Ο Μπράντμπερι είχε την ιδέα να γράψει για μια δυστοπία όπου το καθεστώς έκαιγε τα βιβλία και η αντίσταση τα απομνημόνευε (πίσω στα χρόνια του Ομήρου είχαν περάσει κι αυτοί). Του κάθισε καλά το fireman αφού δεν αναφέρεται σε πυρόσβεση (αρχικές σημασίες της λέξης ο στρατιώτης του πυροβολικού και ο θερμαστής, άλλωστε). Οι Γάλλοι έχουν τον τουλουμπατζή, άρα μικρό το πρόβλημα. Σ' εμάς όμως είναι αστείος ο πυροσβέστης, ιδιαίτερα σε διαλόγους όπως εκείνον που ξεχώρισα. Οπότε τι να κάνει η μεταφράστρια; Να τον κάνει πυρονόμο ή πυραγό; Να το κάνει πυροσβέστη, όπως και τον έκανε (και όποιος προσέξει το οξύμωρο το πρόσεξε); Ή να προσθέσει κάτι σ' εκείνον το διάλογο;
Είναι αλήθεια πως πολύ παλιά οι πυροσβέστες έσβηναν τις πυρκαγιές αντί να τις ανάβουν;
Μα όχι, απλώς δρούσαν πυροσβεστικά. Είναι μεταφορική η χρήση.
Μα αυτό δεν είναι Μπράντμπερι, είναι Ιονέσκο! Για να υπάρχει μεταφορική χρήση, πρέπει να υπάρχει κυριολεκτική. Σβήσιμο της φωτιάς!
Πέρα από τις ερμηνευτικές προσεγγίσεις, το πρόβλημα είναι μεταφραστικό: ο Μπράντμπερι χειρίζεται ένα βολικό fireman, οπότε τι κάνουμε εμείς με τον πυροσβέστη;
