Γιώργος Ιωάννου

wings · 60 · 177615

wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 74461
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιώργος Ιωάννου (1927-1985)



Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1927. Πήρε πτυχίο φιλολογίας από το ΑΠΘ. Το 1960 διορίστηκε φιλόλογος και δούλεψε σε διάφορα μέρη (Κυνουρία, Βεγγάζη, Καλαμαριά). Το 1971 μετατέθηκε στην Αθήνα, αρχικά σε γυμνάσιο και μετά στο υπουργείο Παιδείας, όπου πέρασε την υπόλοιπη ζωή του. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1954 με μια μικρή ποιητική συλλογή («Ηλιοτρόπια»). Κυρίως ασχολήθηκε με την πεζογραφία. Παράλληλα, έκανε μεταφράσεις αρχαίων κειμένων, εξέδωσε επιλογές δημοτικών τραγουδιών, παραμυθιών, Καραγκιόζη και έγραψε θεατρικά έργα, χρονογραφήματα και μελέτες. Πέθανε στην Αθήνα το 1985.

Ποιητικές συλλογές:
«Ηλιοτρόπια», ιδιωτική έκδοση, Θεσσαλονίκη, 1954
«Τα Χίλια Δέντρα», εκδ. Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη, 1963
«Τα Χίλια Δέντρα & άλλα ποιήματα (1954-1963)», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1973

Πεζογραφία:
«Για ένα φιλότιμο» (πεζογραφήματα, εκδ. Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη, 1964
«Η σαρκοφάγος» (πεζογραφήματα), εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1971
«Η μόνη κληρονομιά» (πεζογραφήματα), εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1974
«Το δικό μας αίμα», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1978
«Ομόνοια 1980» (φωτογραφίες: Ανδρέας Μπελιάς), εκδ. Οδυσσέας, Αθήνα, 1980
«Επιτάφιος θρήνος», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1980
«Κοιτάσματα» (πεζά κείμενα), εκδ. Ορέστης, Αθήνα, 1981
«Πολλαπλά κατάγματα», εκδ. Εστία, Αθήνα, 1981
«Εφήβων και μη» (διάφορα κείμενα), εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1982
«Εύφλεκτη χώρα», Καθημερινή, Αθήνα, 1982
«Καταπακτή», εκδ. Γνώση, Αθήνα, 1982
«Η πρωτεύουσα των προσφύγων», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1984
«Ο Πίκος και η Πίκα» (παιδικό παραμύθι), Αθήνα, 1986

Θεατρικά έργα:
«Το αυγό της κότας» (θέατρο για παιδιά / εικονογράφηση: Αλέξης Κυριτσόπουλος), εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1981

Μεταφράσεις:
«Ευριπίδη, Ιφιγένεια η εν Ταύροις», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1969
«Παλατινή ανθολογία: Στράτωνος μούσα παιδική», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1980

Μελέτες & άλλα κείμενα:
«Δημοτικά τραγούδια της Κυνουρίας», ανάτυπο από το περιοδικό «Διαγώνιος», Θεσσαλονίκη, 1965
«Τα δημοτικά μας τραγούδια», Ταχυδρόμος, Αθήνα, 1966
«Μαγικά παραμύθια του ελληνικού λαού», Ταχυδρόμος, Αθήνα, 1966
«Παραλογές», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1970
«Καραγκιόζης, 1-3», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1973
«Παραμύθια του λαού μας», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1973
«Αλεξάνδρεια 1916: Ημερολόγιο Φίλιππου Δραγούμη», εκδ. Δωδώνη, Αθήνα, 1984
«Ο της φύσεως έρως: Παπαδιαμάντης, Καβάφης, Λαπαθιώτης», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1985
«Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής» (συνεντεύξεις), εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1996

[Πηγή για την εργογραφία: ΕΚΕΒΙ]

Ανθολογημένα ποιήματα:


Στο Translatum έχουν δημοσιευτεί και πεζογραφήματα του Γιώργου Ιωάννου.

Έγραψαν για τον Γιώργο Ιωάννου:


[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» ]
« Last Edit: 08 May, 2021, 18:34:18 by spiros »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 74461
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιώργος Ιωάννου, Τα βήματά σου

Όλα μπορείς να τα σωπάσεις,
όμως ποτέ τον έρωτα·
την ώρα που ανοίγουν τ’ άστρα
όταν αρχίζει στην καρδιά η μουσική
και κόβονται γλυκά τα γόνατα.

Τότε σε οδηγούν τα βήματά σου.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
« Last Edit: 10 Feb, 2021, 20:48:22 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)



Anastasia

  • Anastasia Giagopoulou
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 2365
    • Gender:Female
  • Set goals, Work hard!
«... την ώρα που ανοίγουν τ' άστρα...». Τι όμορφη φράση...
« Last Edit: 05 Oct, 2007, 13:23:43 by wings »
"Only Love can leave such a... Mark!"


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 74461
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Εδώ έχουμε ένα δείγμα όμορφης ποιητικής γραφής από έναν κατά κύριο λόγο πεζογράφο, τον (πολυαγαπημένο μου) Γιώργο Ιωάννου.

Ο Γιώργος Ιωάννου εξέδωσε μόλις «δυόμιση» ποιητικές συλλογές, τις δύο στα νεανικά του χρόνια και μία μικρούλα στη δεκαετία του '80, αλλά καταφέρνει να μιλά - όπως πάντα - με λόγια απλά για όλες τις χαρές και τις λύπες του/μας και, ως εκ τούτου, πάντα αξίζει τον κόπο να διαβάζουμε τα γραπτά του.
« Last Edit: 21 Feb, 2009, 18:37:31 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)



banned

  • Sr. Member
  • ****
    • Posts: 1094
    • Gender:Male
Με την ευκαιρία των δημοσιεύσεων ποιημάτων του Γιώργου Ιωάννου, ας τονίσουμε για μια φορά ακόμη πόσο σπουδαίο είναι και πόσο δύσκολο να κατακτήσει ένας ποιητής (και ένας πεζογράφος) την απλότητα και τη λιτότητα.

Οι ψευτοποιητικές λέξεις, οι εγκεφαλικές περιπλοκές, οι επινοημένες παραδοξολογίες και οι απεραντολογίες, ο εσκεμμένα δυσνόητος λόγος, μπορεί να ονομάζονται μοντερνισμός ή όπως αλλιώς και να εντυπωσιάζουν τους αφελείς, εκείνο που σημαίνουν όμως είναι ότι κάποιος ονομάζεται ποιητής χωρίς να έχει κατανοήσει το ποιητικό φαινόμενο. Ότι δεν είναι κάτι, αλλά παριστάνει αυτό το κάτι.
« Last Edit: 19 Sep, 2009, 16:35:58 by wings »


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 74461
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Ξέρεις πως συμφωνώ απόλυτα. Εδώ, ωστόσο, έχουμε να κάνουμε με έναν σπουδαίο λογοτέχνη που αποποιήθηκε από μιας αρχής όσα ανορθόδοξα και περίεργα μόλις μας εξήγησες.

Όταν όμως η ιστορία θα ξεχάσει αυτούς που παρίσταναν κάτι, τα νέα παιδιά θα συνεχίσουν να διαβάζουν τα γραπτά του Γιώργου Ιωάννου, ακόμα και τούτα τα απλά κι ανθρώπινα ποιήματά του που δεν αποτέλεσαν ποτέ τη λαμπρότερη μορφή της δημιουργίας του, αλλά τα σεβόμαστε ως κατάθεση ψυχής ενός εξαιρετικού λογοτέχνη. Εξάλλου, ο λόγος είναι και θα παραμείνει μεγάλη ανάγκη της ψυχής, έτσι δεν είναι;
« Last Edit: 19 Sep, 2009, 16:36:25 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


banned

  • Sr. Member
  • ****
    • Posts: 1094
    • Gender:Male
Απολύτως.
« Last Edit: 19 Sep, 2009, 16:36:35 by wings »


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 74461
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιώργος Ιωάννου, Δούλος ιερός του έρωτα (II)

Κλεισμένος είμαι
καρτεράω το μήνυμα.
Κι άλλα σινιάλα μάζεψα που έκανες∙
το χέρι που απάνω μου ξεχάστηκε,
θερμό ιδιαίτερα της χειραψίας σου το σφίξιμο,
και το φιλί αποχαιρετισμού δεν έμοιαζε.

Κάποιο σημείωμα,
κάποιο βαθύ ξεμακρισμένο τηλεφώνημα
από το δορυφόρο θα χυμήξει επάνω μου.
Του βλέμματός σου θα ’ναι η αντανάκλαση,
λάμψη μεταλλική στο αεροδρόμιο,
την ώρα που περνούσες απ’ τον έλεγχο.

Γελούνε γύρω, για κορόιδο μ’ έχουνε.
Ούτε για πασατέμπο τέτοια δεν τους φτάνουνε.
Μα εγώ τραβάω στις λεωφόρους σαν αόμματος,
ζέστα βαθιά ανακαλύπτω μέσα μου,
καθώς μ’ όλα τα ράκη μου τυλίγομαι
και εισχωρώ μες στην καρδιά της χόβολης.

Το νιώθω τώρα πως θα ’ρθεις,
αν έχει, φτάνει μόνο που με κοίταξες,
εμένα τον ουτιδανό, τον άσχημο,
τον τιποτένιο, το φριχτό και τον απαίσιο.

Αχ, θέλω να τ’ ακούσω από το στόμα σου,
μια γεύση κι εγώ να ’χω απ’ το μαρτύριο.

Ευτυχισμένος πέφτω στο κρεβάτι μου,
δε νιώθω πια την επανάσταση της σάρκας μου.
Εσύ με νοιάζεις και θα έρθεις κάποτε.
Μπορώ να περιμένω χρόνους άπειρους,
να περπατώ και να μη βλέπω γύρω μου.
Έστω για να με φτύσεις, έλα κάποτε.

Από το ποίημα Δούλος ιερός του έρωτα (1980)
« Last Edit: 25 Feb, 2018, 21:38:56 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 74461
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιώργος Ιωάννου, Δούλος ιερός του έρωτα (III)

Μόνο το σπίτι μου υπάρχει,
όλα τ’ άλλα χάθηκαν.
Είσαι μέσα εσύ, είσαι εντός,
με καρτεράς που έρχομαι.
Περνάς απ’ τις πολύξερες τις κάμαρες,
τη σκόνη παίρνεις, τη φριχτή σκουριά,
το τόσο χνούδι που κρυφομαζεύτηκε.

Το μεσημέρι με τη λήξη της δουλειάς,
χυμάω σαν το σίφουνα ερχόμενος.
Τρία ποτάμια διασχίζω ολοφούσκωτα.
Ούτε ο Έβρος είναι, ούτε ο Αξιός,
ούτε ο Αλιάκμονας, δικός μας ποταμός:
Σταδίου, Πανεπιστημίου και Ακαδήμειας.

Συμπλέκομαι με άλλους βιαστικούς,
δεν ξέρω αν το κάνουνε επίτηδες.
Κοιτάω στην πλατεία τους αναρχικούς,
τις κλούβες πιο εκεί κι αντιπαρέρχομαι.
Καιρό δεν έχουμε γι’ αυτά,
κοιτάω το μπαλκόνι φλογιζόμενος.

Αχ, βάζω το κλειδί όπως στον έρωτα.
Το σπίτι ευωδιάζει απ’ την ανάσα σου,
τα μέλη σου ανθούνε στο ημίφωτο.
Έλα και τύλιξέ με, δε ζητώ φαΐ,
δεν θέλω ύπνο, μιας στιγμής ξεκούραση.
Ακούμπα με, με το κορμί σου ντύσε με.

Κλειστά τα παραθύρια,
πεσμένα όλα τα παραπετάσματα.
Δεν μας χρειάζονται τα ξένα βλέμματα,
ούτε οι φωνές, ούτε τα ξένα βήματα.
Χαμηλωμένο ας μένει το τηλέφωνο.
Στα μάτια κοίταξέ με, καταδέξου με.

Από το ποίημα Δούλος ιερός του έρωτα (1980)
« Last Edit: 23 Oct, 2017, 22:31:13 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


Anastasia

  • Anastasia Giagopoulou
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 2365
    • Gender:Female
  • Set goals, Work hard!
Για να είμαι ειλικρινής, τα παραπάνω ποιήματα μου άρεσαν πολύ... είναι πολύ όμορφα, περιγραφικά και ιδιαίτερα αισθαντικά.

Χαίρομαι που μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουμε και κάποιους εκπροσώπους της σεξουαλικής «διαφορετικότητας» που με τόσο αξιοπρεπή και διακριτικό τρόπο προσεγγίζουν τον έρωτα των ανθρώπων με τις λεγόμενες «ιδιαιτερότητες».
« Last Edit: 21 Dec, 2007, 22:09:09 by wings »
"Only Love can leave such a... Mark!"


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 74461
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Μεγάλο θέμα άνοιξες, Αναστασία, αλλά καλά έκανες γιατί είναι ευκαιρία να θίξουμε ορισμένα κακώς κείμενα.

Οι εκπρόσωποι των λεγόμενων σεξουαλικών «ιδιαιτεροτήτων» (το πόσο μου χτυπάει στα νεύρα αυτή η λέξη δεν περιγράφεται) δεν έχουν καμιά «διαφορετικότητα» (άλλη εκνευριστική λέξη κόσμιας περιγραφής ρατσισμού) ή, αν θες, καμιά διαφορά από τον υπόλοιπο κόσμο.

Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που πιστεύουν ότι ο έρωτας και η αγάπη είναι λέξεις και αισθήματα unisex (ναι, κάπως σαν τα τζιν) και δεν έχουν χώρα, φυλή, ηλικία και φύλο. Το τι κάνει ο καθένας μας στο κρεβάτι του αφορά εμάς τους ίδιους και μόνον εμάς, και δεν αποτελεί ειδοποιό διαφορά μας από τους υπόλοιπους ούτε ταμπελάκι, λες και μιλάμε για εμπορεύσιμο είδος σε ράφι μαγαζιού.

Ωστόσο, με θλίψη διαπιστώνω ότι η Ελλάδα του 2007 τείνει να οπισθοδρομήσει και να ξαναβρεθεί στα χνάρια της κοινωνίας του μεσοπολέμου κι αυτό είναι οδυνηρό και οικτρό. Γιατί το λέω και πώς το ξέρω; Εκτός από τις κουβέντες που ακούω και κάνω εκτός σπιτιού, με φίλους και γνωστούς, ένα απλό παράδειγμα είναι και η ανθολογία μας.

Μόλις άρχισε το αφιέρωμα στην ερωτική ποίηση, είδα με μεγάλη μου έκπληξη τα δημοσιευμένα ποιήματα των γνωστών ομοφυλόφιλων ποιητών της πόλης μας, δηλαδή του Γιώργου Ιωάννου, του Αλέξη Ασλάνογλου και του Ντίνου Χριστιανόπουλου να έχουν λιγότερες αναγνώσεις σε σύγκριση με τις αναγνώσεις άλλων ποιημάτων άλλων ποιητών, αλλά και σε σχέση με τις δικές τους σε άλλου περιεχομένου ποιήματα.

Και λέω τώρα, μάλλον εν θερμώ, ότι αν η ελληνική κοινωνία του 21ου αιώνα έχει τόσα συγκαλυμμένα ταμπού, καλά θα κάνουμε να βρούμε μια βαριά πέτρα (τόσους ογκόλιθους πετάνε κάθε μέρα οι διάφοροι ομιλητές στα κανάλια) και να φουντάρουμε σούμπιτοι στον Θερμαϊκό.

Συγγνώμη που προτείνω τον Θερμαϊκό, αλλά αυτόν ξέρω κι αυτόν προτιμώ. Γνωρίζω ωστόσο ότι η Ελλάδα βρίθει κόλπων (γεωγραφικών και όχι μόνο γυναικείων), άρα ο καθένας μπορεί να φουντάρει όπου τον βολεύει.
« Last Edit: 17 Apr, 2008, 04:55:03 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


Anastasia

  • Anastasia Giagopoulou
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 2365
    • Gender:Female
  • Set goals, Work hard!
Η λέξη «ιδιαιτερότητα» με εκνευρίζει κι εμένα αφόρητα. Ο καθένας από εμάς έχει κάποιον «ιδιαίτερο» τρόπο να χαίρεται τον έρωτα του, την αγάπη του κτλ. Με τη λογική αυτή όλοι μας έχουμε «ιδιαιτερότητες». Επίσης, συμφωνώ απόλυτα με αυτό:

Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που πιστεύουν ότι ο έρωτας και η αγάπη είναι λέξεις και αισθήματα unisex (ναι, κάπως σαν τα τζιν) και δεν έχουν χώρα, φυλή, ηλικία και φύλο. Το τι κάνει ο καθένας μας στο κρεβάτι του αφορά εμάς τους ίδιους και μόνον εμάς, και δεν αποτελεί ειδοποιό διαφορά μας από τους υπόλοιπους ούτε ταμπελάκι, λες και μιλάμε για εμπορεύσιμο είδος σε ράφι μαγαζιού.

Προσωπικά, δεν βλέπω κάτι το «ιδιαίτερο» στα ποιήματα των συγκεκριμένων ποιητών. Είναι εξίσου όμορφα, περιγραφικά και το ίδιο ερωτικά. Δεν καταλαβαίνω γιατί μας αρέσει η μουσική και τα τραγούδια κάποιου ομοφυλόφιλου στιχουργού, αλλά δεν μας αρέσουν τα γραπτά κάποιου ομοφυλόφιλου ποιητή. Θαρρώ πως η τέχνη δε γνωρίζει σύνορα...
« Last Edit: 21 Dec, 2007, 22:09:52 by wings »
"Only Love can leave such a... Mark!"


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 74461
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Η τέχνη δεν γνωρίζει σύνορα και δεν έχει φραγμούς και ούτε άλλωστε κι η καρδιά, αλλά τα ανθρώπινα μυαλά έχουν... κι όπου/όποτε το μυαλό επισκιάζει και αναιρεί τις προσταγές της ψυχής και της καρδιάς, there is always something rotten.
« Last Edit: 21 Dec, 2007, 22:10:11 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 74461
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιώργος Ιωάννου, Γύρω μου νύχτα μέρα

Όσο να δέσει κάποιος μέσα μου,
έχει πεθάνει.

Αλλάζω τις φιλίες σαν πουκάμισα,
αλλάζω τις δουλειές, αλλάζω γνώμες.
Πάντα το μάτι μου αλλού∙
μόλις ακούσω ναι έτοιμος να σαλπάρω.

Κι η μοναξιά μου πάντα μοναξιά.
Κι ο πανικός ρεύμα που με τινάζει.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
« Last Edit: 25 Jun, 2017, 20:15:29 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 74461
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιώργος Ιωάννου, Η προσφορά και η ζήτηση

Τον τσάκισε η σοφή ζωή, τον στέγνωσε
– ξεκίνησε τον κόσμο να κερδίσει.

Η προσφορά και η ζήτηση ψωμιού,
η προσφορά και η ζήτηση καρδιάς,
η προσφορά και η ζήτηση...

Και με το στήθος ίδιο ρόδι να τριζοβολά,
να χαίρεται, να αποστάζει την ανάσα.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
« Last Edit: 25 Jun, 2017, 20:15:41 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


 

Search Tools