Θέμης Λιβεριάδης

[wings]

Σπύρος Παππάς & Γιάννης Αργύρης, Μην κουραστείς να μ’ αγαπάς (τραγούδι: Λάκης Παππάς, 1972)

Θέμης Λιβεριάδης, Το σπίτι και τα αισθήματα

V

Στον Γιάννη Ρίτσο
που το απάγγειλε με συγκίνηση στο Γαλλικό Ινστιτούτο

Σήμερα θέλω να ’ρθεις στην κάμαρά μου
Να ντυθείς πολλά χαμόγελα και μια ποδιά
Και ν’ αρχίσεις τη δουλειά – πολλή δουλειά
Να τραβήξεις τα παράθυρα
Να πάρεις τα καλύμματα των επίπλων
Να φέρεις σκούπες και ξεσκονόπανα
Να τα σκεπάσεις όλα μ’ ένα γκρίζο πανί
Να σκορπίσεις εφημερίδες και παλιές ημερομηνίες
Ν’ ανοίξεις και τις πόρτες
Να κατεβάσεις στο δάπεδο τα πολύφωτα
Να με σηκώσεις ψηλά – πολύ ψηλά
Να μου φωνάξεις δυνατά πως μ’ αγαπάς

Μέσα στην τόση ακαταστασία
Μέσα στην προσμονή μιας μελλοντικής καθαριότητας
 
Από τη συλλογή Ο θάνατος του ζώου, 1958-1988 (1989)

[wings]

Γιώργος Χατζηνάσιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Να παίζει το τρανζίστορ
(τραγούδι: Μαρινέλλα / δίσκος: Η Μαρινέλλα του σήμερα (1978)

Θέμης Λιβεριάδης, Χθες βράδυ

Άναψες σφιχτά στο στήθος μου
Ένα ραδιόφωνο
Πάνω στους αριθμούς
Μου μίλησες με μια βελόνα
Για ταξίδια
Χθες βράδυ
Το σπίτι γέμισε φύκια
Βάρκες μικρές
Και μετεωρολογικά δελτία.

Από τη συλλογή Η Ελευθερία πλαγιάζει σε μαύρο γραφείο (2009)

[wings]

Ρόδες, Φοβάμαι
(τραγούδι: Ρόδες & Ελευθερία Αρβανιτάκη / δίσκος: Στη γιορτή της φαντασίας (2005)

Θέμης Λιβεριάδης, Αύγουστος

Τον Αύγουστο φοβάμαι
Έρημη πόλη
Λείπουνε οι γιατροί
Πέρα στις εξοχές παντρεύουν
Την αγέννητη την αδερφή μου
Εγώ έχω σχεδόν γεράσει
Μα πρέπει να σηκωθώ
Και να χορέψω στη χαρά της
Και έχω πιει κι αυτοί χειροκροτούν
Και όλο με προτρέπουν και
Κλαίω από μέσα μου
Για τα εγκλήματα που
Φόρτωσα τον εαυτό μου
Ο σκηνοθέτης στην πολυθρόνα του πατέρα
Βουρκωμένος καμαρώνει την κατάντια μου
Ξέρει πως τη σκηνή του τέλους
Τρεκλίζοντας θα παίξω όπως πρέπει

Τρομαγμένα θα σκορπίσουν τα πουλιά
Στον κάμπο πίσω απ’ την αχλή
Προβάλλουν χωροφύλακες
Με ένταλμα και χειροπέδες

Από τη συλλογή Η Ελευθερία πλαγιάζει σε μαύρο γραφείο (2009)