύβεται
η Άνοιξη της πολυμορφίας τών
εφηβικών σου ονείρων μην
και ζητήσουν ανατροπή τα
κωλόπαιδα οι ενοχές σου
Και δεν ξέχασες ποτέ να
ρίχνεις από πάνω κάλυμμα
φτηνιάρικης επιδερμίδας από
ρετάλια παραβαρδάριας εκποίησης
ιδανικών
Σε επαφή αισθήσεων με
το υποκείμενο
Σαν τα κλειστά σαλόνια των
σπιτιών που τα καλύτερα δωμάτια δεν
προορίζονται για τους ίδιους μα
για τις ουτοπίες τους
Από τη συλλογή Λέξεις λάμνουν αεί θάλλουν (2002)
-
Τάσος Κουράκης: That’s life
[Ενότητα Μετεμψύχωση]
Της ζήτησε να κλάψει
(ή έστω να λυπηθεί)
για τον επικείμενο θάνατό του
Αρνήθηκε. Ήτανε, λέει, θέατρο
Προτίμησε να φορέσει άλλο ρούχο
απ’ το βεστιάριο της ζωής
Θεατές και θεατρίνοι
ρόλοι και εναλλαγή
η ουσία της ζωής
Της ζήτησε να ταΐσει το μικρό του
πάνινο αρκουδάκι
Αρνήθηκε να γίνει η μάνα η αρκουδίνα
Προτιμούσε να γίνεται η αθώα παιδούλα,
η δυναμική executive,
η πουτάνα σύζυγος
Θεατές και θεατρίνοι
ρόλοι και εναλλαγή
η ουσία της ζωής
Από τη συλλογή Ιχνηλατώντας το παρόν (1995)
-
Τάσος Κουράκης, Η μεταμόρφωση
[Ενότητα Μεταμορφώσεις]
Άφησέ με
Αν συνεχίσω, ρυάκι όπως είμαι,
θα στερέψω θα ρουφηχτώ από τη γη
και θα χαθώ
Ίσα που προλαβαίνει
να με πάρει ο άνεμος
να με κουβαλήσουν στις πλάτες τους
τα σύννεφα
σε άλλους τόπους
Να γίνω
βροχή και
λίμνη, λάσπη, ωκεανός
για να εξακολουθώ να υπάρχω
μέσα από την αναίρεση της παρουσίας μου
παρών μέσα από τη μη ακεραιότητα μου,
και μετά από το ρυάκι
και μετά από τη βροχή
και μετά από τη λίμνη
Άφησε με γιατί έτσι μόνο μπορώ να υπάρχω
με πολλές μορφές με πολλές ζωές
και γω θα σ’ αγαπώ
Από τη συλλογή Η λίμνη Βικτορία (1998)
-
Τάσος Κουράκης: Ιχνηλατήσεις (V)
[Ενότητα Ιχνηλατήσεις]
V
Φεύγοντας ξέχασες
το χαμόγελό σου
Ω! αμνησία. Μακάρι να
το ξεχνούσες για πάντα!
Από τη συλλογή Ιχνηλατώντας το παρόν (1995)
-
Τάσος Κουράκης, Η λίμνη Βικτορία
Δεν θέλω να καταλαβαίνω
μου αρκεί η αγάπη της
και όσων ακόμη δεν
καταλαβαίνουν τον κόσμο σας
Η αναπηρία είναι δική σας
–οι άλλοι ρωτάνε κι εσείς
απαντάτε με τον ίδιο
στερεότυπο τρόπο
αιώνες τώρα–
Οι μαϊμούδες χλευάζουν
οι Αυστραλοπίθηκοι της
λίμνης Βικτορίας θρηνούν
τα μελλούμενα πάθη τους,
αποκηρύσσουν τον εαυτό τους
από προγόνους σας
Δεν καταλαβαίνω γιαυτό
αδυνατώ να εννοήσω τον
κόσμο σας,
την αριθμητική σας, τη στατιστική,
τη λογική του μέσου όρου
Ζητώ μιαν άλλη αριθμητική όπου
να μπορούν να αθροίζονται τα
μήλα, οι βροχές και το χαμόγελο
μιαν άλλη ανατομία που να
περιγράφει όχι μόνο τα χέρια αλλά
τα φτερά της ψυχής και τα
μάτια του ονείρου
Και μιαν οικονομία που να
υπολογίζει μαζί με τα ομόλογα
τα δάκρυα, το στεναγμό και την απόγνωση,
όπου στα βιβλιάρια να προβλέπονται
όχι μόνο κωδικοί αναλήψεων αλλά
και κωδικοί καταθέσεων των δειλινών, των
Χριστουγέννων και των χτύπων της καρδιάς
Κι αν δεν χωράω στον κοινό σας νου
αποκεφαλίστε με
μου αρκεί η αγάπη της
κι όσων ακόμη δεν
καταλαβαίνουν τον κόσμο σας
Από τη συλλογή Η λίμνη Βικτορία (1998)
-
Τάσος Κουράκης, Ο σηματοδότης
[Ενότητα Τώρα]
Τα κόκκινα φανάρια της
κυκλοφορίας
δε σταματούν μοναχά τον
χρόνο των
αυτοκινήτων
Διαστέλλουν και τα δευτερόλεπτα της
αγάπης
στα ζεστά τους χείλη
στα πλεγμένα δάχτυλα
στην αφή του καλτσόν της
Τι κρίμα! Έγινε πράσινο.
Από τη συλλογή Ιχνηλατώντας το παρόν (1995)
-
Τάσος Κουράκης: Ψυχική διαταραχή (ΙΙ)
[Ενότητα Ψυχική διαταραχή]
ΙΙ
Τους ψευδαισθήζοντες με τα μαύρα γυαλιά
ζηλεύω
Τους κρυφογελώντας αμέριμνα περιδιαβάζοντας
μακαρίζω
Τους ήσυχους νοικοκυραίους δίχως χρώμα και αίμα
αντιπαρέρχομαι
Μα τους ανήσυχους ανατροπείς της κάθε βολής
αλίμονο ακολουθώ
Βλέπετε η μοίρα μου έλαχε να είναι η Κλωθώ...
Από τη συλλογή Ιχνηλατώντας το παρόν (1995)
-
Τάσος Κουράκης, Η υπέροχη ατέλεια
[Ενότητα Ατέλειες]
Ζηλεύω τα αποδημητικά πουλιά που
ξαναβρίσκουν τη ρότα τους
–η μνήμη–
Ακόμη τις παλιές φωτογραφίες που
φυλάνε στις διπλωμένες άκρες τους τα
ψήγματα του κοσμικού χρόνου
Μα πιότερο ζηλεύω την
απουσία μνήμης που
μπόλιασε ο Κύριος σ’ όλα τα
κύτταρα του κορμιού σου
στην κάθε καμπύλη της ανάσας σου
Να μη σκέφτεσαι
Να μη χορταίνεις
Να μη θυμάσαι...
Καταδικάζοντάς με στην αέναη
–πλην άπιαστη– μέθεξη
της ηδονής
δίχως παρελθόν δευτερολέπτων
Υμνώντας τη Δημιουργία για την
υπέροχη αυτή ατέλεια.
Από τη συλλογή Η λίμνη Βικτορία (1998)
-
Τάσος Κουράκης, Η σύντηξη
[Ενότητα Ποιητικά]
Παλεύαμε όλη νύχτα
το ξημέρωμα μας βρήκε αγκαλιά...
Την άλλη μέρα οι εφημερίδες
σ’ όλο τον κόσμο
γράφανε πως επιτέλους
συντελέστηκε
η σύντηξη των ατόμων!!!
Από τη συλλογή Ιχνηλατώντας το παρόν (1995)
-
Τάσος Κουράκης, Η καθυστέρηση
[Ενότητα ΙΙ. Οι κληρονόμοι]
Όταν η συκιά με φόντο το
πέλαγος είναι υπέρτερη ενός κοινωνικού
μανιφέστου
ή έστω συνώνυμη (για να μην τραυματισθεί η
αναλωμένη μας νιότη)
Και το άγουρο τσαμπί περικλείει
πιότερη σοφία
απ’ όλες τις εγκυκλοπαίδειες της γης
Τότε η καθυστέρηση μιας ώρας δεν
συνιστά τροχαία παράβαση
ψυχής, αλλά
φροντιστήριο εξακτινωμένων αισθήσεων
σε μητροπολιτικές βιβλιοθήκες
εν μέσῳ
νικηφόρων επαναστάσεων
Από τη συλλογή Λέξεις λάμνουν αεί θάλλουν (2002)
-
https://www.youtube.com/watch?v=8KNWGrZwZ50
Σταύρος Κουγιουμτζής & Άκος Δασκαλόπουλος, Πού ’ναι τα χρόνια (με τον Γιώργο Νταλάρα)
[Ενότητα ΙΙ. Οι κληρονόμοι]
Τάσος Κουράκης, Το κλειδί
Ένα ποίημα μπορεί να είναι
καμωμένο από λίγες ή πολλές λέξεις
Η αξία του βρίσκεται στο σχήμα του
Κλειδί που ψηλαφά τον πόνο
επαναφέροντας την ιστορία στην
πρώτη γραμμή των ενόρκων
Να ακυρώνει την απόφαση
της εξορίας σου
από την παιδική σου ηλικία
Από τη συλλογή Λέξεις λάμνουν αεί θάλλουν (2002)
-
Το γελαστό παιδί (Brendan Behan & Μίκης Θεοδωράκης) - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=S3oXaDr0Czw)
Brendan Behan (απόδοση στα Ελληνικά: Βασίλης Ρώτας) & Μίκης Θεοδωράκης, Το γελαστό παιδί (https://thepoetsiloved.wordpress.com/2011/11/19/kostas-papadopoulos-to-gelasto-paidi-brendan-behan-vassilis-rotas-mikis-theodorakis-maria-farantouri-%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%8C-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%AF-brendan-beha/)
(τραγούδι: Μαρία Φαραντούρη / δίσκος: Ένας όμηρος (1966))
Τάσος Κουράκης, Η μετακόμιση*
[Ενότητα ΙΙ. Οι κληρονόμοι]
Ήταν που το κυπαρίσσι στην
άκρη του χωριού πριν το ρέμα
άνοιξε κι άφησε τη φωνή που
φώλιαζε μέσα του να πέσει σα
σιωπή –με το αθέατο περίγραμμά της–
πάνω στο δρόμο μας καθώς
σκονισμένοι περνούσαμε από μπροστά του
Οι άλλοι συνέχιζαν. Εγώ καθώς
σκόνταψα πάνω στον ήχο
αφουγκράστηκα με τα μάτια τη
σταματημένη αγωνία ενός νέου που
αναίτια πριν
δυο χρόνια μετακόμισε στη φυλλωσιά
* Στη μνήμη του μικρού Σέρβου μαθητή που σκοτώθηκε από Έλληνα αστυνομικό το 1998 στη Θεσσαλονίκη.
Από τη συλλογή Λέξεις λάμνουν αεί θάλλουν (2002)
-
https://www.youtube.com/watch?v=o4326RVQSQ8
Γιώργος Χατζηνάσιος & Ερρίκος Θαλασσινός, Άνοιξε το παράθυρο
(τραγούδι: Αντώνης Καλογιάννης / δίσκος: Αντώνης Καλογιάννης (1975))
Τάσος Κουράκης, Άτιτλο (Οι λέξεις τους καταφύγιο...)
[Ενότητα Της γραφής]
Οι λέξεις τους καταφύγιο
τουρτουρίζοντας απ' το δικό τους παγετό
το δικό τους πρώτο κλάμα
τη θρηνωδία της έκπτωσης
Κι η πυροστιά των ονείρων
το χουχούνισμα της μήτρας
για να ’ρθει στο φως το κάτεργο
το πριν εντός τους
Έτσι με λέξεις ζωγράφισαν ένα παράθυρο για να βγαίνουν στο αεράκι
κάθες που ο άγνωστος μέσα τους πνιγόταν
Από τη συλλογή Ιερωτικόν (2009)
-
https://www.youtube.com/watch?v=1BUTLiDCTg0
Σταύρος Ξαρχάκος & Λευτέρης Παπαδόπουλος, Βάλε κι άλλο πιάτο
(τραγούδι: Βίκη Μοσχολιού σε δίσκο 45 στροφών το 1965)
Τάσος Κουράκης, Η τσάκιση
[Ενότητα Ταξίδια]
Χρόνια στη φυλακή
στα καράβια και
τους δρόμους
σε χάρτινα κουτιά
κάτω
απ’ τις γέφυρες
σε αμπάρια σκοτεινά
Επέστρεψε είκοσι χρόνια μετά
Η μάνα του
το ίδιο βράδυ
άσπρα σεντόνια
–λουλάκι και λεβάντα–
λίγο πριν βγει
απ’ το δωμάτιο στα νύχια
πατώντας
δίπλωσε το πανωσέντονο
Η τσάκιση μην
του πληγώσει το μάγουλο
Από τη συλλογή Η λίμνη Βικτορία (1998)
-
Τάσος Κουράκης: [Οι λέξεις γίνονται εικόνες...]
[Ενότητα Της γραφής]
Οι λέξεις γίνονται εικόνες στην
παλέτα του λόγου
όταν αρχίζεις να γράφεις με μολύβι και
κάποια στιγμή διαπιστώνεις πως
κρατάς πινέλο
Στο τέλος μόνο το δάχτυλο να
συνομιλεί με το
χαρτί ή
το σώμα της
Μελάνη λέξεις ανάγλυφα ιδεογράμματα πουλιά
Από τη συλλογή Ιερωτικόν (2009)
-
Τάσος Κουράκης: [Πείτε μας πώς γράφει ένας ποιητής;]
[Ενότητα Της γραφής]
Πείτε μας πώς γράφει ένας ποιητής;
–Αρχή ην το βίωμα. Η απορία από το χάραγμα
Και πότε γράφει;
–Όταν πιάνει το μολύβι γράφει με δύο χέρια
το δικό του και το δικό της
ή μάλλον με ένα φτερό απ’ τις φτερούγες τους
Και εσύ έτσι γράφεις;
–Εγώ έτσι γράφουμε
Στο τέλος;
–Στο τέλος το ποίημα αναγγέλλει το
θάνατο του ποιητή
την εξορία του ενικού αριθμού
Ένα ποίημα γράφεται σε δύο πράξεις. Η δεύτερη είναι το σώμα
Από τη συλλογή Ιερωτικόν (2009)
-
Τάσος Κουράκης: [Κι ύστερα από ολονύκτιο οργασμό...]
[Ενότητα Της γραφής]
Κι ύστερα από ολονύκτιο οργασμό χωρίς σώμα επέστρεφε με μια υγρασία
ανάμεσα στα σκέλη του
Ένα ποίημα
Ένας οργασμός που εκτοξεύεται με δυο σταγόνες και εκατό λέξεις
Από τη συλλογή Ιερωτικόν (2009)
-
Το δωμάτιο ενός παιδιού (Μες στον οντά) - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=V_NDtAr5LnM)
Το δωμάτιο ενός παιδιού (http://thepoetsiloved.wordpress.com/2010/03/14/kostas-papadopoulos-to-dwmatio-enos-paidiou-pasxalies-mesa-apo-ti-nekri-gi-%CE%BA%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF/) (διασκευή του τραγουδιού Μες στον οντά των Σπύρου Περιστέρη & Π. Παπαοικονόμου (Μίνωα Μάτσα))
(διασκευή & διεύθυνση ορχήστρας: Μάνος Χατζιδάκις / δίσκος: Πασχαλιές μέσα από τη νεκρή γη (1962)
Τάσος Κουράκης: [Το μέγεθος του βιώματός τους δεν...]
[Ενότητα Της θέωσης]
Το μέγεθος του βιώματός τους δεν
εξαντλείται στο βίωμα γι’ αυτό
προστρέχουν μετά
πιασμένοι χέρι χέρι
γυμνοί
στο Ιερό του Λόγου
σε μυστική τελετουργία
να δουν με τις λέξεις
το θαύμα
Στέκομαι μπρος στην ισόβια στιγμή σαν τραγιάσκα διπλωμένη σε ροζιασμένα χέρια αντίκρυ στο Χριστό
Από τη συλλογή Ιερωτικόν (2009)
-
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΝΟΥ - Σου το πα για τα σύννεφα - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=uolBty-0KHY)
Οδυσσέας Ελύτης & Μιχάλης Τρανουδάκης, Σου το ’πα για τα σύννεφα (από τη συλλογή Τα ρω του έρωτα)
τραγούδι: Αφροδίτη Μάνου / δίσκος: Η ποδηλάτισσα (1979)
Τάσος Κουράκης: [Η αξία από τις νταλίκες...]
[Ενότητα Ιερωτικόν]
Η αξία από τις νταλίκες δεν βρίσκεται στο τι φέρουν
όταν κινούνται στους ατέλειωτους δρόμους
μα στο παρκάρισμά τους
στις ερημικές πλατείες
όταν με τον ασουλούπωτο όγκο τους
προσφέρουν καταφύγιο
στα πάθη των ερώτων
σε ίδιο ύψος με τις πελώριες πίσω ρόδες τους
με το ρω των ερώτων
Από τη συλλογή Ιερωτικόν (2009)
-
Αρλέτα - Τα μικρά παιδιά (Άννα & Μαρία) - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=EIg8jBqN470)
Αρλέτα, Τα μικρά παιδιά (1967)
[Δημιουργία βίντεο: Σοφία Αμπερίδου (http://www.paletasofias.blogspot.gr/)]
Τάσος Κουράκης: [Και τι θα πει δελτίο καιρού...]
[Ενότητα Ιερωτικόν]
Και τι θα πει δελτίο καιρού και πρόβλεψη καιρικών φαινομένων; Γιατί ο άσχημος καιρός να είναι καταιγίδες, άνεμοι και κρύο; Ο δικός μου καιρός είναι ανοιξιάτικος με άνεμο τριανταφυλλί σε ανθοφορία ευωδίας και υγρασία λιμνούλες να εισχωρούν μέχρι το μεδούλι της αγάπης μου
Πιο κάτω δυο παιδιά φιλιούνται στο δρόμο
προσλαμβάνονται
Κι αν κάποιο λουλούδι δεν μαραίνεται είναι που το κρατάει μικρό παιδί
Από τη συλλογή Ιερωτικόν (2009)