Η δικιά μου αγαπημένη είναι εκείνη με τα λουλούδια στα σπίτια.
Από ψηλά ζωγραφιά είναι η γη. Από χαμηλά είναι που βάζουν πολλοί καθημερινά το δαχτυλάκι τους και τη μουτζουρώνουν.
Στη περίπτωση αυτή κάνεις τα εξής:
1. Κάθεσαι αναπαυτικά σε μία καρέκλα (η γωνία του καναπέ σου είναι εξίσου αναπαυτική - I know την έχω δοκιμάσει!)
2. Βάζεις τα χέρια σου μπροστά σου (στα γόνατά σου)
3. Σηκώνεις τα εν λόγω χέρια
4. και ρίχνεις ΝΑ μία μούτζα (με το συμπάθιο κιόλας που λέγανε οι γιαγιάδες μας!) :) - αλλά μούτζα να ακουστεί το ΣΠΛΑΤΣ αλλιώς δε λέει!
Αυτό το κάνεις για σένα .. γιατί οι ιδιοκτήτες των δακτύλων δεν θα αλλάξουν ... και ως γνωστό για τις μουτζούρες έχω άφθονες γόμες
όπερ και έρχομαι στη λύση Νο2 (Κουρτίνα Νο2)
1. Σου δανείζω μία γόμα (όχι σιγά μη στην έδινα εγώ η τσιγγούνα ... χαχα)
2. Σβήνεις τη μουτζούρα ....
3. Μετά με μία πνοή, σα να ήσουν η Άνοιξη ίδια, καθαρίζεις τον πίνακα
4. Φτιάχνεις ξανά τα λουλουδάκια γιατί αν δε τα φτιάξεις πώς θα φανεί το χαμόγελό μου; ε; Ε; Ε; :)
Άλλη μία αποδόμηση νήματος,
Brought to you by Βαλεντίνη :)
