Πότε, πού, πώς... με προσκαλέσανε κάπου; Και υπέγραψα μάλιστα; Δεν θυμάμαι.
Νίκο, να δεις σύγχιση στο κανονικό μου όνομα: λέω Βικτωρία (κι αυτή είναι η επίσημη γραφή του) και λέει ο ένας υπάλληλος στον άλλο: Βικτόρια (πιστεύω ότι αν αλλάξουμε τον τόνο πρέπει να γραφτεί με -ο-). Ως εκ τούτου, όνομα είναι τούτο το δικό μου ή τυράγνια; Θα το δω ποτέ σωστά γραμμένο όσο ζω;
Τώρα, για το θέμα του νήματος. Όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν σε τούτο το φόρουμ, Νίκο (κυρίως εσύ κι εγώ), είμαι υπέρ των κανόνων της γραμματικής για να μην εξελίσσεται η γλώσσα άναρχα κι αυθαίρετα. Επειδή σχεδόν κανείς δεν είναι υποδειγματικός στο θέμα σύνταξης μιας πρότασης, πάρα πολύ συχνά ακούω ή διαβάζω το "δε" σε τόσο λάθος θέση που αναρωτιέμαι αν πρόκειται για το αρνητικό μόριο ή για τον αντιθετικό σύνδεσμο. Επομένως, καταλήγω να χρησιμοποιώ το "δεν" παντού και για σιγουριά.
Λυπάμαι που ίσως γίνομαι βάρβαρη στο θέμα ευφωνίας, αλλά πάλι αναρωτιέμαι: σ' αυτή τη φουκαριάρα τη γλώσσα μας, έχουμε λύσει όλα τα προβλήματα που την ταλανίζουν τόσα χρόνια και μας έμεινε το πρόβλημα της ευφωνίας μόνον; Καθημερινά, ακούμε και διαβάζουμε τόσες χοντράδες που χτυπάνε σαν καμπανιές τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά και δεν μας πειράζει ο ήχος τους αλλά μας πειράζει το "ν" στο "δεν";
Να σας πω τη μαύρη αλήθεια, μόνο από κορυφαίους λογοτέχνες μας έχω εισπράξει τη σωστή χρήση του "δε" σε θέση αρνητικού μόριου. Επαναλαμβάνω και τονίζω: μόνον από κορυφαίους λογοτέχνες μας. Άποψή μου είναι, μιας κι ασχολούμαστε κυρίως με το γραπτό λόγο κάθε μέρα, να φροντίζουμε να γράφουμε σε στρωτά και κατανοητά ελληνικά, να μη χρησιμοποιούμε λέξεις που δεν κατέχουμε καλά, να μην είμαστε πομπώδεις και αμετροεπείς και να αφήσουμε και κάποιες ιδιόμορφες χρήσεις της γλώσσας για τους ακαδημαϊκούς μας ή για τους λογοτέχνες μας που ξέρουν να χρωματίζουν τη γλώσσα και τον ήχο με δικές τους, ξεχωριστές πινελιές.
Εκεί που πάσχουμε είναι στην καθημερινή χρήση βατής και κατανοητής γλώσσας. Για παράδειγμα, τα μισά εγχειρίδια συσκευών που έχουν πέσει στα χέρια μου όταν αγοράζουμε κάτι είναι για πέταμα στον μεγάλο τενεκέ του σπιτιού και αρκετές φορές η συσκευή μένει παροπλισμένη ή χρησιμοποιούμε τις μισές της δυνατότητες γιατί δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε το περιβόητο manual. Στα χάλια του εγχειρίδιου, ας ήταν το δε(ν) το μόνο ψεγάδι αλλά πού τέτοια τύχη...