Κατερίνα Καριζώνη, Μια σφαίρα στην καρδιά του Πινόκιο
Ο Πινόκιο γέρασε ανέραστος
όμως τα ξύλινα ρούχα του
ανεμίζουν ακόμη
μες στους έρωτές μας.
Ο Πινόκιο γέρασε
χωρίς να μάθει το γιατί
σ’ ένα θερμοκήπιο με αναποδογυρισμένα δέντρα
και νεκρές αρραβωνιαστικές
σημειωμένες σε χάρτες
χαμένων βιοτόπων.
Δεν έμαθα ποτέ μου να σκοτώνω
με συνέπεια, έλεγε,
ούτε και ν’ αγαπώ πραγματικά
πέρα απ’ τα δάση
και τα ξύλινα καράβια
και τις κιθάρες που μοιάζουν
με τα απολιθωμένα σώματα των γυναικών.
Ύστερα έσκυβε και μου έδειχνε
μια τρύπα στην καρδιά του.
Από δω πέρασε κάποτε μια σφαίρα, μου ψιθύριζε,
κι ένα κορίτσι ροζιασμένο
με τον σκύλο του.
Από τη συλλογή Ο ράφτης Ραντοσλάβ από το 1470 (2001)
Πηγή: ανθολόγιο Ρεσάλτο (2009)