Τώρα που παντρεύεσαι
(εξαιρετικά αφιερωμένο στον Στάθη, το αγόρι της οδύνης ...)
Τώρα που παντρεύεσαι, σου το λέω άλλη μια πως σ’ αγαπάω
κι όμως λέγω, στο καλό, γιατί είσαι μια γυναίκα της οδύνης
Δέκα χρόνια σ’ αγαπώ, τα καλύτερα της νιότης μου τα χρόνια
Κάδε νιάχρο ασ' παγάω ατ λυκάτερα σητ τήσνιο ουμ ατ νιάχρο
Γιατί τώρα που πονώ, είν’ που χτίκιασες και σένανε και μένα
Τώρα φεύγεις, μ’ άλλον πας, στο κρεβάτι κάθε βράδυ να πλαγιάζεις
Όμως γρήγορα θα δεις, τα δικά μου τα φιλιά θα νοσταλγήσεις
Στο ’χω πει πολλές φορές, ό,τι χάσαμε δεν θα το ξαναβρούμε
Τώρα ένα θα σού πω, στην καρδιά μου θα ’χω χώρο και για σένα.
Πηγή:http://www.kithara.gr
Μετά τον πρώτο στίχο της δεύτερης στροφής λέει κάτι σε γλώσσα ανεξιχνίαστη. Δυστυχώς έχω χάσει τον δίσκο όπου υπήρχαν πιθανόν οι στίχοι.
Αν το βρείτε ...το συμπληρώνετε!
Moderator's note:
Συμπληρώθηκε και επισήμως. :-) Ευχαριστούμε, Έλσα και Έφη!