Μεταγραφή ονομάτων - ng: γκ και νγκ

[F_idάνι]

When in Babel, do as the Babylonians do.

[Mrs.Jones]

Φαντάζομαι ότι η λίστα θα είναι ατέλειωτη. Η Γαλλία και η Γερμανία ίσως έχουν μιά μικρή λογική εξήγησι απ' τα ονόματα των λαών που κατοικούσαν σ' αυτές τις χώρες, μα η κακομοίρα η Ελλαδίτσα μας πως την έπαθε έτσι; (Μήπως ξέρει κανείς;) Οι Λατίνοι θα φταίνε!

[elf]

Μεταγραφη ονομάτων με umlaut. Πως το χειριζόμαστε;

[banned8]

Otto Müller > Ότο Μύλερ ή Μίλερ
Wilhelm Furtwängler > Βίλχελμ Φουρτβένγκλερ
Heinrich Böll > Χάινριχ Μπελ

Αδιαφορούμε για τα umlaut στους χεβιμεταλάδες (Motörhead, Mötley Crüe).

[Zazula]

Σήμερα η metro αναφέρει το Beowulf και το αποδίδει ως "Μπέογουλφ". Παλιά σ' έναν Πάπυρο, αν δεν κάνω λάθος, νομίζω το είχα δει "Μπήογουλφ". Αλλά η απλογράφηση στη δεύτερη περίπτωση θα απαιτούσε "Μπίογουλφ". Ιδέες για την προτιμώμενη μεταγραφή;

[banned8]

Πρώτα απ' όλα, ποια είναι η αγγλική προφορά; Η επικρατούσα, σύμφωνα με τρία λεξικά προφοράς, είναι [μπέιογουλφ]. Κάπου εκεί παίζει και η Wikipedia (πάντως όχι στο [μπίο], που δέχεται σαν δεύτερη προφορά το Cambridge English Pronouncing Dictionary). Ο Πάπυρος το κάνει Μπήβουλφ (ο Πάπυρος διακρίνει τα μακρά φωνήεντα και καταργεί τα διπλά σύμφωνα) και ο Δρανδάκης Μπέοβουλφ. Το «Μπήο» είναι απαράδεκτο σύμφωνα με τους κανόνες απλοποίησης (δεν ξέρω άλλωστε ελληνική λέξη με «ήο»), αλλά και το Μπήβουλφ (με δύο λάθη προφοράς). Το ακριβές Μπέιογουλφ δεν το λέει κανένας (και δεν υπάρχει λόγος). Εγώ (μαζί με πάρα πολλούς άλλους) θα προτιμούσα το Μπέογουλφ.

[banned13]

δεν ξέρω άλλωστε ελληνική λέξη με «ήο»

Φυσικά και ξέρεις: νηοπομπή, νηοψία, νηολόγιο κλπ. Ή εννοείς ότι ο τόνος πρέπει να είναι υποχρεωτικά στο ήτα;

[banned8]

Ή εννοείς ότι ο τόνος πρέπει να είναι υποχρεωτικά στο ήτα;

Υποχρεωτικά.

[banned13]

Υποχρεωτικά.

Καλά, μη βαράτε, καλέ κύριε.

[banned8]

Και τα «νηο» πάντως, όλα από το «ναυς», όλα απομεινάρια μιας άλλης εποχής είναι.

[ariapapa]

Καλησπέρα και από μένα.
Εχω μια ερώτηση : Πώς θα μεταγράφατε το Falluja και το Nasiriya ?
Και μια δεύτερη: Αν βρίσκατε τα ονόματα αυτά σε μεταπτυχιακή εργασία της νομικής θα τα μεταγράφατε ή όχι?

[Asdings]

De lege lata συνηθίζεται η μεταγραφή με των g και ng με γκ. Στην πράξη, το δεύτερο συχνά μεταγράφεται ως νγκ. Ασφαλώς, σε εξελληνισμένες λέξεις το g μεταγράφεται με γ.

De lege ferenda, ωστόσο, θα άξιζε να επιστρέφαμε στον αρχαιοελληνικό κανόνα (τουλάχιστον εν μέρει), και οι εν λόγω μεταγραφές να είχαν ως εξής:

g = γ (σε εξελληνισμένους τύπους) (πβ. Γρατιανός < Gratianus) ή γκ (σε μη εξελληνισμένους τύπους) (πβ. γκολ < goal)

ng = γγ (πβ. Τυβίγγη < Tübingen)

nk = γκ (πβ. Φραγκφούρτη < Frankfurt)

Αυτό συνέβαινε στην αρχαία Ελληνική διότι το γ πριν από ουρανικό σύμφωνο προφερόταν [ŋ].

Δυστυχώς, στη σύγχρονη Ελληνική παρατηρείται το οξύμωρο να είμαστε ιδιαίτερα αρχαιολάγνοι όσον αφορά το λεξιλόγιο (νεκρανασταίνουμε ό,τι περίεργο τύπο βρούμε στα κείμενα -και ενίοτε πράττουμε ορθώς), αλλά ιδιαίτερα κομπογιαννίτες προκειμένου περί φωνολογίας... Εκεί ακριβώς όπου θα ήταν χρήσιμο να ανατρέχουμε στην αρχαιοελληνική παράδοση, εκεί ακριβώς κάνουμε ότι δεν ξέρουμε...

[LillyG]

Κατά τη μεταγραφή των κυρίων ονομάτων (όχι μόνο για πρόσωπα, αλλά και για μέρη, οδούς, κλπ) ακολουθώ τον "κανόνα της αντιστροφικότητας" ή αλλιώς principle of reversibility. Με άλλα λόγια, προσπαθώ να μεταγράψω το όνομα με τέτοιο τρόπο, ώστε αν ο αναγνώστης προσπαθούσε να το μεταγράψει ξανά στην πρωταρχική γλώσσα, να μπορουσε να το πετύχει.

Κατά συνέπεια, οπωσδήποτε διακρατώ το /ν/ στο ng (αλλά και τα διπλά σύμφωνα).

[Zazula]

Εφαρμόζεις τον κανόνα της αντιστρεψιμότητας και σε γλώσσες που δεν γράφονται με το σύνηθες 26γράμματο λατινικό αλφάβητο της αγγλικής; Πώς;

Αλλά και για το αγγλικό αλφάβητο θα σου βάλω ένα εύκολο: Πώς μεταγράφεις τον Maugham; :-)

[vmelas]

+1 στον Ζάζουλα. Ο στόχος μας είναι να μπορέσει ο αναγνώστης να προφέρει το όνομα και όχι να μάθει την αγγλική (ή όποια άλλη) ορθογραφία μέσω της μεταγραφής.