Κωστής Μοσκώφ: [Όχι∙ δεν είμαι πια Εσύ...]
[Ενότητα 4 Του πατέρα αφέντη]
«Όχι∙ δεν είμαι πια Εσύ. Το σώμα Μου δεν είναι πια το σώμα Σου. Ο Έρωτάς Σου», είπες, «σφοδρός, με κατέλυσε, δεν αντέχω, ξέρεις, τα Μεγάλα...»
Και με άφησες, έτσι, να πλέω μόνος μες στη συμπαντική Σιωπή. Και να ουρλιάζω πως μανικά ως τα έσχατα σας αγάπησα. Και να θέλω να γίνω το κάθε Εσύ...
Ότι κανείς δεν άντεξε το πυρ της αγάπης μου. Και τρομαγμένος όλος ο κόσμος κρύφτηκε μέσα στον δερμάτινο χιτώνα του. Και ο Καθόλου έγινε έτσι, δίνοντας τέλος στην Ιστορία, πάλι ο Θάνατος. Το Τίποτα ή το πιο Τίποτα...
Άφησέ με να αγγίξω το δέρμα Σου∙ Άφησέ με να φιλήσω το πέλμα Σου. Εκεί απ’ όπου το Όλο Σώμα σου έχει βλαστήσει. Και δέχομαι, υπόσχομαι σου λέω, να βγάλω τα μάτια μου, να μην πυρπολώ έτσι πια τίποτα με τη ματιά μου...
23 Αυγούστου 1988
—από τηλεφώνου—
Από τη συλλογή Για τον Έρωτα και την Επανάσταση (1989)
