Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Το κλείσιμό του
«Βάρυνε πολύ,
σχεδόν σπάνια βγαίνουμε έξω,
μετά τη δουλειά στρώνεται στην τηλεόραση
κι αν τύχει κι έρθει κάποιος φίλος του,
αντί ν’ ανταλλάξουμε μερικές κουβέντες
κάθονται στο τάβλι,
το ίδιο και στη θάλασσα
—συνέχεια τάβλι,
θα ήταν καλύτερα να κυνηγούσε κοπέλες.»
Πώς δεν φοβήθηκε
κι ανέφερε για κοπέλες,
αφού ο φίλος της πριν μερικά χρόνια
όχι μόνο κυνηγούσε
αλλά τα ωραιότερα πλάσματα
τον κυνηγούσαν.
Ό,τι κι αν έλεγε για το κλείσιμο,
τη βουβαμάρα του,
ο μύθος του παρέμενε.
Από τη συλλογή Το γυμνό ζευγάρι και άλλα ποιήματα (1990)