Θα καταθέσω κι εγώ μία που με κάνει να γελάω όσες φορές κι αν τη δω. Η ωραία των Αθηνών (1955). Στο καστ και η υπέροχη Σπεράντζα Βρανά.
Ναι, καταπληκτική ταινία! Η Βρανά παίζει το ρόλο μιας τραγουδίστριας. Ακούγεται για πρώτη φορά το τραγούδι των Μουζάκη-Γιαννακόπολου "Αυτό το μάμπο το μπραζιλέρο" και ένα άλλο
"Η βαλίτσα"Είναι άσχημο πολύ, το δικό σου το βιολί,
ζεις μονάχα για χουζούρι κι αγκαλίτσα.
Μάσα-ξάπλα-τεμπελιά
κι ούτε σκέψη για δουλειά
Πού θα πάει τέλος πάντων η βαλίτσα;
Μάσα-ξάπλα-τεμπελιά
κι ούτε σκέψη για δουλειά
Πού θα πάει τέλος πάντων η βαλίτσα;
Λες και είσαι δηλαδή, του Σουλτάνου το παιδί
Θέλεις τρέλες, θέλεις κέφια κάθε μέρα.
Δε μ'αρέσουν όλα αυτά
και στο λέω ορθά-κοφτά
η βαλίτσα δεν πηγαίνει παραπέρα
Δε μ'αρέσουν όλα αυτά
και στο λέω ορθά-κοφτά
η βαλίτσα δεν πηγαίνει παραπέρα
Σκέψου πια και τη δουλειά,
γιατί μόνο με φιλιά,
η στομάχα δε γεμίζει μια σταλίτσα.
Σκέψου κι άλλαξε μυαλά
και κατάλαβε καλά,
πως μακρύτερα δεν πάει η βαλίτσα
Σκέψου κι άλλαξε μυαλά
και κατάλαβε καλά,
πως μακρύτερα δεν πάει η βαλίτσα
(μαζί της το Τρίο Κιτάρα)
Το ότι κάποιοι ζουν στον ίδιο χώρο, δεν σημαίνει ότι ζουν και στον ίδιο χρόνο ή τουλάχιστον ότι βιώνουν τον χρόνο με τον ίδιο τρόπο. Αυτό δεν κάνει τον κόσμο χειρότερο, απλώς πιο πολύπλοκο. σα(ρε)μάλι
14. Ναι, βεβαίως. Σων, φέρε τα λεφτά του Ανθόνιο.