Το κακό, Κατερίνα, είναι ότι συμφωνούμε επί της ουσίας.
Θες ανοιχτά τη γνώμη μου και θα την έχεις:
Οι αστυνομικοί που πιστεύουν ότι τους έδωσαν γκλομπ και πιστόλια για να βαράνε χωρίς κρίση δεξιά-ζερβά είναι για μένα «μπάτσοι», και κλιμακωτά από «γουρούνια» έως «δολοφόνοι».
Ο πολιτικός που παίρνει την υπουργική Μερσεντές και χρησιμοποιεί προπομπή τροχονόμων για να πάει στο πάρτι του φίλου του ή στο αεροδρόμιο και ταλαιπωρεί τη μισή πόλη είναι καθαρόαιμα «γουρούνι».
Ο διπλανός μου που ξυλοκοπά τη γυναίκα του και τα παιδιά του είναι καθαρόαιμα «γουρούνι» και με φιλόδοξες βλέψεις να γίνει μελλοντικός «δολοφόνος».
Ο δάσκαλος που χτυπούσε πριν 50 χρόνια με τη βέργα ή τη βίτσα μαθητές στο κεφάλι ή που τους άστραφτε τέτοιους φούσκους που κόντευαν να μείνουν κουφοί ήταν καθαρόαιμα «γουρούνι».
Ο θεατής ενός αγώνα που πετάει από αναπτήρες έως κομμάτια τούβλων ή μπετόν που ξηλώνει από τις κερκίδες όπου βρει ή βρίζει το μισό σύμπαν των «αντιπάλων» του είναι από «γουρούνι» έως «δολοφόνος».
Ο «αναρχικός» διαδηλωτής που είδα πριν από μερικά χρόνια να περνάει μπροστά από τους παραταγμένους σε πεζοδρόμιο αστυνομικούς, να παρεκκλίνει της πορείας του και να πηγαίνει να φτύνει έναν αστυνομικό 60 χρόνων δυο φορές και να του λέει ότι «γαμ..ται η κόρη του» είναι καθαρόαιμα «γουρούνι». Ο αστυνομικός απλώς σκουπίστηκε.
Ο κλέφτης που μπήκε κάποτε στο σπίτι μου και μου το έκανε θερινό για να πάρει 5 κωλοκοσμήματα και ποδοπάτησε τα ρούχα μου και τα σεντόνια μου ήταν αναμφίβολα «γουρούνι». Δεν ξέρω αν ήταν οπλισμένος οπότε θα τον έλεγα και «δόκιμο δολοφόνο».
Οι προσωπικές μου αρχές δεν μου επιτρέπουν να πω ότι όλοι οι αστυνομικοί, πολιτικοί, γείτονές μου, θεατές αγώνων, διαδηλωτές και κλέφτες είναι «γουρούνια και δολοφόνοι». Λυπάμαι, αλλά ειλικρινά δεν καταλαβαίνω αυτούς που κάνουν αυτού του είδους τις γενικεύσεις. Κι όταν μιλούν τους αγνοώ περίτρανα όπως αγνόησα και τον συνδικαλιστή των αστυνομικών που προσπάθησε να μας πείσει ότι δεν έγινε τίποτα σπουδαίο στην περίπτωση του Κύπριου φοιτητή.
Οι προσωπικές μου ευαισθησίες, Στάθη, δεν μου επιτρέπουν σε ένα γλωσσικό φόρουμ όπου ο άλλος γράφεται για να συζητήσει τα πάντα γύρω από τη γλώσσα και άντε και μερικά θέματα της επικαιρότητας, εγώ να τον αγνοήσω γιατί πρέπει και καλά να πω τη γνώμη μου. Όλες οι γνώμες είναι σεβαστές στον κατάλληλο τόπο και χρόνο, αλλά για μένα ακόμα πιο σεβαστά είναι τα ανθρώπινα συναισθήματα.
Ξαναγυρίζοντας στα «συντονιστικά» μου καθήκοντα, Κατερίνα, θα σου πω ότι οι συντονιστές είναι εδώ, συν τοις άλλοις, για να κατευνάζουν τα πνεύματα και να λαμβάνουν υπόψη όλες τις εσωτερικές ευαισθησίες.
Κι αν έχετε παράπονο για το αν λέμε τη γνώμη μας, όλοι οι συντονιστές τούτου του μαγαζιού μαζί με τον διαχειριστή (τον Σπύρο) έχουμε συνολικά περισσότερα μηνύματα από όλα τα υπόλοιπα μέλη μαζί. Άρα μάλλον γλώσσα δεν βάζουμε μέσα κι ούτε ντρεπόμαστε, ούτε κωλώνουμε να πούμε την άποψή μας ακόμα κι αν διαφωνούμε.
