Musée des Beaux Arts
W. H. Auden
About suffering they were never wrong,
The old Masters: how well they understood
Its human position: how it takes place
While someone else is eating or opening a window or just walking dully along;
How, when the aged are reverently, passionately waiting
For the miraculous birth, there always must be
Children who did not specially want it to happen, skating
On a pond at the edge of the wood:
They never forgot
That even the dreadful martyrdom must run its course
Anyhow in a corner, some untidy spot
Where the dogs go on with their doggy life and the torturer's horse
Scratches its innocent behind on a tree.
In Breughel's Icarus, for instance: how everything turns away
Quite leisurely from the disaster; the ploughman may
Have heard the splash, the forsaken cry,
But for him it was not an important failure; the sun shone
As it had to on the white legs disappearing into the green
Water, and the expensive delicate ship that must have seen
Something amazing, a boy falling out of the sky,
Had somewhere to get to and sailed calmly on.
|
Musée des Beaux Arts
W. H. Auden
Ποτέ δεν κάναν λάθος για τον πόνο
Οι Παλιοί Δασκάλοι· πόσο κατάλαβαν τη θέση του
Στην ανθρώπινη ζωή· πώς φτάνει και μας βρίσκει
Την ώρα που ο άλλος τρώει ή ανοίγει ένα παράθυρο ή έστω περπατάει βαριεστημένα·
Πώς, όταν οι γέροντες προσμένουν, μ' ευλάβεια και πάθος,
Το θαύμα της Γέννησης, πρέπει πάντα να υπάρχουν παιδιά
Που δεν το πολυθέλουν να συμβεί, και γλιστρούν με παγοπέδιλα
Σε μια λιμνούλα στην άκρη του δάσους.
Ποτέ αυτοί δε λησμόνησαν
Ότι και το πιο φριχτό μαρτύριο πρέπει να συντελεστεί
Με κάποιο τρόπο, σε μια γωνιά, σ' έναν τόπο λερό
Εκεί που ο σκύλος ζει τη σκυλίσια ζωή του και τ' άλογο του βασανιστή
Ξύνει τ' αθώα του καπούλια σ' ένα δέντρο.
Στον Ίκαρο του Μπρέγκελ, λόγου χάρη: πώς καθετί
Γυρίζει αμέριμνα την πλάτη στην καταστροφή·
Μπορεί ο ζευγολάτης να τον άκουσε τον παφλασμό,
Την έρημη κραυγή, μα δεν ήταν γι' αυτόν κακό μεγάλο·
Ο ήλιος έλαμπε, έτσι όπως έπρεπε, πάνω στ' άσπρα πόδια
Που χάνονταν στο πράσινο νερό·
Και το λεπτοφτιαγμένο ακριβό καράβι,
Που σίγουρα είδε κάτι εκπληκτικό, ένα παιδί να πέφτει απ' τον αιθέρα,
Είχε να πάει σε κάποιο προορισμό, και ήσυχα αρμένισε πέρα.
|