Γιώργος Λ. Οικονόμου

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Εκπαίδευση

Νοσηλεύτηκε στο ψυχιατρείο
πάνω από δέκα φορές.
Δύσκολες μέρες.
Όφειλε βλέπεις
να συμπληρώσει
την εκπαίδευσή του.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Παραμύθι

Το παραμύθι
που άκουγα μικρός
το πίστεψα μεγάλος.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ενηλικίωση

Τώρα όμως πάει ο καιρός
που χωρούσα
στα παιχνίδια μου.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο μπαμπάς

Δεκαετία του ’60
Μας κυνηγούσε ο μπαμπάς
για τ’ αναμμένα φώτα.
Γκρίνιαζα τότε
τον είχα για τσιγκούνη.
Τώρα
καθώς το χέρι
ακουμπάει διακόπτη ηλεκτρικού
χαμογελαστή εμφανίζεται
η μορφή του να λέει:
«Το ’κανα για να με θυμάσαι
ρε μπαγάσα!»

Από τη συλλογή Flash Back (2010)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ποίημα έγινα

Σαν τον Οδυσσέα
βρήκα τρόπο
στα άδυτά σου να χωθώ.
Δούρειος ίππος-ποίημα έγινα,
τρύπωσα σε ένα περιοδικό.
Και να με τώρα!
στο κομοδίνο σου
μαζί με τις ασπιρίνες
και τα προφυλακτικά.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Οι λέξεις μου

Δεν έχει θάλασσες εδώ
μήτε ποτάμια.
Σταγόνα σταγόνα
τις λέξεις μου μαζεύω.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Παύλου Μελά και Τσιμισκή

Παύλου Μελά και Τσιμισκή γωνία
ένα με τα σκουπίδια
οδοκαθαριστής φέρων σάρωθρον
ποιητή ανακαλύπτει
τον εαυτόν του ν’ αρνείται.
Φίλος με μια στραπατσαρισμένη αφίσα
προσπαθούσε, λέει, να γίνει.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μάνα μου

Καλοκαίρι. Θυμάμαι τη μάνα μου.
Παρατημένο κασετόφωνο
καταμεσής του δρόμου. Κόκκινο.
Ο ταξιτζής βλαστημάει,
οι περίεργοι συνωστίζονται
μην τους ξεφύγει το θέαμα.

Ξεβράζει η Εγνατία
όνειρα-φίλους-αγάπες.
Κυνηγημένοι χέρι-χέρι
στην Παύλου Μελά.
Οι αλυσίδες έλειπαν
ήμασταν έξω μ’ αναστολή.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Έγινα ένα με τη σκόνη

Δεν είπα τίποτα.
Άφησα μόνο
ο κουρνιαχτός να κοπάσει
κι έγινα ένα με τη σκόνη.

Στο πεζοδρόμιο ύστερα περίμενα
να φυσήξει ο Βαρδάρης
να με ξυρίσει.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Όπως οι φυλακισμένοι]

Όπως οι φυλακισμένοι
σβήνουν μέρες στο μπετόν,
οι ποιητές
τη μοναξιά τους σβήνουν
στο πίσω μέρος
από ’να πακέτο τσιγάρα.

7.Χ.1989

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μνήμη Vincent Van Gogh

Νύχτα
όταν με βλέπεις
να φορώ μαύρα γυαλιά
μη βιαστείς
είναι το μαύρο της ματιάς,
το μαύρο της ζωής,
σ’ όλης της γης τα εργοστάσια...

1990

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Απ’ τα χρώματα...]

Απ’ τα χρώματα
προτιμούσα το άσπρο.
Μέχρι που έμαθα
για τα λευκά κελιά.

1989

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου: Συμβουλή, προς γερο-ποιητάς

Άτια ατίθασα οι λέξεις
κι εσύ
να φυλακίσεις προσπαθείς
σ’ ένα
«ποίημα-κλουβί»;

Απρ. ’88

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Σαν τον Οδυσσέα...]

Σαν τον Οδυσσέα
βρήκα τρόπο
τ’ άδυτά σου να κυριεύσω.
Ποίημα έγινα –Δούρειος ίππος–
τρύπωσα σ’ ένα περιοδικό
και
να με τώρα!
στο κομοδίνο σου
μαζί με τις ασπιρίνες
και τα προφυλακτικά...

Ιούν. ’91

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, στο καφενείο

Έπλυνες το κορμί σου
με καυτό νερό.
Με προσοχή ξυρίστηκες
ντύθηκες ρούχα καθαρά
να πας κι εσύ «σαν άνθρωπος»
στο καφενείο.

Γι’ άλλη μια φορά
ούτε λαχειοπώλης δεν πλησίασε.
Μύριζε από μακριά η αφραγκιά σου.

Ιούν. ’88

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)