Κώστας Χατζής & Ξενοφώντας Φιλέρης, Πάρε ένα κοχύλι απ’ το Αιγαίο
(τραγούδι: Δάκης / δίσκος: Το ταμ ταμ (1980))
Μελίτα Τόκα-Καραχάλιου, Αποικία κοχυλιών
Η βροχή σχεδιάζει σχήματα
που ψάχνουνε το κενό τους
κι επιδεινώνει τη μάχη των ημερών
με την αγωνία τής νύχτας.
Αντέχεις στη δοκιμασία,
σημάδεψε τα κομψά πόδια σου,
ως τους ανεμοδείχτες σκαρφαλώνανε
για εντελβάις.
Κι ο πόνος,
τι αγκάθι αιχμηρό βγάζει από το άνθος του,
τι δηλητήριο εκτοξεύει από το στόμα του.
Οι ημέρες φεύγουνε – φεύγουνε
κατά την άνοιξη,
με γύψινα φτερά τα χελιδόνια της
δεν καθρεφτίζονται στον αγέρα.
Και η μεγάλη πλατεία τής Σελήνης*
κρύσταλλο σκοτεινό
από τις παραμορφωμένες ημέρες.
Μόνον οι λέξεις σου,
αποικία κοχυλιών από ασήμι και φως
στο βυθό της καρδιάς μου ανεμίζουν.
Τετάρτη 11 Απρίλη 2007
μεσάνυχτα
* Το διάστημα αυτό είχε πανσέληνο και έκλειψη.
Από τη συλλογή Αποικία κοχυλιών (2008)
Η συλλογή είναι καινούρια (τυπώθηκε τον Οκτώβρη του 2008), τα ποιήματα μας είναι άγνωστα, όμως η ποιήτρια είναι παλιά, γνωστή και αγαπημένη μας φίλη.
Η Μελίτα Καραχάλιου, κατά την προσφιλή της συνήθεια, ασχολείται για μια ακόμα φορά με το υγρό στοιχείο, με στίχους που παιχνιδίζουν με τα λαμπυρίζοντα χρώματα της μέρας και της νύχτας, της σκέψης και της ψυχής.
Δημοσιεύω σήμερα το ομότιτλο της συλλογής ποίημα για να πάρουμε όλοι μια πρώτη και ουσιαστική γεύση από το νέο αυτό βιβλίο. Και εύχομαι ολόψυχα στη Μελίτα να είναι καλοτάξιδη η συλλογή και τα ποιήματά της να φτιάξουν πολυάριθμες αποικίες (κοχυλιών και όχι μόνο) στην καρδιά των φίλων της ποίησης. :-)